18
19
De heer K. J. de Jong: Ik vind dit eigenlijk wel zo'n
belangrijk punt, dat wij er toch nog wel enkele woor
den aan mogen wijden.
Het is in de eerste plaats zo, dat een van de grieven,
die hier in de raad naar voren gebracht zijn, juist be
treft het ontbreken van voldoende uniformiteit in onze
provincie met betrekking tot de elektriciteitstarieven.
Ik geloof, dat wij met dit voorstel deze gewenste uni
formiteit toch bereikt hebben en dat in dit opzicht met
betrekking tot bepaalde groepen van onze bevolking
van een zekere achterstelling dan ook niet meer ge
sproken kan worden. Ik juich dat van mijn kant zeker
toe.
Ik zou nog willen vragen, of het college nu ook plan
nen heeft om in de toekomst nog met een zakentarief
te komen. Of heeft het college de indruk, dat dat met
deze tariefstelling wel volledig opgelost is? Verder zou
ik willen vragen, of het ook mogelijk is om, nu het
kiezen van een bepaald tarief voor tal van verbruikers
misschien nog wel heel wat verschil zal opleveren, van
gemeentewege een uitgebreide voorlichting omtrent
deze tarieven aan de verbruikers te geven, opdat zij in
ieder geval zo goed mogelijk weten wat ze het beste
kunnen doen.
De heer Keuning: Betekent de aanneming van het
voorstel ook, dat een van de voornaamste hindernissen,
die aan het tot stand komen van het nieuwe stroom-
leveringscontract met de provincie in de weg staan,
hierdoor zal zijn opgeheven en dat deze oude slepende
zaak nu dus ook op korte termijn tot een einde kan
komen
De heer Pols (weth.)De heer Bootsma vraagt hoe
het straks komt met de soepelheid bij de blokkering
van het kleinverbruikerstarief. Ik zou eigenlijk aan de
heer Bootsma willen vragen om maar wat vertrouwen
in het college te stellen, want wij zien ook wel, dat men
dat tarief niet direct kan afschaffen, maar dat men de
zaak wel op de voet moet volgen. De heer Bootsma
weet ook, dat bij dit kleinverbruikerstarief eigenlijk al
jaren van een teruggang sprake is. Automatisch krimpt
dit aantal dus al in. Wij zullen deze zaak met de no
dige soepelheid en voorzichtigheid behandelen.
Inderdaad hebben wij die uniformiteit nu gelukkig
bereikt. Met de tarifering zitten we precies gelijk met
het P.E.B. en ik geloof, dat dat ook in verband met de
industrialisatie goed is. Wij moeten hier niet een eiland
vormen. Het mag niet voorkomen, dat men even over
de gemeentegrens andere tarieven heeft. Ik geloof, dat
het heel erg goed is, dat we dit nu zo gaan doen.
De heer De Jong spreekt nog even over het zaken-
tarief. U weet, dat ik daar zelf ook altijd een groot
voorstander van ben geweest en ik wil u wel zeggen,
dat wij met dit tarief wel krijgen wat we graag willen
hebben. Voor de bedrijven bestaat dus de mogelijkheid
om tegen betaling van een vast recht en tegen een lage
kWu-prijs elektriciteit voor verlichting te krijgen.
Inderdaad acht ik met de heer De Jong een goede
voorlichting hier van belang. Dit tarief werkt, hopen
we, stimulerend, waardoor we wel het idee hebben,
dat het verbruik zal stijgen. Maar dan is het ook van
belang, dat men hier een goede voorlichting gaat geven,
zodat men ook werkelijk weet waar men aan toe is.
Het is natuurlijk zo, dat deze overgang geleidelijk moet
gebeuren; wij mogen niet van de mensen verlangen,
dat ze op 1 januari a.s. allemaal een ander tarief
hebben. Dat zullen de bedrijven ook niet kunnen doen.
We moeten dus door een goede voorlichting trachten
een geleidelijke overgang te bereiken.
