Dit was een interne aangelegenheidHet is nu eenmaal moeilijk
als men voorzitter is van de federatie en men komt op de candi-
daten lijst voor. Maar misschien komt nu wel "de sterke man"
Spreker blijft zeker belang stellen in het wel en wee van de
gemeente en de handelingen van de Raad. Wat hem in de afgelo-
pen jaren steeds is opgevallen is, dat er hier een bepaalde
geest, een bepaalde sfeer, heerst. Men was het lang niet altijd
met elkaar eens maar toch lag het met de onderlinge verhouding
wel best en dat gaf voldoening. Spreker had wel eens het gevoel,
dat hij niet altijd serieus genomen werd. Misschien gaf dat
wat hij meende te moeten zeggen daar wel aanleiding toe. Als
men echter hem de vraag zou stellen of hij voldaan is, dan moet
hij die negatief beantwoorden. Als hij de période 1945 tôt
heden overziet, dan moet hij constateren, dat het werk maar
klein geweest is en dat er maar weinig terecht gekomen is van
de idealen waarmede hij bezield was. In de bezettingsjaren wer-
den illusies gewekt waarvan men hoopte, dat ze na de oorlog in
vervulling zouden gaan. De zelfstandigheid van de gemeente is
vaak een wassen neus en daardoor komt men niet aan zijn trekken.
Spreker heeft nog maar heel weinig van het Socialisme en van
het christelijk Sociale in de practijk werkelijkheid zien worden.
Spreker dankt aile leden voor de goede onderlinge verhouding.
De heer Kalma zegt nu vier jaar lid van deze Raad te zijn
geweest en gecfufende deze tijd het wel en wee van de gemeente
van dichtbij te hebben kunnen volgen. Hij heeft dit altijd met
genoegen gedaan, maar heeft evenals de heer Tolsma wel het ge
voel, dat er zo weinig positief resultaat van te zien komt.^
Yoor spreker is dit in belangrijke mate het geval geweest. Eerst
heeft men 2 jaar nodig om er een beetje in te komen, Eigenlijk
komt men er nooit intensief genoeg in. Vooral spijt het hem
dat hij heen gaat, omdat de eerste période de minst vruchtbare
is. Spreker heeft ook hetzelfde gevoel als Tolsma. Men beleeft
te weinig. De Raad kan wel besluiten nemen maar er is slechts
een beperkte mogelijkheid om ze te verwezenlijken, opreker hoopt
wel, dat hij in de gelegenheid is de voltooiïng van de werken,
die thans in voorbereiding zijn, te kunnen meemaken.
De Voorzitter herinnert er aan, dat dit waarschijnlijk de
laatstëT"ve"rgaTdeïing van de Raad is in deze zittingsperiode en
daarom wil hij een kort woord in zijn algemeenheid tôt de Raad
richten. Hij zegt "waarschijnlijk de laatste vergadering", want
het behoort niet tôt de onmogelijkhedendat vo6r 4 September
nog een vergadering moet worden gohouden.
Spreker wil een woord van waardering laten horen voor de
wijze, waarop de zaken hier behandeld worden. De besprekingen
vinden steeds plaats in een goede sfeer en met respect voor
ieders opvattingen. Dat gebeurt zijns inziens wel op de goede
manier; niet alleen zakelijk maar ook menselijk. Als voorzit
ter wil hij de leden dank zeggen voor de wijze, waarop de voor-
stellen van Burgemeester en Wethouders hier behandeld worden
en hij spreekt de hoop uit dat, in het belang der gemeente,
zulks in de toekomst steeds zal mogen plaats hebben. Aan de
scheidende leden geeft spreker gaarne zijn beste wensen mee.
De Voorzitter wil hierna tôt sluiting overgaan, doch de
heer SôepToër"merkt op, dat hij nooit iets vernomen heeft van
enige punten die hij in de begrotingsvergadering naar voren
heeft gebracht.
