18
minder vlot kunnen werken dan men bij de start had
gedacht. En van tijd tot tijd is zij ook in een bepaalde
impasse gekomen, deels omdat men meende te maken
te nebben en daar is ook wel iets van waar met
een onduidelijke wetstekst op bepaalde vitale onderde
len, deels omdat men een berg van moeilijkheden ont
moette bij de technische uitwerking van het nieuwe
systeem. En dat heeft er ook toe geleid, dat er vrij
geregeld intens overleg tussen de betrokken werk
groep en het Ministerie van Binnenlandse Zaken en
net Ministerie van Financiën over deze hele materie
piaats vindt. Nu laat het College in de raadsbrief over
duidelijk merken, dat het geporteerd is voor de keuze
van de oppervlakte. Ik kan mij dat wel begrijpen, om
dat dat een grotere garantie voor stabiliteit lijkt te
geven dan wanneer zou worden gekozen voor het
systeem, waarbij de economische waarde als maatstaf
wordt toegepast. Wanneer je het systeem, waar B. en
W. voorstanders van zijn, kiest, dan kun je ook cor
rectiefactoren die ingebouwd dienen te worden, zien
als bepaalde waarde-oordelen. In principe is dat na
tuurlijk met de keus voor economische waarde ook
zo, maar die economische waarde is natuurlijk gere
geld aan bepaalde fluctuaties onderhevig. Nu komt
daar bij, dat in de algemene voorwaarden die op dit
gebied gelden, er tussen het maximum en het mini
mum een bepaalde, duidelijk aangewezen, marge moet
zijn. En dat betekent natuurlijk in de praktische uit
werking van deze zaak, dat men moeilijk komt te
zitten met het tot uitdrukking brengen van verhoudin
gen tussen dat maximum en dat minimum, waar het
College overigens ook tegenaan zou lopen, wanneer
het de economische waarde als maatstaf zou gaan han
teren. Nu leidt dat mijn fractie voorlopig tot de vraag
stelling, of het zinvol kan zijn om vanavond al die
principe-beslissing te nemen. Van College-kant zou
men kunnen zeggen: Graag; dan kan de betrokken af
deling beginnen met een aantal dingen uit te werken.
Mocht dat antwoord gegeven worden daar ga ik
gemakshalve nu even van uit dan is mijn volgende
vraag, welke bestaande gegevens op dit moment al
bruikbaar zijn bij het opstellen van de verordening. En
een tweede vraag is: Hoe stelt men zich de procedure
voor? Zal het alleen maar om een ambtelijk werk
stuk gaan of bestaat er een bepaalde werkgroep
Maar is het dan ook mogelijk, dat de Raad over deze
zaak van tijd tot tijd zou kunnen worden geïnfor
meerd? Mijn derde vraag is: Wat kost het de gemeen
te Leeuwarden op dit moment, nu de onroerend goed-
belasting nog niet in werking is getreden? Ik stel nu
even, dat je zou mogen uitgaan van de compensatie
voor de maximale opbrengst van 27% van de algemene
uitkeringen minus de vergoeding voor de Sociale Zorg.
En als wij nu vanavond hetzij ja, hetzij nee zouden
zeggen tegen het door het College gekozen systeem, is
dan enigermate in termijnen aan te geven, wanneer
het College denkt met een definitief voorstel te ko
men? Als ik het goed begrijp, dan stellen B. en W.
