24
De hear Tjerkstra: Ik bin it net hielendal mei Jo
iens, mynhear de Foarsitter, oer hwat de kearn fan
de saek is. Ik kom dêr noch wol efkes op werom. De
kearn fan de saek is neffens my: hwat wie de üt-
spraek fan de Rie? Nèt it al of net ynskeakeljen
fan in stedeboukundige büten de eigen kring. Dat
stie n.l. net yn de moasje; dêr hat de wethalder fol-
slein gelyk oan. It Kolleezje wie, hwat dat oanbilan-
get, hielendal frij om to dwaen hwat him goed tocht.
Us namme fan üs fraksje forklearje ik lykwols, dat
wy der wol oan hechte, en de réwilligens dêrta
blykt ek wol üt de mem.f.a. dat sa'n deskundige
rieplachte wurdt. Mar dat is dus it punt net. It punt
is: de düdlike ütspraek fan de Rie oangeande de yn
hald fan it plan. As dus de wethalder seit, dat üt
it oerliz bliken dwaen moat, hwat in goede ynhald
is, dan is der ek noch alle mooglikheit foar in alhiel
nije opset. Dêryn fyn ik in bifêstiging fan hwat ik
niis sein haw, n.l., dat it my net düdlik is, hoe't
men in opdracht jaen kin mei de ütkomst derby.
Foar myn gefoel is it sa: By in ündersyk moat men
öfwachtsje, hwat der üt komt, mar hjir stiet: „met
handhaving van de hoofdopzet". Ik bin it mei de
léste wurüen fan de wethalder dus iens, dat it nou
krekt üt it oerliz bliken dwaen moat, oft men de
haedopset hanthavenje moat. Wy kinne net düdliker
wurde yn dit stik fan saken as wy doe west hawwe.
Dat kin men fan tofoaren nea sizze en dêrom kin
men it wurd „ündersyk" hjir net brüke.
Jou léste fraech, mynhear de Foarsitter, haw ik
dus eigentlik al biantwurde, mar as Jo der nochris
in antwurd op hawwe wolle, dan moat ik sizze: It
al of net oanlüken fan in deskundige is net de kearn
fan de saek, hwant dan hie it wol yn de moasje
stien. Lykwols is it wol in partikuliere winsk fan my.
Ut namme fan de fraksje wol ik noch forklearje,
dat wy it, sjoen de soargelike situaesje oangeande
de hiele romtlike oardening en it op tiid ré hawwen
fan bistimmingsplannen en hwat dêrby heart, it wol
winsklik achtsje, dat sa'n adviseur ynskeakele wurdt.
Der moatte op it lést dat hat üt myn wurden
oangeande it sportterrein yn Lekkum ek wol bliken
dien dochs noch mear plannen foar doarpen mak
ke wurde. De agglomeraesjefoarming bigjint nam-
mers net büten de grinzen fan Ljouwert, mar al
yn de gemeente. Dêrmei bidoel ik, dat der sawol
tusken Ljouwert as Goutum as tusken Lekkum en
Goutum foar myn gefoel bést in zoane bliuwe kin,
dy't nouris net ünder it asfalt set wurdt. Lykwols,
dat is yn dit gefal mar bykomstich. It giet der alder-
earst om, dat üt it oerliz blike moat hwat al dy bi-
swieren, winsken en suggestys opsmite sille, en twad
hjirom: As hjir réwilligens op dat stik oanwêzich is,
dan binne wy derfoar, dat in stedeboukundige as ad
viseur ynskeakele wurdt.
De hear Miedema: Us stanpunt oangeande it plan-
Goutum hawwe wy hjirre yn de gearkomste fan for-
Rne hjerst düdlik nei foaren brocht. En dat is noch
ünforoare. Nou wurdt fan üs in ütspraek frege, hoe't
wy fierder moatte en ik leau, dat dizze fraech tige
torjocht steld wurdt. De wethalder hat sein: By alle
wizigingen, dy't wy oanbringe, moatte wy dus yn it
foarste plak hanthavenje, dat der in réalisearber
plan üt'e bus komt. En dat stanpunt kin ik fan herten
ünderskriuwe. Binammen as wy it oer it plan-Gou-
tum hawwe, dan moatte wy dat stanpunt heech oan-
slaen. Dat wurdt in bisünder djiür plan, allinnich al
hwat oangiet de oankeap fan opstallen ensfh. Dat leit
hjir bisünder lêstich. Bipaelde winsken, yn de niis-
neamde gearkomste utere, binne net sa maklik réa
lisearber en hokker deskundigen men ek oanlükt,
wy bliuwe mei bipaelde swierrichheden sitten. Us
fraksje stiet op it stanpunt, dat it hiel goed moog-
lik wêze moat it bisteande plan troch de eigen tsjinst
sadanich to wizigjen, dat oan wis wol trije kwart
fan de biswieren, dy't yn novimber utere binne, to
rn jitte is to kommen. Boppedat, sil der en nou siz
ik eat hwat ik miskien net wier meitsje kin, mar
ik fiel dat sa oan in bilangrike tiid winst yn sitte,
as wy der net in deskundige by helje. Wy wolle hjir-
mei forstean dat goed net sizze, dat üs eigen
tsjinst net deskundich is. Wy soene dizze saek yn
de koartst mooglike tiid oplosse wolle en sizze: Lit
de eigen tsjinst safolle mooglik oan de winsken to-
mjitte komme; wy hawwe bislist gjin bihoefte oan
in deskundige as adviseur.
