m 8 De hear Vellenga hat ek sein dat ik mysels de spe- gel net foar halden haw. Nou sille Jo, üt de forhalen dy't ik hjir sa foar en nei halden haw, wol bigrepen hawwe dat de minske my altyd tige nei oan it hert leit en dat wy üs altyd biwust anti-kapitalistysk op- steld hawwe, ek anti-technokratysk en anti-burokra- tysk. Wy binne yn mannich opsjoch de minsken dy't sizze: De minske mei him net manipulearje litte troch hokker macht ek. Dat is üs ütgongspunt. De idéen dy't wyi hawwe troch üs bigienens mei de wrald lykje miskien earst hwat wünderlik, mar dy wurde stêve troch ündersikingen; wy fine dy byg. werom yn de blaudruk om to oerlibjen fan in oantal Britse ge learden dy't ik yn earste ynstansje neamd haw. Dat binne moderne wittenskipsminsken; harren idéen lib- ben ünbiwust yn üs organisaesje foartiid al. Wy fine dy nou werom yn in moderne wittenskiplike foarm. Us idéen binne fansels net sa üts-ünderlik. Der is yn 1951 in desintralisaesjerapport opsteld. It wurd „knep- pelfreed" is foar Jo ek gjin loaze klank; Jo witte ek noch wol hoe't troch de aksje dy't hjir fan kaem trije ministers nei Ljouwert kamen. Doe ynienen wiene de ministers wol ré om nei de Friezen to hark jen. Wy hawwe ek noch in kommisje foar de territoriale de- sintralisaesje dy't in bytsje op in dea spoar sit. Us kommissaris sit der dan nou wol wer yn, mar wy moat- te noch öfwachtsje hwat dit allegearre wurdt. As de partijen it desintralisaesjerapport ünderskreaun hiene P.v.d.A. en de rjochtse fraksjes dan hie de F.N.P. nei alle gedachten gjin skyn fan kans hawn. Mar de hiele desintralisaesje is nei 1951 op in sêft sin set; der is net al to folie fan torjochte kommen. Ik hoech hjir net wiidweidich F.N.P.-idéen nei foaren to bringen; ik kin Jo wol dat liket my in kollegiale died it dikke boek dat wy oer üs idéenwrald gear- stald hawwe bisoargje. Ik leau dat ik it wol by my haw. (De hear Tiekstra (weth.): Foar de Krystfa- kansje.) Ja, it is eat hwer't Jo wol hwat yn werom fine kinne. Dit wie even in petear mei de hear Vellen ga; hy gie op myn forhael yn en ik tocht, it soe ün- hoflik wêze net even op syn wurden yn to gean. Der is tusken de Foarsitter fan dizze Ried en my in lyts forskil fan miening yn dit opsjoch dat de Foarsitter gjin forbining leit tusken de lichte gewest- foarming en it driigjende spük sa sjogge wy dat fan gewestfoarming dy't üs fan boppe óf oplein wur de sil. Wy twifelje dêr oan; dat fiele Jo wol. As it Kolleezje ré wie om de moty fan de hear Heidinga oer to nimmen dan soe der al in hiel stik fan myn twifel weinommen wurde. Ik bin hjir in bytsje twifel- riedich oer en ik tink: Aensen wurdt it frijwillich dien. Wy hawwe it formoeden miskien dat Jo dat net iens ünderskriuwe dat hwat earst frijwillich oangien wurdt, aensen stadich oan ynstitusionalisearre wurdt. Dêr binne wy in bytsje bang foar. Wy hawwe der gjin twifel oer bistean litten dat wy de identiteit fan Fryslan fan de heechste prioriteit achtsje. Wy binne de grounwurkers dy't oan de basis operearje. Wy binne fan miening dat Fryslan net fordwine moat en dat de gewestfoarming dy't üs fan boppe óf oplein wurdt sünder de minsken der yn to kennen net troch- gean moat. Hwat sei Joop den Uyl ek mar wer? „Jo as mounich boarger hawwe it to sizzen." En nou sil dat fan boppe óf oplein wurde. Dat is eins stridich mei de Fryske geast dy't der is. As der dan gewest