LEEWADDERS,
WAAR S DIT?
'KLEINE KEANTSJE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 13
Bertus: Ik geef niks om foetbal-
len. Nee, kaatsen is mien sport.
Ik hew al weer heel wat boven-
slagen sien. De broerkes Ok-
kinga, en dan hij, Fedde Sku-
rer. Nee, it is even anders.
Tinusofsoa.
Dit is een herinnering aan het Paas-schoolvoetbaltoernooi van 1949, toen School 17, de "Kiokjesschooi" het kampioen
schap verwierf. Op de eerste rij, van links naar rechts, W. Sinnema, S. Jorritsma, S. Hoekstra, A. Romkes, D. de Graaf en
R. Wartena, reserve. De tweede rij: J. Grimm, P. de Lange, P. van der Leest, G. S. van der Meuten en T. Hoekstra. Dan
onderwijzer P. Batstra, J. Luurs, reserve en E. Huizinga. De succesvolle knapen van toen, allen jongens van de zesde
klas, werden 's middags na vieren in het gymnastieklokaal getraind door de inzender van de foto, onze abonnee de heer
Batstra.
Minne: Je hewwe oek wel, dat
jou denke één te sien, en t is
em niet. Mar een tel jater of
een dag later tref je toch die
selde pursoan. Wat T abe?
Tabe: Dat gaat nou oek an.
Sien es Bertus, is dat Sake
niet? Ik loof ut werachtig. Jon
ge ja, hij komt hier hene. Hij
hét wat in 'e han.
Sake: Goeiendag. Kwaal mie
niet nemelijk. Fleden week liep
ik hier langs, en ik docht: is dat
Bertus? Ik wist ut hast seker en
nou helemaal. En Bertus,
straks prate, mar nou eerst
naardizze kaart sien.
Bertus: Een aangesichtskaart.
Wat staat er op? Zalig Kerst
mis. Afzender: E. Kas. Wat? O
ja, dou wast as spoorman bij
ons onderdoken. Just, fieftig
jaar leden. En dizze kaart gong
naar dien ouwelui. Fieftig jaar
leden. Spoorwegstaking.
Sake: Krekt. En kere jou E.
Kas om, dan wurdt ut Sake.
Dan suden de ouwelui wete: al
les kits. Alleen, hij is begin au
gustus pas ankomen in ut
huus, waar wij froeger woan-
den. Servies fan Ome Pos. De
lui, die der nou woane (se kon-
nen mij goed) lazen seg maar
bij drie-en-dertig graden: Zalig
Kerstfeest!!!
Vlga.
Bertus: Dat ken ik jou gauw fer-
telle. Een bitsje femielie: Een
broer, twee susters, een skoan-
suster, die Sientje, één swager,
wat neven en nichten. Gien
omes en twee ouwe tantes, die
niet feul meer wete.
Tabe: Gister liepen wij op'e
Kelders. Loopt daar Gekke
Gerriet, ja of nee? Ja, jong. Hij
siet om, hij siet nog es, en brult
over de straat: Ferrek, dat is
Betus. Of is ut jouw dubbelgan
ger?
Bertus: Even later docht Tabe:
daar loopt Sake. We salie een
grap uuthale. We slupe achter
em an, elk an een kant en brul-
le: politie. Och here, ut was
Sakeniet.
Marten: Hoe is dat beteerd? O,
hij wu wel in goedens. Ja, mar
jou kenne dat oek slecht treffe.
Son man skopt een hoop druk
te en alle meensen kieke. Mar
dat gong goed.
De brugmannen wille wel es
wete hoe of ut met Friesland
en Liwwadden komt. Dan folge
sport met en sonder geld, en
even de pollentiek. En hoèfeul
ouwe maten treffe jou nog na
soafeul jaar? Dan komt een se-
kere Sake em melden. Dus be
halve Tabe Ruutsje, Lange
Marten, Minne Mager, Fokke
Vutman en Groate Geert is
Bertus der weer en die Sake.
Fokke Vutman: Soms denk ik,
se wille Friesland fan de kaart
hewwe. Altied Groaningen as
ut over ut Noorden gaat, Liwad-
den nooit. Hier su niks te doen
weze, en de belastingen binne
soa hoog.
Groate Geert: Dou doelst op
die dikke drommedaris in Groa
ningen. Spikhof of Bomhog,
nee Vonhof. Mar hét ons eigen
burrigemeester Appeteker oek
al niet foorsteld om Friesland in
stukken te hakken? Waar be-
dare we soa?
Minne Jager: En dan ons eigen
kommussarus fan de koaningin.
Na Wiegel hewwe we nou Her
mans. Nee, nee, niet Toon.
Loek. Loek. En wat singe se
nou in Groaningen? Ut peerd
fan ome Loek is doad. Klein
grapke.
Lange Marlen: Daar hew ik
gien ferstand fan. Tabe mus-
kien nog ut meest. Mar ja, die
is een soat met die Bertus op
Geert: Mar daar gaat ut geld
oek al een groatere ro! speu-
len, hoorde ik fan mien buur
man. Nee, nog niet soa erg as
in 'e foetballerij. Om die hard-
fietsers niet te fergeten. Toch
binne de meeste hardfietsers
miniumloaners wik mar segge,
sak mar segge.
Fokke: Wie feul ferdient, betaalt
feul belasting. Dat was in mien
tied al soa. En nou helemaal.
Tensij jouw klub ut betaalt soa
as se in Italië wel doen. Mar ja,
daar is ut toch een groate ben
de met die halve faksisten
Minne: Wij salie dat met die
nije mannen in Den Haag oek
wel merke. Road of pears of
swat, jou bëtale mooi wat! Mooi
riemke, niet Tabe. Of love jou
der niet in, dat wat er komt, ut
languuthouwe sal.
Tabe Ruutsje: Bertus fon ut de
andere keren soa gesellig, dat
hij wu al weer met. Hij fient, se
hadden ut Vliet niet dempe
mutten. Mar ja, de mensen ton
nen toen fan wel. Toch had dat
ouwe Vliet wat.
Bertus: Mien skoansuster ken
der nog poerende poer om
wurre. En Sientje ken ut mooi
opsegge. Dan dreune de ruten.
O, binne der meer Sientjes, die
suks oek goed kenne. O, bij jou
tuus, Fokke?
Fokke: Ja, ik hew oek een
Sientje. Ik mut hur mar es
uuthore overde femielie. Der is
in elk gefal een ome Tjalling bij.
Die hét se honderd keer bij de
kop. Komt dij dat bekend foor,
Bertus?
Bertus: Das te seggen, mien
skoansuster hét een soan, die
fan Tjalling hiet. Dus die ken
noemd weze naar een ome.
We mutte der mar es op deur-
prate. As we an Adam en Eva
toekomme, is't allemaal femie
lie.
Marlen: Een andere keer mar
ferder mannen. Ik hew bij de
foetballerij een Tjalling kannen.
Is Bertus oek een foetbalman?
Wat denkt hij fan ut nije Cam-
buur? Redde we ut op dizze
keer?
Tabe: Soa leit de pollietiek der
hene. Der is niet feul ferskil
meer tussen de pertijen. As
ouwe Drees nog leefde su die
em in sien graf omdraaie. O,
nee dat ken niet.
Geert: Seg Bertus, dou hest
nou Tabe troffen, mar oek nog
meer ouwe sterren? Wie fiene
jou werom na soafeul jaar, wik
mar segge, sak mar segge.
Dit is de nieuwe opgave voor onze totoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
stap. O, daar konnen se wel es
ankomme. Een mooie twee-
kaart.
