INTERESSANT POORTJE MAAR WAAR PRECIES? LEEWADDERS, WAAR IS DIT? JOCHUM STADVEROUDERD EN VERNIEUWD 'T KLEINE KKANTSJE LEKKER INNE ZON. ONZE FOTOPRIJSVRAAG VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WÉRELD ER OMHEEN pagina 15 Tja, een interessant oud poortje met een timpaan en de integrerende tekst'Viget, Vigebit, Victa, Vincit, Veritas' - waar in Leeuwarden zouden we dat nu kunnen vinden? Voor veel lezers is het correct beantwoorden van die vraag te moeilijk geweest, anderen gokten gewoon en gokten verkeerd en weer anderen kwamen met het enig juiste antwoord: aan de Zuidergrachtswal naast de antiekwinkel, die - heel eenvoudig - 'Anna' heet. Zeer terecht zullen velen daar nu verbaasd over zijn - een poortje aan de Zuidergrachtswal? Maar dat hebben zij daar toch nooit gekend En dat laatste klopt precies, want de poort, die wij als on derwerp kozen voor onze laat ste fotoprijsvraag, zit daar nog maar kort. Het monumentje is er deze zomer aangebracht door de chirurg dr. S. J. Det- mar, wiens vrouw dat netge- noemde antiekwinkeltje exploi teert en die zelf woont in het daar weer naastliggende opval lende pand, waarin vroeger heel lang de tandarts S. Cupe rus met zijn hoogbejaarde moe der zat. In vroeger tijden moet dit uit waarschijnlijk de zestiende eeuw daterende poortie ook al aan de (Zuider)Grachtswal heb ben gezeten, maar dan iets dichter bij de Eerste Kanaals- brug. Vermoedelijk moet het hier zijn aangebracht door de advocaat mr. Wopke Wopkes, die ook de bedenker van de Latijnse tekst zal zijn geweest. Vertaald betekenen die woor den zoiets als 'De waarheid hóudt stand en zal stand hou den en, hoewel overwonnen zijnde, zal zij nochtans overwin nen.' Anders gezegd: 'Al is de leugen nog zo snel, de waar heid achterhaalt haar wel.' Een oud verhaal, dat wij ons herin neren, spreekt over een tucht huisboef, die het blokhuis ont vluchtte en over de gracht heen naar de vrijheid zwom. Via een steeg zou hij getracht hebben verder te ontkomen, wat even wel niet was gelukt - hij was weer in de kraag gevat. Daarna zou het poortje voor de steeg zijn aangebracht met de tekst, die de mensen later aan dit toen nog zo geruchtmakende voorval moest herinneren. In het begin van deze eeuw werd de poort, hoogstwaar schijnlijk bij de .afbraak van het belendende pand, afgebroken, waarna het monumentje in han den kwam van de bekende no taris Nanne Ottema, die het heel lang in het Prinsessehof heeft bewaard. DOKTERDETMAR Vandaar moet het naar het Fries Museum zijn verhuisd en tenslotte kwam het in het bezit van dokter Detmar, die het dus nu, zij het op een iets andere plaats, in ere heeft hersteld. Abuis was dus mevrouw T. Kooistra-Brul te Zetten, die ons. het volgende schreef: "Volgens mij is dit Het Soephuis. De ar men konden daar vroeger een pannetje soep halen, 't Is op het Schoenmakersperk vlak bij 't Oude Sint Anthony Gasthuis en de Groeneweg. Ik heb daar vroeger vaak in de buurt ge speeld, want ik woonde in de kosterij van de Grote Kerk." En abuis was ook de heer J. de Vries te Amsterdam, die van daaruit gokte op de Nieuwe- stad, waar we tegenover het vroegere politiebureau het zo genaamde Poptapoortje kun nen vinden. Nu dus maar weer een greep uit de dikke stapel goede op lossingen. Winnaar van het uit geloofde fotoboekje 'Leeuwar den, ach ja zo was het. werd de heer mr. M. M. Duin- tjer Tebbens, Raadhuisstraat 15 in Leeuwarden, die zijn prijsje al kreeg thuisgestuurd. In het septembernummer schreef u over 'Jochum-oppe- kop: een aparte figuur' en