'T KLEINE KRANTSJE
DE MIELIEPITTERSBAND
In ut leven fan ons brugmaten
is al weer een nij jaar begon
nen. Fokke is op de wintersport
en Geert hèt swaar de griep
had. Wie eigentlijk niet? Dit
wurdt een jaar fan ferkiezingen,
dat daar mutte se even over
prate. Maar ut draait uut op de
liefdesaventuren fan de Ture
luur, soa as wij leze kenne bij
Tabe Ruutsje, Minne Mager,
Lange Marlen en toch nog
Groate Geert.
Tabe Ruutsje: Jonges, wij bin-
ne lang niet foltallig. Ik hew een
skoftsje lid weest fan een
buurtfereniging en dan froeg de
foorsitter wel es: Hale rwij ut
skorum wel? Anders konnen je
gien besluten nimme, hé?
Minne Mager: Ik weet fan Fok
ke dat ie niet komt. Se binne in
Oastenriek te skieën en te
langlaupen, weet ik feul. Win
tersport seit Fokke dan
Lange Marten: En dan misse
we Groate Geert nog. Hij ken
fanself de griep hewwe. En dan
is hij lang de enige niet. Hew
we jimme ut had? Nee, dalijks
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
segge, sak mar segge.
Minne: Je hore dat wel faker.
Ut hiet mar griep, mar een
griepke, mar de meeste binne
der soms hartstikke siek fan.
Dus dat hestou oek beleefd,
Geert?
Heert: Dat kenne jou wel seg
ge. Plat seid: skiete en spuie.
De frouw en ik soms hast tege-
liek. En soa slap as een dweil.
En switte as een andrager.
Marten: En stinke as een otter
segge se dan. Of swit ie oek
soa. Ja, dou siest er oek nog
wat suterig uut. Een week wat
ries en oud broad? En jimme
lagen de hele dag op bed?
Och, och.
Geert: Ons dochter kwam twee
keer op een dag even kieken
en wat heistere. Tot se self de
griep kreeg. Mar toen kon de
frouw de kop al weer wat tille.
Maar hoor es, hèt Fokke de
griep oek?
Minne: Ut is niet de bedoeling,
mar je wete ut nooit. Nee, hij
doet an de wintersport. Een
mooi end fut. In Oastenriek. Ja,
hij doet uw mar!
Tabe: Dan is Fokke dichter bij
de Russen as wij. Hoe su ut
daar komme? Se hadden ut
eerst wakker over faksisten en
een nije Hitler. Nou fait dat
muskien wat met, mar ja, wij
hewwe dat één keer beleefd en
om mij hoeft ut niet weer!
Marten: Ik hew der niet ut
pagina 13
afkloppe!
Minne: Ja, ik loof dat Sientje
die wintersport wend was fan
huus uut. Hur fader was wat
meer as gewoan, dat se had
den ut goed. En ik docht dat
Fokke oek een knap pusjoen
hadde.
Marten: As kienders gongen wij
naar ut Tolhuus of naar de
Bontekoe. En ik hew es een
week uutfanhuus weest bij een
oom en tante in Harderwiek,
nee in Haulerwiek. Dat was dat
jaar fan de padfinders, fan de
Jampuree of soa.
Tabe: In negentien-drie-zeven,
dan zul je wat beleven; dan
komt de janboree in Nederland.
Mar bij ons komt nou gien pad-
finder, mar Groate Geert self.
Goed inpakt sien ik wel. Ik sien
alleen sien ogen mar.
Groate Geert: Morren mannen.
Kom niet al te dicht bij mie,
want ik hew de baktérietroep
muskien nog wel bij mie. Jon
ge, wat bin ik gammel weest.
Soa siek as een hon, wik mar
Een vriendelijke abonnee bezorgde ons deze foto van een Leeuwarder band,
waarvan wij nog nooit hadden gehoord - de aanduiding, waaronder zij speelde
kwam niet voor in de uitgebreide collectie "Leeuwarder namen van vroeger en nu",
die wij in de loop van de jaren hebben opgebouwd. Het is, volgens de opdruk aan
de achterzijde van deze door Foto Rollema gemaakte prentbriefkaart, de "Mieliepit-
ters Band", een jeugdgroep van de Nederlandse Vereniging van Fabrieksarbeiders
en arbeidsters, afdeling Leeuwarden. De heren, die hier op de foto staan, kennen
we ook niet bij naam. Zijn er lezers, die ons iets kunnen vertellen van de Mieliepit-
ters Band? Wie weet zijn er abonnees, die er zelf nog in hebben gespeeld. Graag
even een briefje naar de Redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat
1, 8901 BP Leeuwarden of een telefoontje 120302. Na ontvangen reacties komen
we hier dan graag nog even op terug.
Het doet ons genoegen dat er altijd zoveel lezers schriftelijk
op het geschrevene in 't Kleine Krantsje reageren. De ru
briek "Lezers klommen in de pen" hoort zeker tot de eerste
pagina's, die veel abonnees direct na ontvangst van de
krant met belangstelling lezen.
