TOEN WE NOG OP DE SCHOOLBANKEN ZATEN
REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR
NIEUW COSTUUM METEEN IN VODDEN
DE HOGERE HANDELSSCHOOL
'T KLEINE KRANTSJE
KIND UIT WA TER GERED
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 15
adviesbureau voor reklame en publiciteit jozef israëlsstraat 6-10 058-124984
Amper achttien jaar was in
1930 de Oud Commies bij de
Belastingen, onze abonnee de
heer Pieter van der Wal, toen
hij al bij deze overheidsdienst
werkte en enig inkomen ge
noot. Van dat, nog niet zo vette
salaris, moest hij thuis wel
kostgeld betalen en het nood
zakelijke aanschaffen van een
nieuw costuum vergde dan ook
een hele rib uit zijn lijf.
Vijfentwintig gulden kostte dat
pakje bij Bosma in de Grote
Hoogstraat, maar die gaf geluk
kig tien procent korting omdat
Pieter lid was van de Coöpera
tie Excelsior. Voor tweeën
twintigvijftig verscheen de jonge
belastingambtenaar dus als
een heertje op zijn kantoor en
daar gaf zijn baas hem waar-
empel ook nog een mooie pen
cadeau - zijn geluk kon op die
dag dus niet op.
Op weg naar huis werd Pieter
van der Wal bij de Hoekster-
poortsbrug plotseling opge
schrokken door het angstge
roep en gespartel van een kind,
dat daar in het water lag. En,
nieuw pakje aan of niet, Pieter
bedacht 'zich geen moment en
sprong in de ploemp om de
kleine te redden. Dat bleek een
van de vijf zoons van de graan-
zakkensjouwer Soolsma te zijn,
wiens vrouw op de hoek van
de Hoekstersingel en het Olde-
galileën een klein kruideniers
winkeltje dreef.
Daar werd de kleine Joris, vier,
vijf jaar oud en de Benjamin
van het gezin, als een druipnat
te kat thuisbezorgd. En de red
der, ook door en door nat,
spoedde zich naar huis, waar,
o grote ramp, meteen bleek,
dat het splinternieuwe costuum
vol met teervlekken zat en
waardeloos was geworden -
het kon zo worden wegge
gooid.
Een kleine pleister op de won
de vormde een snel bezoek
van de dankbare ouders, die
de koene redder als beloning
tien gulden offreerden, ook een
best bedrag in deze tijd. Maar
wat stelde, een paar dagen
daarna, de visite van een poli
tieagent nog voor? Die wou
nog eens het naadje van de
kous weten en vroeg de jonge
redder aangaande de gang van
zaken voor en na het incident
het hemd van het lijf.
Pas een paar maanden later
kwam voor de verraste Pieter
de aap uit de mouw: hij kreeg
toen een bedrag van vijftig gul
den toegestuurd. Door het Car
negie Heldenfonds, dat zijn le
vensreddende daad had weten
te waarderen!
Wel, de gelukkige Pieter van
der Wal meteen weer naar de
Soolsma's toe om dat tientje te
rug te betalen. Maar dat wilden
ze beslist niet aannemen. "Jou
hewwe ons jonkje 't leven red,"
zeiden ze, "en dat jonkje is ons
meer weerd dan een tientje.
Deze feestelijke foto is in juni 1930 gemaakt na het eindexamen van ae
Hogere Handelsschool. De geslaagden lieten zich toen graag vereeuwi
gen - met papieren hoedjes getooid. Op de voorste rij: Tini Vinken, Jeen
de Haan, Teatske Prenger, Jan Bonnema en Rinske Lootsma. Achteraan:
Wessel Zwarts, Hommo ten Have, Annigje Joustra, Ale Stoelinga en Auke
Sieswerda.
(Vervolg van pag. 12)
bezien." En wat stuurde hij
deze zielige zakenman toen?
Juist ja, een nota voor de ron
de soms van één gulden en
geen cent meer.
In 1959, na hier dus vier en
dertig jaar aan de operatietafel
te hebben gestaan, nam Oene
Schreuder afscheid van zijn pa
tiënten en van zijn ziekenhui
zen.
EINDE VERHAAL
Hij vestigde zich daarna met
zijn vrouw in het Overijsselse
Epse, waar hij in 1980, zes en
tachtig jaar oud, overleed.
Met zijn vertrek uit de stad ein
digde dus het verhaal van de
artsenfamilie Schreuder in
Leeuwarden. Maar waarempel,
de traditie, die wilde dat elke
generatie Schreuder een medi
cus voortbracht, werd tóch nog
voortgezet. Want ook Oene's
zoon Nicolaas Herman Schreu
der, zou weer kiezen voor het
mooie artsenberoep, net als
zijn overgrootvader, zijn groot
vader en zijn vader dat hadden
gedaan. Maar hij verliet zijn ge
boortestad om zich tenslotte als
huisarts te vestigen in Beetster-
zwaag.
Daar heeft hij intussen zijn art
senpraktijk neergelegd, zodat
we nu geen Schreuder als ge
neesheer in Friesland meer
kunnen tegenkomen. Maar el
ders in ons land - bijvoorbeeld
in Nijmegen en Rotterdam -
praktiseren nog altijd dokters
Schreuder en dat zijn dan, heel
in de verte, familieleden van de
Schreuders, die zo'n grote be
kendheid kregen in Leeuwar
den.
