LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'T KLEINE KEANTSJE
KAKKERLAKKEN.
In de tweede week fan janne-
warie hewwe se een skoftsje bij
mekaar staan. Al pratend sa
gen se werom naar fieftig jaar
leden. En fooruut naar ut end
fan dizze iw. Daar tussen deur
gong ut over een nije iesbaan
en groate reizen met een soat
strippen en punten. En was ut
nou de burrigemeester fan
Pielkjewierum of die fan Lek-
kum? Lees ut bij Tabe Ruutsje,
Lange Marten, Minne Mager,
Fokke Vutman, Groate Geert
en Brieke Bertus.
Tabe Ruutsje: Sitte wij eergis
ter in de stadsbus, tikt een man
achter ons mie op 't skouder.
Tabe hé? Ja. Ik bin Jouke ut de
keuken in Vries, weest nog
wel?
Brieke Bertus: Dat hoort nuver.
Jouke in een keuken in Vries.
O, mar dat is in Drente. Daar
moesten we henen te spitten
foor de Moffen. Wat ut dat?
Tabe: Een tien met een griffel
of een tuut fan juf, Bertus. Ja,
ik hew daar een paar weken
weest, en toen hew ik em
smeerd. Mar ik trok feul op met
een Oeds en dizze Jouke.
Minne Mager: Ik hew dat toen
niet metmaakt. Ik lag met pleu-
rus op bed. Ja, echt hoor, gien
truukje om de saak te ontlopen.
Mien fader hét em nog ferstop
in een kiepehok met een raz
zia.
Fokke Vutman: Woanden jim
toen nog Achter Tulpenburg,
Minne? Nee, daar bin ik toen
niet weest. Dat kan straks al
weer, want se salie daar nije
huzen bouwe, hew ik lezen.
Soa toant ut oek niks!
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
an Joaden wel? Jonge ja, ut
Joadeland.
Fokke: Daar binne heel wat
ouwe sokken fan nou op frijers-
futen weest. Je hadden fan die
plakken: Joadeland, Juffers-
reedsje, Kalverdiekje, Skape-
diekje. Suden der nog fan suk-
ke plekken weze?
Marten: Se treffe mekkar faak
in de barren en de diskos, denk
ik. Mar ik sal één fan mien
kleindochters es frage. Die
hoor ik wel over friendsjes, mar
hoe of wat fraag je eigenlijk
nooit. Oek niet of se feilig frije...
Hoor mij es.
Tabe: Mar om op die Jouke
werom te kommen: wij moesten
even bijprate. En dan is son
skoftsje in de bus te kort. Seg
nou self: twee stempeltsjes op
'e strippekaart foar fieftig jaar..
Minne: Nee, dan suust een
groate loop in de interliener
make mutte. Foor mooi wat
stempeltsjes over de Afsluut-
diek: een groene streep. Of
met een hoop punten de we
reld om. Sjuul Verne hiet nou
fan Albert Heijn. Klein grapke.
Tabe: We reden nog wel langs
de Frieslandhal. Daar gebeurt
oek wat meensen. Afbreke en
op 'e nij opbouwe. Duur. Ja, en
't nije stadshuus oek al wer
duurder. Waar bedare wij? Mar
Jouke sei: geld uutgeven is al-
tied goed. Soa draait de wereld
deur.
Marien: Mar je mutte dat geld
eerst wel hewwe. En ik fien ut
wel krapper wurden. Elke
avund een burreltsje wurdt mie
hast duur genoeg. En dat mut
er toch wel bij hore. Ut houdt ut
bloed dun.
Fokke: En kenstou die foorstel-
Ie dat we op oudjaarsavund op
ut nije jaar proeven gaan met
sukelademelk? As ut even ken,
mutte jou leuke gewoanten soa
lang mogelijk anhouwe.
pagina 13
Groate Geert: Mar om op Vries
werom te kommen, Tabe, dou
bist em daar smeerd. Houdt dat
in, dat de konterolle niet al te
best was, wik mar segge, sak
mar segge?
Tabe: Nee, bij de ploeg waar ik
bij was, stonnen wat ouwe sol
daten op ons te passen. Mar
die loofden dat oek wel. En
foor een pakje segretten of een
fles snaps wurden se wel een
andere kant uutkieke.
Lange Marten: Mar ik nim an,
jim musten alles belope. Der
ston niet een groene streepbus
klaas. Dat is dan nog een hele
kletter west. En midden in 'e
winter. Mooi hankoud en nog
minder.
