Het individualiseringsprincipe blijft gehandhaafd; sterker nog
meegewogen. Categoraal bijstand verlenen blijft uit den boze.
Bijstand in medische of maatschappelijke dienstverlening blijft
onder stringente voorwaarden mogelijk. (nadrukkelijk uitgesloten
is echter bijstand in de z.g. ontwikkelingsgeneeskunde)
Het drempel bedrag blijft gehandhaafd, maar draagkrachtjaar en
drempeljaar worden hetzelfde. Het drempelbedrag kan in evenre-
digheid per maand in mindering worden gebracht.
Het drempelbedrag blijft buiten beschouwing wanneer het gaat om
leenbijstand en bij kosten die moeten worden gemaakt om (weer)
zelfstandig in het bestaan te kunnen voorzien, bijv. scholings-
kosten en de daarmee eventueel gepaard gaande kosten voor kin-
deropvang
Artikel 8 van de RWW wordt ingetrokken.
Bijstand in de kosten van scholing wordt ook mogelijk gemaakt
voor ABW uitkeringsgerechtigden.
Tevens wordt het mogelijk om met behoud van uitkering een studie
te volgen in de tertiaire sektor (o.a. HBO).
Opleiding in die sektor mag dan maximaal 2 jaar duren en moet
z.g. arbeidsmarktrelevant zijn.
Het wetsontwerp biedt ruimere mogelijkheden om bijzondere bij-
stand te verlenen in kosten, verbonden aan noodzakelijke scholing
en werkervaring.
Door het verschaffen van de regeling "tegemoetkoming in de stu-
diekosten 21+" zal dit tot een grotere druk op de bijzondere
bijstand leiden.
2. Beleidsruimte van de gemeente.
A. De gemeente bepaalt zelf (binnen de uitgangspunten van de
ABW) wat bijzondere kosten zijn.
B. De gemeente maakt zelf draagkrachtbepalingen.
De huidige draagkrachtpercentages van 35 en 50% vervallen.
De gemeente kiest een of meerdere percentages tussen 1 en
100%. Het vermogen dat ligt boven het vrij te laten vermogen
wordt geheel of gedeeltelijk in aanmerking genomen als draag
kracht. (in de huidige situatie wordt dit extra vermogen ge
heel in aanmerking genomen.
Bij het maken van draagkrachtbepalingen zijn een drietal varian-
ten mogelijk:
een vaste regel voor alle voorzieningen.
een gedifferentieerde benadering, afhankelijk van de
duur van de voorzieningen.
- een gedifferentieerde benadering, afhankelijk van de
aard van de voorziening. (voor medische voorzieningen
zou b.v. een lager draagkrachtpercentage kunnen worden
vastgesteld dan voor leenbijstand of een tijdelijke
woonkostentoeslag)
De draagkracht kan volgens het wetsontwerp overe korte-
re of langere perioden dan een jaar worden vastgesteld.
Een kortere periode ligt voor de hand bij regelmatig
terugkerende bijzondere kosten (zoals de genoemde
tijdelijke woonkostentoeslag)