Aan de heer Keuning zou ik willen zeggen, dat het
tarievenverschil een van de knelpunten is om te komen
tot een contract met de provincie en daarom ben ik
maar blij, dat dit geschilpunt weer aan de kant is. Ik
hoop, dat wij in de naaste toekomst tot een oplossing
komen met het P.E.B. en ik geloof, dat ik namens het
college wel mag zeggen, dat er van onze kant werke
lijk ook de wil is om tot een oplossing te komen. Ik
hoop, dat bij de andere partij die wil ook aanwezig is.
De heer K. J. de Jong: Ik ben zeer tevreden ge
steld door het antwoord van de wethouder en ik zou
aan het adres van de pers wel graag de opmerking wil
len maken, of het ook mogelijk is, dat zij bekend maakt,
dat de grieven, die in de kringen van het zakenleven
de laatste jaren heersten (ik denk bijvoorbeeld aan
de kwestie van de spertijd en de daarmee verband hou
dende moeilijkheden), met deze tariefstelling volledig
opgelost zijn. Men moet dus van de zijde van de zaken
mensen weten, dat hiermee hun grieven volledig van de
baan zijn en dat het zakentarief dus eigenlijk ingecal
culeerd is in dit nieuwe schema en dat ook de kwestie
van de spertijd vervallen is. Via de pers zou eigenlijk
duidelijk moeten worden gemaakt, dat nu een zeer
belangrijk stadium bereikt is en dat daaromtrent van
avond de beslissing gevallen is.
De heer Pols (weth.)Bij de samenstelling van de
tarieven zijn wij gekomen tot een splitsing bij een ge
bruik boven de 50.000 kWh. Hier begint het grootver
bruikerstarief. Bij dit tarief kennen we natuurlijk nog
wel een spertijd, maar het is wel de bedoeling, dat er
voor de avond iets meer mogelijkheden zullen bestaan.
Bij het zgn. H-tarief daaronder valt de groep, waai
van het gebruik ligt tussen de 3000 en 10.000 kWh
zit dit goed.
Ik zou natuurlijk wel aan de pers willen vragen om
hier publiciteit aan te geven, maar aan de andere kant
is het ook zo, dat we niet moeten krijgen, dat op 1
januari a.s. ieder een ander tarief wil hebben, wam
dan kom je er natuurlijk ook niet door. Daarom heb ik
zopas ook gezegd, dat hier een zekere geleidelijkheid
in acht moet worden genomen. De administratie van
het bedrijf moet dit ook allemaal klaar kunnen maken
Z.h.st. wordt daarna besloten overeenkomstig het
voorstel van b. en w.
Punt 25 (bijlage no. 320).
De hear Hartstra: Wy binne mei b. en w. fan bi-
tinken, dat it spitich is, dat der noch gjin konkrete üt-
stellen omtrint dizze ütwreidingsplannen binne. Ek
kinne wy üs foarstelle, dat de tsjinst fan iepenbiere
wurken mear to dwaen hat, mar om't it noch net sa
hiel lang forlyn is, dat dizze tsjinst wol tiid hie foar in
greater objekt (ik bidoel dêrmei it nije sikehüs) liket
it my dochs ek wol ta, dat hy foar dizze lytse dingen
ek noch wol in bytsje tiid oer hawwe soe. Ik bin it
mei in ynwenner fan Ljouwert iens, as dy neffens ien
fan üs Fryske deiblêdden seit, dat de oerheit (yn diz-
zen dan ek de gemeente) net allinne de greate linen
fêsthalde moat, mar ek de lytse en dat dy oerheit foar-
al net de lytse dingen forjitte moat. Fierders halde
b. en w. der in opfetting van tiidsbipaling op nei, dy't
mines net is. B. en w. sizze oangeande de ütwreidings
plannen fan Goutum en Himpens: „De uitbreidings
plannen voor Goutum en Hempens zullen daarna kun
nen worden vastgesteld, al is het ons niet mogelijk een
termijn te noemen, binnen welke zulks het geval zal
kunnen zijn". Mar se sizze fan it ütwreidingsplan fan
Wurdum: „Resumerende kan derhalve worden vastge
steld, dat, voorzover Wirdum betreft, binnen afzienbare
tijd een uitbreidingsplan ter vaststelling kan worden
aangeboden, hetgeen waarschijnlijk eveneens het geval
zal kunnen zijn ten aanzien van Wytgaard en Lekkum".
