3
50SBte£WUi
Punten 5 t.e.m. 10 (bijlagen nos. 64, 65, 67, 77, 79 en 74).
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig de voorstellen
van B. en W.
Punt 11 (bijlage no. 76).
De hear Hartstra: Dit ütstel tsjüget net fan in
greate wurklikheitssin. As men it hat oer „welstands
overweging", knipperet men yn dit gefal dochs wol
efkes mei de eagen. Hwant minder as it nou is, kin it
wrychtich ek net. Mar dat is een kwestje fan smaek
en it langsame forkear fan Ljouwert nei Grou kin
dochs yn de simmer altyd genietsje fan de ien persoans
simmerhüskes dy't dêr oan de kant fan de wal steane.
As men dêr yn Wurdum yn it bisit is fan in kano, dan
is it mooglik mei leech wetter noch büten Wurdum to
kommen, mar oars is it net mooglik en dat neamt
men dan iepenbier farwetter. Is dat nou in kriterium?
Yndied komt dizze nije Wurdumerfeart noch op'e leg
ger foar, mar it is al inkele jierren lyn, dat de foar-
sitter fan üs fraksje dêrop attindearre hat, dat it
eigentlik ünsin is miskien mei oare wurden, mar
it kaem dêr dochs op del -, dat dizze feart dy net
mear brükt wurdt, noch op'e legger stiet. En nou is
myn fraech: Is it mooglik en is it ek to forwachtsjen,
dat der fan de kant fan B. en W. in ütstel komt om
dizze feart dêrfan óf to fieren?
De hear Van der Schaaf (weth.)De hear Hartstra
seit, dat wy net al to folie wurklikheitssin hawwe
soene -alteast op dit punt omdat wy de oanwê-
zichheit fan de Wurdumerfeart as ien fan de grounen
oanfiere foar de wegering. Wy hawwe miend, dat it
yn dit gefal net oars kin. It stik wetter stiet noch
bikend as iepenbier farwetter en in oar kriterium as
it stean op de legger kinne B. en W. der eigentlik
min foar brüke. As wy net dat kriterium oanhalde
soene, dan soene wy echt net witte, hwer't wy üs oan
to halden hawwe en dêrom, leau ik, moat yn dit gefal
dat argumint dochs wol de trochslach jaen. De fraech
rint dan hjirop üt: Wol it Kolleezje ek safier gean,
dat it binnenkoart mei in ütstel komt om dit wet
ter óf to fieren fan de legger? Dêr kin ik dit fan
sizze: In ütstel yn dy rjochting leit net klear, mar
n.o.f. de fraech dy't de hear Hartstra üs stelt, sille
wy üs dêr op koarte termyn oer biriede.
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig het voorstel
van B. en W.
Punten 12 t.e.m. 17 (bijlagen nos. 66, 69, 72, 68, 63
en 70).
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig de voorstellen
van B. en W.
Punt 18 (bijlage no 75).
De hear Boomgaardt: Ik mei wol sizze, dat dit üt
stel fan it Kolleezje wol in goede üntfangst hawn hat
yn üs fraksje. In fraech dy't efkes opkaem, wie: Hjir
giet it eigentlik om twa dingen, oan de iene kant: ga-
ransje foar de organisaesje fan it programma en foar
de totoanstelling en oan de oare kant: in bydrage
foar it fjürwurk jouns. It komt gear yn it biskikber
stellen fan in kredyt foar dat bidrach. Dat moat altyd
goed wêze, soe men sizze, hwant dat omfettet alles.
Mar myn fraech is: Hwerom is it yn dizze foarm dien?
Ik wol yn it foar wol sizze, dat it by my gjin biswier
jaen sil, mar it is efkes in fraech nei de eftergroun
fan it dwaen fan dit ütstel yn dizze sin.
En dan noch dit: It Kolleezje is fan miening, dat in
traktaesje oan de skoallejeugd net nedich is; dêr kinne
wy wol akkoart mei gean. Allinnich is wol de
fraech by üs opkommen: Soe it ek winsklik wêze om
hjir hwat forfangends foar yn it plak to jaen? It sil
wol to let wêze wy hawwe allegearre wol ris, dat
wy eat hwat to let bitinke en dan kin it net mear
mar it hie miskien wol aerdich west yn it plak fan
dizze traktaesje in bitinkingsboekje of eventueel in
oar oantinken oan sa'n dei oan de bern to jaen. (Stem:
Een speldje.) Dêr sil ik ek net oer yn finesses gean.
