12
13
Ik jow dit yn it folste fortrouwen oan de gemeente,
rie fan de takomst oer.
By art. 23 seit de hear Boomgaardt, dat de bipaling
oangeande de herütjefte ek ünelegant is. Dat fait ta,
hwant as de erfpachter foar it ein fan de erfpacht oan
B. en W. in briefke skriuwt: Ik soe wol yn oanmerking
komme wolle foar herütjefte, dan is hy dêrmei fan de
forplichting ta tagonklikstelling üntheven. De hear
Boomgaardt freget, oft der yn it plak fan de wurden:
„oant it birjocht, dat B. en W. „inwilliging van zijn aan
vraag" net bifoarderje sille, üntheven is fan ta.
gonklikstelling", net stean moat, dat de erfpachter,
hwannear't de Rie bisletten hat net her üt to jaen oan
him, de forplichting ta iepenstelling wer duldzje moat.
Dat gefal is neffens my net yn to tinken, hwant as de
Rie it net dwaen soe, dan hoecht it ek net bisjoen to
wurden troch tredden en as de Rie it al dwaen soe,
dan soene B. en W. net foldwaende tiid hawwe toar
de tarieding. B. en W. moatte ommers witte, oft der
gadingmakkers binne, foardat hja by de Rie komme
kinne mei in ütstel om de saek to bmanneljen.
Art. 1, sub 1, I c is in bipaling dy't net thus heart yn
de bitingsten dy't hjir foar us iizze, omdat wy uat
better per kompleks troch de Rie lêststeüe iitte Kinne.
As wy yn in mj ütwreidingsplan in kavel oanwize foar
erfpacht en der soe byg. by de ütjette fan it earsie
blok troch de Rie bipaeld wurde: De tiid foar biemi-
ging fan de erfpacht is 2050, dan soe dat foar dy meie
Kavel jilde en aêrom is it better it iderKear yn de yn-
dividuele oerienkomsten as yn ae bitingsten to tor.
melden. Hwant foar in oar blok kin it wer in oar jier-
tal wêze.
Oer de supervisy, dy't yn art. 12 foarkomt, dit:
B. en W. kinne dy tapasse, mar hja sille har dei' net
al to folie wurk mei op 'e hals heije wolle. Lykwols,
yn in bipaelde wyk, dèr't men echt hwat moais mei
foar hat ik tink oan in bungalow.wykje kin it
nuttich wêze, omdat men dér wol de mooglikheit hat
der hwat mear ienheit yn to halden, mar yn in great
oantal gefallen sil dit net folie foarstelle. It is net
mooglik hjir in spésifikaesje oan to bringen fan ge
fallen, dér't it net en dêr't it al nedich is.
By art. 22, lid 4, stelt de hear Boomgaardt foar, dat
de taksaesjekosten ensfh. foar de Gemeente komme
moatte. It is dochs wer net üngebrüklik, dat se foar
de oare partij binne. Yn hier. en pachtkontrakten komt
it ek wol foar, dat de kosten foar de hierder of de
pachter binne. Men kin sizze: beide partijen hawwe
der bilang by. De erfpachtsakte is in earlik kontrakt.
Dejinge dy't op de bitingsten yngiet, wit derfan en dy
rint der net yn, sadat it my foarkomt net ünbinlik to
wêzen. Ik kin my yntinke, dat beide taksaesjekommis-
jes of de kantonrjochter de kosten seis yn de forgoe-
ding ynkalkulearje. Hjir hoecht net bloed üt to rinnen.
Boppedat, dit gefal is oars, hwant hjir wurdt net
kocht. En der komt noch by, dat de erfpachter der
bilang by hat de forgoeding yn de büse to stekken.
Ik bin bliid, dat ik net langer de oandacht fan de
Rie, dy't ik dochs al kwyt wie, hoech to freegjen.
(Laitsjen).
De hear Boomgaardt: Ik wol de Rie wol warskögje,
dat wy hjir bipalingen fêststelle, hwer't üs neiteam yn
twa of trije generaesjes miskien noch wolris serieus
oer prate sil.
Ik haw noch ien ding forjitten, dat ik dochs wol bi-
langryk genóch fyn om deroer to praten. Yn de nota
fan B. en W. stiet op pag. 3 (bijl, no. 289)bij het
einde van de erfpacht door verloop van de termijn is
de economische positie van de erfpachter, die op de
erfpachtsgrond een hem een inkomen verschaffend
bedrijf uitoefent, bij de huidige ontwikkeling van de
opvattingen met betrekking tot de verhouding tussen
algemene en bijzondere belangen niet geheel bevredi
gend. En fierder forklearje B. en W.Het zal moge
lijk zijn t.z.t. aanleiding te vinden een bepaalde schade,
vergoeding toe te kennen in die gevallen. B. en W.
wolle dus seis by dit punt noch wolris stil stean. Lyk
wols, yn art. 22 is allinnich mar in regeling opnommen
foar it gefal yn dy opstallen in bidriuw ütoefene wurdt;
dér wurdt net oer skeaforgoeding sprutsen.
De heer Heidinga: Wat de Wethouder heeft gezegd
n.a.v. de opmerking van de heer Boomgaardt over de
laatste zin van art. 12, lid 1, heeft mij niet bevredigd.