De tiid hat üs wol leard, dat „die afzienbare tijd" by
b. en w. sa rekber is as ilestyk. Wy soenen graech wiite
wolle, as de wethalder fan iepenbiere wurken dat to-
minsten meidiele kin, oft it mooglik is, dat de ütwrei
dingsplannen bygelyks yn it earste fearnsjier fan 1961
oan de rie oanbean wurde kinne.
De hear Van der Schaaf (weth.): De hear Hartstra
bigjint mei in lytse ündogensheit, soe ik sizze. En om't
dat by him hast nea foarkomt, kin ik dat sa tige op
priis stelle. Hy seit, dat der koartlyn wol tiid wie foar
it projekt fan it sikehüs en nou soe der dan krap tiid
wêze foar dizze ütwreidingsplannen. Dat liket wol yn
to slaen, mar dochs slacht it der neist en wol omdat
de lju, dy't kapabel binne foar it meitsjen fan in sike-
hüsplan, wer hiel oare krêften binne as de lju, dy't
stedeboukundich wurk dwaen moatte. Ut it knikken
fan de hearen bigryp ik, dat se it bigripe.
Nou de kwesje fan de konkrete fraech, dy't de hear
Hartstra dien hat: Is it nou net mooglik, dat der ris
in tiidsbipaling neamd wurdt, bygelyks it earste fearns
jier 1961 En kinne b. en w. dan komme mei de plan
nen foar Wurdum, Wytgaerd en Lekkum Ik soe dat
leaver dochs net yn dy binende foarm brüke wolle, om
in bipaelde reden, dy't ik hjir ek neame wol. Wy hawwe
fan Wytgaerd in ütwreidingsplantsje op tafel hawn
yn b. en w. Dat plan hat by de öfdieling „Financiën"
west en doe't dat dêr birekkene wie, kaem men ta de
konklüzje, dat de grounkosten per wente bipaeld to
heech wurde soenen. Dat hat de reden west om dat
plan werom to stjüren en neigean to litten, oft der net
mear akseptabele grounkosten ütkomme kinne. Nou is
it bitreklik net sa'n greate kunst om yn it earste
fearnsjier fan 1961 dat plan „ter visie" to lizzen en dan
dy to hege grounkosten mar to akseptearjen. Wy
wolle it leaver noch in bytsje better dwaen en ta groun
kosten komme, dy't mear ütsjoch opleverje om ek
wrychtich ta de bou fan huzen to kommen. Foardat
men dy dingen oplost hat, gean der altiten wer in
oantal wiken foarby en dêrom soe ik der bislist graech
fiij fan wolle om hjoed ünthjitte to moatten, dat yn it
earste fearnsjier 1961 dizze trije plannen deponearre
wurde sille. Dat nimt lykwols net wei, dat, as der
konkrete plannen binne om to bouwen, it ünt-
brekken fan in ütwreidingsplan net bipaeld in biletsel
hoecht to wêzen. It mei bikend wêze, dat, doe't yn
V urdum okkerjiers 14 huzen boud binne, dat doe bard
is sünder wiziging fan it ütwreidingsplan en wol mei
tapassing fan artikel 20 fan de „Wederopbouwwet".
Ik wol dus dit gesichtspunt nei foaren bringe, dat it
feit, dat der in ütwreidingsplan bistiet, dat goedkard
is net de garansje is, dat dêr dan ek dy huzen boud
wurde sille, dêr't op it ütwreidingsplan romte foar is,
oan 'e iene kant en oan de oare kant, dat it üntbrek-
ken fan in ütwreidingsplan net de boel op it slot set.
Yn de gefallen, dat soks him foardocht, hawwe b. en w.
mammen yn Wurdum) der dochs ek blyk fan jown,
dat it net bistean fan in goedkard ütwreidingsplan de
bou net hoecht tsjin to halden. Yn Wurdum hat dat om
k ekt to wêzen dus it gefal west mei (dat kin ik as
biwiis op tafel lizze) 26 huzen; de bou fan 12 dêrfan
is dus net trochgien.
