18,
De surveillancedienst behartigt op dit moment al die taken
die tot het werk van de politie gerekend kunnen en moeten
worden en die niet bij bijzondere afdelingen zijn onderge
bracht
2.3.2.
Vormen van surveillance
In grote lijnen zijn 3 vormen van surveillance te onder
scheiden, te weten:
assistentiesurveillance, projectsurveillance en wijksurveillance
Assistentiesurveillance: de snelle assistentieverlening door
als zodanig herkenbare politievoertuigen, dit 24 uur per dag.
Projectsurveillanceelke vorm van gericht optreden waarbij
generale preventie als doel wordt nagestreefd.
Wijksurveillance: het aanspreekbaar aanwezig zijn in de wijk.
In tegenstelling tot de projectsurveillance is er meestal geen
sprake van gericht toezicht, terwijl het element van snelheid,
bepalend voor de assistentiesurveillance, geen rol speelt.
De verhouding tussen deze 3 survei1lancevormen (in personeel
uitgedrukt) zou, zie tekening A, idealiter als volgt zijn:
A
B.
Tekening B geeft echter ongeveer de werkelijke verdeling weer.
2.3.3. De afdeling algemene surveillance
Ten aanzien van de taak van de afdeling algemene surveillance
kan in het algemeen gesteld worden, dat de afdeling in principe
alle politietaken behartigt, die niet uitdrukkelijk aan andere
afdelingen zijn opgedragen.
Het takenpakket kan als volgt omschreven worden:
- het zorgen voor een preventief en repressief politietoezicht
24 uur per dag;
- het verlenen van assistentie op afroep;
- het regelen van verkeer;
- het houden van toezicht bij optochten, voetbalwedstrijden en
andere evenementen;
- het behandelen van aanrijdingen;
- het verrichten van aanwezigheidstaken in het buro (portier,
telefoondienstarrestantenzorg)
19.
De afdeling algemene surveillance bestaat uit 8 secties, die
er gezamenlijk borg voor staan, dat gedurende 7 dagen per week
en gedurende 24 uur per dag de politie paraat is. Drie secties
in de zgn. basisdiensten verzorgen de assistentiesurveillance.
De secties die niet met deze basisdiensten belast zijn worden
ingezet ten behoeve van de
- projectsurveillance;
- het assisteren van de basisdiensten;
- het bezetten van de verkeersposten;
- administratieve werkzaamheden.
Uitgaande van een 8-ploegensysteem is de minimumbezetting van
een sectie 6 man/vrouw.
Aan elke sectie is een sectie-brigadier verbonden. Aangezien de
leden van de sectie voor meer dan DO^o jonge, weinig erva
ren politiemensen zijnligt bij de sectie-brigadiers een zware
verantwoordelijkheid. Niet alleen is er op administratief gebied
veel begeleiding noodzakelijk, maar zeker bij het optreden op
straat moet de sectie-brigadier in staat zijn een ondersteunende,
begeleidende rol te vervullen.
3.4. De afdeling bijzondere surveillance
De afdeling bijzondere surveillance en met name het bureau
wijksurveillance (wijkagenten) beoogt de politionele dienst
verlening te verbeteren. Omdat de wijkagent in een beperkt
gebied van de gemeente zijn werk verricht, heeft hij de moge
lijkheid om een vertrouwde en vertrouwensfiguur te worden in
zijn wijk.
Hierdoor kan hij beter inspelen op de vraag naar politionele
hulpverlening, onder andere door aandacht te besteden aan na
zorg in daarvoor in aanmerking komende assistentiegevallen,
terwijl hij anderzijds door kontakten te onderhouden met per
sonen, instanties, besturen e.d. geacht mag worden te weten
wat er op diverse gebieden in de wijk leeft.
De taken van de wijkagent zijn:
- het behandelen van aanvragen om advies, hulp en informatie
vanuit de wijk, uiteraard binnen de grenzen van de algemene
politietaak
- het behandelen van klachten óp het gebied van overlast, buren
ruzie, baldadigheid etc., alsmede het verlenen van bemiddeling
in daarvoor in aanmerking komende gevallen;
- het opnemen van aangiften van 'eenvoudige' misdrijven.
- het signaleren van situaties in de wijk die op bestuurlijk/
politioneel gebied verbetering behoeven;
- het begeleiden van kleine wijkgebonden aktiviteiten
- het assisteren van deurwaarders.
3.4.1. Ontwikkelingen op het gebied van de wijksurveillance sinds 1975.
Eén van de redenen om een afdeling wijksurveillance op te
richten was het signaleren van het feit dat de politie minder
adekwaat wist in te spelen op de wensen van de Leeuwarder
samenleving.
