'T KLEINE KRAHTSJE
LOCOMOTIEF VAN VROEGER: WAT EEN JOEKEL
Jou
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
EEN BLOEMETJE
Een bloemetje bij een emotio
neel afscheid. Wat zal ik 't
Krantsje missen. Dank voor al
die jarenl!
Rotterdam E. Diederik-Lorié
HULDE
Nu 't Kleine Krantsje aanstonds
ophoudt te bestaan mag ik niet
nalaten mijn grote waardering
uit te spreken over hoofdredac
teur-uitgever Fenno Schoustra,
die er altijd in geslaagd is zijn
vele abonnees een buitenge
woon lezenswaardig product
aan te bieden.
Er ging gewoon geen maand
voorbij of elk nummer was de
moeite van het lezen meer dan
waard en ik kan me niet herin
neren in de vele jaren dat we
abonnee waren ooit een afleve
ring te hebben ontvangen, die
niet heel veel stof tot plezierig
napraten gaf.
Fenno Schoustra: hulde daar
voor!
Utrecht
S. v. d. Zee
ALTIJD BEWONDERD
Waar ik al lang bang voor was is
nu dus gebeurd. U houdt op met
het publiceren van 't Kleine
Krantsje. Ik heb alle begrip voor
uw besluit, eens komt de tijd dat
gezondheid en/of leeftijd verder
voortzetten van een zo veel
energie, tijd en organisatievermo
gen vergend werk ongewenst of
onmogelijk maken. Maar ik zal 't
Kleine Krantsje wel missen. Ik
heb u altijd bewonderd, dat u,
als iemand iets schreef over ons
geliefde Leeuwarden, u er altijd
direct een bijpassende foto bij
wist te vinden. Het is duidelijk
dat er voor deze uitgave, voor
dit werk dat u met uw grote per
soonlijke inzet doet, geen opvol
ger te vinden is. Gelukkig heb
ben in de loop der jaren talloze
inzenders van hun bewondering
en liefde voor 't Kleine Krantsje
laten blijken. Ik sluit mij volledig
hierbij aan. Ik zal 't Krantsje mis
sen. Ik wens u nog goede jaren
toe en dank u voor het grote
plezier dat u mij en zovele ande
ren gedaan heeft met het uitge
ven van 't Kleine Krantsje.
Heesselt Mr. H. S. Bekius
BEDANKT
't Spijt ons zeer dat 't Kleine
Krantsje ophoudt te bestaan. Al
die oude herinneringen, we zul
len ze erg missen. Bedankt voor
alles wat u voor 't Kleine
Krantsje en zijn lezers heeft
gedaan!
Drachten
J. Huizinga-van der Galiën
VAN A TOT Z UITGESPELD
Wij zullen uw Krantsje echt mis
sen, na al die jaren. Zoals vrij
wel alles en allen om je heen
wegvallen bij het bereiken van
het tachtigste en je dan moet
constateren dat de levensweg
ten einde loopt, zo valt dan nu
ook de nostalgie van het
Leeuwarder jongensleven weg,
waaraan 't Krantsje op zo een
voudige wijze altijd herinnerde.
Mijn vrouw zag erin bevestigd
wat ikzelf haar kon vertellen.
Beiden waren we altijd weer
geboeid: ongeveer half elf het
Krantsje in de bus - ongeveer
twee uur, vóór de middagboter
ham, van A tot Z uit-gespeld!
Graag wensen wij u verder
goede gezondheid en sterkte
voor nog vele jaren in rust.
Geniet nog van uw collecties en
uw herinneringen, zoals wij het
ook dagelijks gelukkig nog kun
nen doen.
Tytsjerk
Klaas Sierksma
en echtgenote
VEEL BETEKEND
Natuurlijk zult u heel veel reac
ties krijgen op het bericht dat
't Kleine Krantsje ophoudt te
bestaan. U heeft daar honder
den, zo niet duizenden mensen
heel veel plezier mee gedaan.