zich voor in 1975 met een onroerend goed-belasting te
gaan werken. Dat betekent dus, dat wij ruim in 1973
daarover een beslissing zouden moeten nemen. Dan
zouden we de verordening moeten vaststellen, gezien
de voorgeschreven termijnen, die, wat deze materie be
treft, gehanteerd gaan worden. En mijn kernvraag is
dus eigenlijk deze: Moeten wij nu vanavond al een be
slissing nemen of zouden we die beslissing misschien
kunnen nemen op het moment, dat wij ook al een dui
delijk inzicht hebben, hoe het College zich voorstelt
deze hele zaak administratief en fiscaal-technisch uit
te werken, wanneer de concept-verordening voor ons
ligt, tenzij B. en W. mij ten antwoord zouden geven:
Goed, laat de Raad in principe een beslissing nemen,
dan kan de afdeling de werkgroep of wie dan ook
daarmee aan de slag gaan, maar wanneer de con
cept-verordening t.z.t. enorm veel bezwaren zou ont
moeten bij de Raad, dan heeft de Raad de vrijheid daar
alsnog nee tegen te zeggen. In hoeverre binden wij ons
dus als Raad in de keuze voor een bepaald systeem,
wanneer wij het door het College gevraagde besluit
gaan nemen? Mag ik het daar in eerste instantie bij
laten
De hear Miedema: Ik haw dochs de yndruk üt it
riedsbrief dat wy foar üs hawwe, dat it Kolleezje der
bihoefte oan hat, dat wy foar 1 jannewaris de groun-
slach foar de nije bilêsting fêststelle. En dat fyn ik
tige frjemd, to mear omdat, doe't wy yn de bitrutsen
öfdielingsgearkomste oer dit punt praet hawwe, sa-
wol de Wethalder as de Foarsitter sein hat, dat der
in model-foroardering fan de V.N.G. komt; dy is der
mei oan 'e gong en wy moatte mar ris sjen hwat dat
opleveret, waerd der sein. De krekte tekst haw ik net,
hwant it forslach fan dy gearkomste is der noch net,
mar it wiene dochs wurden yn dy geast. Ik krige dus
sterk de yndruk, dat it bilangrike wurkstik fan de
V.N.G. öfwachte wurde soe. Nou, in pear wike letter,
moat de Ried hookstrooks de grounslach foar de nije
bilêsting fêststelle. En as dat nou oer in lytse saek
gong, hawar, mar ik tocht, dat it hjir in tige bilang
rike saek jildt. En ik tocht ek, dat, as wy nou de groun
slach fêstleine, wy dêrmei de hiele heffing fan de
nije bilêsting fêstleine. En dan fyn ik, dat der fan de
Ried nochal hwat frege wurdt. Der wurdt him gewoan
frege, him hielendal efter it ütstel fan it Kolleezje
to stellen, sünder dat hy wit, hwer't hy him efter
stelt. As jo seis net in soad ynformaesje mounting
en telefoanysk ynwoun hawwe, dan kinne jo en
dan wol ik dêrmei myn kollega's-riedsleden net ünder-
skatte de konsekwinsjes fat dit ütstel net oersjen. It
giet neffens my to fier dizze ütspraek fan de Ried
to freegjen, wylst er totael gjin sicht hat op hwat der
bart. En dêrom tocht ik, dat it net goed wie joun
dizze bislissing to freegjen.
En om nou op de matery seis yn to gean, de hear
Vellenga hat al sein, dat in kommisje üt de V.N.G.
it der net maklik mei hat. Dy kommisje hat ik
mien yn septimber 1970 in ynterim-rapport üt-
brocht, hwerüt düdlik har miening blykt, dat de oer
flakte-grounslach wolris de béste wêze koe. Yntusken
binne wy nou rom twa jier fierder en de kommisje is
noch oan it studearjen. Dêrüt blykt wol, dat it net sa
ienfaldich is, en dan kinne jo fan de Ried ek net for-
wachtsje, dat dy nei ynformaesje op ien ünnoazel
blêdtsje in bislissing nimme kin. Mar ik mien ek to
witten, dat de neamde kommisje nou dochs wol sa
fier is, dat hja seit: By in ekonomyske wearde-groun-
slach binne de swierrichheden dy't jo tsjin komme,
perfoarst net lytser as by de oerflakte-grounslach. Ik
mien ek to witten nei ynformaesje, dy't ik hjoed yn
woun haw, dat de V.N.G. der hiel sterk nei stribbet en
de hope hat, dat se it wier meitsje kin, dat yn it
earste healjier fan 1973 har advys en model-foroar
dering ütkomme. Nou seit it Kolleezje: Ja, mar wy
moatte daelks oan 'e gong en wy Kieze de oerflakte-
grounslach. Ik haw foroarderingen fan forskate ge
meenten dy't de oerflakte-grounslach keazen hawwe,
bistudearre en mei de minsken yn dy gemeenten praet.