dat hij Jochum Luurs zou heten. Maar klopte dat wel? Ik heb tien jaar in Franeker ge woond, van 1929 tot 1940; ik ben geboren in 1922. Wij zijn met mijn ouders, L. Meijer en D. Meijer-Dorenbos, in 1940 weer teruggegaan naar Leeu warden. Piet kwam in Franeker veel bij ons een kopje thee drinken met een gebakken visje - mijn va der viste in het weekend altijd bij Oosterbierum en Koehool. Piet heette toen Amiabel en hij vertoonde in Franeker dezelfde kunstjes. Hij was een lange man en had altijd een pet op, terwijl hij iets aan zijn benen had. Ik kreeg wel eens een cent van hem en daar kon je nog heel wat snoep voor kopen - er wa ren toen ook nog halve centen, nutskes. Kunt u mij ook zeg gen, wat zijn goede naam is? Leeuwarden Mevr. C. Brugman-Meijer Wij schreven niet, dat de overbekende Leeuwarder Jochum 'Luurs' heette, maar Duurken. En dat klopte als een bus. Mogelijk is er in het oude Franeker een Piet Amiabel geweest, die net als Jochum Duurken voor een cent van de brugleunin gen afsprong? Overigens was het wel zo, dat Jochum Duurken, alias 'Voor-dub- beltsje-oppe-kop' tot zijn overlijden in 1978 in de Psy chiatrische Inrichting in Fra neker verbleef. Hij zat daar wei een zekere bewegings vrijheid hebben gehad en het kan dus zijn, dat hij in Franeker (onder de naam Piet Amiabel?) dezelfde sterke stukjes uithaalde, als hij eerder in Leeuwarden had gedaan. Red. 'tKI. Kr. Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1, 8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..." met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd. Zoals het wel vaker gebeurt kocht een zeker bejaard echt paar een graf op een begraaf plaats onder de rook van Leeu warden. Na het totstandkomen van de transactie liepen de man en de vrouw de begraafplaats op om de plek van hun laatste rust plaats nog eens even te bekij ken. Een poosje bleef het paar er zwijgend staan. Toen mompelde de man: "Nou, hier komme we bij leven en welzijn te leggen, lekker inne zon en mooi uut de wien..." Het door Leo van der Laan ge schreven en pas door de Frie se Pers in samenwerking met de gemeente Leeuwarden uit gegeven boek 'Verouderd Leeuwarden vernieuwd' brengt de stadsvernieuwing en monu mentenzorg in de jaren zeven tig en tachtig in beeld. In die jaren verlieten gemeentebe stuurders en woningbouwcor poraties het idee dat alles wat versleten en verouderd was wel gesloopt en vervangen kon worden door nieuwbouw. Met zorg werden een aantal voor oorlogse wijken in hun oude glorie hersteld. Tegelijkertijd hield men rekening met de be hoeften van de bewoners aan meer wooncomfort. Spraakma kende projecten zijn o.a. de Transvaalwijk en de Hollander- wijk. De eerste buurt vervulde ook landelijk een voortrekkers functie. Leeuwarden is een echte mo- num'entenstad. Veel grote en kleine monumenten in de Frie se hoofdstad zijn met zorg ge restaureerd, van de grote der tiende eeuwse Jacobijnerkerk tot het pand van de ijssalon La Venezia, dat uniek is als een van de eerste 'wolkenkrabbers' in Nederland. 'Verouderd Leeuwarden ver nieuwd' is een boek voor een breed publiek, leesbaar ge schreven, royaal geïllustreerd met foto's en kaarten. Tegelijk is het (mede door de bijlagen aan het einde van het boek) een overzichtswerk, dat onmis baar is voor iedereen die zich beroepshalve met dit onder werp bezighoudt. De uitgave telt 166 pagina's en is in de boekhandel verkrijg baar voor vijf en twintig gulden opeen dubbeltje na.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1994 | | pagina 15