foarming komme moat en komme sil dan sil dat fan ünderen opkomme moatte en net fan boppe óf. Dat soe yn striid wêze mei de wiere demokraty. Dêrom steane wy ek folslein efter de moty fan de hear Hei dinga. It spyt my nou allinne dat nou wer yn it Frysk Deiblêd stiet mei in greate kop: „Fryslan moat bliuwe" en dan alles yn de Ried yn it Nederlansk nei foaren brocht wurdt. Ik fyn dat in bytsje skiednisforfalsking. Wy dogge biwust alles yn it Frysk: „Fryslan for dwine, nea". De heer Meijerhof: Ik wil nog even kort reageren op hetgeen door het College is geantwoord op mijn opmerkingen. In de eerste plaats spijt het me dat er t.a.v. d<e stand van zaken m.b.t. de aanvullende bijdrage nog geen licht in de duisternis is gebracht. Helaas kunnen we er weinig meer van zeggen. Ik hoop dat heb ik ook uit Uw antwoord begrepen dat we de hoogte van de aanvullende bijdrage begin volgend jaar zullen we ten. Ik heb begrepen dat dat ook voor de Wethouder een nieuwtje was. Dan kom ik nog even terug op mijn opmerking dat we met elkaar de schouders moeten zetten onder de oplossing voor het tekort dat er dan nog overblijft; we moeten tot een z.g. saneringsnota komen. De Wet houder is uitvoerig ingegaan op de kwestie van de sa neringsnota, maar hij is, dacht ik, even voorbij gegaan aan de suggestie die ik heb gedaan en die landelijk ook wel eens is geprobeerd, nJ. de burgers en ook de amb tenaren in alle geledingen erbij te betrekken om be sparingsmogelijkheden aan te geven. Misschien is de tijd te kort en is de ambtelijke commissie die bezig is met de saneringsnota zeer binnenkort al klaar met zijn werk zodat dit niet meer in te passen is, maar dat zou ik dan in tweede instantie graag duidelijk van de Wethouder willen horen. Ik heb bij de Wethouder een gematigd optimisme beluisterd wat betreft de rijksuitkeringen. Hij heeft een aantal punten genoemd die voor verbetering in aanmerking komen. In 1976 zal het openbaar lokaal vervoer geheel voor rekening van het Rijk komen. Daar moeten we dus nog even op wachten. De optrek king van de f 21,grensbedrag m.b.t. de uitkering i.v.m. de bebouwingsdichtheid, zal niet voor 1975 plaats vinden; dat hebben we ook uit de kamerstukken kun nen vernemen. Dat wil dus nog niet zeggen dat het in 1975 wel gebeurt. De verfijningsuitkering voor histori sche stadskernen is dus een feit; dat rolt op dit mo ment al. Aan deze drie door de Wethouder genoemde punten zouden we nog toe kunnen voegen de verbete ring die bij het kleuter- en basisonderwijs naar voren komt. Daarnaast is een van de grote problemen die in de open brief „De gemeenten in de tang" wordt genoemd het gebrek aan coördinatie. Daar zal ook iets aan gedaan worden. Welke financiële voordelen daaruit voortvloeien is moeilijk te zeggen; als die zich voor doen züllen die zich op een langere termijn uitstrek ken. Verder hebben we ook gezien dat deze Regering de interpretatie van de begrotingsnorm, zoals die in het verleden werd gehanteerd, wat anders bekijkt. Men spreekt nu, dacht ik, ook over structuurnorm. Als laatste punt zouden we kunnen noemen de extra 100 miljoen die in het Gemeentefonds is gestort. Ik dacht dat hetgeen ik in eerste instantie gezegd heb over het kritisch volgen verkeerd is overgekomen. Ik heb daarmee bedoeld te zeggen dat wij de rijks overheid kritisch moeten blijven volgen omdat de toe stand nog lang niet rooskleurig