De heer Kingma: Ik dacht eigenlijk, dat de ge
dachte van een adviseur, iemand die meer met dat
bijltje gehakt heeft, buiten de gemeentelijke dienst,
reects in de vergadering, toen het plan Goutum be
handeld is, breed naar voren is gekomen. Ik
meen, dat het bij de beraadslagmgen toch wel heel
duidelijk naar voren is gekomen, en ik meen ook
dat die motie toen ruim gesteld is om de eigen
dienst de nodige ruimte te laten om weer te begin
nen aan een nieuw plan. Daar werd bedoeld een
nieuw plan omdat, meen ik, de meerderheid van de
Raad het er over eens was, dat het niet mogelijk
was met enkele wijzigingen met dit plan terug te
komen.
De heer Van der Veen: Nu U gevraagd heeft op
dit moment een standpunt in te nemen moeten wij
natuurlijk ook iets zeggen. Ik heb in het algemeen
bepaald geen bezwaar tegen externe deskundigen, in
tegendeel ik geloof dat wij goed doen om daar veel
vuldig gebruik van te maken. Maar wij hebben dit
punt enige maanden geleden uitvoerig besproken. Ik
meen dat het niet juist is dat wij daar nu op dit
moment over discussiëren. Als wij dit soort punten
die wij al eenmaal gehad hebben en waarover wij
uitvoerig gesproken hebben en waarvan wij weten
dat ze binnenkort terugkomen, ook bij deze vergade
ring opnieuw min of meer uitvoerig in de discussie
betrekken dan komen wij natuurlijk niet klaar, van
daag niet en waarschijnlijk morgen ook niet. Ik vind,
dat de discussie hier thans niet op zijn plaats is. Wat
het punt van die deskundige betreft, geloof ik dat
ik op dit moment daarover geen uitspraak kan doen.
De Raad heeft enige tijd geleden een opinie geuit
en wacht dus af wat er van het College uit de bus
komt en ik heb op dit moment geen reden om te
zeggen dat het wel niet zal deugen als er geen des
kundige tussen komt. Dat wil ik dan later wel be
kijken.
De heer Engels: Ik zit met dezelfde twijfel als de
heer Van der Veen. In het algemeen vind ik het niet
zo gek om onze dienst te versterken met de assis
tentie van deskundigen. (Int. Heidinga: Daar gaat
het niet om). In dit concrete geval ben ik geneigd
om de procedure te volgen en te zeggen: B. en W.
kom dan maar, en kom dan gauw. Uiteraard houdt
U rekening met de verlangens die uit de Raad geko
men zijn voorzover dat mogelijk blijkt te zijn. Ik
ben dus geneigd op Uw vraag te antwoorden: nee,
het hoeft niet.
De heer Rijpma: Als ik zeg: aan de ene kant ja,
dan is dat uit de overweging dat er in het plan toch
een aantal punten zijn, die behoorlijke moeilijkheden
bevatten. Het gaat niet om de aanleg van een ijs
baantje of een sportveld je maar het gaat ook om de
verhouding van de bevolkingsgroepen die in het
dorp Goutum hun plaats moeten vinden. Wordt het al
leen een villadorp of wordt het nog een gemeen
schap die ook reden heeft om als dorpsgemeenschap
voort te leven? Dan zou het toch wel goed zijn dat
er iemand kwam die op dit punt adviezen kan geven.
Maar is er op korte termijn een deskundige in te
schakelen? Want ik geloof, dat wij in een nog gro
ter slop geraken als dit plan jaren blijft liggen.
Ik zou dus graag willen, dat het College zegt: wij
zien kans om zo'n deskundige aan te trekken. Dan
geef ik verre de voorkeur aan overleg met een advi
seur. Wanneer dit niet mogelijk is op korte termijn,
ben ik bereid om de dienst Openbare Werken en het
College enz. te accepteren, onder voorbehoud dat de
Raad niet in één keer geconfronteerd wordt met een
plan, waarvan de uitgangspunten nog niet eens zijn
doorgesproken.