En it die my bliken, dat it probleem, dat ek de hear
Vellenga neamd hat, is: de biheining dy't de wet op-
leit. Jo hawwe net to meitsjen mei de gewoane oer-
flakte fan it terrein; men stelt düdlik (it stiet ek ün-
gefear sa yn it riedsbrief)„de oppervlakte van het
onroerend goed" enz., „zulks teneinde de economische
waarde te benaderen". Dus by it fêststellen fan de
oerflakte-grounslach komme f jouwer faktoaren to pas,
„verfijningen" meije jo wol sizzc: „aard, ligging, kwa
liteit en soort gebruik". En nou moatte jo fan eltse
groepearring de heechsten en ek de leechsten forman-
nichfaldigje en dan moat 25 kear de leechste leger
wêze as de heechste. En dat haldt yn, dat de romte
tusken de heechste en de leechste tige lyts wurdt, om
dat nea itselde perseel op alle fjouwer „verfijningen
heechste en leechste is. Dat nivellearret de saek
enoarm en de praktyk yn gemeenten, hwer't men de
oerflakte-grounslach keazen hat, is, dat men gjin ge-
legenheit hat in hiel moaije bungalow earnc oan in
kanael ik nim mar in willekeurich foarbyld nef
fens de ekonomyske wearde heech genöch oan to
slaen, yn forhalding ta in aid arbeidershüske earne
yn in steech. De forhalding is fuort. En dêr kin men
op groun fan de tekst fan de foroardcring neat oan
dwaen. It is my ek bikend, dat dizze problemen
hoe soe it ek oars, as wy as gewoane riedsleden dat
Witte by Binnenlanske Saken üntdutsen binne. Dêr
is op it eagenblik in wurkgroep dwaende om in wets-
wiziging op dit punt ta to rieden om mear romte yn
de forhaldingen to krijen. Als ik dit alles op in rychje
set, dan freegje ik my öf, oft it in sinnige saek is, dat
wy joun in oerflakte-grounslach oannimme soene en
tsjin it Kolleezje sizze soene: Bigjin al de nedige ge
gevens mar to sammeljen. As jo sjoggc, dat de hef
fing üteinliks üt tolve komponinten bistiet (dat jo
fan elts perseel tolve komponinten ynfolje moatte),
dan is dit wier net in ienfaldige saek. En as B. en W.
bitinke, dat, as hja dêr mei klear wêze soene en der
dan in wetswiziging komme soe of de V.N.G. de
meidieling dwaen soe, dat de oerflakte-grounslach dy
en dy swierrichheden opleveret en dat der in better
systeem is (der wurdt seis hjoed-de-dei tocht oan in
puntensysteem lyk as dat by de hierharmonisaesje
brükt wurdt), dan kinne hja nou (as wy harren ütstel
oannimme soene, soene wy üs yn problemen bijaen,
dy't tige great binne, wylst de Ried tige min ynfor-
mearre is oer dizze matery) net in ütspraek fan üs
freegje. Ik leau net, dat dat normael wêze soe. En as
jo nou sizze soene: As wy hjoed dizze bislissing nim
me, dan kin yn 1975 mei de heffing bigoun wurde,
dan komt it skip mei jild oan de Willemskaei, dan
soene jo noch witte kinne, hwat jo birikt hiene. Mar
wy prate allinnich oer it forskil tusken de aide hef
fing en de nije en dat is my wier net bilangryk ge
nöch om op dit momint in bislissing op dit wich
tige punt to forsearjen. Sa't ik der optheden ünder
stean, bin ik net ré om mei dit ütstel akkoart to gean.
