RIA BREMER-SITSKOORN
AAN HAREM ONTSNAPT
OCH HEDEN'T MEISKE VAN DE KOUSENWINKEL
pagina 9
In haar volle agenda maakt Ria Bremer met plezier een uurtje
vrij voor de Groate Krante, om te praten over de tijd dat ze in
Leeuwarden woonde en bekend was onder haar meisjesnaam
Sitskoorn. Haar ouders hadden de 'kousenwinkel' Sits, die in
Leeuwarden en de wijde wereld er omheen vermaard werd
door de reclamekreet 'Sits aan de spits'.
Ria is niet in Leeuwarden gebo
ren, haar wieg stond in Amster
dam. Haar ouders verhuisden
naar de Friese hoofdstad, toen
zij in de tweede klas van de lage
re school zat. „Ja, wanneer was
dat precies? Ik ben erg slécht in
jaartallen. Ik ben nu 57." Zij heeft
haar hele schooltijd - lagere en
middelbare school - in Leeuwar
den gewoond en zelfs nog wat
langer, want toen zij als (leerling)
journaliste bij de Friese Koerier
werkte, 'pendelde' zij dagelijks
met de trein op en neer, haar
ouders woonden toen aan de
Heliconweg.
„Ik ben nogal eens verhuisd in
Leeuwarden, op zeker moment
hadden wij drie zaken: Over de
geest staat, is juf De Vet. Ik heb
haar later nog wel eens opge
zocht toen ze in Huize Sint Jozef
aan de Voorstreek woonde."
BIJ COR ACHTEROP
Maar de mooiste schooljaren
zou Ria later doorbrengen op de
meisjes-HBS in de Grote Kerk
straat. Vooral wat ze tegenwoor
dig de 'buitenschoolse' activitei
ten noemen, spraken tot haar
verbeelding, de feestavonden
van de schoolclub O.C., die zij
als bestuurslid mee hielp organi
seren in de Harmonie of in Zalen
Schaaf. Feesten van 'toneel,
zang, muziek, dans en... een
beetje een show van cocktail- en
avondjaponnen', zoals de
de bus viel, kwam voor hen het
'ouwe Liwwadden' weer tot
leven. Ria was een van die
abonnees die ook zorgde voor
verdere verspreiding onder
bevriende oud-Leeuwarders: „Ik
stuurde 't Krantsje trouw op naar
Zwitserland, naar de familie Kas
telein."
Fenno Schoustra kende ze uit
z'n Vrije Volk-periode. Een
vriend, de Vrije Volk-verslagge
ver Ger Bestebreu rtje had haar
in contact gebracht met het
Leeuwarder journaille, dat in die
dagen haar 'soos' had in Amicitia
zaliger nagedachtenis. Het was
de tijd dat Friesland nog geze
gend was met vijf dagbladen.
STAMBOEKKEURING
Ria Sitskoorns journalistieke car
rière nam op 18-jarige leeftijd
een aanvang bij de Friese Koe
rier in Heerenveen - de krant van
Fedde Schurer en Laurens ten
Cate. Zij ging voornamelijk op
pad voor de 'vrouwelijk' geachte
Ria Sitskoorn (tweede van links) in 1957als bestuurslid van 'O.C.', de schoolclub van de meisjes-HBS.
Kelders, Oude Doelesteeg en de
Schrans. Achter de winkel aan
Over de Kelders, op de hoek van
de Ciprianussteeg, had mijn
vader een reparatie-atelier. Ik zie
daar die vrouwen nog zitten
nylons 'op te halen', zoals dat
heette. Ze hadden uitzicht op de
steeg. Op het andere hoekje zat
de touwwinkel van Elzinga."
Haar vroegste herinneringen
aan Leeuwarden zijn 'rooms'
gekleurd.
