'T KLEINE KRANTSJE ^Peeldart/Ze /xxw bfeecL VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN (/ofPF^asjy/uJ meae/ev^t Wf xfn vee/</an/c veric/ta/r/irje/aam de a/onneel, die de /aaiife we/ccn xo uviende/ij/c waren om o-ns te ie/dn of te sc/r-if ve-n en xo Aan ?>iede/e ven te Aetuicfem ma cmi iedait (jexand/ieids/ieri/ce/en te ito/i/ieti met /iet uit^emn van o/Z/eene odCraaitije9/exe reacties /c/ien ons er<j c/oed c/edaanqA oytnaa/s a/ dexe a/onmees /tee//lecrte/ij/ dan/f d/démno ddc/ioaitra om ons ERG JAMMER Ik wil u even meedelen, geachte heer Schoustra, dat ik het erg jammer vind, dat u om gezond heidsredenen moet stoppen met uw werk en dat dus 't Kleine Krantsje verdwijnt. Ik heb er altijd van genoten, vooral als er iets herkenbaars in stond, soms over het Oud Panwerk, dat een familiebezit van de Bergsma's was, namelijk Wopke Bergsma, die daar het laatst gewoond heeft en van wie ik een klein dochter ben. Wychen J. Volman-Bergsma UNIEKE KLEINE KRANTSJE Al veel eerder, beste Fenno, had ik moeten schrijven, dat ben ik mij volkomen bewust. Na vele jaren abonnee te zijn geweest van het unieke Kleine Krantsje moet ik nu toch einde lijk in de pen klimmen om de redacteur-uitgever het allerbes te te wensen met zijn gezond heid. Hopelijk komen er nog heel wat goede jaren ondanks de onsta- ne problemen. Het besluit om te stoppen is - hoe jammer het ook is - heel verstandig. Niemand kan mijns inziens het Krantsje op gelijke wijze doen voortbestaan. Mijn dank voor alle nostalgische artikelen en foto's en de aller beste wensen! Leeuwarden Berend W. Wieringa ONVOLPREZEN Een paar jaar geleden zeer geachte Fenno L. Schoustra, nam ondergetekende 't Kleine Krantsje van z'n moeder, Jo Keijzer uit de Kleine Kerkstraat 24, over. Mijn moeder overleed op 89-jarige leeftijd te Rotterdam. Ik geloof, dat ik vrij wel alle jaargangen van het onvolprezen 'Kleine Krantsje' van haar erfde. Ik waande me, alles over Leeuwarden lezend, steeds weer het knulletje van zeven of acht jaar, dat door de binnenstad van Leeuwarden struinde! Nu nóg ken ik die als m'n broekzak. Jammer, dat 't Kleine Krantsje ophoudt te bestaan! Hoewel natuurlijk alle begrip voor de omstandigheden. Hartelijk dank voor al dat moois van de afgelopen jaren! Nog héél veel gelukkige jaren en een goede gezondheid! Roermond Sikke van der Veer HEEL VEEL VREUGDE Ook ik geachte meneer Schoustra, wil u graag bij dit afscheid van 't Kleine Krantsje hartelijk bedanken. Het blad heeft voor mij altijd veel bete kend als ik het ontving - het was telkens een terugkeer naar mijn oude Leeuwarden. Waar ik ook geweest ben in de wereld, mijn Oude Vaderland en Leeuwarden zijn altijd voor mij Nummer Één geweest. Meneer Schoustra, u heeft ons heel veel vreugde gegeven. Door 't Kleine Krantsje ben ik weer in aanraking gekomen met oude vrienden en buren. Ook bedankt voor de twee laatste foto's in de krant van het Vliet. Wij woonden achter Pieters- buren (wat een gezellige buurt was dat!) en we gingen vaak langs het Vliet. Jammer dat het is drooggelegd. Ook namens mijn man hartelijk bedankt. Hij is een Amsterdam mer, maar hij vond 't Kleine Krantsje prachtig. Wij wensen u nog vele jaren in rust en zo mogelijk in gezond heid toe. Roy Utah U.S.A. Mrs. M. Scheer-Schot DANK VOOR PLEZIER Fenno Schoustra, van harte dank voor alle goede herinne ringen, die je bij ons opgewekt hebt met 't Kleine Krantsje. Dankbaar ben ik ook mijn fami lie die dit krantsje elk jaar betaalde als verjaardagsca deau. Hierdoor hebben we weer meer contact met de familie en hebben we zelfs nieuwe vrien den gekregen. Wij wensen Fenno van harte vele gezellige en goede jaren met allen die hem dierbaar zijn - geniet ervan! Telkens als hier in Australië 't Kleine Krantsje kwam werden herinneringen naar boven gebracht door afgedrukte arti kels of foto's. Zo de onlangs gepubliceerde foto van een oude locomotief met de namen van de mensen