'T KLEINE KRAHTSJE
GESPREKKEN OP
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
liËH
Kjjttf.
mmk
Ut woord casino fait bij de
bruggen, en de mannen segge
daar hun segje over. Oek over
de euro, die strakjes de gulden
opfolgt, en de peesmaker fan
Bernard en Marten. Mar dan
gaat ut ferhaal fan de Tureluur
en Sietske weer deur, en komt
Sinterklaas der muskien an te
pas. Soa klasjenére: Tabe
Ruutsje, Lange Marten, Minne
Mager, Fokke Vutman, Groate
Geert en Brieke Bertus.
Brieke Bertus: Loop ik op de
Foorstreek, skiet mie een man
an en fraagt: Weet u waar het
casino is? Ik seg: wat? Hij seit:
casino. Ik hew em niet helpe
kennen.
Fokke Vutman: Dat is in de
Weerd. Flak achter die brille-
winkel op 'e hoek. Sientje wu
laassen naar hur open dag.
Niet om te speulen, mar om de
boel deur de kond te kieken. Ut
isnietdeurgongen.
Groate Geert: Och here, nooit
weten dat wij hier son ding
hewwe. Je siene dat wel gauw
es in een film. Son groate ron
de skief seg mar, met hokjes,
en meensen der om hene. Sta-
peltsjes guldens en... Wat seit
Minne?
Minne Mager: Die guldens bin-
ne der aanssen niet meer hew
ik begrepen. We krije overal de
selde naam. Euro of soa. Op
de markt is uw Euro een daal
der waard hé. Ho, ho, dan gaat
de daalder oek anders hieten.
Tabe Tuutsje: Se fiene wat uut Tabe: Dat loof ik fast. En dat
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
niet alleen bij de jeugd. Fietse
deur road, slaan jou om een
tientje de hasses in, riede feul
te hard in ouwe autos soms,
rande frouwen an. Och, och,
och, waar bedare wij?
Marten: Kiek en dan kenne jou
de pliesje belle wille en dat
alarmnummer, mar helpt dat fut
en dalijks? En suden die num
mers ook anders wurren weze?
Nou we allemaal een tien kre
gen hewwe neffens die Om
nummering. Wat een woord
Omnummere. Wat sei u?
Anklampende trouw: Mag ik
mie der even teugen an be-
moeie? Ik denk dat jim ut klub-
ke mannen binne, waar de Tu
reluur, soa wurdt ie toch
noemd, oek wel es bij staat?
Mooi. Waar su die weze?
Fokke: Waar ie is? Ho even,
bin ik fer mis as ik denk dat u
een dochter fan Lodewiek sien
Sietske is? Just ja. Nou dan
hèt jouw moeke ut mar poer-
best troffen. Een prima kerel.
Dochter: Ik bin de dochter ja.
En jouw prima kerel daar spui
ik op. Mar hoor es, moeke is al
in gien drie dagen tuus weest.
En de buren fan hem wete niet
waar de Tureluur is. Nou jim
weer.
Geert: Och here, dan mag er
hast wel een oproep naar
Spoorloos toe. Nee: opsporing
fersocht. Nou nee, dan mut de
pliesje em der al met bemoeie.
Dus Lodewiek en Sietske binne
foortfluchtig, wik mar segge,
sak mar segge!
Dochter: Hewwe jim de gek der
mar met. Mar ik denk an ons
moeke. Die ouwe lui sal hur
toch niet ontfoerd hewwe. Of
nog erger. Sukke dingen ge-
beure teugenwoordig hier flak-
bij.
Tabe: Ik geef jou een goeie
raad: hou je rustig en wacht
even af. Ut binne ferstandige
meensen en se lope niet in se-
pagina 13
langer. Dus oek gien marken
meer, en ponden en dollars. O
nee, de Ammérikanen doene
niet met. Mar ut duurt nog een
paar jaar niet, Fokke?
Fokke: Ah jonge, ja je. We mut-
te mar es sien of we ut nog
beleve. Mar och, nou we soa
feer binne, wu ik ut jaar twee-
duzend wel hale. Kiek, daar is
Marten op een ouwe weduwe.
Lange Marten: Goeiendag
mannen. Ja man, ik bin op 'e
fiets. Ut waait nog al wat en de
rikketik wurdt minder. Temeen-"
sen onregelmatig seit de dokter
en die hèt er foor leerd. Ut ken
wel op een peesmeker ut-
draaie.