Ik forwachtsje dus, as it Kolleezje mei my fan mie
ning is, dat it it advys fan de V.N.G. öfwachtsje kin,
dat wy der takom jier op werom komme kinne, of dat
de Ried ynformearre wurdt oer gemeenten, dy't in
oerflakte-grounslach brüke ('t Hearrenfean, Smellinger-
lan en oare yn it lan) en dat harren foroarderingen oan
de Ried oerlein wurde, en ek de foroarderingen fan de
gemeenten, dy't de ekonomyske wearde-grolunslach
brüke, lyk as Haerlim, Hilversum en Dronten. Koart-
sein, der is in skala fan mooglikheden yn beide syste
men en ik achtsje it net korrekt, dat de Ried oer de
forskate systemen net ynformearre is. Ik soe dus üt-
stelle wolle: of wy wachtsje op de konsept-foroarde-
ring fan de V.N.G., of Jimme komme werom op in
tiid dat it Jimme goed tinkt, mar dan mei nije yn
formaesje en dan prate wy wol fierder.
De Voorzitter: Voordat ik de heer Singelsma het
woord verleen, zou ik graag eerst het woord even aan
de Wethouder geven, want het zou wel eens kunnen
zijn, dat wij een andere kant uit moeten gaan.
De heer De Jong (weth.): Er zijn door de heren
Vellenga en Miedema nogal vrij ernstige bezwaren te
gen dit voorstel naar voren gebracht, wat betreft de
procedure. Zij vragen: Is deze zaak eigenlijk wel rijp
voor behandeling in dit stadium? En ik kan dat op
zichzelf heel best begrijpen, want wij hebben er ook
zo tegen aan gekeken. Wij zouden wel graag met het
werk willen beginnen en uit dien hoofde een principe
beslissing van de Raad willen hebben, maar ik geloof,
dat het loyaler tegenover de Raad zou zijn om te zeg
gen: Laten we even het rapport afwachten, dat van
de V.N.G. ter beschikking komt. Er is wel een rapport
van vorige jaren, maar wanneer we afwachten, welke
gegevens er uit "het nieuwe rapport rollen, dan hebben
we slechts het nadeel, dat we in korter tijdsbestek de
voorbereidingen voor onze heffing moeten treffen.
Maar op zichzelf is dat niet onmogelijk. Ik zou dus
willen vragen: Is het niet beter de Financiële Com
missie in te schakelen om bij de voorbereiding B. en
W. van dienst te zijn? In deze commissie kan de
technische kant van deze zaak nog eens duidelijk be
keken worden en dan kunnen we met een voorstel,
waarin ook de gedachten van de werkgroep van de
V.N.G. verdisconteerd zijn, bij de Raad komen, zodat
deze dan over dat voorstel kan beslissen.
De Voorzitter: Dat betekent dus, dat iedereen vol
ledig zijn standpunt open kan houden. Ik dacht, dat
het na de uiteenzetting van de heren Vellenga en Mie
dema gewoon verstandig is, dat we op dit moment
het besluit nemen, zoals dat door de Wethouder is
gesuggereerd en dat we het punt van deze agenda af
voeren.
De heer B. P. van der Veen: Ik ben wel verbaasd,
mijnheer de Voorzitter, dat, als de heren Vellenga en
6
Miedema al of niet terecht menen, dat de zaak niet
rijp is voor behandeling, U dan onmiddellijk hun me
ning gaat delen, terwijl Uw voorstel er blijk van geeft,
dat U dacht, dat de tijd er wèl rijp voor was. Ik be
grijp dat niet. Ik begin nu ook iets meer te voelen voor
de verbazing, die zostraks van de kant van de heer
Vellenga min of meer terecht is uitgesproken.
De heer Van Haaren: En ik begrijp niet, waarom
de heer Singelsma hier niet eerst zijn mening over
heeft kunnen geven.
