LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
DE RUITERSTEEG
'T KLEINE KRANTSJE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 13
Dit is de nieuwe opgave voor onze totoprijsvraag "Leewaddqrs waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag overvier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
Der is weer heel wat te bepra
ten bij de brug. Branden, stie-
nen uut de Oldehove, een bits-
je pollitiek, en dan de tee-vee.
Nee, niet ut groate werk, mar
de Friese tee-vee. En tureluur-
lijk oek de Liwwadder tee-vee
met de naam fan de bloate
man. Ut slot is foor de echte
Liwwadder praters, en daar
hore se bij: Tabe Ruutsje,
Lange Marten, Minne Mager,
Fokke Vutman, Groate Geert
en as gast, hou je fast, Loade-
wiek de Tureluur.
Groate Geert: Ik bin hier nog
wel, mar ik su wel en ik su niet.
De halve nacht in de kleren
weest. Der was een brandsje
bij ons achterburen. Ja, ut is
gelukkig goed beteerd, wik mar
segge, sak mar segge.
Minne Mager: En jou woane
niet eens in de Jouwer. Mar ja,
op andere plakken is oek faak
brand. Soa gek is ut hier geluk
kig nog niet. Mar hoe hiet suk
folk, pierelomanen, die heve
wel wat uut!!
Tabe Ruutsje: Mar je konnen
wel es stienen uut 'e Oldehove
op 'e hassus krije. Su dat nou
echt fan dat heien foor ut nije
stadshuus komen weze? Wat
sei Fokke?
Fokke Vutman: Ik hew een
man kannen, daar sei fader al-
tied fan: hij mut ome segge
teugen de Oldehove. Hij be
doelde: dat is nou een hele,
echte ouwe Liwadder. Kwalliteit
fan foor de oorlog.
Lange Marien: En je kenne
kleine Oldehoves kope, en een
part fan dat geld wurdt besteed
an 'ut opkallefateren fan die
ouwe skeve. Nou, die Timmer
man en kosorten betale ut self
mar. Se hewwe em oek fer-
sloere laten.
Geert: Ik hew een swager, en
die seit: hadden se dat dure
akkwarium, of boe ut mar hiete
mag, mar niet bouwe mutten.
Daar in 'e Groene Ster. Daar
komtgien honopaf.
Minne: Dat hinder't niks, want
die honnen betale toch niet.
Klein grapke. Der mutte meen-
sen komme! Fieftig duzend,
hew ik loof ik lezen. Mar ja, ge
beurt dat oek?
Fokke: De naam is te moeilijk.
En op een paar otters of die
stinkers, just, bunzingen komt
half Nederland oek niet af. Mar
Sientje sei laassen trouwens:
Se hadden ut Otterhove noeme
mutten. Krekt, dat hoort bij Liw-
wadden: Oldehove en Otterho
ve.
Tabe: Daar sit wat in. As ut er
nou oek mar uutkomt. En wie
komt daar an? Jonges, sien es:
Loadewiek de Tureluur. Hoe su
ut met sien ferkering weze? Ah,
die Loadewiek.
Loadewiek de Tureluur: Dag
mannen. Of mut ik heren seg
ge? Hoe liekt ut hier? Su ut
nou stiller hier op ut Vliet weze,
omdat de soasjale klanten oek
in 't nije stadshuus terecht ken
ne? Ik hew jim een heel skoft
niet sien.
Marien: Hier is alles kits en de
bok fet. We hadden ut over de
Oldehove en de Otterhove. Dat
nije ding daar bij de Kleine
Wielen. Fietse jou daar nooit
es?
Tureluur: O ja, dat. Nee, ik bin
de laatste tied meer an't biljet-
.ten. Ik dee ut met om hur, jim
wete wel, es te treffen. Mar fle
den week bin ik koazen as
foorsitter fan die biljetklub.
't Was nog spannend oek.
Fokke: Dan must aansen mar
traktére Loadewiek. Dan kope
we der één op. Mar wat was
nou spannender, de biljetklub
of de ferkering, as ik niet al te
onbeskeiden bin. Of prate jou
daar liever niet over?
Tureluur: Met jimme wil ik daar
wel over prate, tureluurlijk.
Kiek, Sietske en ik piele wat
deur, mar hur kienders magge
ut niet wete. O, die binne soa
fuul. En wat is der nou op mij
an te merken?
Geert: Gien skeet! Ik bedoel
helemaal niks, wik mar segge,
sak mar segge. Se mutte jim
mooi gewurre late. Rare rot-
kluchten fan die kienders. Ut
liekt Joego-Bosnië wel.
Tabe: Ut hiet even anders, mar
dou hest geliek. Mar goed, dat
spannend sloeg dus op de bil
jetklub. Dat sai ut in de pollitiek
oek wel wurre. Wat foor kam-
menetwees krije?
