'T KLEINE KRANTSJE.
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 4
zwaar. Ik wens u de wijsheid toe
om het één en het ander in z'n
realiteit tegemoet te zien.
'k Wens u ook de kracht toe om
de bedreigde gezondheid zo
mogelijk te overwinnen met alle
medische mogelijkheden.
Zeist A. M. Muys-Buwalda
vocw maMaa/ mede/en/edi
Wo/ /angs dexe weg nog eem woord va» /arte/g/e dasdc aan
/et adres van de ve/e a/onnees (en xe/f niet-a/onnees die
xo attent waren ons te se/rijven ofte />e//e-n na de /erie/ten in
de c/ag/dad/ters en in anxe eieren /rant dat wg door gexond-
/cidsfic ri/e/en genoodxaa/t xign /et uitgeven van ons cdd/ei/ne
od/rantge te /eëindigenOtd/ dexe /dg/en, van mede/even
/e/dien ons goedgedaan Q. ogmera/s ad dexe reageerders /eed
vee/ dan//
Qdenno èfc/oustra
Wat hier volgt zijn fragmen
ten van een aantal van de
vele brieven, die wij ontvin
gen als een reactie op ons
besluit het uitgeven van
't Kleine Krantsje in decem
ber van dit jaar te beëindi
gen.
RAAR GEVOEL
Van het bericht, dat 't Kleine
Krantsje stopt, schrik je niet
alleen, je krijgt ook een raar
gevoel van binnen! Iets wat je
niet onder woorden kan bren
gen. Wanneer je de reden leest,
dat u ermee stopt, hebben we
er alle begrip voor. Ik wil u heel
hartelijk bedanken voor alle
jaren, dat wij ervan genoten
hebben. Ik zou wel een hele
lange brief willen schrijven,
maar ik vermoed, dat heel veel
lezers u willen bedanken! De
familieband van ons Kleine
Krantsje is gevoelig. Fijn, dat
we er allemaal bij waren, bij
deze familie van ons Kleine
Krantsje!
Leeuwarden
Ali Looyenga-de Boer
VRIENDSCHAPSBAND
Ongetwijfeld zal dit u net zoveel
spijten als dat het de vele lezers
zal doen, die zich middels uw
blad met het oude Leeuwarden
verbonden weten. Een Fenno
Schoustra straks zonder Kleine
Krantsje zal voor velen moeilijk
voor te stellen zijn en voor u zelf
geldt dat waarschijnlijk nog het
meest. Maar als de zaken nu
eenmaal zo liggen, heeft het
weinig zin daar verder drama
tisch over te doen. U heeft drie
en dertig jaar lang een enorme
vriendschapsband met de
lezers kunnen onderhouden en
dat is iets, wat niemand je meer
kan afnemen. En de betrokken
heid met Leeuwarden duurt
voort, want het bloed kruipt toch
waar het niet kan gaan.
Formerum Terschelling
Ankie Schol-Drijver
PRACHTIG GEWEEST
Fenno Schoustra weet wat hij
doet, zeker als het, zoals nu,
om zijn gezondheid gaat. Wij
wensen hem nog vele jaren toe,
kalm aan, dan breekt het lijntje
niet. Gaarne wil ik van de gele
genheid gebruik maken om hem
van ganser harte te danken
voor de drie en dertig jaar K.K.
Wat is het prachtig geweest,
wat heeft Luwadden wat gehad
aan zijn inspanningen. Er zijn
weinig steden, die dit óók had
den, laten we dankbaar zijn
voor al die jaren en niet klagen
over het gemis. Hou je taai,
Fenno, hou je taai!!!
Ter Apel Jelle Vening
GROTE SCHRIK
Dat bericht zojuist met grote
schrik en met verbazing en
teleurstelling gelezen. U hebt
mij als oud-Leeuwarder (siga
renmagazijn De Boer op de
Voorstreek) zeer veel lees- en
kijkgenot bezorgd. Niet te eve
naren! Wij zijn van dezelfde
generatie en hebben dus de
oorlog meegemaakt met alle
moeilijkheden. Wat het afsluiten
van een periode (van het Kleine
Krantsje) extra verdrietig maakt,
is dat dit gebeurt om gezond
heidsperikelen. Ik weet wat dit
betekent, zowel uit mijn praktijk
als arts als persoonlijk. Met zeer
veel dank en de beste wensen
voor uw gezondheid moet ik
dus dit contact beëindigen.
