6
hündert meter en dór kin men natuerlik net mei in
kloft masjines en mei in kloft folk op torjochte
en ek troch mear uren, binammen dei-üren, de ljocht-
üren to binutten (it is yn dizze tiid fan it jier noch
lang ljocht en it wurdt geandevvei better) de kans, yn
elts gefal mei de prikkel fan dizze premy fan f 410,
seis noch beneden dy twahündert dagen to kommen.
Wy hawwe der soms wol frappante foarbylden fan
hawn, dat it by in goed organisearre wurk mei ynset
fan in heap masjines en mei in flinke ütfierder efter it
wurk echt folie hurder gong as B. en W. en de tsjinst
it harren foarsteld hiene.
Trije soarten motiven dus foar ütfiering oerdeis:
it earste: de réele prikkel bistiet, dat it noch hurder
kin as yn twahündert dagen; it twadde: de hinder foar
de minsken is düdlik folie minder as yn in tiid, dat hja
dy it minst brüke kinne en it tredde: it risiko foar de
minsken, dy't it wurk ütfiere moatte, wurdt forlege.
4. Hwat binne de praktyske en de juridyske bi-
swieren fan de bisiissing fan B. en W.
B. en W. hawwe de direkteur fan Iepenbiere Wurken
sein, dat hy de oannimmer meidiele koe, dat it wurk
gund waerd. De oannimmer is dus ek op'e hichte fan
it feit, dat de direkteur fan Iepenbiere Wurken oan
B. en W. advisearre hat en dat B. en W. yntusken
in gunstige bisiissing nommen hawwe. De ütfiering
fan it wurk bart op basis fan de oanbisteging ünder a.
mei in premy fan f 440,foar elke dei, dat de oan
nimmer ünder dizze 300 dagen bliuwt. D.w.s., dat de
oannimmer ta komme kin oan 200 dagen en dat fynt
men krektlyk by oanbisteging ünder B. As de oannim
mer der noch fierder ünder bliuwt, kostet it üs mear
jild, mar doedestiids hat de hear Boomgaardt sein
„Neat op tsjin; it mei mear kostje, hw&nt dan komt
it wurk earder ré."
Praktyske en juridyske biswieren binne der net. De
bisiissing dy't B. en W. nommen hawwe, kin ienfaldich
noch net ütfierd wurde, omdat B. en W. de hear Boom
gaardt ek graech gunden, dat hy mei syn yntcrpel-
laesje >n al syn rjochten stean koe. Alhoewol, ik moat
him tajaen: B. en W. hiene it foech it wurk to gunnen
en hiene dat foech brüke kinnen en soene dat ek dien
hawwe, as hja it net goed achte hiene om alteast dizze
ynterpellaesje efkes 6f to wachtsjen.
Ik tocht, dat ik alles sa wiidweidich mooglik biant-
wurde haw; ik hoopje düdlik en ek nei it sin.
De Voorzitter: Is de heer Boomgaardt voldaan door
de beantwoording van zijn vragen door Weth. Tiekstra
namens het College? Wenst hij daar nog nader op in
te gaan?
De hear Boomgaardt: Ja, mynhcar de Foarsitter.
De Voorzitter: Dan stel ik voor, dat de heer Boom
gaardt eerst daartoe de gelegenheid krijgt. Daarna
zouden andere raadsleden, als dezen daar behoefte aan
zouden hebben, ook van hun mening kunnen doen
blijken.
De heer Vellenga: Ik heb begrepen, dat het niet op
papier staat, maar, naar ik mij meen te herinneren,
voerden de enkele keren, dat er na de oorlog in deze
Raad een interpellatie is gehouden, in de tweede ronde
eerst andere raadsleden dan de interp^llant het woord
en nadat dan de interpellant gesproke had, werd voor
de tweede keer geantwoord. Dit zou echter niet als
een wet van Meden en Perzen willen voorschrijven. Als
de heer Boomgaardt direct los wil, vind ik het ook
best, want ik zal misschien schorsing vragen om met
mijn fractie over deze zaak te praten.
De Voorzitter: Hierover staat niets in het reglement
van oi'de; ik heb dat nog even nagegaan. Ik heb zo
juist met enkele wethouders overleg gepleegd. Het is
misschien het gemakkelijkst principieel is het
nauwelijks een verschil dat de heer Boomgaardt
eerst reageert op wat de Wethouder heeft gezegd en
dat daarna, al of niet na schorsing, andere leden van
de Raad gelegenheid krijgen het hunne ervan te zeg
gen. Daarna antwoordt Weth. Tiekstra in tweede in
stantie. Gaat de Raad daarmee akkoord?
De Raad stemt hiermee in.
