204
Verslag van de handelingen van den gemeenteraad van Leeuwarden van Dinsdag 11 Juli 1933.
ter plaatse is spoedig door de Regeering erkend, waar
uit duidelijk blijkt de bedoeling van den wetgever om
aan zulke sprekende behoeften tegemoet te komen.
Daarom meenen wij ook dat, waar de school in Gro
ningen bij het begin kleiner was en door de Regeering
erkend is, Leeuwardens Gemeenteraad in den geest van
den wetgever heeft te handelen.
Van verschillende bonden en vereenigingen kwamen
sympathiebetuigingen binnen uit de stad en uit de pro
vincie.
En waar zal deze school beter kunnen zijn dan in de
hoofdstad der provincie, die inzonderheid in den laat-
sten tijd door uitbreiding en verbetering der verkeers
middelen voor het meest afgelegen dorp gemakkelijk en
vlug te bereiken is.
Nu betreffende de onkosten.
De gemeente betaalt 30 van de netto onkosten.
Wanneer de leerlingen, die thans op de Christelijke
Industrieschool gaan, naar de gemeentelijke zouden ver
huizen, zou dit ook onkosten voor de gemeente mee
brengen, dus of men het hier betaalt of daar moet uit
geven, maakt geen verschil.
Een nieuwe school behoeft niet te worden gebouwd,
terwijl de huur voor het in gebruik zijnde pand, 500.-,
niet te hoog is. Bovendien zullen de te maken uitgaven
door de gemeente gedeeltelijk worden gecompenseerd,
doordat ook het aanwezig zijn van een Christelijke
Huishoudschool onze stad als woonplaats meer aan
trekkelijk zal maken en de neringdoenden daarvan
ongetwijfeld zullen profiteeren.
Het wil mij voorkomen dat, wanneer deze school,
door de Overheid gesteund, een kans wordt gegeven,
zij spoedig een bloeiende inrichting van onderwijs zal
zijn. Daarom meen ik dat Burgemeester en Wethouders,
in plaats van afwijzend tegenover dit verzoek te staan,
het particulier initiatief moeten waardeeren en den
Raad adviseeren de gevraagde subsidie toe te staan,
waarna de Kroon, den Onderwijsraad gehoord en gelet
op de behoefte aan de school en de daaraan verbonden
verhooging van rijksuitgaven, de oprichting en instand
houding zal hebben goed te keuren.
Voor ons staat het dus vast, dat de school in een
behoefte voorziet en dat de noodige uitgaven in normale
tijden gewettigd zijn.
Gezien echter de ongunstige tijdsomstandigheden, die
Rijk en Gemeente dwingen tot drastische bezuinigingen,
hebben wij thans geen vrijheid, tegen het voorstel van
Burgemeester en Wethouders te stemmen. Wanneer
echter, wat wij allen wenschen, betere tijden aanbreken,
zal van onze zijde met allen aandrang worden gepleit
om ook van overheidszijde deze nuttige inrichting van
onderwijs te steunen.
De beraadslagingen worden gesloten.
Met algemeene stemmen wordt besloten overeen
komstig het praeadvies van Burgemeester en Wet
houders.
13. Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot
wijziging van onderscheidene verordeningen ter zake
van de verstrekking in bruikleen van boeken en /eer-
middelen (bijlage no. 10).
De beraadslagingen worden geopend.
De heer Hofstra: Mijnheer de Voorzitter: Ik kan mij
wel vereenigen met deze bijlage, maar ik zou toch wel
een kleinigheid willen vragen. Hoewel die vraag hier
misschien niet in dien zin tot haar recht komt, stel ik
er toch belang in te weten, hoe Burgemeester en Wet
houders het minderjarigheidsschap van de kinderen
verklaren. Ik stel er werkelijk belang in van het college
te weten, wanneer de meerderjarigheid intreedt met
betrekking tot den aanslag van het schoolgeld.
De Voorzitter: Mag ik den heer Hofstra ter verdui
delijking vragen: weet de heer Hofstra den leeftijd niet,
waarop iemand meerderjarig wordt?
De heer Hofstra: Ja, maar als ik dat wel weet, dan
is dat iets, wat ik niet rijmen kan met de meerderjarig
heid, zooals die door Burgemeester en Wethouders
wordt opgevat. Ik heb altijd gemeend dat men met 23
jaar meerderjarig werd
De heer Terpstra: Met 21 jaar.
De heer Hofstra: Met 21 jaar, maar wordt dat ook
aangenomen bij de berekening van de heffing van
schoolgeld? Dat is mijn vraag, wat is de manier van
berekening van het schoolgeld: wordt een kind dan op
21-jarigen leeftijd meerderjarig gerekend of jonger?