Roden J. de Boer
DIT KAN TOCH NIET
Schrok ik of droomde ik? Neen,
het was toch waar, ik las het
goed het bericht, dat dit mooie,
unieke blad in december voor
het laatst zal verschijnen. Ik zou
haast willen zeggen: "dit kan
toch zo maar niet, is er werkelijk
geen opvolging te vinden om dit
mooie twee en dertig jaar oude
blad te behouden en voort te
zetten? Wat toch wonderlijk bij
zo'n bericht van u, Fenno L.
Schoustra, te schrikken, terwijl
zo'n Krantsje zoveel herinnerin
gen bij je oproept. Is er nog een
oplossing te vinden voor
behoud?
Hengelo Tjibbe v. d. Meer
LEVENSWERK
De mededeling dat voor 't Klei
ne Krantsje na december de
persen zullen stoppen was voor
ons een grote teleurstelling.
Voor alle lezers en dan vooral
ook voor oud-Leeuwarders en
Leeuwarders 'om utens' vormt
dit blad een soort trait d'union
tussen verleden en heden.
Oude vervaagde herinneringen
werden door 't Krantsje weer
teruggehaald en brachten het
gevoel 'ja, zo was het' en 'weet
je nog wel'; nostalgie zeker,
maar dat mag dan ook. Is het
stoppen voor de lezers een ver
lies, hoe veel triester moet dit
voor Fenno Schoustra zijn dit
stoppen te moeten doen
wegens gezondheidsperikelen.
Een schrale troost mag zijn dat
hij de uitgave van het Krantsje
gerust mag zien als een levens
werk dat voor vele oud-
Leeuwarders zeer veel heeft
betekend en node gemist zal
worden.
'It is net oars' maar jammer is
het wel.
Zevenbergen
Joop J. Verhaar
LEESGENOT
In 't Kleine Krantsje hef ik lezen
Dat ut niet lang meer der sal
weze.
En ik zou mie al sterk vergisse
As ik docht, dat ik hem niet su
misse.
Al woon ik al twaalf jaren in de
Gloppe
Steeds komt 't Kleine Krantsje
op de proppen.
Met verhalen uut een ver
verleden
En foto's over bijzonderheden.
Er was altied wel wat aan de
hand
Dat maakt het nou nog
interessant.
Fenno, bedankt voor al ut
leesgenot
't Is uut, mar ik was erop verzot.
De Steeg, Gld Jaap Otma
VEEL PLEZIER
Vele oud-Leeuwarders beleef
den veel plezier aan 't Kleine
Krantsje omdat het voor hun
zulke dierbare jeugdherinnerin
gen opriep. Ook voor import-
Leeuwarders had het een grote
betekenis, want daardoor leer
de je de stad kennen. Toen ik in
1977 hier kwam wonen wist ik
alleen De Harmonie en winkels
aan de Nieuwestad en de
Voorstreek. Ik heb toen aller
eerst een stadswandeling ge
haald bij de V.V.V. Dat was heel
mooi.
In 'Huis aan Huis' stond elke
week een dakkapel op topge-
veltje, wat ik opgezocht moest
worden. Dat deed ik niet. Zou
niet weten, waar ik zoeken
moest. Maar ik knipte het uit en
schreef de week erna de straat
er bij. Als ik er een aantal had,
zocht ik op de plattegrond de
straten op en ging dan een mid
dag op verkenning uit. Zo leer
de ik de stad wat kennen. De
laatste jaren doe ik dat aan de
hand van: Leeuwarders, waar is
dit? in 't Kleine Krantsje. Passief
volg ik dan die afbeeldingen.
Hieruit blijkt dus, dat u zowel
oud-Leeuwarders als nieuwko
mers veel plezier heeft gege
ven. Het zal u dan ook goed
doen zoveel reacties te hebben
gekregen. U alle goeds toewen
send. Een dankbare lezer.
Leeuwarden
A. M. v. d. Lisdonk-v. d. Ven
HET GROOTSTE RESPECT
Tjonge jonge, mijnheer Fenno
Schoustra... Dat was voor mij en
ongetwijfeld voor duizenden
met mij, wel even schrikken te
moeten lezen dat 'ons' Kleine
Krantsje ophoudt te bestaan.
