BRAVE HENDRIK De twintigste eeuw in ons Leeuwarden HENDRIKBRAVEHENPRIKBRAVEHENDRIKBRAVEHENDRIKBRAVE HENDRIKBRAVEHENDRIKBRAVEHENDRIKBRAVEHENDRIKBRAVE pagina 10 Eerder hebben we gezien, dat een benevelde Brave Hendrik betrokken raakte bij een vecht partij in de veelbesproken tap perij van Hempenius in de Amelandsstraat, waarbij hij door een soldaat met een bajo net op het hoofd werd gesla gen. Ook werd hij daarbij door een sabel bedreigd, maar na dit wapen stormenderhand vero verd te hebben, had hij er in een opgewonden toestand op de Voorstreek mee lopen te zwaaien tussen het winkelend publiek. Nu, in 1889, mogen we ver moeden dat Brave Hendrik weer enige tijd veilig opgebor gen heeft gezeten, want het duurt pas tot september, eer de politie van zijn bestaan melding moet maken. Op de vierde van die maand verschijnt de karver- huurder Jan Schuurmans van het Groot Schavernek aan het politiebureau op het Hofplein met de mededeling, dat Brave Hendrik hem heeft uitgeschol den. De politie belooft de klacht krachtig ter hand te nemen. Twee weken later treffen de politiedienaren Vellinga en Weydema Brave Hendrik in licht beschonken toestand bij de Stienserstraatweg aan. Hij zegt daar met een stel jongens van de Strocartonfabriek heibel te hebben gehad, zodat hij genoodzaakt was even van zijn vuisten gebruik te maken. De agenten, welbekend met de reputatie van Brave Hendrik, lijkt het verstandig toe hem weer eens naar de wacht te brengen. Vlak voor de vredige Kerst van dit jaar maakt onze man, behoorlijk boven z'n bier alweer, in de Doelestraat twist "met eene meid", die evenwel zo verstandig is om er zodra zij de kans krijgt, vandoor te gaan. In de nacht van 15 op 16 mei 1890 snelt een hevig veront- waardige arbeider De Lang uit de Boterhoek naar het bureau om te waarschuwen, dat Brave Hendrik het hem behoorlijk las tig maakt. Die kerel heeft de blinden voorde ramen vandaan gehaald en zelfs een ruit inge slagen - kan de pliesje daar op staande voet niet wat aan doen? Ja, natuurlijk wel en de politiedienaren Van der Heide en Stevan worden "onmiddellijk derwaarts" gezonden. Maar wanneer zij ter plaatse arrive ren blijkt Brave Hendrik zich al in zijn huis te hebben terugge trokken. De gedupeerde De Lang zal daarom de volgende morgen een officiële klacht indienen. Zo nu en dan blijkt Brave Hendrik niet te beroerd te zijn om zijn vader, de pakjesdrager bij het station, de behulpzame hand te bieden, wanneer die in moeilijkheden komt. Op de avond van de 31e mei ontstaat er op het stationsem placement een forse vecht partij tussen een reiziger ener zijds en vader en zoon ander zijds. Wanneer papa op een gegeven moment een rijksdaal der verlangt en de klant niet meer dan vijf kwartjes wil geven, wordt de reiziger tot in de coupé gevolgd, waarna gedreigd wordt hem krachtig naar buiten te trekken. De ladingmeester De Haan weet dat te voorkomen, maar er ontstaat nu zo'n gekrakeel en vader en zoon V., maar vooral zoonlief Brave Hendrik worden zo driftig, dat beide heren op gezag van de stationschef van het perron verwijderd moeten Brave Hendrik, officieel Hendrik V., was een Leeuwarder, die leefde van 1862 tot 1941. Hij onderscheidde zich van zijn stadgenoten door ontelbare malen met de politie in aanra king te komen, nu eens door dronkenschap, dan weer door hardhandigheden of opzettelij ke vernielingen, 't Kleine Krantsje heeft kans gezien een aantal van zijn escapades te achterhalen. Nu, meer dan vijf tig jaar na Hendriks dood, komen ze nog eens bij brokjes en beetjes in de krant. worden, wat nogal ruw gebeurt. Op de 25e augustus beleven de Leeuwarders de sensatie van het binnenkomen van een detachement militairen uit Am sterdam en dat wil natuurlijk iedereen zien. Ook Brave Hendrik is er bij, maar dronken en wel verstoort hij de orde, zodat er drie man aan te pas moeten komen om hem in bewaring te stellen. Op het bu reau wordt hij zoals gewoonlijk, gevisiteerd, maar hij blijkt geen cent op zak te hebben, geen nutske zelfs. Nog geen week later ontstaat er 's middags om twee uur al, rond de figuur van Brave Hendrik alweer allemaal ru moer. Nu is hij zo kachel, dat hij, notabene, bij het kuipjesste- ken uit het wagentje valt! Hij komt lelijk op z'n hoofd terecht, maar na te zijn gewassen valt de schade mee. De inspecteur Versteeg, die hem aan de wacht heeft gebracht, legt een pleister op de wond en dan wordt de onfortuinlijke kermis- vierder ter ontnuchtering inge sloten. 