De heer Schönfeld: Ik sluit mij volledig aan bij de
woorden die de heer Van der Veen zoëven gesproken
heeft aangaande dit punt.
25
De heer Vellenga: Het kernprobleem is hier, dat
wij het dorp Goutum zo spoedig mogelijk aan een
goed plan helpen. Hier heeft in november een plan
gelegen. Op dat plan is van zeer veel kanten uit de
Raaü kritiek uitgeoefend, zodanig dat men zou kun
nen zeggen, dat de poten er onder zijn weggezaagd.
Dat desondanks het College meent met hetzelfde plan
te kunnen komen lijkt mij zakelijk onjuist. Mijn
fractie meent, dat het College op basis van de uit
spraak van de Raad met een ander plan zou moe
ten komen, waarin een aantal wezenlijke elementen
van het oude plan zonder meer verdwenen zijn. Wij
dachten ook, dat wanneer het tot een goed plan zal
komen voor Goutum, het zin kan hebben daarbij een
man in te schakelen, die kijk heeft op het maken van
plannen voor een dorp. Daarbij doen wij aan de kwa
liteit van onze dienst niet in het minst te kort.
Voor mijn fractie spitst de zaak zich toe op een
ander plan en de motie en alles wat daarom heen
gezegd is wijst dat duidelijk aan. Ik heb er begrip
voor, dat het College wil proberen hieruit te komen
in goed samenspel en nu heb ik begrepen, dat ver
langd worcit dat de Raad een bepaalde uitspraak zal
doen die het College dan zou kunnen overnemen.
Misschien zou te overwegen zijn, nu een groot deel
van de Raad toch wel tendeert in de richting van
een plan en een adviseur maar andere raadsleden
daar over hun reserves nog hebben, dat het College
zich nog eens beraadt om intern en in overleg met
de betrokken dienst die punten onder de loupe te ne
men. Wanneer het College daarover tot bepaalde
voorlopige gedachten is gekomen en die brengt in
de commissie van Openbare Werken, wat ons betreft
een ietwat uitgebreidere oommissie desnoods met ge-
interesseerde raadsleden als bijwoners, dacht ik dat
daarmede recht gedaan werd aan de discussie zoals
die hier vanavond is gevoerd. Dit zou althans voor
mijn fractie voldoende zijn en ik dacht, dat wij hier
mee voorshands in goede harmonie tot een bepaalde
oplossing, althans van de procedure-kwestie, zijn ge
komen.
De heer Rijpstra: Ik kan mij wel aansluiten bij
hetgeen de heer Vellenga heeft gezegd maar ik zou
nog willen vragen of het ook mogelijk is, of, wanneer
het plan in de commissie wordt behandeld, ook de
fracties die niet in die commissie vertegenwoordigd
zijn, er bij kunnen zijn. Ik spreek in dit geval in
naam van onze fractie en ook van de heer Schön
feld.
De heer Weide: Ik heb geen behoefte aan een
ingewikkelde procedure die de heer Vellenga wil en
ik geloof, dat wij de dienst hier de bevoegdheid moe
ten geven om op zo kort mogelijke termijn dit plan
te herzien en weer bij het College te komen. Dit komt
dan weer bij de commissie en dan zouden wij graag
zien, dat ook onze fractie in deze commissie verte
genwoordigd is. In de raadsvergadering waarin dit
plan aan de orde komt kunnen wij dit kort en zake
lijk afdoen.
De heer Tiekstra (weth.): Ik geloof, dat wij met
de suggestie die de heer Vellenga heeft gedaan de
zaak waarom het gaat het beste dienen. Uit de woor
den van de heer Tjerkstra en anderen is wel geble
ken, dat voor dit speciale geval de Raad alle frac
ties zoveel mogelijk daarbij betrokken wil zien en ik
neem aan, dat ik namens het College kan zeggen, dat
wij graag met de meest bekwame spoed van de frac
ties die niet in de Commissie Openbare Werken ver
tegenwoordigd zijn de naam van hun vertegenwoor
diger kunnen vernemen opdat wij op zo kort moge
lijke termijn tot de samenspreking komen van wat
door de heer Vellenga is gevraagd.
De heer Faber: I.vjn. vraag 5 op pag. 33 van
de m.v.a. omtrent het gebruik van P.V.C.-rioolleiding
heb ik even vluchtig geïnformeerd bij twee
kleinere gemeenten: Assen en Delfzijl, met ongeveer
30.000 en 20.000 inwoners. In die gemeenten is het
gebruik van P.V.C.-leidingen met Komokeur toege
staan en nu vraag ik mij af, of daar andere eisen gelden
dan hier, want daar gebruikt men P.V.C.-rioolleidingen
met plastic hulpstukken. Ik zou B. en W. willen
vragen bij andere gemeenten na te gaan wat de er
varingen daarmee zijn, opdat ook hier zowel de lei
ding zelf als de hulpstukken gebruikt kunnen worden.