Fierder moatte wy it as in omstannichheit biskögje
dy't wy bitreurje kinne, dat de partikuliere bou yn de
doarpen, yn Wurdum alteast, net bot fan de groun
komme kin. Yn Goutum hat dat lésten wol it gefal
west mei, ik mien, 14 wenten.
Sadwaende moatte wy dus dy dingen yn de goede
foi'hfüdingen sjen en wy hawwe, dat kin ik ta slot wol
sizze, fan de rie goed bigrepen, dat dit der nou dochs
ris in kear üt komme moat, al is it dan net hielendal
sa goedkeap as wy wol tocht hienen. En ik doar dêr
om dus bislist wol to sizzen, dat It nou wrychtich de
langste tiid duorre hat en dat it kommendewei is.
Mar om nou to sizzen: Ik ünthjit, dat it yn it earste
fearnsjier 1961 komt, dêr wol ik dochs hiel graech frij
fan. As it kin, dan sil it net oan üs lizze.
De hear Santema: Dit préadfys sil de rie, tink ik,
wol folgje, mar ik bin foar mysels der einliks wol wis
fan, dat de federaesje hjir nou net bipaeld enthousiast
oer is. De hear Hartstra wie hjir wurdfierder, sil ik
mar sizze, fan dy federaesje, yn syn kwaliteit as rieds-
lid. Mar as men syn gesicht sjoen hie, dat liet it jin
tinke oan de ütdrukking fan de boer, dy't pinemüle
hat. Yn alle gefallen, ik leau, dat wy dochs wol hwat
positiver tasizzingen jaen moatte. Wy moatte óf fan
dy aide ütwreidingsplannen, hwer't sokke moaije kaer-
tsjes fan by de stikken lizze. Wy moatte mear op it
definitive ta. It is nou eins altiten noch sa mei dizze
dingen, dat der ütwreidingsplannen yn haedsaken binne,
om nou sa mar ris to sizzen, en wy moatte der op ta,
dat de doarpen witte, hwer't se harren oan halde kinne.
Der binne nei myn idé noch fierstentofolle slaggen yn 'e
loft en ik bin it mei de hear Hartstra iens, dat wy
yn 'e takomst fan b. en w. forwachtsje meije, dat se
ek yn dizzen mei better omskreaune plannen foar it
ljocht komme. Oars dogge wy it plattelansdiel fan üs
gemeente gjin rjocht.
De hear Van der Schaaf (weth.): Hwannear't de
hear Santema mient, dat it oan't nou ta allinnich mar
plannen yn haedsaek wienen, dan wie hy dochs efkes
mis, hwant der wienen ek wol plannen yn ütwurking.
Ik haw yn de foarige wike ek noch in gesprek hawn
mei it bistjür fan in doarpsforiening (al wer üt Wur
dum) en dêr haw ik de hearen ek noch wer wiidweidich
oer de situaesje ynljochtsje kinnen. En ik mien ek, dat
ik dêr bigryp foun haw. Ik wol dus dizze tasizzing wol
dwaen, dat it, as der bouplannen üt de partikuliere
hoeke komme, of dat wer in bouplan foar de 12 wen
ten yn Wurdum nei foaren komt yn it bigjin fan 1961,
dan net oan üs lizze sil en net oan it üntbrekken fan
in goedkard ütwreidingsplan. Dy tasizzing kin ik al
dwaen en dêr soe ik it by litte wolle.
Z.h.st. wordt daarna besloten overeenkomstig het
voorstel van b. en w.
Punten 26 en 27 (bijlagen nos. 297 en 304).
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig de voorstellen
van b. en w.
De Voorzitter: Mag ik, dames en heren, daar dit de
laatste vergadering van het jaar is, U allen met de
Uwen een goed einde van dit jaar toewensen en een,
zo mogelijk, nog veel beter begin van het nieuwe jaar?
En hiermede sluit ik deze vergadering.
