TRAGISCH GEVAL OP NIEUWESTAD ERG GEVAARLIJKE DREIGBRIEVEN 'T KLEINE KRANTSJE 'T KLEINE KRANTSJE "EEN KIND DES DOODS" GRIETJE SCHREEF ZE ZELF VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 3 Vier en zestig jaar geleden, in april 1933, is er op de Nieuwestad een verschrikkelijk ongeluk gebeurd, waarbij een drie en vijftig jaar oude stadgenote het leven verloor. Het was een ongeval, dat, zou men zo zeggen, veel vaker kon voor komen, maar waarvan gelukkig zelden wordt gehoord - niet in Leeuwarden, maar ook niet in andere plaatsen in het land. Het slachtoffer was een mevrouw Bijlsma, echtgenote van een fruithandelaar uit de Sint Jacobsstraat. Zij wandelde met haar dochter over de Nieuwestad en besloot een kijk je te gaan nemen in de etalage van een concurrent, de groente handelaar R. de Jong. Op datzelfde moment, het was omstreeks half zeven 's avonds, bracht de heer de Jong op de bovenkamer zijn zoontje naar bed en net, toen hij in de kamer kwam, zag hij in een flits een voorwerp langs de ramen val len. Een moment later hoorde de heer De Jong een vreselijk gekerm, waarna hij onmiddellijk naar beneden liep en de voor deur opende. Tot zijn ontzetting zag hij toen mevrouw Bijlsma liggen, die dodelijk getroffen was door de hardstenen dorpel van het dakkozijn, die van een hoogte van twaalf meter naar beneden gekomen was. De dochter van het slachtoffer stond er handenwringend en luid schreiend bij. Nadat mevrouw Bijlsma bij de heer De Jong binnengedragen was konden de intussen ver schenen artsen slechts bevesti gen, wat ieder toen al vermoed de, namelijk, dat de levensgees ten geweken waren - de steen had de schedel van de arme vrouw verbrijzeld. De fraaie gevel van het nog steeds bestaande pand, waarin nu de grammofoonplatenzaak van de Firma van den Akker zit, dateert uit 1759 - het huis stond er dus al bijna twee eeuwen, toen het drama zich voltrok. Vermoed werd, dat de raamdor- pel van het huis door de trillin gen, die het verkeer veroor zaakte, was losgeraakt. "Zij, die oude huizen bewonen, waarin zich nog dergelijke raamdorpels bevinden, zullen goed doen deze te confroleeren of doen controleeren," aldus schreef de krant, die over deze tragedie berichtte. Gisteravond heeft de gemeen tepolitie een 16-jarig meisje als dreigbriefschrijfster ontmas kerd. Zij bekende dreigbrieven te hebben geschreven met zich zelf als hoofdpersoon en in ver band daarmee zichzelf brief kaarten deed toekomen. Doch ook had zij door haar fan tasie een ingezetene een oogenblik in een moeilijk parket gebracht. Op 23 december jl. schreef zij aan haar vrijer een brief, waarin zij liet voorkomen, dat een ander persoon, die met haar verkeering heeft gehad, een strijd met hem zou gaan voeren. Grietje, zoo heette het meisje, had oppassende ouders. Het meisje zou de dochter wezen van een lage, doch rijke vrouw, die door haar man onverzorgd was achtergelaten. Aan het slot van den brief staat: Als u hebt, kent u pistool of dolk meenemen, daar dit op leven en dood gaan om Grietje. Want er zijn meer die u op loopen. Gegroet. U mag wel een vriend meenemen. Die heb ik ook. Maar Grietje wordt van mij. Als u haar dezen brief lezen laat, zal zij wel schikken dat ik alles weet. Ten slotte werd woensdagavond voorgesteld om elkaar te ont moeten op den Stienserweg. De vader van den jongeman, die dezen brief kreeg, nam de politie in het vertrouwen. Woensdagavond hield de recherche een oogje in 't zeil. Het meisje zou de zgn. brief schrijver aanwijzen. Evenwel geen resultaat. Den volgenden dag kreeg de jongeman al weer een brief, waarin hem venweten werd, dat hij durfde komen met recher cheurs. De schrijver was wel op de afgesproken plaats geweest, maar hij had zich schuil gehou den. Hij was niet opgewassen tegen drie man. De vrijer van Grietje moest zich nu binnen 14 dagen beraden of hij Grietje zou laten loopen of anders was hij een kind des doods. De onderteekening luidde: Uw bloeddorstige vijand, Harry. Den volgenden Zondag trokken Grietje en haar vrijer er samen