'T KLEINE KRANTBJE
TOEN WE NOG OP DE SCHOOLBANKEN ZATEN
DE REHOBOTHSCHOOL
REKLAME DICKVANDERHEÜJDE JR
STADSORGEL WON HET VAN HEEL ORKEST
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEENpagina 15
adviesbureau voor reklame en publiciteit jozef israëlstraat 6-10 058 - 2124984
Er stond vroeger aan het
Hoeksterpad een gereformeer
de kerk, de Oosterkerk. In 1942
is die kerk inwendig geheel
gerenoveerd en gemodernh
seerd. Toen is er ook een zalen
complex bijgebouwd met daar
naast een fietsenberging. Dit
was wel iets heel bijzonders,
want het gebeurde midden in
de tweede wereldoorlog.
NIEUWBOUW
Deze nieuwbouw vond plaats
aan het Hoeksterkerkhof, dat er
nu niet meer is. Het was een
klein pleintje met aan de ene
zijde een aantal woonhuisjes;
ook de hoofdingang van het
gereformeerde rusthuis was
daar.
Er was daar nog een heel oud
straatje, dat heette: De
Kogelschans. Dat straatje is
ook verdwenen met die bouwe
rijen daar. Voordat die bebou
wing aan het Hoeksterkerkhof
was afgebroken, stond daar
dus wel het zalencomplex van
de Oosterkerk.
Daarin was een mooie ruime
bovenzaal, die veel gebruikt
werd voor jeugdactiviteiten. De
Christelijke Oratoriumvereni
ging onder leiding van R.
Beintema repeteerde daar en
ook het Frysk Orkest, dat in die
tijd onder leiding stond van de
heer Salten, hield de repetities
in die bovenzaal.
Het orkest had een aantal grote
kisten, bijvoorbeeld voor de
contrabassen, ook allemaal les
senaars enzovoort. Dat spul
stond dan wel in de rijwielber
ging naast het zalencomplex.
Het orkest had zelf een vracht
auto, die ook vaak op het
Hoeksterkerkhof stond. Als er
materiaal van het orkest moest
worden in- of uitgeladen, zette
de orkestman de auto veelal
met de achterzijde voor de uit
gang van de fietsenbergplaats,
want dat was het gemakkelijkst
met het in- en uitladen. Dan
stond de vrachtauto echter
dwars over de straat en kon er
geen ander verkeer langs,
behalve fietsers en voetgan
gers. Nu was er op het pleintje
eigenlijk ook geen verkeer, het
was wel verbonden met een
steeg die uitkomt op de
Voorstreek; die steeg is er nog,
maar daar kan geen wagen
door.
KARREVERHUURDERIJ
Juist op die hoek, waar het
Hoeksterkerkhof overging in de
steeg, was een karreverhuurde-
rij van Okkema; daar kon je
handkarren huren, per uur, per
dag, of per week, in die tijd
werd daar veel gebruik van
gemaakt. Maar bovendien was
het draaiorgel daar gestald, in
het pakhuis van Okkema. Het
draaiorgel moest 's morgens
uitrukken, er moest wat worden
verdiend. Nu gebeurde het
eens dat om één of andere
reden het Frysk Orkest daar
reeds op een morgen aan het
repeteren was, ze speelden er
lustig op los.
Maar toen ze al een tijdje bezig
waren, werd het draaiorgel uit
de stalling gereden. Om op het
Hoeksterpad te komen moest
het orgel de ingang passeren
waar de vrachtauto van het
orkest voor stónd, die sloot,
zoals gewoonlijk, de doorgang
vrijwel geheel af.
De orgelman reed het orgel
zover als mogelijk was, en klom
toen in het gebouw naar het
repetitielokaal van het lokaal
om te vragen of de vrachtauto
even kon worden verreden.
Het orkest speelde... en nie
mand reageerde op de vraag
van de orgelman. Die wachtte
een tijdje en vroeg toen
opnieuw of de auto er vandaan
kon. Weer geen enkele reactie.
De orgelman ging weer naar de
straat, en hij dacht kennelijk: ik
zal jullie wel krijgen.
Hij zette het orgel aan en of hij
nu "Alte Kameraden" speelde,
of "De intocht der Gladiatoren",
weet ik niet meer, maar ook het
orgel speelde er lustig op los.
Dus in de bovenzaal het Frysk
Orkest en op straat, vlak daar
voor, het draaiorgel. En toen
duurde het niet lang of er kwam
wél een reactie van het Frysk
Orkest: "Hé man, dat kun je
toch niet maken, hier vlak voor
ons dat orgel te laten spelen."
KUN JE NIET MAKEN
De orgelman draaide netjes het
gehele nummer af en zei toen:
"Hé man, dat kun je toch niet
maken, als je beleefd gevraagd
wordt de doorgang vrij te
maken, en dat je dan helemaal
niet reageert."
Slot van het liedje: de twee
kamp tussen het orkest en het
orgel, werd glansrijk door het
draaiorgel gewonnen!
Leeuwarden O. Heidinga
Dit is de vierde, ofwel de examenklas van de Rehobothmuloschool,
gefotografeerd in 1947. We beginnen op de achterste rij en we gaan
zoals altijd van links naar rechts: Tinie van Wageningen, Lientje
Aarnout, Jan Weidema, Gerben Stellingwerf (inzender), Cornelis
Post, Anna Tjerkstra, Nel Verra, Metje Roorda, Jan de Vries, Jan
Vermij, Kea Woltjer, Renske Rosier en de heer Pasma. Op de
middelste rij: Bonno Bosma, de heren Sietsma, De Roos, Hogenhuis
en Spoelstra. En op de voorste rij: Anna Visser, Marchien Rusticus,
Sietske Veninga en Hennie Rodermond.
Jongetje te water geraakt en
nog net bijtijds gered
Zaterdagmiddag omstreeks half
vijf geraakte het drie-jarig zoon
tje van den heer A. de Jong,
Cambuutsterpad alhier, op den
Oostersingel tegenover het
Cambuursterpad te water. De
kleine was op een zandhoop
aan den kant aan het spelen
en moet ongemerkt in de
gracht zijn geraakt.
Eenige voorbijgangers zagen
het kind, toen de drenkeling
reeds eenige meters van den
kant dreef. Een schippers
knecht, die op zijn rijwiel pas
seerde, sprong zonder zich te
bedenken, in het onwelriekend
nat en wist het zinkende kind te
grijpen.
Met behulp van een ladder
werden beiden op den wal ge
bracht, waarna de flinke redder
ongemerkt verdween
Bij den heer J. Roelé in huis
binnengedragen, heeft een der
aanwezigen op het bewusteloo-
ze knaapje kunstmatige adem
haling toegepast. Even later
was ook dokter Uffelie reeds
aanwezig.
Het gelukte de levensgeesten
van den kleine weder op te
wekken. De inmiddels gewaar
schuwde moeder heeft haar
zoontje mee naar huis geno
men en te bed gebracht.
Volgens den dokter zal de klei
ne vermoedelijk geen ernstige
gevolgen van het gebeurde on
dervinden.
(1929)
EEN BRUUT
Wat een ellende, zo'n vent met
kabaal, die zich bedient van
gespierde taal, gepaard aan
verminking van skeletten... In
plaats van eerst eens koffie te
zetten en verstandig te praten
met alemaal!
Ter Apel JelleVening