De Voorzitter: Uit de uiteenzettingen van de he
ren Vellenga en Miedema blijkt toch heel duidelijk, dat
we hier vanavond niet zinnig uit kunnen komen. B.
en W. hebben even overlegd, of het per se nodig is
vanavond een beslissing te nemen. En het blijkt mij
uit het overleg, dat het niet beslist nodig is. En dan
geloof ik, gelet ook op de eerste reacties, dat we ge
woon zinniger werken, als we eerst dit nog even verder
voorbereiden, de zaak nog in de Financiële Commissie
doorpraten en dan bij de Raad terugkomen. Maar als
de Raad zegt: doorpraten, dan zijn wij bereid; dat wil
ik in alle duidelijkheid stellen. Dan kan iedereen het
woord krijgen en dan zal de Wethouder ook duidelijk
ingaan op wat hier gezegd is. Laat de Raad maar
zeggen wat hij wil. Als U de zaak vanavond wilt af
werken, dan doen we dat en dan zien we wel met
welk resultaat. Geeft U daar de voorkeur aan?
De heer B. P. van der Veen: Als er toch geen kans
is, dat we zaken kunnen doen, dan heeft doorgaan
geen zin.
De Voorzitter: Die conclusie had ik ook getrokken.
(Gelach) Dus we nemen het besluit dit punt uit te
stellen
De Raad gaat hiermee akkoord.
De Voorzitter: Thans zou ik iets aan de orde wil
len stellen, waarnaar U stellig zult willen luisteren.
Er is vanavond een raadslid voor het laatst in ons
midden. Ik zou voor hem even de aandacht willen vra
gen; die verdient hij ongetwijfeld. De heer Snel van
de fractie van de P.v.d.A. is benoemd tot directeur
van de L.T.S. te Emmen en gaat ons dus verlaten. Mijn
heer Snel, ik zou U namens ons allen vanaf deze
plaats geluk willen wensen met die eervolle benoe
ming. In verband met Uw afscheid het volgende. De
gemeenschap heeft er groot belang bij, dat voldoende
capabele mensen bereid worden gevonden zich in te
zetten voor de publieke zaak. Het gemeenteraadslid
maatschap is daarbij een van de belangrijkste posten.
Uit de discussie, die we gisteren nog hebben gehouden,
bleek, dat er in toenemende mate aarzeling valt te
constateren om deze taak op zich te nemen. Het is al
lang geen erebaantje meer, hoewel nog steeds een bij
zonder eervolle taak. Maar mensen die overigens reeds
een full time-job hebben, moeten deze zaak extra op
hun schouders nemen en als men het goed wil doen,
dan kost het veel energie en veel tijd. Mijnheer Snel,
U bent ruim twee jaar lid van deze Raad geweest. U
hebt zich zowel in de Raad als in commissies, alsmede
in de Raad voor Jeugdaangelegenheden niet alleen een
enthousiast en kundig gemeentebestuurder betoond, U
hebt Uw taak tevens op een bijzonder sympathieke wijze
vervuld. Ik ben stellig de tolk van de gehele Raad,
als ik U daarvoor hartelijk dank zeg. Wij wensen U
en Uw gezin alle goeds toe in Uw nieuwe woonplaats
en we hopen, dat U veel voldoening zult vinden in Uw
nieuwe taak. (Applaus)
De heer Snel: Hartelijk dank voor Uw vriendelijke
woorden en ook voor de instemming van de raadsleden.
Inderdaad heb ik dit werk nu ruim twee jaar gedaan
en met heel veel plezier. Van verschillende kanten is
er dezer dagen op gewezen, dat het inderdaad niet zo
gemakkelijk is om de tijd te vinden het soort zaken
als het raadslidmaatschap erbij te doen; het is toch
altijd nog een kwestie van erbij doen. Soms kreeg ik
wel het idee van: Waar ben ik nu mee bezig? Zit ik
nu alleen maar te werken aan zaken die de Gemeente
betreffen, of heb ik ook nog een taak in het onder
wijs? Op een bepaald moment was het wel eens een