is. Uit de beantwoor ding van de Wethouder meen ik te moeten begrijpen dat hij hierin kritiek op de V.N.G. heeft beluisterd. Ik heb gezegd dat we de zaak, via de V.N.G., kritisch moeten blijven volgen. Dat is waarschijnlijk verkeerd overgekomen. Mijn laatste punt, wat de beantwoording door het College betreft, gaat over de geaccumuleerde tekorten. Wij zullen daarover in de toekomst nog wel iets horen; wij zullen wel voorstellen krijgen hoe we die moeten dekken. Ik heb uit de begroting die nu aan de orde is begrepen dat daarin min of meer al een voorstel wordt gedaan. Er is een geschat nadelig saldo voor 1973 van 3 miljoen dat onder het hoofdstuk „Overige diensten" is overgeboekt. We zien daar dat een bedrag van f 313.000,ten laste van 1974 komt. Die f 313.000, bestaat dan voor f 100.000,uit de afschrijving op de 3 miljoen. Hieruit lees ik een voorstel dat op dit moment aan de Raad wordt gedaan om het tekort dat voor rekening van de Gemeente blijft m.b.t. 1973 in 30 jaar af te schrijven. Hoe valt dit te rijmen met de opmer king van de Wethouder dat nog voorstellen aan de Raad zullen worden gedaan? Dan een kleine opmerking m.b.t. de financiële be schouwingen van de heer Visser. De heer Visser brengt nog even in herinnering zoals ik ook de afgelopen vier jaar in de beschouwingen heb betrokken het geen door hem namens zijn fractie bij de begroting 1972 naar voren is gebracht. Hij heeft daarbij opge merkt dat hun standpunt van toen nog steeds geldt. Datzelfde zou ik ook kunnen zeggen van het stand punt dat wij in 1972 naar voren hebben gebracht. Ik dacht dat, als de voorstellen toentertijd ik heb ze in mijn beschouwingen even genoemd als het huiswerk van weth. De Jong waren aangenomen, we toch 9 niet waren ontkomen aan de situatie waarin we op dit moment verkeren, n.l. de art. 12-situatie. De heer Visser: Nog een korte opmerking n.a.v. de laatste vraag die ik vanmiddag gesteld heb m.b.t. de matiging van de uitgaven van het gemeentelijk apparaat. De Wethouder heeft vanmiddag gesteld dat de Commissie Beleidsplanning hier reeds mee bezig is. Aan die commissie zijn een drietal taken opgedragen; deze commissie moet o.m. voorbereidingen treffen voor een saneringsnota die komende is. Nu heb ik van de Voorzitter begrepen dat het bericht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken niet meer dit jaar verschijnen zal; dat zal in ieder geval 1974 worden. Dat betreft dus de extra bijdrage 1973. Ik heb de vraag gesteld: Heeft U aanleiding gevonden om, vooruitlopend op en daar wil ik het accent op leggen een sanerings plan, maatregelen te overwegen die kunnen leiden tot een matiging van de uitgaven van het gemeentelijk ap paraat? Ik moet U zeggen, ik steek nu ruim 25 jaar mijn neus wel eens in een andere keuken ook een overheidskeuken, alleen worden er andere potjes ge kookt en ik ben er van overtuigd dat er in de over heidssfeer dat geldt niet alleen voor de hogere over heden maar ook voor de lagere overheden i.e. de ge meenten op het terrein van de apparaatskosten po sitieve resultaten geboekt kunnen worden. De vraag is alleen: Is de wil om dat uit te voeren aanwezig? Mis schien kan de Wethouder hier nog even op ingaan. Bij mij is de beantwoording zo overgekomen dat de Wet houder eigenlijk sprak over de periode na de verschij ning van het saneringsplan. Ik heb duidelijk gemikt op de periode voor