De Voorzitter: Mag ik weten over welk artikel U
spreekt
De heer Ritmeester (wethouder): Hier staat:
,,De leerlingen, wier ouders of voogden een belast
baar inkomen, naar de bepalingen der wet op de In
komstenbelasting 1914, hebben van minder dan 800,
of, bij 2 minderjarige kinderen, van minder dan
1200. enz.
Het gaat hier dus over het belastbaar inkomen plus het
aantal minderjarige kinderen, maar deze zaak heeft met
de heffing van schoolgeld niets te maken.
De heer Hofstra: Laat ik dan dit zeggen ik ben
begonnen met te zeggen dat het misschien wat eer.
eigenaardige vraag was, die ik deed dat, als ik
word aangeslagen voor schoolgeld, ik dan toch een
berekening kan maken, wat ik moet betalen. Stel nu dat
ik een kind heb van 16 jaar, een van 18 jaar en een van
22 jaar, dan kan ik dus het kind van 22 jaar bij de be
rekening van het schoolgeld verwaarloozen, maar de
kinderen van 16 en 18 mag ik daarbij toch rekenen.
Wanneer het nu voorkomt en gebeurt dat, als ik daar
over informaties inwin, er wordt gezegd: voor dat kind
van 18 jaar wordt niet meer afgetrokken, dan vraag ik
in dat verband wat is de berekening van het school
geld. Want als ik van minderjarige kinderen lees, dan
moet het kind, waarover het gaat, ook minderjarig we
zen en als het dat is, dan moet daarmee bij den aanslag
in het schoolgeld ook rekening worden gehouden. In
dien zin vraag ik het college: hoe is die berekening?
De Voorzitter: U hebt waarschijnlijk het oog op den
zin, die staat links onderaan op bladzijde 377, maar mag
ik er U opmerkzaam op maken, dat die redactie op het
oogenblik vervalt en dat wij daar dus in de toekomst
vermoedelijk wel nooit meer moeilijkheden mee zullen
krijgen? Dat is de bestaande redactie, die vervalt en die
wordt vervangen door het artikel dat er naast staat.
Dus afgescheiden van de kwestie of er ooit moeilijk
heden hierover konden ontstaan en het is de vraag
of die er zijn geweest zou ik zeggen, waar deze re
dactie toch in de toekomst vervalt, dat men de vraag
van den heer Hofstra meer moet beschouwen als een
theoretische vraag, hoe wij eventueele moeilijkheden
opgelost zouden hebben in den tijd, toen deze bepaling
van kracht was. Bovendien is al opgemerkt, dat deze
zaak met de kwestie van het schoolgeld niets te maken
heeft en in elk geval, deze redactie vervalt nu, dus wij
behoeven daarover niet meer te spreken. De bestaande
redactie vervalt en daarvoor wordt nu gelezen
,,De leerlingen, wier ouders on- of minvermogend
zijn" enz.
Natuurlijk is het mogelijk de Secretaris maakt er mij
op opmerkzaam, dat verderop nog staat
„De verstrekking geschiedt overeenkomstig de re
gelen, te dien aanzien voor de leerlingen van de Rijks
hoogere burgerscholen geldende."
Verslag van de handelingen van den gemeenteraad van Leeuwarden van Dinsdag 11 Juli 1933.
205
dat ook daarin weer de kwestie van de minderjarigheid
speelt, maar ik geloof niet dat dit ooit eenige moeilijk
heid heeft opgeleverd, in elk geval bij de Rijks Hoogere
Burgerschool niet en daarom geloof ik dat er geen
bezwaar is om deze verordeningen zoo vast te stellen.
Verlangt een van de leden stemming
De heer Terpstra: Mijnheer de Voorzitter. Ik geloof
toch dat èn de Voorzitter èn de heer Hofstra elkaar
niet hebben begrepen. U heeft volkomen gelijk, waar
de heer Hofstra over spreekt, is historie, dus dat is
gebeurd, maar dan zult U toch geen bezwaar hebben
om ten opzichte van die historie, voor zoover U dat
kunt, den heer Hofstra de zaak duidelijk te maken
De vraag van den heer Hofstra is deze. Het is bekend
dat een kind op 21-jarigen leeftijd meerderjarig wordt
en nu stond in de oude stukken dat voor kinderen, die
minderjarig waren, in bepaalde gevallen een zekere
aftrek werd verleend. Nu is den heer Hofstra in de
practijk van zijn eigen leven gebleken, dat men bij de
secretarie in afwijking daarvan heeft gehandeld, althans
dat de uitleg daarvan een andere is dan de zijne, b.v.
doordat voor kinderen van 17 jaar geen reductie of
geen aftrek van het schoolgeld wordt gegeven
De heer Botke (wethouder): Dat is reductie, dat is
een andere kwestie.