erbij, onder wie de leerling machinist Kooistra. Zou dat Gosse Kooistra geweest zijn, kennis van mijn vader waar we zo graag naar toe gingen? Ik herinner me dat we toen zei den, dat die handen als kolen schoppen had. We bedoelden daarmee denkelijk dat hij zulke grote handen had. En zo gingen we dankzij 't Kleine Krantsje van de ene herinnering naar de andere. Het enige goede punt dat mijn man kan vinden dat er geen Kleine Krantsje meer komt is dit, dat hij voortaan geen uren meer op zijn kopje koffie hoeft te wachten. Zelf is hij niet in Leeuwarden opgevoed, maar hij heeft er een paar jaar als verte genwoordiger gewerkt - "Zwanenburg maakt wat smaakt" was de leuze van hem en zijn collega's. Beste Fenno, het ga je goed. Nogmaals, dank voor alle ple zier dat je ons en degenen, die dit blad van ons doorgestuurd krijgen, hebt gegeven! God bless you. Greetings from Killebakh, Australië Jenny (vroeger Jillie v. d. Akker) Setz GEZONDHEID GAAT VOOR ALLES Ook ik wil nog graag iets Van mij laten horen. Ten eerste wens ik u van harte beterschap en nog vele gelukkige jaren met uw vrouw en verdere familie. Wij hebben 't Kleine Krantsje ook al jaren. Ik bezit nog kran- tsjes met een foto er in met mijn man, terwijl die op School 7 in de schoolbanken zit en daar ben ik heel blij mee. Ook voor mijn kinderen heb ik nog exem plaren gekregen. Jammer, dat 't Kleine Krantsje ophoudt, maar uw gezondheid gaat voor alles. Ik wil u graag hartelijk bedanken voor vele jaren leesgenot uit het oude Leeuwarden. Het ga u verder goed. Leeuwarden Sietske Heidanus-Leenstra IK BEN EEN LEEWADDER Als abonnee van 't Kleine Krantsje kom ik geachte heer Schoustra, zoals zovelen, die hierop geabonneerd zijn geweest, er niet onderuit, om het door u aangekondigde afscheid met een woord van dank en waardering te beant woorden. Ik heb daarom gezocht naar een kernachtige manier, om mijn gevoelens tot uitdrukking te brengen, en dat is samengevat in de volgende paar zinnen. Hoewel ik een onvervalste telg ben van het Friese volk, ben ik geen Leeuwarder en woon al decennia in het westen. En het is vanuit deze situatie, dat ik een uitspraak wil doen, die u toch bijzonder moet aan spreken. Door toedoen van 't Kleine Krantsje treed ik even in het kielzog van de oud-president Kennedy, die destijds bij de Berlijnse Muur de legendari sche woorden sprak "Ich bin ein Berliner" en zeg "Ik ben een Leewadder". En deze verwor venheid staat volledig op conto van uw redactionele en journa listieke kwaliteiten. En hiervoor nogmaals hartelijk dank. Hellevoetsluis Bauke Hofstra VAN VEEL BETEKENIS En dit is dan de allerlaatste keer dat er een exemplaar van ons Kleine Krantsje door de brieven bus glijdt. Na drie en dertig jaar komt er helaas aan de uitgave een eind. Voor zeer velen is dit stukje mooie lectuur van veel beteke nis geweest. "Het is krek of ik een familielid verloren hew," hoorde ik een dezer dagen uit de mond van een goede kennis. "Ik ken mie nog niet goed endenke, dat dat mooie Kleine Krantsje aansens niet meer bij ons inne bus leit; dat sal ik er onwennig van wudde!" "Kenst dou het niet overnimme," antwoordde ik, dou bist anders oek een echte ouwe Leewadder en er is vast nog wel een ouwe stadgenoat, die't het met die doen wil. Dat su wel wat weze en dan hest oek noch wat om hannen en dou kanst oek noch wel mooi skrieve." Maar ja, ik zei daar in één adem bij, dat dit natuurlijk niks wordt, want Fenno Schoustra heeft al gezegd, dat hij de eer aan zich zelf houdt en daar heeft hij ook wel gelijk aan, dus het blijft alle maal jammer. Onwillekeurig denk ik nu aan veel mooie bijzondere ogenblik ken, die ik dank zij't Kleine Krantsje heb beleefd. Bijvoor beeld wanneer ik bij kennissen in de huiskamer kwam en dan enkele nummers van de krant zag liggen met de adresbandjes er nog omheen en dat men niet in staat was geweest door ziek te of slechter wordende ogen de inhoud te lezen. Op