LA VENEZIA" ZH MARTEN'S CAFETARIA V 'T KLEINE KRANTSJE Zoekt U verpozing 't RENNERSHUIS 17,50 26,50 33 POPULAIRE LEEUWARDERS JAAR, 1941 IT1A1\1 1996 nieuwestad 56 leeuwardcn aan- en verkoop van huizen taxaties - woonhuizen - bedrijven hypotheekadviezen assurantiën Makelaardij SLECHTS 17.50 Grootste speciaalzaak van het Noorden voor wielrenners en trimmers. Fa. ANDRIESSEN en Co. PAKJE met 30 verschillende oude nummers 't Kleine Krantsje Ü!j Arjen), die in de Lijsterstraat woonde en van wie mijn broers en ik ook pianoles hebben gehad. VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 12 Een gezellig zitje in een rustige sfeer biedt U onze nieuwe moderne ijssalon VOORSTREEK 87 - LEEUWARDEN Wij serveren een heerlijk kopje koffie, thee, diverse ijssoorten en koele dranken „La Venezia" kwaliteit ArVCTD A Westerplantage 15. vE«l\9 I l\i\ 8911 DC Leeuwarden. 058-2120525 POSTBANK 98.10 62 t.n.v. FENNO SCHOUSTRA'S PUBLICITEITSKANTOOR De beste merken o.a. Gazelle - Raleigh - Zieleman - Peugeot - Gitane - Koga Myata Colnago - Cornelo Voorstreek 93 - Tel. 2126155 - Leeuwarden Afgehaald van kantoor Vredeman de Vriestraat (alleen mogelijk na telefonische afspraak: 2120302) Pergiro(98 10 62 t.n.v. Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor) besteld: (Vervolg van pag. 4) men. Ik heb met beiden daarna nog veel contact gehad. Mevrouw De Bruin is hoogbe jaard geworden. Zij was de laatste jaren van haar leven opgenomen in Parkhove. Mijn man en ik zijn enkele malen bij haar geweest en elke keer als ik bij haar zat vroeg ze: "Grietje, waarom heb je Herman niet meegenomen, want die was toch altijd bij jou?" Ze begreep dat toen niet meer. Hierbij een foto van Herman, zoals hij er uitzag vlak voor dat hij werd opgehaald. Heemskerk Gr. Smeding-Wiersma EXCELSIOR Het koor "Excelsior" van de heer Feenstra, waarover de heer De Jong schreef, is in 1937 opgericht als kinderkoor. Wij woonden destijds op de Berlikumermarkt nr. 13, waar vader een foto- en kunsthandel had. De heer Feenstra is toen bij ons geweest om te vragen of mijn oudere broer en ik op zijn koor kwamen. Wij zaten toen op de W.C. van Munsterschool in de Leeuwerikstraat, mijn broer in de zevende en ik in de zesde klas. We werden lid van "Excelsior" en zijn dat (met een onderbreking) gebleven tot in 1945. Het eerste zangstuk dat we uit voerden, ging over het beleg en ontzet van Leiden: daarna volg den nog een stuk over Michiel Adriaanszoon de Ruyter, de Overwintering op Nova Zembla en "Een lentedag" van Worp. Ik meen me te herinneren dat we een of meer van deze stukken twee keer hebben opgevoerd. We repeteerden, jongens en meisjes apart, in het gymlokaal van de Groen van Prinsterer- school aan de Margaretha de Heerstraat, met pianobegelei ding, soms van juffrouw Tie- mersma, soms van de heer Makkes van der Deyl. Tegen de tijd van de uitvoering kwam dan het hele koor bij el kaar met de solisten die aan het stuk meewerkten, zoals de door de heer De Jong genoem de Arjen Zondervan (deze was bas), Koop de Jong (bas?-bari- ton), Gerrit Visser en mevr. Schaaf. Dan repeteerden er ook leden van het Leeuwarder Orkest mee. De uitvoeringen waren in de Harmonie en trokken, vooral in de oorlogstijd, veel mensen. In de Zalen Schaaf voerden we kinderoperettes op, o.a. Repel steeltje en Goudmuiltje. Repel steeltje hebben we zeker twee maal opgevoerd; de eerste keer was ik een van de kabouters en de tweede keer Waldemar, die het stuk aankondigde en die la ter het geheim van Repelsteel tjes naam te weten kwam. Die kinderoperettes vonden we ui teraard leuker dan de uitvoerin gen in de Harmonie, want we hadden meer vrijheid op het to neel en we waren verkleed. Bij een of andere gelegenheid hebben we ook de "Klepper mars" uitgevoerd. We kregen allemaal kleppers, maar het lukte niet het juiste