het verschijnen van dat plan. De Voorzitter: Ik wil proberen nog voor de pauze mijn aandeel van de beantwoording te leveren. Er zijn voor mij, dacht ik, niet meer zoveel vragen over gebleven. De heer Vellenga heeft twee problemen aangeroerd waarop ik zal moeten reageren. Het eerste stel ik even uit tot wij straks de moties van Axies behandelen. Het tweede punt is de problematiek van de werking van de raden en commissies. Ik heb in eerste instantie al gezegd dat ik wel de mogelijkheid zag om bij een aan tal wijzigingen, die wij toch bij de raden moeten aan brengen, dit mee te nemen. Na hetgeen U in tweede instantie gezegd hebt, heb ik begrepen dat U zegt dat wij ons goed moeten realiseren of het bestel, zoals het er nu is, wel goed reilt en zeilt. Het is niet zo dat U het principe onder de loep wilt nemen. Het zou kunnen zijn dat er bijgeschaafd moet worden of dat een enkele commissie wel opgeheven kan worden. Ik moet U zeg gen dat we daar so wie so op terug komen, want wij moeten ons er op beraden, zeker als er een nieuwe Raad optreedt, bij het compleet opnieuw bemannen van alle raden en commissies. Dan zullen we daarbij ook goed na moeten gaan er zijn enkele commissies in feite nu al slapende hoe wij verder gaan. Over de wijze waarop dat moet gebeuren zullen wij ons nog moeten beraden. Wij moeten die commissies en raden niet domweg opnieuw bemannen, wij moeten ons daar bij goed realiseren of we op de goede weg zijn. Als we het op die basis eens zijn dan is het in orde. Dan richt ik mij met een vraag tot de heer Heidinga omdat hij de motie die door alle fracties is ondertekend heeft ingediend. Ik vraag U ik dacht dat dat de waarde van de motie totaal niet beïnvloedt, maar dat die dan wat zuiverder gesteld wordt de woorden „het voornemen van de Regering" te wijzigen in „een uitlating van de Regering" of „een mededeling van de Regering". Het is n.l. geen voornemen van de Re gering; men heeft iets kenbaar gemaakt in een dis cussie. De heer Vellenga heeft terecht opgemerkt dat de Regering geen standpunt heeft ingenomen. Maar ik dacht dat de waarde van de motie niet verandert als we de door mij voorgestelde wijziging aanbrengen. Het is m.i. formeel juister als we er „kennis genomen hebbende van een mededeling van de Regering" of „ken nis genomen hebbende van een uitlating van de Rege ring" van maken. (De heer R.P. van der Veen: Misschien is „gedachte" het goede woord.) Dat kan ook. (De heer Tiekstra (weth.): Dan moet het zijn „uitgesproken gedachte".) (De heer B. P. van der Veen: Het is een „boze gedachte".) De heer Heidinga: Ik dacht dat U het wel wat te simplistisch beziet. Er is in de kranten nogal wat over geschreven dat minister De Gaay Fortman dit eerst helemaal niet van plan was, maar dat hij onder druk uit het Kabinet er toe overgegaan is om toch deze gewestvorming en die nieuwe indeling te publi ceren. (De Voorzitter: Pas op, dat is de filosofie van verschillende bladen.) Dat zuigen ze meestal niet uit hun duim. Maar ik vind het goed dat de wijziging wordt aangebracht. De Voorzitter: Zullen we er dan maar „medede ling" van maken? Ja? Goed, dan is het nog zo posi tief mogelijk. Ik dacht dat we de motie dan als afge handeld kunnen beschouwen. Hij is door alle fracties ondertekend. Is er iemand die stemming verlangt over deze motie? De motie, ondertekend door alle fractie-voorzitters, wordt