Zelf heb ik het jaren gelezen,
dat is niets bijzonders, maar ik
stuurde ze altijd op naar mijn
vriendin in Amerika. Zij was een
dochter van de vroegere vrou
wenarts Dr. Overbosch. Lydia
Overbosch is in 1931 naar
Amerika gegaan, zij is in 1932
pagina 16
in Amerika getrouwd met een
Amerikaan. Heel toevallig ont
moetten wij elkaar een twintig
jaar geleden weer bij het
Eurohotel. Na de eerste lagere
school (Hofschool) tot halfweg
de M.M.S. vriendinnen te zijn
geweest. Na die hernieuwde
kennismaking hebben we een
hechte vriendschap gekregen.
Zij is meerdere keren bij mij in
Leeuwarden geweest en ik vier
maal bij haar in Amerika. Maar 't
Kleine Krantsje was voor haar
meer de schakel met haar jeugd
in Holland. Ze vertelde me, als
er weer een Kleine Krantsje
kwam zij dat moest lezen en
verder de dag niks meer deed.
Ze had alle exemplaren
bewaard. De plannen, dat ze
nog een keer zou komen zijn
helaas niet doorgegaan. Ze is in
juni '96 plotseling overleden. Zo
ziet u, dat u met uw werk heel
veel heeft betekend, misschien
ook wel speciaal voor de oud-
Leeuwarders die ver weg woon
den. Voor u komt er na decem
ber een rustiger tijd, ik hoop dat
u van de vrijheid kunt genieten.
Ze hebben het dan over vallen
in een zwart gat. 'k Vind het
maar onzin, er zijn nog zoveel
zaken te doen - nee, geniet van
de komende jaren.
Leeuwarden To Paardekoper
Onze abonnee de heer W. D. Lijfering te Leeuwarden verschafte ons deze
foto van een joekel van een locomotief, die in de goeie ouwe tijd niet ten
onrechte de bijnaam 'Jumbo' droeg. Hij had de plaat gekregen van een ande
re abonnee, de heer A. van der Hoven, eveneens te Leeuwarden, en we
mogen veronderstellen, dat we met het publiceren van deze indrukwekkende
afbeelding ook veel andere lezers van ons Kleine Krantsje een genoegen
doen. Deze locomotief met het nummer 3752 was er een uit de serie 3700-
3800 en was in de dertiger jaren bij de Nederlandse Spoorwegen in gebruik.
"De Lok is," aldus de heer Lijfering in een begeleidend schrijven, "net uitge
reden uit de remise op het station Leeuwarden en klaargemaakt voor de rit
naar Zwolle. De drie gekoppelde drijfwielen hebben een doorsnee van één
meter vijftig en tachtig en door de personen, die op de loopzijde van de
machine staan krijgen we enig begrip van de grootte van deze Loc.
Van 1910 tot 1928 werd deze serie bij verschillende fabrieken gebouwd,
onder andere bij Werkspoor in Amsterdam - het was dus een echt
Nederlands product. Over de personen, die op de Loc staan lopen de menin
gen uiteen. Eerste lezing; van links naar rechts: D. Ates, hoofdmachinist uit de
Jelsumerstraat, die toevallig een vrije dag had en daarom burgerkleding
draagt, Jeelof en Jilof, adres onbekend en H. Ates, Bote van Bolswertstraat,
ook hoofdmachinist. Tweede lezing: D. Ates, hoofdmachinest, Gosse
Kooistra, leerling en Wouda, hoofdmachinist uit de Spoorstraat. Tenslotte:
ongetwijfeld behoorde deze serie 3700 tot de best geslaagde series uit ons
stoomtijdperk. Ze konden goed op tijd rijden zowel de personen- als goede
rentreinen. Van deze serie is alleen overgebleven de nummer 3737, die men
nu kan bewonderen in het Spoorwegmuseum in Utrecht en die soms nog wel
eens van stal wordt gehaald voor bepaalde evenementen."
