Ik lees dit voor en realiseer mij dat dit wat arrogant over komt. In mijn tekst staan
echter achter elk van deze onderwerpen minstens tien puntjes. Dat maakt de
lading al wat anders.
A Wij zijn goed....
Al een aantal jaren zijn we bezig met een intern gerichte reorganisatie van de
ambtelijke dienst. We staan voor een heldere organisatie met een duidelijke
aansturing en een transparante taaktoedeling. We naderen de afronding. Het
credo "afspraak is afspraak" klinkt steeds vaker en duidelijker door. Voor de
mensen die hier langer werken en dat zijn er een behoorlijk aantal- dus zo slecht
kan men het hier niet hebben - was dat wel even wennen, maar aan de andere
kant heeft een ieder in deze organisatie gevraagd om een heldere aansturing en
een optimale communicatie. We zijn er nog niet, maar we werken daar aan.
Wij zijn goedbezig om de zaken hier op poten te zetten en op een manier die
past in onze hedendaagse tijd.
We verwachten daarbij de steun en het enthousiasme van de burgemeester.
B Wij zijn beter....
Hier in Leeuwarderadeel hebben we goed gekwalificeerde mensen op aiie fronten,
maar we hebben meer te doen dan we aankunnen. Door het invullen van
bestaande vacatures en de uitbreiding met een aantal fte's hopen we daar
verandering in te brengen. Toch zal er in onze branche altijd een discrepantie
bestaan tussen zaken die we moeten, de zaken die we eigenlijk willen en de zaken
die we aankunnen. Het menselijk vernuft van onze inwoners, van onze raadsleden
en medewerkers staat bijna garant voor een voortdurende werklast.... en zo hoort
het ook. Een gemeente die niets meer wil, slaapt in en dat is wel het laatste wat
we willen. Klopt dat wel?? Ik zeg dat nu zo gemakkelijk, maar waar ligt het
evenwicht? Wat ik wil aangeven is we zijn beteraf als we een redelijk
evenwicht kunnen bereiken tussen wensen en mogelijkheden.
Als voorzitter van de raad en van het college rekenen wij hierbij op uw
balanceerkunst op dit gebied. In vaktermen heet dat natuurlijk: de bestuurlijke
coordinate.
Nu het derde onderdeel:
C We zijn te goed....