's Avonds om zeven uur is hij zover opgeknapt, dat hij weer kan worden vrijgelaten. Nog net voor de jaarwisseling, op de 22e december, vertrekt Brave Hendrik officieel uit onze gemeente. Vrijwillig misschien? Dat ligt niet voor de hand. Alles wijst er op, dat de reis naar Hoorn zal gaan. Daar staat namelijk een Rijks Werk Inrichting... Wanneer Brave Hendrik een half jaar later weer opduikt in Leeuwarden, laat hij zich inder daad zien van een brave kant. Hij vindt bij het Groot Schaver- nek een kist met beschuiten ("Gemerkt PDB 858") en wat besluit hij ermee te doen? Wel, hij sleept de kist mee naar het bureau om daar zijn vondst aan te geven. Ondanks deze goede daad zien de politiedienaren Buwalda en Hasz zich al gauw weer genoodzaakt om Brave Hendrik op te brengen naar het bureau, wanneer zij hem betrappen, op het moment, dat hij duidelijk dronken over het Zaailand loopt, 's Morgens om half twaalf komt hij binnen, 's middags om drie uur mag hij er uit. Een paar weken later ontstaat er weer eens ruzie; nu met een zekere Van der Laan uit de Torenstraat. Maar de bekende politie Hasz ziet nu kans de twist te beëindigen en Brave Hendrik wordt ditmaal onge moeid gelaten. In 1892, in de nacht van zater dag 27 op zondag 28 februari ontstaat er heel wat geharrewar op de Groeneweg, waar de onstuimige Brave Hendrik aan het bakkeleien slaat met ver schillende tegenstanders. Hij blijkt weer aardig beschonken te zijn en herhaaldelijk wordt hij door het gezag aangemaand zich rustig(er) te houden. Maar daar blijkt Brave Hendrik niets voor te voelen en nu moeten er vier man aan te pas komen om hem binnen het bureau te krij gen, de Inspecteur van Politie Versteeg en de politiedienaren Jaasma, Turksma en Inia. Er gaat nog geen week voorbij of de arbeider De Lang uit de Boterhoek moet weer naar het bureau vliegen, om te melden, dat Brave Hendrik weer opstan dig is en een tumult maakt, zoals zelden eerder is gebeurd. Wanneer Brave Hendrik een paar dagen later in de Boterhoek op straat staat te schelden en rumoer maakt, zijn het de politiemannen Hartman en Langendijk, die de orde moeten herstellen en daarna is Stevan weer eens aan de beurt om in te grijpen. Nu hebben heel veel mensen zich in het holst van de nacht voor hun huizen gezet en zij staan er te zingen of het niks is. Wanneer Brave Hendrik zo ver gaat, dat hij de politieman Stevan te lijf wil, moet de agent Weydema nog bijspringen om de vrede te bewaren. Dan ontstaat er, telkens weer, onenigheid tussen Brave Hendrik en de tapper Holst uit de Vijzelstraat - verschillende malen moet de politie er aan te pas komen om Brave Hendrik uit diens etablissement te ver wijderen, maar niet alleen hij, ook de tapper zelf schijnt bij de omwonenden niet zo goed bekend te staan. Maandag 17 oktober wordt weer een drukke dag voor Brave Hendrik. Eerst wordt hij op de Nieuwestad dronken opgevist, zodat hij van twee tot half zeven op het bureau mag vertoeven, dan, 's avonds om half acht, maakt hij zoveel tumult in de Boterhoek, dat hij moet worden aangemaand in zijn huis te gaan. Maar wat doet Brave Hendrik nu? Hij komt onverwacht op de politiedie naar Haarsma toe en geeft zo'n slag met een bijl op z'n helm dat deze geheel splijt. Twee dagen later wordt Brave Hendrik voor deze activiteit ingesloten, maar