Friesland Bank
ZO WAS HET VROEGER BIJ HET
OUDE CAMSTRABUREN
TOBIE WAS EEN ATTRACTIE VOOR DE JEUGD
Grootste regionale bank
VOOR LEEUWARDEN EN DE
WIJDE WERELD ER OMHEEN
De Friesland Bank is de grootste zelfstandige regionale
bank met vele vestigingen in de provincie Friesland.
Door haar regionaal karakter kent de Friesland Bank bij
uitstek de plaatselijke verhoudingen en kan daardoor
snel en direct op uw wensen inspelen.
'T KLEINE
KKAHT5JE
DERTIGSTE
JAARGANG
AUGUSTUS 1994
NUMMER 606
P
Hoofdkantoor Leeuwarden, Zuiderstraat 1 Tel. 058-994499
Echte ouwe Leeuwarders zullen dit beeld van weleer stellig direct
herkennen: het oude Camstraburen langs de Dokkumeree was een
interessante en bedrijvige buurt, waar door de aanwezigheid van
verschillende bedrijven altijd wel wat was te doen. Opvallend ele
ment aan de kade is een forse vrachtboot, die hier waarschijnlijk een
ligplaats koos om bij de ijzerhandel van Cohen zaken te doen. Voor
het pakhuis, midden op de plaat, staan een paar paardewagens en
een enkele fietser passeert een figuur, die er met de rug tegen de
muur z'n gemak van neemt. Verder ademt de foto een gezapige
rust, die niet direct verraadt, dat er hier toch hard wordt gewerkt.
Van alles wat we hier zien staat er nu niet zo heel veel meer
overeind; alleen een deel van de woningen vaag op de achtergrond,
is er nog. O ja, wanneer deze foto is gemaakt? Wel, in of omstreeks
1927 en dat is dus een hele tijd geleden nu. (Foto Collectie 't Kleine
Krantsje/Fenno Schoustra)
Bij de Boterhoek, ongeveer op
de plaats waar zich nu het
Rijksarchief bevindt, heeft in
vroeger jaren het Hof Goozen
gelegen, dat waren zestien wo
ninkjes rond een bleekveldje,
oorspronkelijk het Oranjekloos
ter genoemd.
In achttiennegenenvijftig werd
dit "klooster" door de Israëliti
sche gemeente aangekocht om
het voor Joodse behoeftigen in
te richten. Tot in de dertiger ja
ren bleef het Hof Goozen be
staan toen is het gesloopt.
Ooit moet daar een klein man
netje hebben gewoond, een ze
kere Tobie, die buitengewoon
in de belangstelling stond van
de lieve Leeuwarder jeugd.
Want het was wel heel eigen
aardig, zoals Tobie zich op
straat voortbewoog: eerst liep
hij langzaam om dan plotseling
als een hardloper de sokken er
in te zetten tot groot vermaak
van de jongens en meisies, die
deze activiteiten altijd met
graagte gadesloegen.
Tobie verbleef niet alleen in het
Hof Goozen - hij woonde er
samen met zijn moeder, die
stokoud moet zijn geweest.
Eens is het gebeurd, dat Tobie,
toen hij zelf al tegen de zeven
tig liep, een boodschap voor
zijn moeder moest doen. Ken
nelijk duurde dat te lang, want
toen het mannetje eindelijk
thuiskwam, kreeg hij een draai
om z'n oren, terwijl de oude
vrouw vinnig vroeg: "Smerige
snotterige kwajonge, waar ben
je geweest?"