Tabe: Ah, jonge ja ju. En alleen
bij donker lope, temeenssn ut
eerste stuk. Anders wudden je
snipt. We hadden wel son
kniepkat, mar die bruukten je
niet te faak. We kiepen soms
soa, met de hannen fooruut.
Aardedonker!!
Minne: Ik hew es ut ferhaal
hoord fan één die der op skaat-
sen fan deur gong. Hoe of wat
weet ik niet, maar hij had bij lui
een nacht slapen, en die gaven
em een paar deurlopers met.
En soms is ie tuuskomen.
Bertus: In die tied kon alles en
niks, son spultsje was ut. Mar
nou we ut over skaatsen hew
we, komt er een iesbaan bij ut
nije bos achter de Kalksloat?
Geert: Daar hew ik oek praat
fan hoord. Dat is daar son bits-
je waar froeger ut Joade land
was? Son woord seiden je soa
mar, en je dochten niet eens
Bertus: Wij hadden drekt na de
oorlog de gewoante es een dag
naar Amsterdam of een avund
naar Groaningen. Daar was
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
faak een Hotze bij. Mooi in 't
pak, een eigenwieze smoel.
Die wu alleen mar konjak drin-
ke.
Geert: Daar kom ik nooit an,
mar ut su mie oek te duur
weze. Mien swager hét nog wel
es feuks. Dat liekt er een bitsje
op wik mar segge, sak mar
segge.
Bertus: En wij seiden dan wel
teugen de ober of andere lui:
we hewwe een burgemeester
bij ons. Die banjer, die Hotze
hé. En froegen se hem dan,
waar ie burgemeester was sei
- die soms Pielkjewierum, en
dan weer es Lekkum, en oek
wel es Miedum. Wat seit Fok
ke?
Fokke: Dat se in Lekkum aans-
sen weer een burgemeester
hewwe. Ik hew lezen dat ons
Appeteker ferhuze wil en in
Lekkum woanen gaat. Nou,
daar wurdt son dorp nooit min
der fan en das mooi metnomen
an'tend fan dizze iw.
Minne: Ferduld, we binne met
nijjaarsdag met de laaste fijf
jaar fan dizze iw begonnen,
foor we mankeliek wurre, Mar
ten, fanavund toch maar een
slukje. Mar gien fijf ouwe Kla
ren foor fijf laaste jaren. Klein
grapke!
Vlga.
Leeuwarden in winterkleed. De foto moet in de dertiger jaren vanaf de Bonifatiustoren zijn
gemaakt. Links zien we de Turf- en Tweebaksmarkt met, duidelijk herkenbaar, het impo
sante gebouw van de Kanselarij. Precies in het midden en vaag op de achtergrond de
oude watertoren, die gestaan heeft aan het Zuiderplein, waar nu de nieuwe Oostergoweg
begint.
De Afdeling Friesland van de
K.N.V.B., de Friese Voetbal
Bond, heeft zojuist haar negen
tigjarig bestaan kunnen vieren.
De Bond werd in 1904 na een
vergadering in het Oranjehotel
opgericht. Maar enkele jaren
voor dat moment werd er al ge
voetbald hier en daar en er
vonden zelfs al interprovinciale
wedstrijden plaats tussen Frisia
en verenigingen uit Groningen
en Drente.
Zo heeft de oude L.A.C. in het
jaar 1901 een wedstrijd in As
sen gespeeld tegen Achilles,
waarbij de Leeuwarders met de
veelzeggende cijfers van 5-1
aan de broek kregen. Maar in
teressanter dan die uitslag is
nu voor ons, wat de Asser
Courant daar toen van te ver
tellen had. Een verslaggever
van dit blad had in de buurt van
het speelveld een gesprek af
geluisterd en er zo de humor
van ingezien, dat hij het de
moeite waard vond dit discours
weer te geven in zijn krant.
Het gesprek werd gevoerd in
een groepje miliciens in het
laantje van het Bosch, waar
langs men het wedstrijdterrein
kon bereiken.
Een van de soldaten vroeg in
Gronings dialect aan een hem
tegemoetkomende collega:
"Bist daor guns ok al wést?"
"Nee," zei de ander, "wat is
daordan?"
"Och jong, dat most ies zain!
Daor bint ze almaol as piejas-
sen klaid en springt ze as kak
kerlakken in't ronde en dan
schupt ze met de toonen van
de vouten teegn 'n baale an en
dei vlög dan 'k wait nait waor
hén, jong 't gait zoo vrömd!"
"Nou, dat mocht 'k nog wel ais
zain," reageerde de ander,
waarna een deel van het
groepje zich naar het wedstrijd
terrein spoedde om dit spekta
kel met eigen ogen te kunnen
"zain".