Daar staat, dat B. en W. kunnen verlangen, dat het
plan, volgens hetwelk de bouw zal geschieden, wordt
gesteld onder supervisie van een door hen aan te wij
zen deskundige. Dat moet er m.i. beslist uit. Daar
hebben B. en W. niets mee te maken. In de eerste
plaats beoordeelt de Schoonheidscommissie een derge
lijk plan (wat ook niet zo gemakkelijk gaat). We we
ten wel, hoe vaak men hier komt met een dakkapel
letje dit of een klein uitbreidinkje dat. En Visser van
Wirdum loopt hier nog de deur plat met kleine ver.
bouwinkjes, waar hij nooit door kan komen. Bovendien
controleert Bouw. en Woningtoezicht de bouwplannen
zeer nauwlettend. En verder heeft de gemeente-archi
tect nog de supervisie. Bij de dienst Openbare Werken
is er dan weer ruzie tussen de gemeente-architect en
het hoofd van Bouw. en Woningtoezicht, die elkaar
vliegen willen afvangen. Laten we alsjeblieft niet aan
nog meer supervisie beginnen; laten we niet roomser
willen zijn dan de Paus. We hebben al voorschriften
en bepalingen genoeg, die deze kwestie echt wel re
gelen. Het is beslist niet nodig, dat hier nog eens te
doen en de bouwvoorschriften met extra waarborgen te
omgeven. Als deze bepaling van art. 12 er niet uit kan,
dan voel ik mij genoodzaakt tegen deze voorwaarden
te stemmen.
De heer Van der Schaaf (weth.): Als het niet in
deze voorwaarde van art. 12 stond of als de Raad het
eruit gooit, dan hebben B. en W. niets te maken met
de door de heer Heidinga genoemde supervisie, maar
als de Raad het erin laat staan, dan hebben zij er wèl
mee te maken. Dus zijn opmerking snijdt geen hout.
(De heer J. de Jong: En dat voor een timmerman!)
(Gelach) Nu de vraag: Is het gewenst, dat het er in
staat? In een bepaald aantal gevallen wel. Hier wordt
dan ook gezegd: B. en W. kunnen dat verlangen. Zij
hebben er echt geen behoefte aan in gevallen dat het
niet nodig is, die bevoegdheid aan zich te trekken.
Maar het kan zich voordoen, dat men een bepaalde
architectonische lijn in een zekere hoek wil handhaven
en dan denk ik dus, met de kennis die ik op het ogen
blik heb, in de eerste plaats aan bungalowhoekjes,
waarvoor het toch wel gewenst is een zekere architec
tonische eenheid in verscheidenheid aan te brengen. En
die is door een supervisie te bereiken. Ook is het wel
nuttig te achten er iets aan te kunnen doen, dat som
mige tegen elkaar aan liggende bebouwingen niet al
te wild worden. Dan vergeten we niet de Schoonheids
commissie en willen we ook niet roomser zijn dan de
Paus. Bouw- en Woningtoezicht en de gemeente-archi
tect leven helemaal niet zo op voet van ruzie als de
heer Heidinga zegt. Verschil van mening kan voor
komen, maar dat behoeft aan de achtbaarheid van een
College of een instelling niets af te doen.
Deze bepaling komt ons dus gewenst voor en als
we de steun van de heer Heidinga hierbij zullen moe
ten missen, dan moeten we dat maar als een betreu
renswaardig feit nemen.
Oft der yn de takomst miskien foar bidriuwsperselen
op erfpachtsgroun skeaforgoeding mooglik wêze sil
Hwat moat ik dêr fan sizze? Dat in Kolleezje yn 1970
der mar ris oer to set moat? Dat kin ik net sizze.
De hear Boomgaardt freget it wurd.
De Voorzitter: Neen, wij praten nu volgens de nor
male instanties, mijnheer Boomgaardt. De Wethouder
geeft antwoord en dan stel ik voor de beraadslagingen
te sluiten.
De hear Van der Schaaf (weth.): Oer skeaforgoe
ding wurdt hjir op dit momint neat formeld, mar as
der bihoefte oan blykt to bistean, dat der ris in des.
bitreffende bipaling yn komt, dan sil dat yn oerweging
nommen wurde moatte. Mear kin ik der echt net fan
sizze.
De Voorzitter: Ik moet n.a.v. de opmerking van de
heer Heidinga, dat bij de beoordeling van bouwaanvra.
gen ruzie zou ontstaan, waarbij de gemeente-architect
en de directeur van Bouw- en Woningtoezicht, zoals
hij het geformuleerd heeft, „elkaar de vliegen zouden
willen afvangen", toch wel ernstig bezwaar maken te.
gen deze voorstelling van zaken. Dat er bij de beoor.
deling van bouwaanvragen verschil van mening kan
bestaan tussen degenen, die er mee te maken hebben,
kan natuurlijk voorkomen en komt ook voor. Maar ik
moet toch bepaald tegenspreken, dat dat zou zijn op
grond van het motief, dat U hun toeschrijft. Ik ver
trouw, dat U het er na enig nadenken wel mee eens
zult zijn, dat dit toch een weinig gelukkige formulering
is.
Ik zou U willen voorstellen de beraadslagingen te
sluiten.
De Raad gaat hiermee akkoord.
De hear Boomgaardt: Underskriuwe wy mei it oan.
nimmen fan dit ütstel ek it skriuwen fan it Kolleezje
oan de Rie oer it brief fan de makeiers?
De Voorzitter: Bij het voorstel inbegrepen zijn de
wijzigingen ervan en mijn opmerkingen over art. 17.
De hear Boomgaardt: Ik bin der tsjin.
De heer Heidinga: Ik ook.
De Voorzitter: In de notulen zal worden opgeno.
men, dat U tegen deze bepalingen bent.
Z.h.st. wordt besloten overeenkomstig het voorstel
van B. en W., met aantekening, dat de heren Boom
gaardt en Heidinga tegen zijn.
De Voorzitter sluit, om 23.05 uur, de vergadering.
