'T KLEINE KRANT5JE EERSTE NATTE PAK IN MERCURIUSFONTEIN VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 5 Het was een hele gebeurtenis voor de nog zo rustige en klei ne stad Leeuwarden, het in ge bruik nemen van de nieuwe Mercuriusfontein in 1923. Er kwamen dan ook drommen stadgenoten op de plechtigheid af en behalve veel ouderen wa ren er natuurlijk ook tal van jon gens en meisjes van de partij. Deze jeugd moest, toen de ont hulling was geschied, natuurlijk de rand van de waterbak be klimmen en een bijzondere sensatie was het om er over heen te lopen. Dat deed ook het zesjarige dochtertje van een meneer Bakker van het Molenpad, tot het in de drukte een duw kreeg en waarempel in de bak kopke onder ging. Een van de ooggetuigen, een man met een fiets, was zo vriendelijk om het geschrokken meisje direct naar huis te bren gen, waarbij hij het arme kind wel liet lopen, hardlopen zelfs, anders vatte ze, dacht hij, ze ker kou. Tientallen jaren later, toen deze eerste drenkeling uit de water bak van de Mercuriusfontein als mevrouw IJ. Folkertsma- Bakket in Canada woonde, haalde ze die bijzondere herin nering uit haar jeugd nog eens op in een klein gezelschapje Hollanders, dat eveneens naar dat verre land was geëmi greerd. En wat was toen de verrassen de reactie van een van de toe hoorders? Wel, deze:. "Ach, dat jou daar kopke onder gingen, dat weet ik nog wel, want dat he'k seis sien. Wij woanden toen nog in Wirdum en waren met fader een dagje naar de stad. Jonge ja, ik sien jou nog as een natte hon in dat water spattelen. Hoe bestaat het, dat jou dat waren en dat we mekaar nou hier weer sien mutte..." Tja, wat zeggen ze dan ook al weer? De wereld is maar klein. plaats moeilijk uit elkaar te kun nen houden: het Gouveneurs- plein wordt wel Hofplein ge noemd en ook het Raadhuisplein kennen velen slechts als het Hofplein. De Gouden Olifant moet heel lang geleden een logement in Leeuwarden zijn geweest, maar niemand weet waar deze her berg heeft gestaan. De Grutterij was tot voor een zestig jaar een huis aan het Noordvliet en wel het pand nummer 261. Het had een ge velsteen in de voorgevel met de afbeelding van een paard voor een gortmolen. De Leeuwarder passementfa- briek was volgens een adver tentie in 1898 de "Eenigste in De Klanderij was een andere naam voor de Nieuwe Stads herberg, die tot voor honderd jaar bij het Zuiderplein heeft gestaan. De herberg ontleende die naam aan een vroegere lin nenweverij op die plaats, waar de stof met een kalander, een soort mangel, geglansd of wel gekalanderd werd. Na het ver dwijnen van de oude Klanderij in 1891 werd er een nieuw ho tel gebouwd, dat de naam van de oude herberg overnam. En nu is het nóg altijd een gangba re naam: het kantoorgebouw, dat weer de plaats van het ho tel De Klanderij innam, is ook De Klanderij genoemd. De Witte Zwaan is een huis aan de Nieuwestad geweest, waarschijnlijk een herberg, net als het pand ernaast, dat de beroemde herberg Het Gouden Wagentje was. Toen de diligen ces nog een standplaats had den op de Langepijp vermaak ten de koetsiers zich graag op vrije momenten in deze herber gen aan wat nu de drukke kant van de Nieuwestad is. Van de Foxsteeg die eens ge lopen heeft evenwijdig aan de Eewal van de Sint Jacobsstraat naar de Grote Hoogstraat zul len we nu niets meer terug kunnen vinden. De Foxsteeg, stellig genoemd naar een nota ris Lodewijk Fox, die in de Gro te Hoogstraat heeft gewoond, is verdwenen, toen de Provin cie Friesland de huizen ten noorden van de steeg opkocht en er het latere Gouverneurs huis bouwde. Het Marssumer binnenpad liep vroeger van de molen Het Lam, ofwel de molen van Vos man aan de tegenwoordige Molenstraat, in de richting van Marssum. Dpor het bebouwen van Leeuwarden-west