FOTO DICKVANDERHEIJDE JR
JJ
vries
POLYETHER
MEIJER
'T KLEINE KRANTSJE
P. WIJBENGA B.V.
Fa. P. Hettema Zn.
POPULAIRE LEEUWARDERS
Jmo /iet
LEO D00DK0RTE
Met de beste merken op vele markten thuis
TECHNISCH
BURO
r VOOR AL UW
IN ALLE DIKTES
GRATIS OP MAAT GESNEDEN
TECHNISCH BURO
GAS WATER - SANITAIR - DAKBEDEKKINGEN CV-INSTALLATIES
SLECHTS 17.50
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 14
industrie - techniek - bouwkunde - produkt - reportage - portret - reproduktie
jozef israëlstraat 6-10 058 - 2124984
bouw- en aannemersbedrijf
Nieuwbouw - Verbouw
Restauratie - Reparatie
Onderhoud
Zuidvliet 152
8921 BN Leeuwarden
Tel. (058) 212 41 95
Een geboortelepel -
da's nou es een leuk
kadootsje van
groatvader en
groatmoeke
RUIME KEUZE BIJ:
Juwelier Horloger
Nieuwestad 25,
Leeuwarden
De vakzaak sinds 1856
Naauw1
8911 HW Leeuwarden
Postbus 337,
8901 BC Leeuwarden
Tel. 058 212 38 82
Fax 058 212 38 82
Fietsen: Gazelle en Raleigh
Brommers en generatoren: Honda
Naaimachines: Husqvarna, Riccar
Revalidatietechniek: maatwerk van eigen merk
"unnn nFSMktzHL) VAKMANSCHAP
Voorstreek 63-65-67, Leeuwarden Tel. 058 - 2121214
CENTRALE VERWARMING op aardgas en olie
VENTILATIE
LUCHTBEHANDELINGS-TECHNIEK
OLIESTOOKINSTALLATIES
Leeuwarden - Telefoon 058 - 2885657 Telefax 058 2129838
KI. Kerkstraat - Leeuwarden - Tel. 2127557
't Kleine Krantsje
leest ledereen
't Kleine Krantsje
leest ledereen
't Kleine Krantsje
leest Iedereen
't Kleine Krantsje
leest ledereen
't Kielne Krantsje
leest ledereen
't Kleine Krantsje
leest ledereen
't Kleine Krantsje
leest ledereen
8911 GC LEEUWARDEN - Monnikemuurstraat 72
Telefoon (058) 212 53 34 b.g.g. 215 02 54 - 215 10 12
POSTBANK 98.10.62 t.n.v. FENNO SCHOUSTRA'S PUBLICITEITSKANTOOR
Vervolg van pag. 4)
besteding; in die stand was
onder meer een opblaasbaar
zwembad. Dat stond daar te
pronk met ongeveer een meter
hoog het water erin.
Al heel gauw begonnen bezoe
kers van de Frisiana geldstuk
ken in dat water te gooien, ik
denk dat ze dan tevens een
wens deden.
Maar toen de tentoonstelling
eindigde, moest alles opge
ruimd worden en ook het water
moest uit dat zwembad.
Van der Beek ging er heen en
bepleitte bij die standhouders
dat het toch wel aardig zou zijn
als de Stichting Bonifatiustoren
het geld zou krijgen uit dat
zwembad. En zo waar, hij redde
het, hij kwam met een emmer
waarin allemaal dubbeltjes,
kwartjes, guldens en rijksdaal
ders zaten, weer terug bij ons
standje.
Het precieze bedrag dat eruit
kwam weet ik niet meer, ik
meen dat het meer dan vijfhon
derd gulden was.
Van der Beek had ook grote
kwaliteiten op het gebied van
de kuituur, hij kon uitleg geven
over bouwmeesters en over.
bouwstijlen, over gebrandschil-'
derde ramen, en over de
makers daarvan, ook over de
schilderkunst en de beoefena
ren daarvan. Hij legde bijvoor
beeld heel goed uit wie de sta
ties in de Bonifatiuskerk
gemaakt had en in welke stijl
periode dat paste.
Kortom: hij was een man van
grote eruditie, een bijzondere
Leeuwarder, ik ben blij dat ik
hem gekend heb.
Leeuwarden O. Heidinga
FRAAIE LICHTRECLAME
Naar aanleiding van het artikel
tje in ons Kleine Krantsje even
een toelichting op Jelle's fraaie
Lichtreclame op het pand op de
hoek van de Nieuwestad en de
Sint Jacobsstraat.