tempo te halen; kennelijk was de klep pertechniek voor velen te moei lijk. Het werd dus een uitvoe ring op halve snelheid. Verder herinner ik me nog dat we voor een of andere gelegenheid de volksliederen van alle provin cies moesten leren. De laatste opvoeringen van "Excelsior" waren zover ik weet die van het door de heer De Jong genoemde "Vlissingen wordt Geus". In een van mijn foto-albums heb ik daarvan drie foto's, met als (destijds al geno teerde) datum 19 juni 1945. Dat was een donderdag. Of de data 28, 29 en 30 juni juist zijn, vraag ik me af, want die vielen op zaterdag, zondag en maan dag en ik betwijfel of we op zondagavond een opvoering gaven. Voor dat stuk hebben we gere peteerd in het genoemde ge bouw in de Grote Hoogstraat. Het kerkgenootschap dat daar kerkdiensten hield, was het "Hersteld Verband" (voluit: "Gereformeerde Kerken in Her steld Verband"), dat later vere nigd werd met de Hervormde Kerk. De predikant van de ge meente was dominee Dieper- sloot en de piano (ik meen dat er geen orgel was) werd bespeeld door juffrouw Zon dervan (Marie, een zuster van Op de genoemde foto's staan allemaal jongelui van naar schatting 18 tot 20 jaar en dat roept bij mij de vraag op hoe het precies is gegaan met "Ex celsior". In 1937 was het een kinderkoor, maar in 1945 dus niet meer. Op de door de heer De Jong genoemde datum 7 mei 1942 was ik 15 jaar. Was het toen nog een kinderkoor? Of had de heer Feenstra toen twee koren? Twee van mijn zusjes, 5 en 7 jaar jonger dan ik, zijn ook op het koor van de heer Feenstra geweest; ze re peteerden in de Grote Hoog straat, maar ze zongen losse liederen, dus geen zangstukken of kinderoperettes. Ook vraag ik me af hoe de heer Feenstra na de bevrijding van Leeuwarden (15 april 1945) zo snel het koor bij elkaar heeft gekregen dat we ruim twee maanden later alweer een op voering konden geven, want verscheidene van de leden hadden in de laatste oorlogs winter beslist geen gelegenheid gehad repetities bij te wonen, b.v. doordat ze, zoals mijn broer en ik, waren ondergedo ken. Of was dat een gelegen heidskoor? Ik hoop dat er le zers van "Het Kleine Krantsje" zijn die er meer over kunnen vertellen. Hurdegaryp L. van Kampen GRONINGERSTRAATWEG Vorige maand las ik het stuk over de Groningerstraatweg met van de daar wonende luite nant die 's morgens parmantig naar de kazerne stapte. Ik herken hierin duidelijk kapi tein Boekweit, wiens zoontje Karei bij mij in de klas zat. Ik speelde soms wel bij hem thuis. Wij zaten toen in de lagere klassen van school 14B bij juf Deinema, een onderwijzeres die zeer door mij werd aanbe den moet zijn. Ik vond haar niet alleen lief maar het was, denk ik nu, ook een goede onderwij zeres. Des maandagsmorgens liet zij ons altijd vertellen wat wij allemaal in het weekend had den beleefd. Onze omgangs taal op het schoolplein was het 'Leeuwarders' dat naar ik meen ook wel 'stadsfries' wordt genoemd tegenwoordig. Wij moesten ons verhaal dan zo netjes mogelijk vertellen wat wil zeggen dat het in het Algemeen Beschaafd ofwel, zoals wij dat noemden, in het Hollands moest worden verteld. Dat lukte lang niet iedereen. Karei Boekweits woordkeus daaren tegen was ongekend en bestond in onze oren uit een wel zeer Hoog Beschaafd Hollands. De jongens in onze klas waren intussen daaraan gewend maar als Karei Boekweit zijn weekendverhaal vertelde spitste toch iedereen de oren. Ik herinner mij nog hoe de meisjes vooraan in de klas elkaar dan stiekem aanstootten om het vervolgens - ik kan het niet anders verwoorden, uit te proesten van het lachen. Bovenstaande kleine geschie denis speelde in de tweede helft van de jaren dertig, aan het eind daarvan heb ik de familie Boekweit uit het oog verloren. Groningen CBN

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1996 | | pagina 12