WAAR HEBBEN HIER BOERDERIJEN GESTAAN? IN EN OM LEEUWARDEN wnmi DEMOLENBUURT Ik heb nog een foto van mijn geboortehuis nummer 10 aan de vroegere Molenbuurt, dicht bij het Cambuursterpad. De Molenbuurt was een klein streekje huisjes met een tuintje ervoor en een tonne, de plee, op zolder. Mijn broer heeft dat huisje eens omgedoopt in Villa Ruimzicht, want boven op de slaapzolder (behalve een bedstee beneden was er niets anders) kon je door het pannendak de sterren hemel zien. Bij een fikse regen- of sneeuw bui moesten wij met de bedden heen en weer schuiven om een droog plekje te zoeken. Er waren nog meer huisjes met een mooie aanduiding, zoals "Waar zal dit schip stranden" en "De Negerhut van Oom Tom". Ondanks de armoede van die tijd bewaar ik er toch goede herinneringen aan, omdat er toch wel een specifiek sfeertje heerste met "Het Witte Paard", "Blauwe Nico" en mijn vader "De Zeekop", die zondags "De Zilvermeeuw" heette. Zouden er nog meer foto's van de nu al lang verdwenen Mo lenbuurt zijn? Daar ben ik zeer benieuwd naar. Middelburg Ali van Oene-van Slooten DE PIPEGAAL In een vorige Kleine Krantsje geeft de heer B. van Raalte te Leeuwarden een uiteenzetting over een pijpegaal, zonder zij schotten (zonder bak dus). Vol gens mij is de heer Van Raalte abuis. De pipegaal is een kleine krui wagen met wel degelijk voor-, achter en zijschotten. Het wiel van de pipegaal zit meestal dicht tegen de bak aan, soms bijna onder de bak. Het wiel van de pipegaal is niet breder dan drie centimeter, met om het wiel een ijzeren hoepel met aan de buitenkantan kra gen om het wegglijden op de planken, waarover werd gere den, te voorkomen. Die plan ken, zogenoemde straal- of kruiplanken, zijn op de uitein den voorzien van bandijzer, om inscheuren te voorkomen. De heer Van Raalte heeft het (volgens mij) over een platte kruiwagen, voor het vervoer van o.a. turf, steen enz., waar voor soms ook wel de pipegaal werd gebruikt. Maar meestal gebruikt men de pipegaal voor het vervoer van o.a. zand, grint enz. Leeuwarden H. Hoekstra LIEDJES Ook ik ben, rond de jaren der tig, op de kleuterschool aan de Huizumerlaan geweest en Juf frouw Van der Veer was ook onze Juf. Ik kan me nog enkele liedjes herinneren, die we bij haar leerden. Eén ervan luidde als volgt: "Dag Jan, Dag Smid. Sla jij ook met een hamer zoals ik. Ja Smid" en dan het refrein: "Ben ik dan niet een flinke smid, die met vlijt de kost moet winnen, dat gaat altijd zo maar voort, alle dagen, zoals het be hoort. Van rikkedetikkedetikke- detik". Wij moesten dan geba ren maken met de handen, de voeten en het hoofd. Ook leerde zij ons het liedje "In die pot daar zit een gaatje" en "Daar komt Jan of Jaap de groenboer aan met zijn ezelwa gen" en ook "Zie ginds daar komt de ijsman aan, de ijsman van de buurt, die ied're dag in regen komt zo lang de zomer duurt." In dit liedje waren de ijsjes nog drie, vijf en tien cent. Leuk om al die oude herinneringen in 't Kleine Krantsje te lezen. Vlissingen R. Stelpstra BANGJONGETJE Graag wil ik even reageren op het artikel 'Denkend aan de scholen uit mijn jeugd' van de heer Marten W. Sijtsema. Op de foto, die 1910 genomen moet zijn, sta ik zelf! Matrozen pakje, opgebold wit hoedje. Mijn herinneringen aan die tijd, die dus van veel oudere datum zijn dan die van heer Sijtsema, zijn gemengder. Ik was destijds een heel bang jongetje van vier jaar en zat gewoon in de zenu wen voor de openbare les die elk jaar gegeven werd. Ik kan het vergelijken met examens van later, waar ik dan ook erg tegenop zag. Na de 'Bewaarschool' ging ik naar school 2 in de St. Antho- nystraat, een pendant van de 'meisjesschool' op het Hofplein. De heer Postma zwaaide bij ons de scepter. Hij was een man tegen wie je erg opzag. Leraren waren o.a. de heren Schuitemaker, Simplonius en Balt. Aan de laatste bewaar ik een bijzondere herinnering. De Eerste Wereldoorlog was afge lopen en het was 11 november 1918. Balt zei toen: "Jongens, dit is een geweldige dag. Nu komt er nooit meer oorlog." Nou, dat hebben we geweten I Huizen Bach Schuurmans SALVATORE STERK Op de Muziekschool van Salva- tore Sterk, waarover een vorige keer in 't Kleine Krantsje werd geschreven, ben ik niet ge weest. Maar ik heb wel