It is man in gedachte, dy't opkaem en de fraech oan
it Kolleezje is: Kin men fanüt it Kolleezje of it Stêd-
hüs dochs noch yn oerliz mei it komité yn kwestje
hwat ütfine? Ik fan myn kant en ik leau, dat it ek
wol sa yn üs fraksje libbet soe der wol foar wêze,
dat noch hwat sinfols bitocht wurde koe. Wy freegje
der net in bislissing oer fan de Rie, mar wy wolle it
noch wol efkes oan it Kolleezje foarlizze.
De hear Santema: Ditselde punt is ek yn üs fraksje
bisprutsen. Wy binne binammen ek minoftomear to.
loarsteld oer it feit, dat de bern hjirre to min yn bi-
helle binne. Wy hawwe de leeftiden dêrnei alle kansen
jown: yn de Beurs en yn de Sealen Schaaf en fierders
yn de Harmony, mar it liket my dochs wol fan bilang
ta, dat de bern der nei 20 jier ris yn it bisünder
by bipaeld wurde, hwat dy bifrijing eigentlik bitsjut.
Hwat fierder as wy komme, hwat minder ünthald en
hwat minder as üs bern der ek fan witte sille. Wy
binne fan bitinken, dat, hwannear't dit iderkear in
lustrum wêze sil, dus oer fiif jier wer in bitinken, in
hielebult dan al wer forgetten is. Dejingen dy't de bi-
settingstiid meimakke hawwe, sil dan mannichien by
weifallen wêze. It hie üs ek hiel moai foarkomd, dat
hjir in printwurkje biskikber steld wie mei de haed-
saken, yn bernetrant forteld, fan dizze oarslogstiid,
dy't wy meimakke hawwe. En lit üs der dan ek mar
by sizze, dat it üs fan bilang liket, dat spésiael ek de
bifrijing fan Ljouwert dêryn ütkommen wie. Wy witte
ommers wol, dat hjir it feit him foardien hat, dat de
ündergrounse striidkrêften Ljouwert al frijmakke hiene,
foardat noch de Kanadeeske troepen hjir kamen. Dat
allinnich al is in feit, hwer't omhinne weefd wurde kin
en hwer't ek foar de bern in tige goed en oantreklik
forhael oer gearstald wurde kin. Dêrom is it in bytsje
meager; Ljouwert krijt it hjir net fan op'e heupen, as
ik it goed sjoch. Mar miskien moatte wy foar hwat
mear wachtsje oan't oer fiif jier. Yn elk gefal, as der
noch in gelegenheit bistiet om hjir hwat foar de bern
to dwaen, dan woe ik graech dat ütstel fan de hear
Boomgaardt ünderstreekje.
De heer Klijnstra: In de eerste plaats moet ik U
zeggen, dat ik helemaal niets voel voor het voorstel
van de heren Santema en Boomgaardt. Ik geloof, dat,
wanneer op een feest als de 5e mei de kinderen „ver
rast" moeten worden met iets wat aan de oorlog her
innert zonder meer, het hun niet zal doen, wat ervan
verwacht wordt. Het zal m.i. voor de kinderen te ver
voeren hun de oorzaak van de oorlog te verhalen.
Dat lijkt me tenminste voor de vrij jonge kinderen
uitgesloten. Ik geloof, dat het dan ook een averechtse
uitwerking heeft en misschien alleen past in het gareel
van de min of meer koude oorlog. Wat het feestvieren
betreft, daar hebben we geen bezwaar tegen, alleen
wel tegen het feit we hebben het bij de stukken
kunnen lezen dat er ook entree's geheven zullen
worden. Ik dacht, dat men, als er feest gevierd wordt,
wat toch al veel geld kost, dan niet, al is het bijv.
maar twee kwartjes, entree moet vragen. Dat vind
ik geen prettig idee.
De heer Spiekhout: Ik wil toch wel uitdrukking
geven aan mijn waardering voor dit voorstel en ik
geloof ook niet, dat er veel aanleiding is voor de kin
deren, als men dan bedoelt de lagere school-kinderen,
nu iets te doen om de oorlog in herinnering te bren
gen. Ik dacht, dat die kinderen nog te jong zijn, maar
als de heer Boomgaardt bedoelt de middelbare scho
lieren en de kinderen van de ulo's, dan zou ik er wel
voor voelen, om die, ook door middel van een boekje,
hiermee bekend te maken. Nu moet ik wel zeggen,
dat dit ook in dit programma niet helemaal is verge
ten. De tentoonstelling, die georganiseerd wordt, kan,
als de scholen daar gebruik van maken, bijzonder goed
dienen om ook de kinderen te bepalen bij wat er in
de oorlog gebeurd is. En ik meen overigens, dat het
programma, dat hier als totaal opgezet is, ook wel
wat meer waardering verdient.
