'MANHATTAN' GEEFT STAD ALLURE DE GROATE KRAKTE VOOR FENNO SCHOUSTRA EN DE WIJDE WERELD OM HEM HEEN pagina 11 In de ruim dertig jaar dat 't Kleine Krantsje is versche nen, is het aanzien van som mige delen van de stad ingrij pend veranderd. Dat gaat zeker op voor de omgeving van het NS-station, waar door de verhuizing van de veemarkt in 1963 naar de Frieslandhal een zee van ruimte vrijkwam, die opnieuw moest worden ingericht. De eerste bestemming van het veemarktterrein was een groot parkeerterrein dat tot 1987 dienst heeft gedaan. Daarna is het gebouw van de Aegon er ver rezen, een ontwerp van het Haarlemse architectenbureau Spruit De Jong Heringa. De noordzijde van de Langemarkt straat, waar tot in de jaren zestig praktisch huis aan huis horeca- etablissementen waren geves tigd ten behoeve van de vee markt, was inmiddels al door ver zekeringsmaatschappijen FBTO en Avéro - in beslaggeno men. Na de fusie van beide bedrijven verrees op het Wagen plein een bijna 60 meter hoge kantoortoren van 16 verdiepin gen. De gemeente wilde aan vankelijk maar zo'n 30 meter toestaan, maar zwichtte in de loop van 1987 voor het argument dat dit uit een oogpunt van een goede bedrijfsvoering ontoerei kend was; wanneer de gemeen te haar toestemming zou ont houden, zouden de maatschap pijen omkijken naar een andere vestigingsplaats. De kantoorkolossen aan de Lan gemarktstraat sluiten goed aan bij de grote kantoorgebouwen in de Tesselschadestraat - aan de andere kant van de (nieuwe) Verlaatsbrug - die onderdak bie den aan onder andere de Post bank en 's Rijks Belastingen. In de volksmond kreeg het gebied al gauw een bijnaam: Klein 'Manhattan'. Het gaf de stad de grootsteedse allure, die haar als stedelijk knooppunt toekomt. Het enige wat nog aan de oude Veemarkt herinnert, is het beeld je van de 'hantsjebakkende' kooplui, gemaakt door David van Kampen. Tot de bouw van de Avéro-toren stond het op het Wagenplein, nu staat het op de hoek van de Sophialaan - de laan die al het moderne architec- tuurgeweld heeft doorstaan en haar voorname allure heeft weten te behouden. Hier ver dween trouwens ook een ver maard horeca-etablissement: het gerenommeerde hotel De Kroon dat eind 1979 na 68 jaar zijn deuren sloot. In het gebouw op de hoek van de Van Swieten- straat is nu notariskantoor Wier- da gevestigd. Tegenover het verlies van De Kroon staat aan diezelfde So phialaan de komst van Wouters, een grand-café met een paar bovenzaaltjes waar kan worden vergaderd. Het Oranje Hotel onderging een ingrijpende ver bouwing. Onder de Luifel, het druk gefrequenteerde 'suvel'- restaurant (van de Bond van Coöperatieve Zuivelfabrieken) is in particuliere handen overge gaan en heet tegenwoordig geen restaurant meer, maar eetcafé. De sloop van het CAF-complex aan de Snekertrekweg voltrok zich in fasen: in november 1992 werden de drie silo's opgeblazen, in de loop van 1993 volgde de rest van dit 'sloopspéktakel' van de eeuw. Nu is er de Maxis gevestigd. (Foto Leeuwarder Courant) Aan de Stationsweg, waar het expeditiekantoor van de PTT - verhuisd naar de Snekertrekweg - plaatsmaakte voor de Rabo bank, herinnert feitelijk alleen hotel De Pauw nog aan het 'ouwe Liwwadden'. Anne Boe lens zet er de traditie van zijn vader op de ouwe voet voort en voelde geen behoefte het hotel interieur te moderniseren. Boelens senior exploiteerde vroeger behalve De Pauw de restauratie van het busstation aan de Zuidersingel. Dat bussta tion is ook aan de slopershamer ten prooi gevallen, evenals het kantoor van Van Gend en Loos tussen trein- en busstation. In de plaats daarvan verrees een modern 'glazen' busstation met een smal, doch functioneel Fram-(nu Veonn-)kantoor. In het verlengde van de Zuider singel, aan de Snekertrekweg, verdwenen twee voor Leeuwar den en geheel Friesland belang rijke fabrieken: de Frico en de CAF. Het Fricocomplex werd in 1985 gesloopt, de silo's van de CAF zijn op woensdag 25 november 1992 'opgeblazen'. Laatstgenoemde operatie, gade geslagen door duizenden men sen, kan zonder overdrijving 'het sloopspektakel van de eeuw' worden genoemd: het siloge bouw ging in drie delen tegen de vlakte, met een pauze van zo'n vijf minuten tussen de explosies. Met de verbouwing van het NS- station zelf - op het ogenblik in volle gang - nadert het Stations kwartier nu zijn voltooiing. Alle verandering is geschied in dienst van de vooruitgang, daar hoeft niet aan te worden getwij feld. Waar grote kantoren staan, wordt gewerkt en verdiend, de werknemers van de grote werk gevers zullen zich ook van tijd tot tijd ontspannen in recreatie- en fitnessruimten, want aan alles is gedacht. Maar veel stof voor 't Kleine Krantsje zou het niet meer hebben opgeleverd, want al dit leven speelt zich binnens kamers af. Waar de veemarkt vroeger - zij het alleen op vrijdag - voor veel straatrumoer zorgde, de Wilhelminabaan (draverijen van paarden en windhonden!) en het Fonteinland (veel sport, waaronder bedrijfsvoetbal en MKV!) op gezette tijden voor veel vertier, waarvan de geluiden tot ver in de omtrek doordron gen, heeft in en rond Klein Man hattan de verzakelijking toege slagen. Een keer per jaar - op Hemelvaartsdag - brengt de Bloemenmarkt gelukkig leven in de brouwerij. Het laatste stadstype dat er werd gesignaleerd, is Tinus met de Tassen, die in de parkeergarage van de Aegon sliep. Hij heeft, naar verluidt, nu een kamer in De Pauw. Pieter de Groot Een van de laatste opnamen van het parkeerterrein aan de Langemarktstraat voor de komst van de Aegon. Aan de Langemarktstraat is het Wagenplein nog te zien, waar later de Avéro-toren zou verrijzen. Op de voorgrond de Hariingertrekvaart. (Foto Leeuwarder Courant)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 11