Maar helaas is het zo, dat veel lezers hun reactie zo laat
naar ons opsturen, dat het niet meer mogelijk is deze stuk
jes in het eerstvolgende nummer op te nemen. Men dient
goed te beseffen, dat een maandblad als 't Kleine Krantsje
niet te vergelijken is met bijvoorbeeld een dagblad, dat bij
wijze van spreken nog "op het laatste moment" ingezonden
kopij kan verwerken.
Op de dag, dat 't Kleine Krantsje bij de abonnees in de bus
valt, zit een deel van het volgende nummer alweer in el
kaar. Vandaar dus, dat het noodzakelijk is op verhalen in
onze krant snel te reageren, wil men ervan verzekerd zijn,
dat de reactie ook snel wordt geplaatst.
Bovendien is het zo, dat een reactie vaak als mosterd na
de maaltijd komt, wanneer we gedwongen zijn om die pas
twee nummers later, dat wil dus zeggen twee maanden
later, te publiceren. Soms komt het zelfs voor, dat abon
nees nog jaren later met reacties komen, die wij heel, heel
graag onmiddellijk in ons bezit hadden willen hebben.
Redactie 't Kleine Krantsje
meeste ferstand fan, mar su ut
niet wat metfalle? Mar ja, mien
ene swager hèt oek altied suk
swaar praat. Gisteravund was
ie even bij ons. En ik begon
over Cambuur, mar hij wist niet
iens wie Korbach was. Nou ja,
Falco Zandstra, dat wist ie.
Geert: Wille jim wel love, dat ik
mie over sukke dingen de kop
oek niet breke ken. En die pol-
lentiek toch. Se segge dat we
straks weer stemme mutte. Mar
ik su niet wete wie of wat. En
Drees is doad wik mar segge,
sak mar segge.
Minne: Hij is loof ik wel hon
derd jaar wudden. Ja, een dure
foor sien eigen A.O.W. Klein
grapke. Sien soan hèt oek in
de pollentiek weest. Mar nou
komme der allemaal nije man
nen.
Tabe: Ho, ho, we hewwe Kok
nog, en Brinkman, en de dikke
dame, Erica. Mar die kale fan
ut siekefonds seg mar, gaat fut.
En de dochter fan Kar May
oek!
Marten: Mar mien swager seit
dat ut om de gemeenteraad
gaat. O, die is eerder. Nou, wie
mut ut dan wurre? Kanne jim
dat folk? Hij had ut over een
ten Hoeve, en een Puck soa en
soa, en nog wat namen. Mar ik
weet ut niet meer.
Geert: Maak ut niet te ingewik
keld mannen. We mutte mar
wat fleurig ut nije jaar inkieke.
Hoe su ut met de Tureluur en
Sietske gaan weze? Wat seit
Minne. Niet soa best?
Minne: Nou kiek, die Sinter
klaas hèt Loadewiek toen as
een levend pakje fan achter de
deur afleverd. En se hewwe ut
goed fiene kaennen. Alleen,
och here, op Oudjaarsavund
sloeg ut noodlot toe, segge se
dan.
Tabe: Dou maakst ons nijsgie-
rig, Minne. Een drama op Oud
jaarsavund. Ik hew niks op ut
Sjoernaal sien, of in de kranten
lezen. Fertel op!
Minne: Se saten uw ouwe jaar
uut bij die Sietske. Oaliekoe-
ken, een slukje, gesellig. Om
twaalf uur een klein tuutsje foor
ut nije jaar. Toen stief teugen
mekaar an op'e bank nog even
tee-vee kieke. En daar gaat de
deur open: een ploegje kien
ders en kleinkienders.
Marten: Om oma ut nij-jaar af
te winnen. En daar sit se met
een poerfreemde kerel. O, en
se had nooit wat ferteld? Nou,
toen waren de rapen gaar, stel
ik mie foor.
Minne: Een soan brult: skame
jim jim niet als ouwe mensen.
Helemaal niet, sei de Tureluur
toen. Ut is ons recht. Dit was
ommers ut jaar fan de ouderen!
Gaan gesellig sitten. Mar nee,
hij is bij kop en kont pakt en op
straat set. Ferkering uut. Een
min begin foor negetien-fier-en-
negentig!
Vlga.
EEN SIMPELE MENIER OM
NIET VEGETEN TE WUDDEN
IS DE WOORDSJES DANK U"
NIET TE VEGETEN
HOE GROAT JE BINNE
HANGT AF VANNE MOEILIJK
HEDEN, DIE'T ONOVERWIN
NELIJK VOOR JE BINNE
DE WAARHEID IS ALTIJD HET
BESTEARGUMENT
DOEN DE PLICHTEN VAN
VANDAAG EN LAAT DE SOR-
GEN VAN MORGEN RUSTE
TOT SE KOMME
VREESACHTIGE MEENSEN
SKRIKKE VOOR, LAFFE TIE-
DENS EN MOEDIGE NA HET
GEVAAR
GEBRUIKELIJK
Nieuwslezeres voor de radio:
"Door de gladheid was het
aantal ongelukken op de weg
dit weekend groter dan gebrui
kelijk."