In die wijken waarin wij nog zitten met veel tonnen,
vaak dus wijken met eengezinswoningen en betrekke
lijk eenvoudige leidingen, zouden deze gebruikt kunnen
worden en dat zou een aanmerkelijke kostenbesparing
betekenen en mogelijk ook het afschaffen van het ton
nenstelsel in de hand werken.
Mevr. Visser-Van den Bos: Over de doorstromingsre-
geiing zouden wij graag willen weten, waarom die 31
aanvragen, genoemd bij vraag 13 pag. 32, van
de m.v.a. zijn afgewezen en of het gevolg van die
afwijzingen was, dat de bewoners van die goedkope
woningen daarin bleven zitten. Betreffende de in het
sectieverslag geraamde aantallen woningzoekenden zou
ik het volgende willen zeggen. Daar hier geen huizen
gebouwd worden met huurprijzen van f 50,tot
i 70,en evenmin in de prijzen van f 70,tot f 90,
en, denk ik, ook nog niet van f 90,tot f 110,
kunnen wij helemaal niet verwachten, dat er nieuw-
bouw-huizen gereed komen om al deze mensen die
in die lage huurklasse zitten, op te vangen. Ik
vraag mij dan ook beslist af, hoe dit probleem kan
woraen opgelost. Dan moeten die mensen dus wach
ten tot de goedkope woningen eens leegkomen door
overlijden oi door doorstroming en dat gaat natuur
lijk ontzaglijk langzaam. Wij hebben ook al bij de
doorstromingsregeling over dit onderwerp gesproken
en ook toen heb ik gemeend, dat er misschien
toch een paar mogelijkheden zouden zijn om hier iets
aan te doen. Zou het ook wat zijn om bij huisvesting
een avondspreekuur in te voeren, opdat de mensen
daar hun belangen zouden kunnen bepleiten? Over
dag zijn de mannen moeilijk in de gelegenheid om aan
het bureau te komen en heel veel vrouwen laten
dergelijke dingen bij voorkeur aan hun man over en
nu denk ik speciaal aan die mensen, die een woning
met wat meer moderne gemakken wensen en die
een stootje zouden moeten hebben om tot een ver
huizing te komen. Zo denk ik, dat een avondspreek
uur wel prettig zou zijn met een ambtenaar, die heel
goed de mogelijkheden van de betere woningen met
meer accommodatie in de stad kent. Ik denk hierbij
ook aan het Bouwfonds Nederlandse Gemeenten. Lig
gen hier ook mogelijkheden om tot de bouw van een
eigen huis te komen? Deze dingen zeg ik alleen met
deze bedoeling: kunnen wij nu met elkaar niet iets
doen aan die doorstroming, die toch werkelijk vlug
ger moet gaan dan op het ogenblik het geval is?
Ik zou dus graag van het College willen horen, welke
gedachten men hierover heeft. Wij hebben ook al eens
gevraagd te onderzoeken hoeveel mensen wonen in een
goedkope woning met een huur boven hun draag
kracht. Men spreekt in de m.v.a. over 30 pet., ik
weet niet hoe men hier aan gekomen is, maar dan
vraag ik mij af, of er mogelijkheden zijn die mensen
door een sociaal ambtenaar te laten bezoeken, niet
om op hun gemoed te werken, maar om ze te stimu
leren om misschien toch eens aan verhuizing te gaan
denken.
De heer Venema: Ik wil mij gaarne aansluiten bij
wat mevr. Visser zegt; ik geloof ook, dat heel veel
mensen niet precies weten, hoe ze met bepaalde ge
vallen aan moeten en ook ik vraag me af, of het niet
mogelijk is via Huisvesting dit soort mensen gele
genheid te geven inlichtingen te krijgen.
De heer Tiekstra (weth.): In de nieuwe bouwveror
dening de heer Faber, dacht ik, niet onbekend
staat terzake van standleidingen voor huishoud- en
bedrijfswater en drekstoffen in artikel F 2, lid 3,
onder B, het volgende: Hardpolyvinylchloride is voor
zien van het KOMO-garantiemerk, gebaseerd op de
keuringseisen 1965 voor afvoerbuizen en hulpstukken
van ongeplastificeerd polyvinylchloride. (De heer En
gels: Is dat P.V.C?) Ik dacht, dat dat helemaal
duidelijk was, maar dat het probleem schuilt in het
woord dikwandig. Het kan zijn, maar de heer Faber
