'T KLEINE KEAHTSJE
FOTOGRAFEN OP DE FOTO
VERANDERINGEN
IN PEPERSTRAAT
Uit grootmoeders ansichtenalbum
METROPOLE
BIOSCOOP
Het volgende
nummer van
't Kleine Krantsje
verschijnt op
16 september
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD^R OMHEEN
pagina 8
Het is jaren geleden in een dorp in het Bildt gebeurd, dat
een meneer, die we nu maar even Jansen zullen noemen,
vlak voor 't middageten nog even aanliep bij zijn buurman,
die voor deze gelegenheid de achternaam Pietersen krijgt.
Jansen liep de woning binnen en zag een dampende pot
snert op tafel staan - maar Pietersen was er niet. Door enig
gestommel begreep Jansen, dat Pietersen boven was.
"Dan gaan'k maar weer weg,dacht Jansen, maar net toen
hij het pand zou verlaten kwam er een koopmantsje met
bloembollen aan. "Ook bloembollen nodig?" vroeg de man.
"Nee,antwoordde Jansen, "maar kom er mar even in en
eet een bordje snert - dat zal er wel invallen, want het is
koud.
"Nou en of!" reageerde het dankbare koopmantsje en qretiq
viel hij aan.
"Mooi,zei Jansen toen, "je motte je mar even redde, want
ik mot nou nog even weg.
"Daar kanne je op rekene,zei het koopmannetje en hij at
voor twee.
Tot, twee, drie minuten later die meneer Pietersen, de heer
des huizes, beneden kwam.
Negen jaar geleden hebben wij
royaal aandacht besteed aan
de zaken in de Peperstraat,
omdat deze voorname winkel
straat in het hart van Leeuwar
den toen van luifels werd voor
zien; de Peperstraat werd
Luifelstraat.
Wanneer we nu, nog geen tien
jaar later, nagaan welke van de
toen in de Peperstraat bestaan
de winkelbedrijven er nu nog
zijn en welke er inmiddels ver
dwenen, komen we tot een
conclusie, die toch eigenlijk
verbijsterend is: wat kan er wat
veranderen in de stad in een
betrekkelijk korte spanne tijds!
Van de twaalf zaken van toen,
zijn er nu nog maar vier; niet
minder dan acht winkels van
destijds zijn intussen van het
toneel verdwenen. Dat betekent
dus, dat slechts een derde deel
van de zaken er zich heeft ge
handhaafd; twee derde deel
verdween uit deze straat.
De meeste van de bedrijven,
die we er in 1984 nog wel kon
den aantreffen en nu niet meer,
zijn gewoon geliquideerd, niet
omdat ze er geen bestaansmo
gelijkheden meer zagen, maar
Bij een bezoek van koningin Juliana aan Leeuwarden, lang geleden, besloten vier bekende
fotografen tot een tijdelijke samenwerking om alle mogelijke bladen van foto's te kunnen
voorzien. Van links 'naar rechts Frans Popken, Sjoerd Andringa, Peter Boonstra en Johan
nes Doedes de Jong. De produktie ligt op tafel uitgespreid; jongens, welke foto gaat er nu
naar dit en welke plaat naar dat blad toe 7
omdat de exploitanten er bij
voorbeeld wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde
leeftijd de brui aan gaven.
Zo verdwenen Juwelier Alex
Copini op de hoek van de Pe
perstraat en de Groentemarkt,
't Modehuis Beatrix aan dezelf
de kant van de straat en de
boekwinkel van Van Wieren, de
Juwelier Van Wieren en de dro
gisterij De Vries aan de andere
kant.
Kapper Van der Hom en 't
Snoepwinkeltsje verhuisden
naar elders in de stad en ten
slotte zagen we ook het Baby
huis van Everaarts uit het beeld
verdwijnen.
Alleen Juwelier Rolf, de zaak in
Damesmode van Parkins, Foto
Bleeker en de Herenkleding
WÉÊÊÊ
zaak van Flottow bleven er be
staan. Flottow heeft er intussen
het honderdjarige bestaan kun
nen vieren en Parkins kon er
zich inmiddels grandioos uit
breiden, doordat de belenden
de net al genoemde drogisterij
van De Vries verdween
Bioscopen als de Cinema aan
de Wirdumerdijk en Tivoli en de
Leeuwarder aan de Nieuwestad
zijn in vroeger jaren bij de nu al
op leeftijd gekomen stadgeno
ten erg bekend geworden. Ook
in de Harmonie werden wel
films gedraaid en er zullen wel
niet zoveel oudere Leeuwar
ders zijn, die nog nimmer in
een van deze filmtheaters een
rolprent aanschouwden.
Veel minder bekend zal het
zijn, dat onze stad nóg een bio
scoop heeft gehad, althans een
zaal waarin eveneens films
werden gedraaid. Dat gebeurde
op een bovenverdieping van
het hotel Metropole aan het
Zaailand - dat was het pand,
waarin zich nu een filiaal be
vindt van Albert Heyn.
Vlak voor het uitbreken van de
Eerste Wereldoorlog, toen er
overal in ons land bioscopen
als de bekende paddestoelen
uit de grond verrezen, begon
ook de exploitant van het hotel
Metropole met het vertonen
van films. Maar lang hield hij
dat niet vol; hij zag blijkbaar
geen kans zijn bioscoop renda
bel te maken.
Wie deze prentbriefkaart heeft uitgegeven is onbekend, want de uitgeefster of uitgever heeft er haar of zijn
naam niet opgezet. Er komt alleen een nummer voor op de achterzijde, 5559, en dat zegt ons verder niks.
Grootmoeder, die destijds deze prentbriefkaart zorgvuldig in haar Ansichtenalbum bewaarde, zal zich daarover
ook wel niet het hoofd gebroken hebben; voor haar was deze afbeelding interessant, omdat er het Stadswees
huis op staat en een stukje van het Jacobijnerkerkhof met de toegangspoort tot het oude Boshuysengasthuis.
De ansicht is in 1927verzonden en omstreeks die tijd zal ook de foto wel zijn gemaakt.
