projecteren via laserstralen. Daarnaast is het wenselijk bij nieuwbouw of verbouw plaatsen voor
reclame alvast aan te geven.
Voorgesteld wordt een kwaliteitsprijs in te stellen voor bijzondere, aansprekende reclame in de
gemeente.
Een aantal criteria voor het beoordelen van de toelaatbaarheid van reclame is gebaseerd op het al
dan niet kunnen beïnvloeden van de verkeersveiligheid. Die mag op geen enkele wijze in het
geding zijn. Overigens blijkt de vrees voor de invloed van roterende reclame op de
verkeersveiligheid niet gegrond te zijn.
Allerlei vormen van reclame vragen hun eigen benadering en toepassingsregels. In het beleidsplan
zijn onderscheiden:
tijdelijke reclame
huisstijlreclame
reclame op het water;
reclamemasten;
roterende reclame;
ideële reclame.
Zo wordt onder andere voorgesteld geen verkiezingsborden meer toe te staan in de meest
kwetsbare zones van het beschermd stadsgezicht.
Het beleidsplan maakt onderscheid naar de toepassing van reclame in de verschillende delen van
de gemeente. Daarbij spelen begrippen als ruimtelijke kwaliteit, functionaliteit, herkenbaarheid en
dynamiek een belangrijke rol.
De reclamedruk en dus het belang reclame te kunnen maken, is doorgaans het grootst in die delen
van de stad waar de meeste mensen passeren of verblijven.
Dat belang spoort niet altijd met andere gemeentelijke belangen. De binnenstad is daar een
voorbeeld van.
Het beschermen, c.q. bevorderen van de kwaliteit van het beschermd stadsgezicht vraagt een
terughoudende toepassing van reclame. Binnen het beschermd stadsgezicht worden drie zones
onderscheiden:
de zones A en B, exclusief het hoofdwinkelgebied, maar inclusief alle monumenten;
het hoofdwinkelgebied, exclusief de monumenten;
zone C, exclusief de monumenten.
Hoe hoger de mate van bescherming, des te stringenter zijn de regels voor reclame. Gepleit wordt
voor een actief beleid in samenspraak met de belanghebbenden en mede op basis van een gericht
stimuleringsbeleid, om tot het gewenste beeld te komen. Aanpassing van reclame in de binnenstad
mag niet op zich zelf staan, maar moet bijvoorbeeld samengaan met een gericht puienbeleid.
Vandaar dat de uitwerking van het reclamebeleid voor de binnenstad heel goed kan plaats vinden
in het kader van het project Binnenstad NieuweStad.
Voorgesteld wordt een jaarlijkse prijs voor het opknappen van gehele gevels in te stellen.
Andere kwetsbare gebieden en objecten waar reclame in principe tot een minimum moet worden
beperkt, zijn:
de monumenten buiten het beschermd stadsgezicht;
de moderne monumenten en waardevolle gebieden;
de gebieden die direct grenzen aan het beschermd stadsgezicht;
de woongebieden;
de groenzones, recreatiegebieden en sportvelden,
het buitengebied
Andere gebieden of zones lenen zich door hun karakter onder voorwaarden voor ruimere
mogelijkheden voor reclame. Dat zijn
de dynamische zones als brandpunten van activiteiten, zoals rond het FEC en het
winkelcentrum de Centrale;
lokaties met een grootschalige functie, zoals de hogescholen, het MCL en het Miro Centre;
de kantorenzone van Tesselschadestraat/Heliconweg via het stationskwartier tot de
Oostergoweg/A Idlansdyk
het Europaplein;
voorzover daar met binnen vallend het hoofdwegennet;
de bedrijventerreinen.
In het beleidsplan wordt aftonderlijk aandacht besteed aan buitenreclame op gemeentegrond.
Hier raken het publieke belang en het geldelijke belang elkaar Per soort van reclame zijn
uitwerkingsregels opgesteld aan de hand waarvan het aantal en de plaatsen kunnen worden
vastgelegd, contracten kunnen worden afgesloten, vergunningen kunnen worden verleend en
toegezien kan worden op de naleving. Achtereenvolgens wordt aandacht besteed aan:
objecten voor reclame van het billboardformaat;
reclame op abri's en mupi's;
lichtmastreclame;
korte of evenementsreclame;
overige vormen van buitenreclame.
Met name waar sprake is van een streven naar kwaliteitsverbetering is een preventieve en
repressieve handhaving onontbeerlijk. Het is ook van belang voor de rechtszekerheid
(gelijkheidsbeginsel) van burgers en andere belanghebbenden. Dat is ook een waarborg voor de
geloofwaardigheid van de gemeente.
Zo dient illegale reclame op gemeentegrond systematisch te worden aangepakt volgens een lik-op-
stuk beleid en het opsporen van illegale reclame op particulier terrein en aan gebouwen te worden
geïntensiveerd. De kosten daarvan worden in principe verhaald op de veroorzaker. Ook tegen het
wild plakken wordt een actief lik-op-stuk beleid bepleit, waarbij de gemeente dan wel moet zorgen
voor voldoende mogelijkheden om aankondigingen van activiteiten, e.d. kwijt te kunnen. In een
aantal gevallen kan niet eerder tot een actief beleid worden overgegaan, dan nadat de regelgeving
is aangepast.
Naast het ontvangen van (bouw/leges, staan de gemeente drie instrumenten ter beschikking om
een redelijk deel van de reclame-inkomsten te verkrijgen. Dat zijn:
het sluiten van privaatrechtelijke overeenkomsten voor het exploiteren van reclame
objecten op gemeentegrond;
het heffen van precario voor objecten op of boven gemeentegrond;
het heffen van reclamebelasting op bepaalde reclameboodschappen die op een particulier
terrein of gebouw zijn aangebracht.
Voorgesteld worden onderzoeken naar het meer afhankelijk maken van de hoogte van de precario
van de commerciële waarde van reclame en het invoeren van reclamebelasting op bepaalde
vormen van reclame.
Voorgesteld wordt op basis van het nieuwe beleid voor reclame een duidelijker relatie te leggen
tussen de inkomsten uit en de kosten van reclame van de gemeente.
Ervaringen in andere steden hebben geleerd, dat het financieel aantrekkelijk kan zijn voor het
afsluiten van privaatrechtelijke overeenkomsten voor het plaatsen van reclame op gemeentegrond
bij verschillende bedrijven offertes te vragen Voor Leeuwarden gaat deze benadering vooralsnog
niet op. omdat recent alle overeenkomsten zijn vernieuwd of onderhandelingen daarover gaande
zijn.
