CITAX
DE NOOD IN DE EERSTE
WERELDOORLOG
\Jooc al Uw autobandennaa/c
AUTOBANDENCENTRUM
hvmmp
'T KLEINE KRANTSJE
4
C\d Jou fvet
mij jfcaqe,....
LEEUWARDEN - Uniahuurt 4
Lezers klommen in de pen
SI Altijd feest
Mijn broer stuurt mij regelma
tig het Kleine Krantsje en het
is altijd een feest als het komt.
Maar het mooiste vond ik de
nummers 49 met mijn oud-col
lega Jopie v. d. Veen, 53 met
Zeeland nog veel succes met uw
Kleine Krantsje en ik hoop dat
er nog heel mooie dingen in ko
men te staan, o.a. over het 500-
jarig bestaan van Leeuwarden.
Auckland D. HAAYEMA
Nieuw Zeeland
mijn oude overbuurman Hannes
van Dijk en 33 met mijn oude
buurvrouw Snorrewiets.
Hannes van Dijk woonde tegen
over ons in de Bagij nestraat 4B.
Daar heb ik met vrouw en
kroost dertien fijne jaren ge
woond. Snorrewiets woonde met
haar Kobus in de Ruitersteeg,
die nu verdwenen is, naast
Mienkes Reinsma. Snorrewiets
schilde aardappelen voor grote
gezinnen. Haar vraag was altijd:
„Muk oek nog eerpels skille
bufre Daar verdiende ze dan
een paar centen mee.
De foto van het buurtfeest in
de Butterhoek is voor mij kos
telijk mooi, want ik woonde
toen met mijn ouders in de
Torenstraat, waar nu de pak
huizen van de Fa. Zandstra zijn
(waar ik 26 jaar gewerkt heb),
dus waren er altijd bij.
Kunt u mij ook zeggen wie die
dame is met haar fiets links be
neden op de pagina En de man
links op de hoekhapfoto met
pet op en papier in de hand, is
dat niet Jurjen Kamstra, de los
werkman - mijn vader was bij
hem in de ploeg van steenlos-
sers.
Ik weet niet of het kan, maar
mijn vrouw vroeg of u ook nog
foto's had van de oude zeilma
kerij van Bottema aan het Cam-
straburen met Haje, zijn knecht.
Verder wens ik u uit Nieuw-
was op die H.B.S. en ik was op
de Meisjes H.B.S. in de Grote
Kerkstraat. We kwamen elkaar
's morgens ook vaak tegen in
de „Bargesteeg". Ik woonde
Achter de Hoven, mijn ouders
hadden daar een bakkerij.
Naast de winkel was een deur
voor particulier gebruik, maar
wij als „meiskes" - ik had nog
vier oudere zusters - gingen al
tijd door de winkeldeur naar
binnen. We riepen dan: „Blief
maar Ik ben nu alleen nog
over van de vijf gezusters Prop-
stra. Enfin, dat interesseert u
niet natuurlijk, want u hebt
waarschijnlijk geen van ons al
len gekend. (Ik dwaal nu een
beetje af van mijn onderwerp).
Misschien vindt u mijn brief
helemaal niet geschikt voor
plaatsing; nu dan gaat het over.
Maar dat huis „De Witte Beer"
op de stille kant Nieuwestad
„boeide" mij vroeger ontzettend,
alleen omdat Simon de Vries
daar woonde. We waren toen
zo tussen de 13 en 16 jaar oud.
En dan kun je al verliefd zijn
Nu ben ik 77 en ik ben hier
in Arnhem in een Bejaarden
Centrum. Ik ben benieuwd of
ik hier nog wat op hoor
B. BOUMAN-PROPSTRA
Bejaardencentrum ,De Paasberg'
Kamer 119, Bronbeeklaan 66
Arnhem
SI De Witte Beer
Het is de eerste keer dat ik als
abonnee op 't Kleine Krantsje -
dat ik hogelijk waardeer - ook
een keertje in de pen klim. Dit
is namelijk naar aanleiding van
uw stukje over het huis „De
Witte Beer". U schreef dat dat
huis in het laatst van de 17de
eeuw in het Naauw was. Later
was er een huis „De Witte
Beer" op de stille kant Nieuwe
stad tussen de Sint Jacobsstraat
en de Weerd, tegenover de
Waag.
Daar woonde, zo omstreeks
1903, een familie de Vries en
het was toen een zaak in be
hang en tapijten. Ze hadden
vier kinderen: Simon, Annie,
Jopie en Bonnie en ik zou graag
eens willen weten hoe het hun
gegaan is in hun verdere leven.