De heer Terpstra: Dat is juist wat de heer Hofstra
bedoelt: daarom, de heeren achter de groene tafel heb
ben hem geheel verkeerd verstaan
De Voorzitter: Maar het gaat hier niet over het
schoolgeld, maar over het vrij gebruik van boeken en
leermiddelen.
De heer Terpstra: Goed, maar de heer Hofstra heeft
zelf ervaren dat de opvattingen aan de secretarie in
strijd zijn met zijn eigen opvattingen en hij zou daar
over graag opheldering willen hebben.
De Voorzitter: U zegt, dat de heer Hofstra een stuk
historie heeft gegeven en of Burgemeester en Wethou
ders nu op de vraag, waarom dat is gebeurd, niet even
een uitleg willen geven. Maar het is niet zoo gemak
kelijk om daar even een uitleg van te geven: het was
dan dunkt mij veel beter dat de heer Hofstra hier even
over die zaak komt praten met den Secretaris. Het is
ook mogelijk dat de heer Hofstra in het ongelijk is,
maar in elk geval, dan kan de vraag onder de oogen
worden gezien aan welken kant men gelijk heeft. Wij
willen daar graag over praten, maar het lijkt mij heel
moeilijk om dat speciaal hier maar even uit te maken.
De heer Ritmeester (wethouder): Mijnheer de Voor
zitter, er wordt hier gevraagd welke ouders in aan
merking komen om voor hun kinderen vrij gebruik van
boeken te ontvangen. Er zijn ouders, die tot nog toe,
als zij 2 minderjarige kinderen hadden, vrij boeken
kregen, mits zij een inkomen van minder dan 1200.—
hadden, met 3 minderjarige kinderen ontving men vrij
boeken bij een inkomen van minder dan 1600. met
4 minderjarige kinderen bij een inkomen van minder dan
2000. enz. Er werd dus eenvoudig gezegd: bij zoo
veel kinderen en zooveel inkomen heeft men vrij ge
bruik van boeken. De kwestie van de meerderjarigheid
is echter een afzonderlijke kwestie: dat is een persoon
lijke kwestie tusschen den heer Hofstra en de secretarie,
waar wij hier niet mee hebben te maken. Het gaat hier
alleen om de soort van ouders te vinden, die in bepaalde
omstandigheden vrij boeken voor hun kinderen ont
vangen.
De heer Terpstra: Maar dan moet toch eerst uitge
maakt worden wanneer een kind minderjarig is.
De heer Botke (wethouder): Neen.
De Voorzitter: Ik wou er nog wel wat van zeggen,
maar dit staat vast, met 21 jaar is men meerderjarig.
De heer Terpstra: Precies, maar de practijk is ginder
anders.
De Voorzitter: Dat geldt één speciale, individueele
kwestie, die hier in den Raad wordt gebracht. Daar
kunnen wij hier niet over oordeelen. Voorloopig meen
ik nog altijd dat het beter was geweest, als de heer
Hofstra meende dat de verordening niet goed werd
toegepast, dat hij zich had gewend tot Burgemeester en
Wethouders. Hij zegt dat hij het niet eens is met den
uitleg, die door de ambtentaren van de secretarie aan
de verordening is gegeven, maar ik zou zeggen: waarom
heeft hij zich dan niet tot Burgemeester en Wethouders
gewend met de vraag hoe de verordening moet worden
uitgelegd? Dat was beter geweest dan hier in den Raad
te vragen wanneer een kind meerderjarig is. Ik heb
trouwens direct tegen den heer Botke gezegd: denk er
om, dat is een strikvraag, daar zit meer achter. Dat
voelde ik direct wel, ik bedoel daar niet iets slechts mee,
maar ieder weet toch wel dat men met 21 jaar meerder
jarig wordt.
De heer Hofstra: Mijnheer de Voorzitter, ik zou toch
nog wel iets willen zeggen na alles wat hier besproken
is. Ik ben begonnen met te zeggen dat ik mij met dit
punt geheel kan vereenigen, maar dat ik naar aanleiding
van verschillende dingen die voorkomen, een vraag zou
willen richten aan Burgemeester en Wethouders en wel
in verband met de meerder- en minderjarigheid van de
kinderen en welk aantal men van meening was dat
daarvoor moest gelden. Het was niet mijn bedoeling
om voor mij persoonlijk die zaak in den Raad te bren
gen, maar de heer Terpstra is zoo welwillend geweest
om dat te doen.
De beraadslagingen worden gesloten.
Met algemeene stemmen wordt besloten overeen
komstig het voorstel van Burgemeester en Wethouders.
Niets meer te behandelen zijnde, wordt de verga
dering door den Voorzitter gesloten.