vioolles van hem gehad. Zonder succes overigens. Hij woonde toen te genover de Vijverschool, op de hoek van de Oostersingel, bo ven een (comestibles-?) winkel. Eén van de reizen, waarover de heer Schafraad het had, kan ik me herinneren omdat ik als niet-leerling ook eens mee mocht. De reis ging naar Ter schelling, waar we overnacht ten in hotel Nap. Tijdens de boottocht halverwege stoppen om passagiers voor Vlieland over te laten stappen. Het moet in 1927 zijn geweest, want als we op de duinweggetjes liepen zong m'n schoolkameraad Siep van der Meulen, de latere doel man van Frisia, nogal eens het Olympiadelied. Dat begon zo: "Op ter Olympiade, op naar het sportfestijn, waar allen kamera den, waar alle volk'ren broe ders zijn." Ik moet het hele mu ziekstuk met tekst nog ergens hebben. De Olympische Spelen zouden het jaar daarop in Am sterdam worden gehouden. De zeereis terug was nogal winderig. Bij aankomst op het station in Leeuwarden zagen verschillenden nog flink pips om de neus. Wonderwel ik niet. Allemaal ouders, hun kroost opwachtend. Ik hoor nog ie mand tegen m'n moeder zeg gen: "Ik hoop maar, dat die van mij er ook zo goed uit ziet." Dat was evenwel niet zo en ik moet me al sterk vergissen als dat niet Lena de Boer, van textiel- magazijn De Faam, toen nog op de Tuinen, niet was. Van een uitvoering als door de heer Schafraad bedoeld, ver geet ik een paar voorvallen nooit weer. Daar is in de eerste plaats het optreden van Eduard (Eddy) de Vries, broer van de later bekende Piet de Vries van het accordeonorkest. Die Eddy de Vries kon zo goed viool spe- pagina 7 len, dat hij als solist zijn kun nen ten gehore mocht brengen. De grote Harmoniezaal was dan muisstil en wanneer hij uit gespeeld was, klonk er een ge weldig en lang applaus. Ik zie hem nog staan buigen en het was net of hij dan tranen in de ogen had. Het kan ook zijn, dat hij ze dichtkneep en het op hui len leek. Hoewel hij dus echt talent had heb ik later nooit weer iets van hem als violist gehoord. Hij werd medewerker bij de Leeuwarder Onderlinge en is niet oud geworden. Het andere is uit een toneel stukje van jonge zangeresjes. En daarin huppelde o.a. Lida Buurke over het toneel als clowntje meen ik, al zingende: "Hoera Mimi, wel potverdrie." Gek, dat je zoiets steeds bij blijft. Later zat ik bij Lida in de klas op de Wissesdwinger Mulo. Zou ze er nog zijn en K.K.-lezeres? Leeuwarden Chris Doorenbos Een overzicht van alle boerderijen, die er nog in Leeuwarden zijn en die er zijn geweest - dat is het, wat 't Kleine Krantsje de komende weken wil maken. Daartoe roept het graag de medewerking van de lezers in. Waar precies in en om de stad hebben ooit boerderijen gestaan, behalve de paar plaatsen, die we er nu nog kunnen vinden? Met de hulp van meelevende lezers van 't Kleine Krantsje moet het mogelijk zijn binnen korte tijd tot een interessante registratie te komen, waar van wij de wetenswaardigheden natuurlijk via onze krant aan iedereen zullen doorgeven. Wij willen dus graag weten op welke punten in en rond de stad boerderijen stonden, wie er de bewoners van zijn geweest en wanneer deze plaatsen werden gesloopt. Ook zijn wij buitengewoon geïnteresseerd in beeldmateriaal: wie beschikt nog over foto's of tekeningen van "Leeuwarder boerderijen" en wie zou deze plaatjes eventueel een paar dagen in bruikleen willen afstaan De redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1, 8921 BP Leeuwar den, telefoon 058 - 120302 wacht belangstellend uw reactie af; elke informatie, hoe gering ook, wordt erg op prijs gesteld. Op de foto hieronder, die zich al in ons archief bevond, zien we de prachtige boerderij De Klokslag, die aan de Stienserstraatweg heeft gestaan en waarin laatstelijk de afbraakhandel van K. en G. Postma zat. Meer weten we er eigenlijk niet van - ook achter het verhaal van deze boerderij staan voor ons nog alle maal vraagtekens. Wanneer werd deze plaats hier ge bouwd. Wie hebben er vroeger op geboerd Waren dat geen Miedema's? En in welk jaar verdween deze mooie kop-hals-rompboerderij voorgoed uit het beeld? Hopelijk zullen we er spoedig meer van weten. jf< "M-'K i -~7L 'V=r- - *T--ZJ

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1994 | | pagina 7