Fokke: Der sal wel niet één uut
Friesland menister wurre. Mar
der komme wet weer 'n paar
kamerleden uut Friesland. Al
leen die Minke het 't niet redt.
Minne: 'k sien nog wel es naar
die Friese tillefizie. Daar sit oek
wel gauw es pollitiek bij. En der
sit jou altied son fleurig meiske
o so lief an te kieken. En ik
docht dat se wel aardig boere-
fries praat.
Marien: Daar hew ik gien fer-
stand fan. Mar ik sien daar oek
nooit naar. O, is't wel leuk? Op
wat sender is ie. Is dat niet al
tied geliek? Nuver. Dus as ik
de kabel bel, sture se een
monteur? Een Bronger of soa.
Tureluur: Ik sien der wel es
naar. Sietske is nog al wat frie-
zerig. En dan die Liwwadder
tee-vee. Dat hiet fan eh... ja,
net as die bloate man bij de
Beurs. Just. Tureluurlijk: Merku-
rius. Ja, daar wurdt soms
smout Liwwadders praten. Oek
foor hun radio.
Tabe: Ja, en dan kan ik een
paar, die altied Liwwadders
praten hewwe, en nou inénen
hooghaarlemmerdieks prate
mutte. Fanwege de kienders of
fanwege de nije buren of nije
kunde. Wat seit Fokke?
Fokke: Sientje hét son friendin.
Hiete altied Pietsje, nou Petra.
Swetst bij kunde en soa wat se
niet allemaal leerd hét. En over
hur fader, die een beste baan
bij de P.T.T. had hét. En hij wa
gewoan besteller, en.wel
nee, Minne, dat hindert niks.
Minne: Ik noem dat skijthuizen.
Eigenwieze flapdrollen. Mar je
hewwe oek lui, hoe fer se ut
oek skopt hewwe, se blieve
Liwwadders praten. O, was die
Petra fan Fokke sien Sientje
Van de Ruitersteeg, die hier
vroeger in Leeuwarden was,
vinden we nu niets meer terug
- de huisjes, die er aan ston
den, zijn al lang geleden afge
broken. De Ruitersteeg was
een' duister zijtakje van de Ba-
gijnestraat en de ingang ervan
lag ongeveer tegenover de
achteringang van het politie
bureau, dat vroeger aan de
Nieuwestad stond.
In de Ruitersteeg hebben tege
lijkertijd verschillende spraak
makende stadsfiguren ge
woond, zoals de handelaar in
ongeregeld Dominicus Rein-
sma, die hier zijn kleine be-
laassen soa feul jaar trouwd?
Nou en wat toen, Fokke?
Fokke: Ja, sitte we met een
hele ploeg an een lekkere neut,
brult Sientje: Hast oek niet
docht Pietsje, toen we op een
ouwe damesfiets naar de
Huushoudskoal gongen. En ik
sien nog jouw fader met een
tas op 't skouder lopen.As ie
hier nou was su die segge: Dat
we em nog lang lusse magge,
krije sal wel gaan!!
Vlga.
doeninkje had, waar hij zijn
handelswaar in woon- en
slaapkamer optastte.
Pal naast deze Rooie Mienkes
woonde de overbekende Snor-
rewiets, een vrouw, die in jon
ger jaren als straatwiedster de
kost verdiende. Op oudere leef
tijd verdiende zij er een centje
bij door het schillen van aard
appelen voor de vrouwen in
haar omgeving.
Dan heeft ook Roosje Cohen er
gewoond, het koopvrouwtje van
de veemarkt, dat hier samen
met haar man, de vroegere si
garenmaker Hannes van Dijk,
een huisje bewoonde.
In het begin van de vijftiger jaren werden de huizen aan de
Keizersgracht tussen de Druifstreek en de Kruisstraat nog
uitsluitend door bewaarders van de Bijzondere Strafgevan
genis bewoond. Dat waren in die tijd onder andere de heren
J. Steenhuis, H. Bakker, K. Laverman, G. Terpstra, A. de
Vries, G. Lunshof, J. van Goinga en G. Nannen. Ook de
heer Blom, die we hier in de deuropening zien staan, woon
de daar toen. Hij werd gefotografeerd, terwijl zijn buurman
uitermate nieuwsgierig om de hoek kwam kijken. 2ijn
naam kennen we niet, evenmin als die van het hondje, dat
tegelijkertijd vereeuwigd werd. Deze foto en nog een serie
andere soortgelijke familiekiekjes kwamen op een curieuze
manier in het bezit van 't Kleine Krantsje en misschien zijn
er nu nog nazaten van deze meneer Blom, die er belang bij
hebben. Dan moeten ze ons maar eens even bellen, tele
foon 120302. Eddy misschien? Of Robbie?