Als ik lees dat uw gezondheid u
noopt te stoppen, kan ik alle
begrip opbrengen voor uw
besluit. Dat u de voortzetting
niet aan een ander wilt overla
ten kan ik ook heel goed begrij-
vn, de fwM
pen. Je laat de opvoeding van
een kindje dat je zelf verwekt
hebt, als het enigszins kan ook
niet aan anderen over. Ik kan u
verzekeren dat wij lezers straks
't Kleine Krantsje zullen missen,
want als geen andere krant
haalde dit herinneringen op aan
onze helaas veel te snel vervlo
gen jeugd! Ik meen u vanaf
deze plaats te moeten compli
menteren voor uw werk en ik
heb het grootste respect voor
het feit dat u er in is geslaagd,
zoveel jaren aan zoveel lezers
iets te bieden, waar steeds reik
halzend naar werd en nog wordt
uitgekeken. Ik besluit met u en
de uwen voor de toekomst het
allerbeste te wensen en dank u
nogmaals van harte voor uw
prestatie!
Hemelum Henk Veenstra
AANGEGREPEN
U zult begrijpen, dat mij, als
jarenlange abonnee op 't Kleine
Krantsje het bericht van uw
ziekte heeft aangegrepen, 'k Wil
u laten zien hoeveel ik telkens
van de leuke artikelen, de
mooie foto's uit de oude tijd heb
genoten. Daarvoor kom ik u
bedanken, nu u officeel hebt
laten weten, dat u moet stop
pen. Genoten heb ik als "Fries
om utens" en als oudr
Leeuwarder. Voor u betekent
het veel om de hobby op te
moeten geven! Nog méér is het
probleem van de "gezondheids
perikelen" voor u, maar ook
voor mij als lezeres bron van
zorg. 'k Leef op afstand natuur
lijk mee, al heb ik u nooit ont
moet. Ziekte aanvaarden, de
hobby moeten opgeven, valt
HET INSLAAN VAN EEN BOM
Donderdagmorgen - naar be
neden - de brievenbus: Ha!
daar is het Kleine Krantsje, alles
aan de kant...
Pagina drie?
Wat is dat schrikken, geen
krantsje meer, of er een bom
inslaat.
Het dringt nog niet tot me door.
Anderzijds, eens komt er een
tijd om als redakteur afscheid te
nemen, maar dan denk je: mis
schien een opvolger?
Toch ben ik blij ruim vier jaar
van het K.K. te hebben kunnen
genieten.
Fenno Schoustra, heel veel
dank voor het fijne Leeuwarder
leesplezier en ik wens u en de
uwen alle goeds voor de toe
komst.
Gouda Adriana van Dam-
Kortenoeven
EEN STICHTING?
Dat de heer Schoustra om ge
zondheidsredenen de uitgave
van ons Kleine Krantsje niet lan
ger kan voortzetten heeft allicht
iedere trouwe lezer diep
geschokt. Zou er misschien
toch een oplossing te vinden
zijn waardoor 't Krantsje in de
vorm van een soort stichting
kan blijven bestaan? 't Is maar
een suggestie.
Huizen Bach Schuurmans
FENNO SCHOUSTRA
STICHTING?
Het moet een grote teleurstel
ling voor u zijn dat gezond
heidsproblemen u dwingen met
't Kleine Krantsje te stoppen.
Wat moet ik ervan zeggen: als 't
niet meer gaat houdt het op.
Troost zult u er niet uit putten.
Hopelijk zult u dat wel uit het
ongetwijfeld groot aantal adhe
sie betuigingen dat u zal berei
ken, want daar 'neem ik vergif
op in'. Het is moeilijk voor te
stellen dat de maandelijkse uit
gave stopt. U gaf aan dat u 't
Kleine Krantsje niet door een
ander wilt laten voortzetten. Dat
is te billijken vanuit uw stand
punt. Maar hebt u ook gedacht
aan alle abonnees die met een
dergelijk besluit moeten leren
leven. Misschien is het mogelijk
een Fenno Schoustra Stichting
op te richten met een bestuur
dat verantwoordelijk is voor de
uitgave van 't Krantsje. Het
moet mogelijk zijn uit de vaste
lezers- en schrijverskring zo'n
bestuursgroep te vormen, die
ook daadwerkelijk de handen uit
de mouwen steekt. Ik zou daar
graag een oproep toe doen (en
ben natuurlijk zelf bereid mee
aan te pakken), uiteraard alleen
wanneer dit uw goedkeuring
zou hebben. Mochten andere
ideeën u bereiken, geen nood,
zolang het de bedoeling is het
Krantsje in leven te hodiden dan
ben ik bijna voor alles in. Denkt
u toch eens na over uw besluit
en misschien kunnen we nuch
tere Leeuwarders vinden om
met de nodige emotie een zake
lijke oplossing te bedenken,
voor het voortbestaan van
't Kleine Krantsje.
Heerenveen
Gjalt van der Kooi