Bertus: Dan komst in goed ge-
selskap. Prins Bernard hèt een
skoftsje leden oek son appe-
raat kregen. Ik weet niet of die
em fan't siekefons had, mar
dou seker wel, Marten? Binne
se duur?
Marten: Ik hew mie fertelle la
ten fan om en bij de tienduzend
gulden. Mar dan kenne jou der
een jaar of tien met. En as jou
kremeerd wurre, mutte jou em
inleverefanwege...
Marten: Hou op Marten met
suk praat. Mar nou mut ik even
denke an die groate branden
die der soa wat elke week bin
ne. Wat binn der toch dikke
minnen of hele nuveren in de
wereld. Is dat nou erger as
froeger?
Van onze abonnee, de heer J. H. Berduszek uit Surhuisterveen, ontvingen wij deze
foto 'uit de oude doos', die gemaakt is in de tijd, dat zijn vader, de heeir R. E.
Berduszek, werkzaam was bij het Provinciaal Electriciteitsbedrijf, dat was zo rond
de jaren twintig. "De nu toch wel historische Benz-vrachtauto was naar ik meen
afkomstig uit het Duitse leger,aldus de heer Berduszek, die zich ook herinnerde,
dat een dergelijk type vrachtauto tot in de tweede wereldoorlog voor de Leeuwar
der meelhandel Fortuna reed. En zo was het ook: door het eind van de oorlog van
'14-'18 waren er heel wat Duitse legerwagens overbodig geworden en zo hebben
er nog jaren enkele in Leeuwarden gereden. Naast deze vrachtauto zien we de
heer Berduszek Senior staan, op de wagen zitten twee P.E.B.-medewerkers die
nodig waren voor het laden en lossen van de zware kabelhaspels.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
ven sloaten tegeliek. Trouwes,
waar fiene jou hier seven sloa
ten flak bij mekaar?
Bertus: Nee, das waar. Dat
denk ik dan wel es as ik over
die groate branden lees in de
Seldenruststraat of soa. Waar
haalt de brandweer dan water
weg. Ja toch?
Dochter: Dat sal mij een rot-
sorg weze. Jim houwe ut toch
met die man. Goed, as ik even
op jim woorden afgaan, mag
ons moeke em hewwe as se
weer feilig weerkomt. Ik smeer
em.
Tabe: Das praat. En dan belo-
ve wij ons best te doen de jon
gelui te fienen. Want dat is
Loadewiek weerd en jouw moe
ke oek. Mar se siene hoe alles
beteert. Doogü
Bertus: Das gauw beloofd
Tabe, mar hoe redde we dat
op? O, Fokke en Marten staan
te gniezen. Wat wete jimme,
wat wij niet wete? Wat? Sitte
se in Spanje?
Fokke: Daar sitte se. Se kot
sten suver fan die kienders en
de Turelaar had sien fekaansje-
geld fan de AOW nog leggen
en Sietske had een kennis met
een huus an de Costa Hupsa
seg mar. Se binne stiekum uut-
naaid. Ik kreeg een tip fan Loa
dewiek en gistravund hew ik ut
Minne ferteld.
Minne: Ik droomde fannacht dat
se in Spanje Sinterklaas troffen
en die een mooie brief foor hun
kienders metgeven hewwe. Hij
must hier toch hene. Met dit
gedicht der muskien bij: Wij
maken het hier heel erg goed/
En zenden jullie deze groet.
Och kindren staakt uw wild ge
raas/Geef ons een kans, dat is
de baas. Schenk ons een fijne
oude dag/Dat die nog jaren du
ren mag!
Vlga.
heeft er aan de Achter de Ho
ven een hofje voor "minvermo
gende" lieden gestaan, het hof
je Fribourg, genoemd naar het
Zwitserse Vrijburg, vanwaar het
geslacht Vegelin van Claerber-
gen afkomstig was. En het was
een telg uit dit geslacht, Jhr.
Mr. P. B. J. Vegelin van Claer-
bergen, die het hofje in 1872
oprichtte. Het bestond uit zeven
woningen onder één dak met
een voorgevel, die deed den
ken aan een Zwitserse chalet.