Hun moeder was een zuster van
mevrouw Prins van de Willems
kade en van mevrouw Zijlstra
aan de Marssumerstraatweg.
Vooral Simon, de oudste van de
kinderen, interesseert me nog,
omdat het een vriendje van mij
was, in mijn zéér prille jeugd
We waren op dezelfde dansles
bij mijnheer Bogtstra; die lessen
werden gegeven in het gymna
stieklokaal van de jongens
H.B.S. op het Zaailand. De in
gang van dat gymnastieklokaal
was aan de Willemskade. Simon
IS Inne toekomst sien
Der binne een hoop meensen
die betwiefele of ten stelligste
ontkenne, dat je inne toekomst
sien kanne. Dergelijke ongelovi
ge Thomassen, wou ik even
wieze oppe rubriek: „Zo adver
teerden onze voorouders in
1871", voorkomende in no. 59
van 't Kleine Krantsje van 11
januari j.l.
Daar viene we disse advertentie:
„31 Augustus. Koninginnedag.
Vlaggen en wimpels te huur.
Aanbevelend, A. Gramsma, Bol-
lemanssteeg".
Aangezien Koningin Wilhelmi-
na (geb. 1880) in 1898 tot ko
ningin kroond wudde, mut de
vooruutsiende blik van Gram
sma toch minstens 27 jaar weest
hewwe. Bewiezen, mijneheren,
Zwart op wit. Waar blieve je
nou.
Leeuwarden K.
We hewwe de redacteur
vanne rubriek „Zo adver
teerden" even op 't matsje
roepen. „Hoe hest dat had -
Koninginnedag in 1871 1"
Hew ik niet deen, er was
nog een klein stukje ruumte
over op die bladziede en
toen het de zetter oppe druk
kerij er zo mar even een
stukje bijplakt, dat foor een
later Krantsje bedoeld was.
]a man, die kerels doene
mar Dus, so sit het, me
neer K. Die zetter
Red. 't KI. Kr.
13 Elfstedentocht
In het „Kleine Krantsje van 14
december komt een artikel voor
over de Elfstedentocht van 1917,
getiteld: „mannen van het eer
ste uur". Als zesde kwam toen
binnen de heer E. Bergsma. Uw
vraag was, wie is deze meneer
Bergsma en waar is hij geble
ven
Deze heer Bergsma was dienst
plichtig sergeant instructeur,
naar ik meen bij het 9de Regi
ment in Leeuwarden.
Hij is een Sneker en woont nog
steeds in Sneek. Zijn adres is:
Looxmastraat 46. Hij weet nog
TELEFOON 2 3 4 3 4
STANDPLAATS STATION
Ook telefonisch te ontbieden
voor stads- en buitenritten
vele bijzonderheden over deze
tocht. Als u er wat aan heeft,
kunt u bij hem terecht.
Schrijver dezes is in 1912 lid ge
worden van de Elfstedenvereni-
ging.
Sneek S. DE WOLF
Weten de ouderen het nog, de nood in de eerste wereldoor
log Kolennood, melknood, zeepnood, vleeschnood (vlees
met sch), benzinenood, schoenennood, broodnood, enfin ga
maar door. Een uitgever van prentbriefkaarten heeft in die
broodnood brood gezien en hij gaf een kostelijke serie kaar
ten uit, waarop al die noden treffend worden uitgebeeld. In
dit en de komende nummers van 't Kleine Krantsje roepen
we de herinnering aan die tijd nog eens even op. Vandaag
beginnen we met de Kolennood (Geen kolen meer om ons
te warmen, ik vind nu warmte in zijn armen), de melknood
(Zeg jongens gaat dat nu niet kwiek, ik heb mijn eigen
melkfabriek) en de zeepnood (De zeepnood kan mij nooit
verrassen, want ik ben niet gewend mij ooit te wasschen).
auuiuiiHraiiiimnniHi^—(pfpRR*
ji I SufjluBHtt'iMife
IfÉiijfiilpli||fc|fip}|ÉiPI
Telefoon 20853, b.g.g. 28292
"mi. ''Injwts!lfv rrftiT
fUMPM
iiife iiiüMaMltti:'
j'11" TZt
'"V.ui;
SNORREWIETS
■WK«feite «kree**.
"-.t K :i=- wmm-
7' liiiissa §f ij
Jwpa* «er. al nmé
ïSf;É(jK «f«wt cpsMrêftt)£?