met alg. stemmen aangenomen. De Voorzitter: De heer Van der Veen heeft ge zegd dat wij niet zijn ingegaan op zijn opmerking, waarbij hij er voor pleitte dat degenen die straks af studeren aan de agogische akademie ook een plaats in de samenleving zullen kunnen vinden. Ik ben het daarmee eens. Dit is natuurlijk een algemene proble matiek die zich niet beperkt tot de agogische akade mie. Er zijn meer opleidingen waarbij het risico aan wezig is dat een aantal afgestudeerden niet binnen redelijke termijn een plaats in de samenleving kunnen vinden. (De heer Rijpma: Ja, denk maar eens aan de juridische faculteit.) Wij zullen daar aandacht aan moeten schenken; de wijze waarop dat moet gebeuren is punt 2. Dit lijkt mij niet een specifiek probleem van de agogische akademie. Ik kan U nog wel dit zeggen. Toen wij met de Staatssecretaris hebben gediscussieerd over het tot ontwikkeling komen zowel van de ago gische akademie als van bepaalde stromen van de sociale faculteit, is wel naar voren gekomen dat wij ons er wel degelijk op moeten beraden dat dit moet gaan in de richting dat er een zo redelijk mogelijke zekerheid wordt ingebouwd dat het ook zinvolle op leidingen zijn waaraan de samenleving behoefte heeft. Dat hebben wij volledig onderschreven. (De heer Vellenga: De advertenties in de diverse bladen laten toch wel duidelijk de vraag zien naar dit soort men sen.) Dit was dus mijn reactie op hetgeen de heer Van der Veen hierover zei. Overigens, hij heeft later zelf ook al gezegd dat je al deze dingen een beetje relatief moet zien, toen hij in een heel ander verband stelde dat hij blij was dat niet alles even rationeel gebeurt. De heer Van Haaren is nogal uitvoerig ingegaan op de kwestie van de openbaarheid van de raadsadvies- commissies en de mogelijkheden tot het aansnijden van bepaalde onderwerpen door raadsleden. Daartoe heeft hij twee moties ingediend en daar komen we straks nader op terug. (De heer Vellenga: Gaat het College straks ook zijn standpunt t.a.v. de moties duidelijk maken?) Ja, ik zal er dan absoluut op ingaan. Ik wilde het niet nu doen omdat we er dan twee keer over praten. Dan nog even iets over hetgeen de heer Singelsma heeft gezegd over gewestvorming. Ik interrumpeer nFt zo vaak als U, mijnheer Singelsma, maar toen U daar over eens bezig was, heb ik U zult zich dat mis schien herinneren gezegd: „Jo sjogge spüken." Dat gyng doe oer itselde ünderwerp. Ik haw yn earste yn stansje, tocht ik, nochal düdlik sein dat men kin dat leauwe as net; dat is in oar punt wy de regio- foarming hwer't wy mei dwaende binne perfoarst net sjogge as in foarüt rinnen op de gewestfoarming dy't lanlik yn diskusje is; wy sjogge it wol as in foarm fan gearwurkjen. It hat, sa't Jo witte, ek in oare struk- tuer. It hat hiel düdlik bliken dien, los fan de proble- matyk fan de gewestfoarming, dat der op alderhanne mêd gemeenten gearwurkje moatte, meiinoar prate moatte oer bipaelde Onderwerpen dy't wy yn it ünt- werp-regiofoarming ek düdlik oanjown hawwe. Ik sjoch it wier ik haw dat ek sein doe't wy hjir mei inoar oer praet hawwe as twa öfsünderlike proble men. Ik jow Jo wol ta dat, as der letter al hwat fan gewestfoarming tolanne komme moat en dan fyn ik it noch in apart probleem oft yn Fryslan dan al

Historisch Centrum Leeuwarden

Raadsverslagen van de gemeente Leeuwarden, 1865-2007 (Notulen) | 1973 | | pagina 7