bijna zes uren later staat hij weer als vrij man op straat. Later keert hij weer dronken op het bureau terug, waarna deze bewogen maand eindigt met een klacht van de smid Sterk van de Groeneweg, die zich beklaagt omdat Brave Hendrik hem heeft uitgescholden. Bent u benieuwd hoe het verder met deze Brave Hendrik gaat? We zullen het in het nummer van mei wel zien... Begin oktober verschijnt het eerste nummer van 't Kleine Krantsje. Het zal door vele honderden nummers worden gevolgd. (1964) De Arbeidersmuziekvereniging Ons Genoegen viert haar dertigjarig bestaan. Het zilveren jubileum kon niet worden gevierd, doordat de vereniging toen in oor logstijd) een toontje lager moest spelen. (1949) Leeuwarden krijgt een nieuwe watertoren! Aan de Groningerstraatweg wordt een stenen toren gebouwd, die de oude houten watertoren bij het Zuiderplein moet vervangen. (1925) Binnen korte tijd gaat het aantal werklozen in en om de stad met grote sprongen achteruit: er kunnen duizen den mannen werk krijgen op het vliegveld, dat tot een sterke militaire basis wordt uitgebouwd. Vrijwel niemand staat er bij stil, dat hier aanstonds Duitse vliegtuigen zullen starten om Engeland met bommen te bestoken. (1940) De Sectie Jeugd van de Stichting Leeuwarder Gemeenschap organiseert in het Beursgebouw een orkestenfestival. Het wordt, vooral ook door het gepro duceerde geluidsvolume een overdonderend succes. De eerste prijs wordt gewonnen door The New Stars, een groep die is voortgekomen uit een schoolorkestje van de Christelijke Ulo in de Margaretha de Heerstraat. The New Stars springen nog het meest in het oor bij deze trommelvliesbedreigende gewelddadigheid. (1961) Na afloop van een galabal slaat een boze bezoeker de dansleraar Hub Adema Junior bewusteloos. (1967) De saneringsdrift, die gedurende tientallen jaren heel veel in het oude Leeuwarden kort en klein sloeg, lijkt te zijn uitgewoed: de gemeenteraad aanvaardt nu een veelbelovend Structuurplan voorde Binnenstad. (1974) Salvatore Sterck, de zoon van een vioolleraar van Italiaanse afkomst, laat in de tuin achter zijn woning aan de Bleeklaan een studio bouwen en sticht daarin een "School voor Serieuze Muziekbeoefening. (1936) De Friesche Club, een sociëteit, waarvan de leden keu velen, kaarten en biljarten, krijgt nu de weelde van een eigen gebouw. Dankzij de inspanningen van de beken de notaris Berghuis kan aan het Ruiterskwartier de oude Schouwburg, scheef tegenover de Harmonie wor den aankocht. (1916) Na de succesvolle Nijverheidstentoonstelling, die in 1932 de Lenijto werd genoemd, komt er nu weer zo'n expositie, ditmaal aangeduid als Lenijto II. De tentoon stelling valt nu samen met feestelijkheden ter ere van het vijfhonderdjarig bestaan van de stad. (1935) In juni van dit jaar vindt de officiële opening plaats van het Vliegveld Leeuwarden. Op de vier en twintigste en vijfentwintigste is er een vliegfeest, waar dertigduizend mensen op af komen. Veertienhonderd van hen stap pen in een vliegtuig om een rondvlucht te maken. De piloot, die het eerste vliegtuig naar Leeuwarden brengt, krijgt een speciale plaquette van de Vereniging voor Vreemdelingen Verkeer. (1938) Het verkeer in de stad neemt toe. Daarbij groeit ook de behoefte aan parkeermogelijkheden. Voor ze er zijn wordt er alvast wat aan de parkeerproblemen gedaan: de eerste parkeermeters komen in gebruik. (1969) Het Vliegveld Leeuwarden is nu de grootste militaire basis van Europa. Het werd in vooroorlogse jaren als burgen/liegveld aangelegd. Twee jaar na het in gebruik- nemen maakten de Duitse bezetters er een militair vliegveld van. (1980) Als overkoepelende organisatie voor het georganiseer de sportleven wordt 'Het Sportcentrum' opgericht. Het Sportcentrum zal blijven functioneren tot de komst in 1960 van "De Leeuwarder Sportstichting'. (1945)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 10