De hear Boomgaardt: Ik bin bliid, dat it Kolleezje
antwurde hat op de f ragen dy't ik steld haw. Dy yn-
formaesje is foar my wol kompleet. Mei de bisiissing
dy't it Kolleezje nommen hat, bin ik it net iens en dêr
wol ik ek graech myn argumintaesje foar jaen. Ik bin
ek bliid, dat it Kolleezje de hannen noch frij hat, dat
it dus juridysk net boun is tsjinoer de oannimmer, sa-
dat wy hjir noch yn alle frijheit oer prate kinne en dat
B. en W. de romte litte foar it mei-bislissen fan de
Ried. Ik fyn dizze bisiissing net konsekwint tocht fan it
Kolleezje, hwant de arguminten, dy't nou brükt wurde
om it wurk net yn twa ploegen ütfiere to litten, wiene
four de ynskriuwing bikend. Dan hie it ek gjin sin
hawn om dizze ynskriuwing op twa manearen dwaen
to litten.
Ik fyn it wol in aerdige konstruksje om in premy
to jaen, op groun hwerfan de oannimmer alle mooglik-
heden hat sa gau mooglik klear to kommen, mar ik
mien dochs, dat de Gemeente dêrmei de hiele kon
struksje fan dit liontrakt mei de oannimmer los lit. Hja
makket harsels cfhinklik. Ik ken de oannimmer net
iens, dus yn it subjektive flak kin ik gjin forkearde
dingen fan dy man sizze, mar hy kin dochs yn in bi-
paelde situaesje komme, dat hy der gjin bilang by hat
om to avensearjen, mar wol om to rekken en dan haw
we wy as Gemeente gjin inkel forhael. Dan komt hy
wol oan dy trijehündert dagen ta. It is in gunst fan
syn kant; it moat him yn syn hiele wurkskema passé
om fluch to wezen, mar hy ldn ek de oare kant üt-
gean en dan hawwe wy neat to sizzen. Allinnich dan
bihalde wy it bidrach fan de premy, dat yn ütsjoch
steld is. Dan soe ik de saek folie leaver mar fêstlizze,
mar nou is de fraech: Is dit bilangryk genöch? Yn
prinsipe giet it miskien om hündert dagen mear of
minder. Normael -- sa kin men sizze nimt dit wurk
trijhündert dagen. De Wethalder seit: men taksearret
in normael wurk jier op hünderttachtich dagen, dus dan
komt it derop del, dat it wurk 12/3 jier duorret: in
jier en 8 moanne. De kans sit der yn, as it yn twa
pioegen ütfierd wurdt, dat fan dy tiid 7 moanne öf-
geane. Dy tiidsfaktor fyn ik frij bilangryk, foaral as
men dy sjocht yn it ljocht fan it priisforskil fan üt
fiering yn ien of tv/a ploegen. Ik haw ek heard, dat
men yn kringen fan deskundigen wier frappearre wie
troch it geringe priisforskil; dat wie mar krekt efkes
mear as 5%. En de tijdwinst is de muoite wol wurclich
om der oer to praten. As tsjinoer dy tiidwinst mar in
bidrach fan f 14.000,stiet oan meai'-kosten, dan siz
ik: „Oanpakke, saeklik wêze; it net fan'e gunst fan de
oannimmer óf hing je litte en opdracht jaen foar wur
ken yn twa ploegen." Ik haw bigryp foar de argumin
ten, dy't letter yn 'e rounte fan it Kolleezje omheech
kommen binne, dy't yn de diskusje fan doe troch de
Ried net brükt binne en dy't blykber ek net ünder
eagen sjoen binne foardat de oanbisteging yn de krante
kaem. Dat dy nou efternei opkomme fyn ik minsklik;
dêr net fan. Men hat it nou oer it lawaei nachts. It
sil der ek wol raer ütnaeije by tiden; dat nim ik daelks
oan, mar men kin natuerlik mei twa ploegen sa wurkje,
dat men de echte nachtüren fan 12 oant 6 der büten
lit (hoewol de measte minsken wol efkes langer sliepe
.as 6 üren; dat wol ik net üntstride.) De ploegen kinne
wurkje fan 6 üre moarns oant deselde jouns 12 üre;
en dan fyn ik dat net in great biswier. En nou moat
men dus oan it ütbalansearjen. Hwat aclitet men nou
it slimste: it lést dat de omwennenden krije troch it
lawaei yn bipaelde rêstüren of sawn moanne langer
yn'e modder sitte En fan dat léste hat in folie, folie
greatere groep fan minsken lést as fan it earste. Ik wol
it lést fan it lawaei net ünderskatte, mar ik fyn, dat
men dat mar ündergean moat en dat wy it lef hawwe
moatte om dat oan to doaren. Ik wit it natuerlik net,
mar ik tink, dat de omwennenden, dit lést forgelyk-
jende mei it lést fan sawn moanne langer mei in op-
brutsen dyk to sitten, dochs as it minst slimme ak-
septearje sille.
Hwat it wurkjen mei kunstljocht oangiet, it biswier
dêrfan wist men natuerlik al foardat men de oanbiste
ging yn'e krante sette, mar as de oannimmer serieus
yngiet op de ynskriuwing en sünder kanttekening op
dy en dy bitingsten om yn twa ploegen to wurkjen,
dan nim ik oan, dat dat biswier to ünderfangen is.
Dêr bin ik dan net binaud foar. Oars soe de oannim
mer it wol fortikje yn'e nacht mei twa ploegen yn