„Ja hoor, ik heb in de Bonifatius-
kerk erg veel gebeden, 's
Avonds om zeven uur gingen we
naar het lof. Ik zat op de Elisa-
bethschool, de rk lagere school
in de Grote Kerkstraat. In die tijd
heb ik mijn debuut op de bühne
gemaakt, in een klein rolletje in
het sprookje 'Repelsteeltje'. Na
de lagere school ben ik eerst
naar de rk mulo gegaan. Die
stond er vlakbij, met dat beschut
te pleintje ervoor. De onderwijze
res die me het levendigst voor de
Leeuwarder Courant berichtte.
„Ja, het sterkst herinner je je
natuurlijk de eerste keer in je
eerste avondjurk."
Omdat er alleen maar meisjes
op school zaten, werden de jon
gens van de Rijks-HBS aan het
Zaailand opgetrommeld. „Wat ik
me niet meer herinner, is dat Cor
Boonstra mij een keer heeft
thuisgebracht. Ik wist helemaal
niet dat hij uit Leeuwarden
kwam, tot ik hem laatst ontmoet
te op een gala-avond van de
televisie. Hij zat aan een tafeltje
achter mij en draaide zich naar
mij om. 'Jij bent toch Ria Sits
koorn? Weet je dan wel, dat je
nog bij mij achterop de fiets hebt
gezeten?' Nu je begrijpt, dat we
die avond aan gesprekstof geen
gebrek hadden, we hebben een
hele tijd gezellig over Leeuwar
den zitten kletsen."
Zij deelden beiden dezelfde
ervaring: als 't Kleine Krantsje in
onderwerpen, maar mocht in
Leeuwarden ook naar de vee
markt voor reportages over
stamboekkeuringen. „Moet je je
voorstellen, een meid van 18, 19
in zo'n wijde petticoat. Die wilden
die boeren ook wel keuren. Dan
tikten ze mij met dat stokje waar
mee ze de koeien op hun kont
sloegen, op mijn rok. Het Friese
vee stond in hoog aanzien in die
dagen. Ik weet nog goed dat er
uit het Midden-Oosten veel
belangstelling voor was en ik
heb toen zo'n sheik-achtig type
mogen interviewen. Hij had al
gauw meer interesse voor mij
dan voor die koeien en wilde mij
graag in zijn harem in Saoedi-
Arabië. Ik heb de verleiding
weerstaan..."
Ria maakte aanvankelijk carrière
in de dagbladjournalistiek; na de
'rooie' Koerier werkte zij achter
eenvolgens voor 'roomse' kran
ten: Ons Noorden, het Noordhol
lands Dagblad en de Volkskrant.
Bij die laatste krant werd ze
radio- en tv-verslaggeeefster en
maakte ze kennis met het Gooi-
se wereldje. Toen ze de kans
kreeg een radiorubriek te pre
senteren, deed ze dat aanvanke
lijk 'stiekem' onder een schuil
naam - „Marianne Tersteeg, wat
ik min of meer had afgeleid van
mijn voornamen Maria Theresia"
-, maar lang was zo'n dubbelle
ven niet vol te houden. Na ampe
le overweging koos zij definitief
voor de omroep.
Het toeval wil dat het afscheid
van Fenno Schoustra haar niet
alleen samenbrengt met Cor
Boonstra, maar ook met profes
sor David de Wied, met wiens
Leeuwarder afkomst ze evenmin
op de hoogte was. Tot haar ver
bazing hoort ze het nu voor het
eerst. „Toen ik mij voor de televi
sie in medische zaken ging ver
diepen, heb ik met De Wied, die
voorzitter van de Koninklijke
Academie van Wetenschappen
was, een heel goed gesprek
gehad over de verantwoordelijk
heid van zowel wetenschappers
als journalisten bij het naar bui
ten brengen van wetenschappe
lijke nieuwtjes. Je moet daar
zeer zorgvuldig in zijn. Ik moest
onmiddellijk aan dat gesprek
denken bij de professor Buck-
affaire. Buck werd door de NOS
gelanceerd als de man die het
vaccin tegen aids had uitgevon
den, en ging vervolgens pijnlijk
op z'n gezicht. Ik heb wel eens
gedacht: als Buck in mijn handen
was gevallen, was dat waar
schijnlijk niet gebeurd. Ik kan mij
bij mijn programma de luxe per
mitteren om de zaak wat grondi
ger voor te bereiden en voel niet,
zoals de redacties van nieuwsru
brieken, voortdurend de hete
adem van de actualiteit in mijn
nek."