mijn vraag hoe dat verder moest, antwoordde men dan: 'Tja, de kienders krije se wel es, maar ik blief self abonnee om 't Kleine Krantsje in stand te hou wen, we hewwe het blad altied geweldig vonnen en uut dank baarheid zal ik het nooit opseg- ge." Wel, die dankbaarheid voel ik nu zelf ook en wel om de vele jaren schrijfplezier, die ik er door heb gehad. Fenno, het gaat u goed en wij hopen dat u nog vele gezonde jaren te goed mag hebben! Leeuwarden Rinze van der Heide IETS HEEL APARTS Er zijn in de huldeblijken aan u, heer Schoustra, twee stromin gen te merken, zij, die u aan hang geven met het totaal stop pen en verdwijnen van 't Kleine Krantsje en zij, die een voortzet ting op welke manier dan ook, liever zien. Uit hoofde van het feit, dat u iets heel aparts heeft ontwikkeld, dient de voorkeur van voortzet ting. Het werk van Christiaan Huygens, de man die het slin geruurwerk vervolmaakte en vele wetten en voorbeelden in de natuurkundige wetenschap pen voor zijn volgende genera ties duidelijk maakte, dat werk werd toch ook niet bij zijn stop pen stilgelegd! Zo zijn er dui zenden voorbeelden. Natuurlijk kan uw opvolger het pagina 4 niet zo doen als u, wel anders, maar dat is dan zijn beleid. Uit de onderwijswereld, de jour nalistiek, de reclamewereld enz. zal er toch iemand zijn, die deze zaak Wil voortzetten. Een jonge ondernemer is bij de overheid altijd welkom en startkapitaal zal er voor zo iemand ergens liggen. Vele groeten en een mooie "oude dag" toegewenst. Leeuwarden W. D. Lijfering Het "was vanzelfsprekend met meer dan gewone be langstelling, dat ik alle reac ties heb gevolgd, die er het laatste half jaar op onze redactie binnenkwamen, na dat in ons juninummer had gestaan, dat het uitgeven van 't Kleine Krantsje per december zou moeten eindi gen. Ik mag dan ook zeggen, dat de voortdurende stroom van inzendingen mij buitenge woon en wel zeer aange naam heeft verrast. Daar ik al gauw moest besluiten het aantal in de krant te publiceren brieven te beperken tot maximaal één pagina per nummer hebben helaas niet alle inzendingen een plaats kunnen krijgen, terwijl we in de meeste ge vallen ook nog niet meer konden afdrukken dan slechts één of enkele frag menten om ons te houden aan de zelf gekozen limiet. Wel heel erg interessant voor mij waren de vele brie ven, waarin de vraag naar voren kwam of 't Kleine Krantsje inderdaad aan het eind van dit jaar zou moeten stoppen, of dat er misschien een mogelijkheid zou zijn het blad op de een of andere manier voort te zetten. Nu op mijn beurt reagerend, moet ik zeggen, dat voor alles de redenen voor het beëindigen van onze uitgave in het oog moeten worden gehouden. Het waren ge zondheidsperikelen, die mij dwongen mijn redactionele arbeid te beëindigen en daarbij niet slechts het schrijven van een betrekke lijk klein aantal artikeltjes per maand. Het uitgeven van 't Kleine Krantsje heeft veel meer gekost dan het produceren van een bepaalde hoeveel heid kopij per maand. Zo'n uitgave, hoe gering dan ook van omvang, is iets dat je gewoon dagelijks bezig houdt en dat je toujours door het hoofd heenspookt. De relatie met zo'n krant geeft een betrokkenheid, althans in mijn geval, waar aan geen moment is te ont komen. Hoewel het voortzetten van de uitgave onder de naam 't Kleine Krantsje uitgesloten is, omdat de bescherming van deze naam dat verbiedt, zou ik mij ook zonder een directe binding als vroegere uitgever met zo'n publicatie verbonden voelen. Elke soortgelijke uitgave geeft onvermijdelijk spannin gen en het leven onder spanning is nu juist het laat ste, waaraan ik onder de gegeven omstandigheden zou mogen denken. Conclusie dus: alle abon nees, die als hun mening gaven dat 't Kleine Krantsje nu maar voorgoed de geschiedenis moet ingaan, hebben mijn hart gestolen; het is zo, dacht ik, wel mooi geweest. Fenno L. Schoustra

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 4