De Voorzitter: Het is aan mij om bij afwezigheid
van de heer Tiekstra op de verschillende vragen en
opmerkingen te antwoorden. Ik geloof, dat ik goed doe
die vragen en opmerkingen in de volgorde waarin ze
zijn gesteld, te beantwoorden. Maar dan zou ik een
uitzondering willen maken voor de heer Spiekhout,
want het College wil zich graag aansluiten bij zijn
woorden van waardering voor het werk, dat door deze
commissie voor dit doel is gedaan. Dat zou ik ook na
mens het College wel graag voorop willen stellen.
Dan heb ik in de eerste plaats de vraag van de heer
Boomgaardt. Waarom wordt, als het hier gaat, zo
vraagt hij, om een garantie, door het College dan direct
een krediet voorgesteld Ik zou daarop willen ant
woorden, dat het verreweg de gemakkelijkste gang van
zaken is, want, als we in eerste aanleg zouden
volstaan met het verstrekken van een garantie, dan
zou achteraf een raadsbesluit moeten worden genomen
voor het juiste bedrag van de uitgaven en zou de Raad
dus twee keer in deze zaak betrokken moeten worden.
En dat lijkt volstrekt onnodig, want dit krediet is het
maximum, dat van gemeentewege voor dit onderwerp
beschikbaar wordt gesteld. Heeft men lagere uitgaven
of, liever gezegd, een lager negatief saldo, dan behoeft
het gehele krediet dat gevraagd wordt, niet te worden
besteed. In de tweede plaats heeft de heer Boomgaardt
gevraagd, of er geen aanleiding was, in plaats van de
traktatie toch iets anders aan de jeugd te verstrekken.
Het comité heeft zich, als ik mij niet vergis, van deze
vraag uit eigen beweging al rekenschap gegeven, maar,
mocht dit niet het geval zijn, dan is het College graag
bereid om het comité deze vraag voor te leggen. Al
leen dan krijgen we wel de moeilijkheid, dat dit naar
alle waarschijnlijkheid, of, beter gezegd, volkomen ze
ker kostenverhogend zal werken. En ik ben erg bang,
dat die kostenverhoging toch wel een ernstige hinder
paal zal zijn om deze gedachte tot uitvoering te bren
gen. Het lijkt ook niet helemaal nodig, omdat er van
gemeentewege wel een boekje, gescnreven door de
de heer P. Jansen, beschikbaar wordt gesteld voor de
klasseoibliotheken van de scholen voor lager en uit
gebreid lager onderwijs, zodat t.a.v. de geschiedenis
van de bevrijding de scholen desgewenst de leerlingen
op de wijze zoals het de scholen past, zouden kunnen
inlichten.
En dat is dan tegelijk een antwoord op de opmer
king van de heer Santema. Via de scholen bestaat
hier de mogelijkheid om werkzaam te zijn in de rich
ting, zoals hij zich dat denkt. Maar B. en W. achten
het juist om dat ook verder geheel aan de scholen over
te laten, waarbij ik mij opnieuw kan aansluiten bij de
opmerxing van de heer Spiekhout, dat de tentoonstel
ling die zal worden gehouuen, ook voor ue scholen een
aanknopingspunt kan zijn om hun leerlingen over de
waarde van al deze dingen in te lichten.
De heer Klijnstra is het niet eens met de opmerking
van de heer Santema; dat kan ik verder onoesproKen
laten. Eerstgenoemde heeft alleen nog gesproken over
de vraag, of het niet mogelijk zou zijn geweest om
geen entree te heffen. Ook uit is een zaak van het
comité en ik geioof, dat het comité t.a.v. die vermaae-
iijkheden waarvoor entree wordt geheven, toch bepaald
niet te ver is gegaan. Voor die zaken kan ook naar de
mening van het college gevoeglijk een niet al te hoge
entree worden gevraagd. Ook in dit opzicht zou het
College wel graag het beleid van het betrokken comité
willen blijven volgen. En overigens geldt dan ook hier
weer de opmerking die ikj t.a.v. de vraag, of in plaats
van een traktatie niet iets anders aan de kinderen zou
kunnen worden verstrekt, heb gemaakt: Als men de
entree afschaft, dan krijgen we daar ook weer finan
ciële gevolgen van.