op uit. Op den Stienserweg gekomen, zouden plotseling drie mannen te voorschijn zijn gekomen. Het paartje op een holletje weer naar de stad en den volgenden dag kreeg de politie dit verhaal. Later bleek, dat heel toevallig deze drie mannen achter de boomen stonden. Grietje schreef nu aan zich zelf een brief, met de uitnoodiging op een avond vóór Friso- Bioscoop te komen. Daar zou de dreigbriefschrijver staan. Haar vader geheel te goeder trouw, ging met haar mee. Weer heel toevallig stond daar een man, die door den vader werd aangesproken, doch de man zeide niets van de zaak te weten. Een vriend van den vader stelde zich op de hoogte waar de man woonde. Wederom schreef Grietje een briefkaart aan zich zelf, daarin werd medegedeeld, dat zij hem niet had herkend. Hij was wel de persoon die door den vader werd aangesproken. Gisteren vervoegde de vader zich opnieuw bij de politie. Hij had dezelfden persoon zien loopen en hij zou weer hetzelfde huis zijn binnengegaan. De politie vervoegde zich aan dit adres en op haar verzoek ging de man naar het bureau van politie, waar ook het meisje werd ontboden. En toen duurde 't maar een oogenblik, dat zij onder snikken bekende al de brieven en briefkaarten te heb ben geschreven. (1925) In de zomer van 1907 kwam Jean Louis Pisuisse, die toen nog journalist was, samen met zijn collega Max Blokzijl, op het idee als straatmuzikanten door het land te trekken. De herinnering aan hun opzienbarende optreden bleef bewaard in de vorm van een boek "Avonturen als straatmuzikant". Wie had, bij het lezen van dat geschrift kunnen denken, dat het leven van beide auteurs gewelddadig zou eindigen? Jean Louis Pisuisse werd later een zeer gevierde cabare tier, die op het hoogtepunt van zijn carrière werd vermoord. In 1927, toen hij zeven en veertig was, schoot een van de leden van zijn eigen gezelschap, de jonge Tjakko Kuiper, hem, samen met zijn vrouw, dood in het parkje van het Rembrandtplein in Amsterdam. En Max Blokzijl, geboren in Leeuwarden, ging later in de politiek - als een vuige land verrader hield hij in de Laatste oorlog zijn beruchte radio praatjes. Hij werd daarvoor tot de zwaarste straf veroor deeld en in 1946 schoot een vuurpeloton hem dood. Zo kwamen de gezworen vrienden, Jean Louis Pisuisse en Max Blokzijl, beiden gewelddadig aan hun eind. voor Leeuwarden en de wijde wereld er om heen Een uitgave van Fenno Schoustra's Publicltelts- kantoor Verschijnt omstreeks de twintigste van iedere maand. Administratie: Friesch Dagblad, Voltastraat 7a, Leeuwarden Abonnementenadministratie: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden, telefoon (058)- 2987561 Kopij voor 't Kleine Krantsje sturen naar: Vredeman de Vriesstraat 1 8921 BP Leeuwarden. Voor eventueel overleg over de redactionele inhoud: tele foon (058)-2120302. Abonnementsprijs: voor Nederland 32,- per jaar; voor het buitenland. 64,- per postbank betaald. Losse nummers, per post bank besteld (2805901): 4,- voor 1 ex., 7,- voor 2 ex; 9,-voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleina Krantsje staat alleen open voor lezers, die zich door hun aanmelding ak koord verklaren met de hier navolgende 'leveringsvoor waarden': Het abonnementsgeld moet vooruit worden betaald. Op de 15e januari dient het abonnementsgeld voor het lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van le zers in het buitenland moe ten op de 15e december van het voorgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet telefo nisch of schriftelijk, maar per giro-overschrijving als abonnee aamelden, wordt verzocht op het girostrookje te vermelden: Nieuwe abonnee. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen schriftelijk worden doorgegeven: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden. Abonnementen, die niet vóór 1 december schriftelijk zijn opgezegd (postbus 858, 8901 BR Leeuwarden), wor den automatisch verlengd. Wh KT ALLES VAN BRILLEN EN Leeuwarden, Nieuwestad 55 Harlinc

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 3