is het binnenpad geheel verloren ge gaan. Het Gouveneursplein is in 1827 ontstaan door het over welven van de gracht naast de Seigneuriewal, tussen Eewal en Sint Jacobsstraat. Het plein is zo genoemd, omdat men het aanvankelijk als een voorplein zag van het huis op de hoek van de Grote Hoogstraat, het Gouveneurshuis, ofwel de ambtswoning van de Commis saris des Konings. Van 1829 tot 1881 hebben hier de Gou- veneurs van Friesland ge woond. Veel Liwadders schij nen de drie pleinen op deze De Cruysepijp, ofwel de Tuinster- of Vlietster Waterpoort, zoals die er vroeger moet hebben uitge zien. Voor de grote stadsfeesten in 1935 is de poort nog eens in hout nagebouwd. (Foto: Collectie Fenno Schoustra/'t Kleine Krantsje) Het hotel De Klanderij aan het Zuiderplein. Het stond op de plaats waar we nu het kantoorgebouw kennen met dezelfde naam. (Foto: Collectie Fenno Schoustra/'t Kleine Krantsje) richting voor het maken van embra'ssen, koord en balfranje voor overgordijnen enz." In 1898 was het een meneer D. Zuidema die er reclame voor maakte. De Keetbuurt is in 1830 ont staan door het bouwen van zestien woningen bij de Pot- marge. Eerder heeft er op deze plaats een zoutkeet gestaan. Achter de Hoven was vroeger niets meer dan een modder pad, dat letterlijk achter de ho ven lag - die hoven waren de tuinen ten zuiden en oosten van de stadsgracht tussen de Potmarge en de huidige Wij- brand de Geeststraat. Onge veer in het midden van de vori ge eeuw is men begonnen de tuinen met huizen te bebou wen; de Achter de Hoven ge ven nog precies de grens aan van het tuinengebied, dat zich hier eens uitstrekte. De Hoekstersingel tussen Hoeksterpoortsbrug en Ver- wersbrug (de Kiepeloop) moet in vroeger jaren inderdaad een rijk met bomen beplante singel zijn geweest. In de zeventiger jaren van de vorige eeuw be gon men de singel met huizen te bebouwen en toen is het lan delijke karakter van dit hoekje van Leeuwarden snel verloren gegaan. De Hoeksterschans heette ook wel Sint Catharinaschans en was een rondeel, dat in het midden van de zestiende eeuw is aangelegd achter de Hoek- sterkerk, oostelijk van de Hoek- sterpoort. In 1581 is het kleine rondeel veranderd in een groot driehoekig ravelijn. Instituut Beauté heette de on derneming van een mevrouw C. de Jong, die in 1937 nog gevestigd was aan de Eewal, maar daarna verhuisde naar het pand Nieuwestad 35: "Huidverzorging, gezichtsmas sage, maskers, epilatie, mani cure, electrische ontharing". Het telefoonnummer van het in stituut? Wel: 4711het bekende nummer van Boldoot. Knikker op dak werd heel lang geleden de Leeuwarder politie man Steneker genoemd. De aanduiding zou zijn ontstaan uit het feit, dat politiemensen vroe ger een helm droegen met een mooie knop er op, net een knikker dus. De brigadiers in Amsterdam, die weleer ook zo'n fraai hoofddeksel droegen, werden ook wel Knikker op dak genoemd. Wellicht, dat daar de aanduiding van afkomstig is. 't Kruythuys is de aardige en toepasselijke naam van een huis in de Carel van Mander- straat, dat wordt bewoond door een familie Kruyt. Bolsward was omstreeks het midden van de zeventiende eeuw de naam van een huis bij de Wirdumerpoort. In een stuk van 1640 wordt gesproken over een huis "daer Bolswaert uyt- hangt". Het Gouden Turksche Hoofd was de naam van een huis, waarvan we de juiste plaats niet hebben kunnen vinden. In een geschrift van 1581 wordt het Gouden Turksch Hoofd 't Goldene Turnhooft" genoemd. De Cruysepijp was een ande re naam voor Tuinster- of Vliet ster Waterpoort. De pijp dankte zijn naam waarschijnlijk aan de Leeuwarder burgemeester Hans Kruyse, die in het midden van de zestiende eeuw onze goede stad bestuurde.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1995 | | pagina 5