SOETE SUYKERBOL
Voor Ria Bremer is Leeuwarden
vooral jeugdsentiment, al komt
ze er nog regelmatig. Om twee
redenen: de eerste is dat een
van haar kinderen hier woont.
Zoon Jorik studeert aan de Noor
delijke Hogeschool vrije-
tijdskunde. „Als hij over de stad
vertelt, over de plekken waar hij
zo al uitgaat, dan is het leuk als
je die herkent uit je eigen jonge
tijd. Wij kwamen vroeger ook bij
Coos, alleen stond toen de vader
achter de bar, nu de zoon."
De tweede reden is zakelijk: zij
behartigt de belangen van haar
nu 90-jarige moeder - die bij haar
in Soest woont - en daartoe
behoort nog steeds de verhuur
van het pandje in de Oude Doe
lesteeg. Het pandje staat op dit
moment leeg, in afwachting van
een nieuwe huurder. „Ik moet
dus ook daarvoor af en toe in
Leeuwarden zijn. Als ik er ben,
wip ik altijd even binnen bij de
Soete Suykerbol in de Kleine
Kerkstraat, waar wij als HBS'ers
in de schoolpauze kantkoek
haalden. Ik bel van tevoren de
bestelling door: tien zakjes van
vijf 'sükerbölen', dat is traditie.
Die gaan dan thuis in de vriezer.
Ria Bremer-Sitskoom.
(Foto Leeuwarder Courant)
Van de drie bekende oud-
Leeuwarders, die wij in ver
band met hun
gemeenschappelijke liefde
voor 't Kleine Krantsje
opzochten, is Ria Bremer het
bekendste 'gezicht'. Als pre
sentatrice-journaliste is zij al
decennia lang een vertrouw
de verschijning op de vader
landse buis. De laatste jaren
is zij vooral bekend door haar
medisch programma 'Vinger
aan de pols', maar de twinti
gers en dertigers van nu her
inneren haar ongetwijfeld nog
uit hun jeugd toen zij het
razend populaire 'Stuif es in'
presenteerde. Ook was ze
jarenlang verbonden aan
Televizier, de actualiteitenru
briek van de AVRO, de
omroep waar ze tot voor kort
op de loonlijst stond.
Kort geleden is Ria Bremer
'voor zichzelf begonnen',
zoals Leeuwarders dat ple
gen te noemen. "Medical
Mutti Media' heet haar pro
ductiebedrijf, dat voor ver
schillende opdrachtgevers -
televisie, bedrijfsleven en
overheid - tv- en videoproduc
ties op medisch terrein
maakt. Ria is getrouwd met
televisiemaker Bob Bremer
en woont in Soest.
Zulke lekkere suikerbolletjes zijn
typisch voor Friesland, die kun je
in Holland nergens krijgen."
Leeuwarden mag in de loop van
de jaren erg veranderd zijn, de
veranderingen zijn volgens Ria
niet zo ingrijpend dat ze het
karakter van de stad hebben
aangetast. „De veranderingen
onderscheiden zich niet van ste
den elders in het land, is mijn
indruk." Over verandering ge
sproken: weet zij dat in hun oude
pand aan Over de Kelders, op de
hoek van de Ciprianussteeg,
sinds kort een filiaal van het sex-
orderbedrijf Christine Ie Due
gevestigd is? Ria, opgetogen:
„O ja? Dat zal ik mijn moeder
vertellen. Als mijn vader nog
geleefd had, zou hij daar erg om
hebben moeten lachen. Ja, daar
had ie de humor wel van inge
zien!"
Pieter de Groot
