AFSCHUWELIJKE AGRESSIE DOOR ALLE TIJDEN HEEN? 'T KLEINE KRANTSJE 'TKLEIHE KRANTSJE BON BÓN 'TKLHHE KRAHTSJE DRAMA MET BOOTJE INDEGREUNS 't Kleine Krantsje leest iedereen! GESCHENKABONNEMENT VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 16 Het zullen vooral ouderen zijn, die het in deze tumultueuze tijd niet meer in hun hoofd halen om zich in avondlijke of nachtelijke uren op straat te begeven. De veel besproken onveiligheid buitenshuis, zelfs niet alleen in het holst van de nacht, doet velen thuisblijven, zo lang het uitgaan niet per sé noodzakelijk is. Maar is het eigenlijk ooit anders geweest? Is er door alle tijden heen geen sprake van afschu welijke agressies geweest? Laten we voor de aardigheid de klok eens een enorm stuk te rugdraaien om een kalender van het jaar 1618 aan de wand te hangen. Dan zien we, dat er zich in de nacht van 15.op 16 februari in Leeuwarden een verschrikkelijk voorval voor doet, precies zoals we dat ook zouden kunnen tegenkomen in een krant van vandaag. In die nacht wandelt een zeke re ritmeester Anthonius van Aleva, ofwel Van Aylva, met zijn vrouw en een gevolg van twee dienstmaagden en een knecht langs de Jacobijnerkerk. Daar zwabbert op dat moment ook een dronkelap, een Corne lls Cuyck, aan wie het gezel schapje van Van Aylva geen aandacht schenkt. Maar het omgekeerde is wel het geval! Plotseling begint de dronkaard de ritmeester en zijn vrouw aan te vallen, waarbij Van Aylva's hoed van z'n hoofd afvalt. De ritmeester zet zijn hoofd deksel weer op en, knap ver stoord door het gore gedrag van Van Cuyck, slaat hij de ke rel met één klap tegen de grond, waarna de vijf hun weg vervolgen. Dan krabbelt de dronkaard overeind en begint de ritmees ter uit te schelden. Die som meert de kerel zich te verwijde ren, maar wanneer dat niet gebeurt verkoopt hij de man een paar rake klappen met de platte kant van zijn sabel. Daar na steekt hij het wapen in de schede, zeker in de veronder stelling, dat zijn tegenstander ongewapend is. EEN MES Maar die trekt nu een mes en steekt de ritmeester in de zij. Nóg kan de getroffene de mes sentrekker tegen de grond slaan en hem zelfs het mes ontfutselen, dat hij daarna doormidden breekt. Thuisgeko men evenwel blijkt de ritmees ter Van Aylva veel zwaarder gewond dan eerst was ver wacht. En de volgende dag verergert zijn toestand zo zeer, dat hij des middags aan de gevolgen van de aanslag overlijdt. Zou een soortgelijke aanran ding op straat vandaag de dag ook kunnen gebeuren, de straf toepassing wijkt anno 1618 wel ietwat af van die in deze tijd, waarin het zomaar in elkaar slaan van mensen door justitie min of meer wordt getolereerd. En zo kan het gebeuren, dat het Hof van Friesland, zitting houdend in de Kanselarij aan de Turfmarkt, Cornelis Cuyck voor zijn dronken daad niet voor een zekere tijd achter de tralies zet, maar dat zij hem eenvoudig ter dood veroordeelt. "In de naam en vanwege de heerlijkheid der landschap van Friesland wordt de beklaagde veroordeeld om bij den scherp rechter op het schavot geleid te worden, met het zwaard geëxe cuteerd en van het leven tot de dood gebracht te worden". En zo gebeurt het dan ook: oog om oogtand om tand Twee achttienjarige bakkers knechten. Kerst Walstra en Jan Bandstra, huren bij de bootjes verhuurder Hein Appeldoorn aan het Noordvliet een zeil- schouwtje. Zij steken ermee van wal en moeten laveren op de Greuns. Even voor het bereiken van de Potmarge, zien zij dat er twee boten aankomen, de "Orion" van kapitein Van Eek met een lege baggerpraam voorop en daarachter een boot van de Condensfabriek. Kerst, die zich bewust is van een zeker gevaar, raadt zijn ka meraad aan vlug over te steken naar de kant van de woonsche penhaven. Jan knikt van "ja," keert het roer en wil inderdaad oversteken. Maar halverwege zegt hij: "ik kan ook nog wel tussen die bo ten door." Daarop gooit hij het roer nogmaals om. De kapitein van de Orion is op deze manoeuvre niet voorbe reid en er volgt een botsing tussen het scheepje van de jongens en de zware laadbak achter de trekker. "Kunnen jullie zwemmen?" ho ren de knapen zich nog toe schreeuwen. Dan worden ze uit het omslaande zeilschouwtje geslingerd en raken ze te wa ter. Kerst zwemt direct in de rich ting van een van de boten, maar na een tiéntal meters voelt hij dat hij geen krachten meer heeft. Zijn doorweekte kleren trekken hem naar bene den en hij denkt al te zullen verdrinken. Op het laatste mo ment echter ziet hij kans een haak van de Condensboot te grijpen, waarna hij binnenboord wordt gehaald. Minder goed vergaat het Jan. Ook hij probeert een van de boten te bereiken, maar hij zinkt, komt weer met z'n hoofd boven water en verdwijnt dan voorgoed. Drie kwartier later wordt hij dood opgehaald door de ha venmeester van de jachthaven, Ferwerda, en door Zijlstra, de kapitein van de sleepboot "Luc- tor". De beklagenswaardige Jan Bandstra woonde aan de Nieu we Hollanderdijk en hij was de oudste van vier kinderen. (1930) VOOR LEEUWARDEN EN ^^IDE WERELD ER OMHEEN VERSCHIJNT IEDERE MAAND VOOR LEEUWARDEN EN D E WERELD ER OMHEEN VERSCHIJNT IEDERE MAAND Ja, ik geef me ook op als abonnee van 't Kleine Krantsje voor slechts f 32,-per jaar. Ik wacht een acceptgirokaart af voor ik het abonnement betaal. Naam- Ja, ik wil ook iemand blij maken met een op 't Kleine Krantsje voor slechts f 32,-per jaar. Ik wacht een acceptgirokaart af voor ik het abonnement betaal. De krant moet gestuurd worden naar: Naam: Adres Postcode: Postcode: woonplaats vvoonpiaais Deze BON s.v.p. direct opsturen naar: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden. Het abonnement wordt betaald door: Naam: Adres: Postcode: Woonplaats: Deze BON s.v.p. direct opsturen naar: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1995 | | pagina 16