REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR
TOEN WE NOG OP DE SCHOOLBANKEN ZATEN
SCHOOL VAN OOSTERBAAN
HONDSDOLHEID BRENGT
MENSEN AAN 'T SCHRIKKEN
"HOEPEL OP MET DIEN HOEPEL"
'T KLEINE KRANTSJE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 15
adviesbureau voor reklame en publiciteit
jozef israëlsstraat 6-10 058-124984
Een hele opschudding bij de
zogenaamde Hoanne-Polle aan
de Stienserstraatweg op die ja
nuaridag in 1907! Daar reed de
slager D. van der Meer uit Jel-
sum met zijn kar met twee hon
den ervoor naar huis.
Plotseling begon daar een van
de honden verschijnselen van
hondsdolheid te vertonen. Het
beest werd losgemaakt, vloog
een huis binnen en hield zich
vervolgens schuil tussen huizen
en schuttingen.
ledereen in de omgeving werd
bang, maar slager Van der
Meer was blijkbaar niet zo be
nauwd en ging de hond achter
na om hem te pakken. Hij bond
het beest aan een boom vast,
waarbij het opviel, dat de hond
z'n baas niet beet - zou hij dan
toch niet dol zijn geweest?
Zodra de hond aan de boom
vastzat werd de hulp ingeroe
pen van twee toevallig passe
rende marechhaussees. Die
namen het zekere voor het on
zekere en schoten het arme
beest zeven kogels in de kop.
Toen leefde het dier nog, maar
kort daarna gaf het toch de
geest.
Slager Van der Meer zat nu
met een strop van veertig gul
den, want zoveel was het ge
dode dier waard en bovendien
moest hij veiligheidshalve de
andere hond afgezonderd hou
den - dit dier zou moeten wor
den onderzocht.
Maar voor het zover kwam,
stierf plotseling, ook deze twee
de hond en dat was allemaal
toch maar heel erg verdacht.
Nog geen veertien dagen na
deze "vreeswekkende geval
len" speelde er zich er aan de
Stienserstraatweg, even voorbij
de Kleine Bontekoe en bijna op
dezelfde plaats als de vorige
keer, weer zo'n dierendrama af.
Nu liep daar de melktapper
Jacob Postma van de Vierhuis-
terweg met zijn melkwagen en
een grote karhond, die altijd
opvallend hard liep.
Ook dit dier begon eensklaps
tekenen van hondsdolheid te
vertonen: het kreeg schuim op
de bek en viel zomaar neer on
der de kar.
Bang dat er rare dingen zou
den gebeuren bond ook Jacob
Postma zijn beest aan een
boom vast en nu werd er, vei
ligheid voor alles, een jager in
geschakeld, Lieuwe Dijkstra,
die spoedig ter plaatse kwam.
En met twee welgerichte scho
ten werd er ook aan dit hon
denleven een eind gemaakt.
In 1947 werd deze foto gemaakt van de vierde klas, de eindexa
menklas, van de school van de heer Oosterbaan in de Margaretha
de Heerstraat. Op de achterste rij Fokke Drijver, een Reinie, een
onbekende, Jitty Santema, Gjalt Gjaltema, Joukje van Gelder, een
onbekende, Rika Benninga, Tamme Kramer, nog een onbekende
en Jan de Vries. Op de middelste rij eerst een onbekende, dan
Willie Volkers, Jan Vermeer, nog een onbekende, Grietje Pot, An
neke Bouwma, een Corrie en Riekje Bosker. Verder op de voorste
rij: Alie Wijbenga, Hillie Ytsma, de heer Lefferstra, een Foekje,
Suke Ytsma, Jannie de Vries, de inzendster van deze foto, een
onbekende, een Hilly, de heer Oosterbaan en tenslotte nog een
onbekende.
Lang geleden woonde er op
Schilkampen een familie Spij
kerman, die later verhuisde
naar Schenkenschans - voor
beide woonplaatsen gold dus,
dat de Spijkermannen een heel
eind van het stadscentrum ver
wijderd woonden.
Toen het zoontje Dirk in de ga
ten kreeg, dat sommige jon
gens in zijn buurt over hoepels
beschikten, waarmee zij zich
behoorlijk snel konden voortbe
wegen, leek hem dit een erg
geschikt speeltuig om er mee
naar het stadscentrum te gaan.
Dus schoot Dirk Spijkerman op
een goeie dag zijn vader aan
met de vraag of hij ook een
hoepel mocht kopen. "De smid
hier kan er wel een maken,"
wist Dirk, "en hij kost drie
cent."
Maar wat was, verdorie, de re
actie van pa Spijkerman?
"Ach jonge," zei hij, "hoepel op
met dien hoepel, bist niet wies,
drie grauwe centen voor een
hoepel, dat geld kanne wij be
ter brukedan dij...