Al met al zou het College dus graag het voorstel
zoals het aan de Raad is gedaan, willen handhaven.
De hear Boomgaardt: Ik kin wol akkoart gean mei
hwat de Foarsitter sein hat oer it ütstel. Ik bigryp
der dus üt, dat it Kolleezje wol ré is om dochs noch
efkes mei it komité yn kwestje to bisjen, oft hjir in
akseptabele oplossing to finen is. En as dat net in
boekje wurde kin dat sil wol in hiele toer wurde,
yn elk gefal as it nou noch skreaun wurde moat
dan kin it al net mear. Mar miskien dat der hwat oars,
ek hwat sinfols, to bitinken is, en, hwat my bitreft,
al mocht men ta de konklüzje komme, dat soks ta in
forheging fan kosten liedt, ik soe der wol foar wêze,
mits uteraerd dy forheging binnen bipaelde grin-
zen, dy't ik net oanjaen kin, bliuwt.
De Voorzitter: Ik zou in tweede instantie willen
herhalen, dat het College gaarne bereid is om de vraag
aan het Comité voor te leggen.
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig het voorstel
van B. en W.
Punt 19 (bijlage no. 78).
De heer Spiekhout: Ik heb de tekening bekeken, die
bij het punt „Verlegging van kabels en buizen in ver
band met de verbreding van de W. Lodewijkstraat",
die ter inzage gelegd is en als ik die goed
bekeken heb, dan is de bekabeling daar geheel
overeenkomstig het plan, zoals dat op 15 juli
1964 door de Gemeenteraad is aangenomen, ge
tekend. Nu zal men zeggen: Dat is ook logisch
en dat is het misschien ook wel maar
toch is dit de reden, waarom ik me afvraag, of ik met
dit voorstel mee kan gaan. Ik heb n.l. in de vergade
ring van 15 juli er voor gepleit, het voorstel, zoals het
er toen lag, enigszins te veranderen. Ik heb gevraagd,
of het geplande fietspad en trottoir niet vervangen kon
den worden door een parkeerhaven, of dat niet een
efficiënter gebruik van de grond zou zijn, en ik heb
toen de toezegging gekregen van Uw College, dat dit
nog eens bekeken zou worden. De heer Van der Schaaf
heeft gezegd, dat hij het nog in de Commissie Open
bare Werken wilde brengen. U, mijnheer de Voorzit
ter, hebt dat later aangevuld door te zeggen, dat U
de toezegging wel wilde doen, dat het nog bekeken
zou worden en dat U zich er op zou beraden, hoe dit
aan de Raad ter kennis gebracht zou kunnen worden
bij het bekijken van de gesuggereerde wijziging. Ik
heb uit het tracé van deze bekabeling begrepen, dat
dit beraad nog niet voltooid is of niet tot een ver
andering geleid heeft en dat men dus toch nog van
het oorspronkelijke plan uitgaat. Ik maak van de ge
legenheid gebruik om te vragen, hoever dat beraad
dan wel is gevorderd in deze acht maanden en of er
nu al van is te zeggen, dat B. en W. het met mijn
standpunt eens zijn kunnen worden of dat men het
toch heeft moeten afwijzen en hoe de Raad daarvan in
kennis gesteld kan worden.
De heer Van der Schaaf (weth.): In antwoord op
de vraag van de heer Spiekhout kan ik zeggen, dat
wij daar wel even over gepraat hebben in het College
en dat uit het feit, dat de tekeningen in deze vorm zijn
overgelegd, niet moet worden afgeleid, dat de suggestie
van de heer Spiekhout is verworpen.
De heer Spiekhout: Ik ben in elk geval dankbaar
voor deze mededeling. Het is dus minder erg dan ik
dacht, maar zo langzamerhand zal men tot een be
slissing moeten komen. Dat kan met zo'n detailpunt
toch ook wel.
De heer Van der Schaaf (weth.): Ja, dat zullen we
zo langzamerhand eens gaan doen.
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig het voorstel
van B. en W.
Punt 20.
De heer Kamstra rapporteert namens de commissie,
belast met het onderzoek van de geloofsbrieven en be
staande uit de heren Bootsma, K. J. de Jong en Kam
stra, dat de commissie de geloofsbrieven van de heer
P. Faber heeft onderzocht en in orde bevonden. De
commissie adviseert de Raad dan ook, hem toe te la
ten als lid van de Raad.
Z.h.st. wordt dienovereenkomstig besloten.
Hierna sluit de Voorzitter, om 8.05 uur, de ver
gadering.
