Pagina 24
Bijlage 3
Decentralisatie 3:
Jeugdzorg
IGemeenten worden in de komendejaren (uiterlijk per 1 januari 2015) tevens verantwoordelijk voor de uitvoering van alie
jeugd- en opvoedhulp voor kinderen, jongeren en hun opvoeders. Door de verschillende onderdelen daarvan bij elkaar te
brengen op en rond de natuurljjke leefroutes vanjeugdigen en hun gezinnen komt naar verwachting zorg dicht bij huis en
integrale ondersteuning gemakkelijker tot stand.
Onderdeel van de veranderingen is tevens de invoering van een nieuw stelsel van passend onderwijs voor kinderen met een
extra ondersteuningsbehoefte. Hierin dienen, scholen, gemeenten en Jeugdzorg samen te werken in regionaal ingedeelde
samenwerkingsverbanden. Uiterlijk per 1 augustus 2013 dienen scholen een passende onderwijsplek te kunnen bieden.
Het in de praktijk handen en voeten geven aan deze verantwoordelijkheden op het gebied vanjeugdzorg is geen simpele
opgave. Het antwoord gaat verder dan het ver- of beleggen van de bestuurlijke verantwoordelijkheid. Het vraagt om de opbouw
van een nieuw inhoudeljjk fundament.
Gemeenten staan onder meer voor de volgende uitdagingen:
doorontwikkelen en vaststellen van de regionale visie op opvoed- en opgroeiondersteuning;
verder inventariseren van feiten, cijfers en werksoorten;
ontwikkelen van een eenduidige werkwijze die toegang geeft tot jeugdzorg;
in kaart brengen van voor- en nadelen voor wat betreft de inkoopsystematiek (PGB/subsidiering/inkoop)
Als de gemeenten deze decentralisatie ook daadwerkelijk aan willen grijpen voor een inhoudelijke vernieuwing van opvoed- en
opgroeiondersteuning en hulp, zullen vele gemeenten de vastgestelde visie moeten heroverwegen. Met een hernieuwde visie
kunnen gemeenten duurzaam richting geven aan inhoudelijke zorgvernieuwing bij de transitie van de jeugdzorg. Wanneer geen
zorginhoudelijke herorientatie plaatsvindt, wordt het systeem uiteindeljjk onbetaalbaar en zijn gemeenten niet in staat de zorg
te bieden die nodig is.
Veel gemeenten en zorginkopers pleiten daarnaast in meerdere of mindere mate voor een financieringssystematiek waarin
ruimte is voor kwaliteit- en resultaatmeting. De vaak versnipperde geldstromen en de daarbij behorende verantwoordings-
systematiek veroorzaken veelal een slecht inzicht in de organisatie van de zorg rond een gezin. Een nieuwe financierings-
systeem is vaak wenselijk om het belang van samenwerken rond een gezin te benadrukken en te versterken.