Turmac was volgens mij de eer
ste die deze reclame hier
plaatste, voor de oorlog, in de
dertiger jaren, stond er een
Aspirientje van de firma
Bayer/Leverkusen van ander
halve meter doorsnee op het
dak.
Deze werd gevolgd door een
reclame van "Victoria Biscuits"
gedurende de oorlogsjaren
waarna "Victoria Vesta"
Verzekeringen geplaatst werd.
Daarna namen de Levensver
zekeringen deze unieke plaats
in, zoals De Nederlanden van
1845 en als laatsten de voor
gangers van de Aegon
Verzekerings Mij.
Het was inderdaad een unieke
plaats in de stad, velen hebben
er van genoten, vooral wanneer
de kleureffecten tegen de nach
telijke hemel hun weerschijn
gaven. Ook voor de
"Verhuurder van het dak" was
het een lucratieve financiële
instrooier, een duur hoekje...!
De heer Van Kuik, ik noem hem
hier maar Piet, kreeg de foto
van Carel Dames, mijn voor
ganger in de groentehandel in
dit pand. Inderdaad was er op
de bovenste zolder, daar waar
nu het dakraam zit, een met lat
werk afgescheiden ruimte
waarachter de familie Huisinga
kisten en koffers met goederen
uit de winkel van "dove Jelle"
had opgeslagen.
Twee of drie keer per jaar kwam
er een dame uit Den Haag en
nam dan enige goederen uit de
nalatenschap mee terug. Carel
kon daar niet in komen en zijn
vrouw zorgde er wel voor dat hij
niet de kans kreeg om het te
proberen. Het hangslot en de
spijkers in het latwerk werden
gecontroleerd en mevrouw
Dames wou niet voor nieuws
gierig uitgemaakt worden.
De foto die Piet heeft gekregen
werd door mevr. Huisinga bij
één van haar bezoeken aan de
zolder op de bovenste trap ver
loren. Toen wij in 1968 eigenaar
werden van het pand, werd de
zolderruimte ontruimd en
de resterende goederen ergens
anders opgeslagen. Wel namen
wij toen de nog bestaande
"Lichtreclame overeenkomsten"
over totdat de Aegon het beter
vond dat deze reclame bij de
ingang van de stad aan de
Overijsselse Straatweg op een
flatgebouw werd geplaatst.
Dronrijp
Vdb.
ROKEN IN OORLOGSTIJD
Naar aanleiding van het stukje
van de heer Zalmstra, komen
ook bij mij herinneringen boven
aan het roken in de oorlogstijd.
Zalmstra schrijft, dat zijn vader
bij gebrek aan vloei papier van
boekbladen gebruikte; dat is
waar, maar er werd heel vaak
het papier van bijbeltjes en
psalmboeken gebruikt, want
dat is net zo dun als sigaretten-
vloei. Er waren ook nog al wat
mensen die zelf tabak verbouw
den. Dat was een hele aardig
heid.
Het zaad is heel klein, onge
veer net als het zaad van viool
tjes, en er groeit een struik uit
van ongeveer anderhalve meter
hoog.
Ik had een stukje bouwterrein
gehuurd van de woningstichting
"Leeuwarden" voor een tientje
per jaar. En daarop bouwde ik
natuurlijk van alles voor ons
dagelijks onderhoud, maar ook
een akkertje met tabaksplan
ten. Maar ja, wat had ik nou
voor verstand van het verbou
wen van boontjes en spinazie
en dan nog tabak.
Nu, vijf en vijftig jaar later kan ik
nog lachen om de vreemdsoor
tige ondernemingen die ik toen
uithaalde. Als die tabakstruiken
groot waren, dus in de nazo
mer, haalden we de bladeren
eraf, die regen we in een touw
en hingen ze op zolder te
drogen. Dan moesten die blade
ren later gekerfd worden en op
één of andere manier, hoe, dat
weet ik niet meer, probeerden
we die tabak ook nog te fer
menteren.
En soms hadden we de blade
ren te dicht op elkaar geplakt,
dan gingen ze verrotten.
Maar roken konden we wel, ook
deze echte tabak veroorzaakte
bij het roken een liederlijke
stank. En toch kwamen de
buren vaak bij mij vragen om
een beetje tabak, eigenbouw
heette dat toen.
Leeuwarden O. Heidinga
