V
'V'
16
De hear Jansnia: Ik wol t.o.f. punt 403 graech myn
wurdearring ütsprekke. Ik bin it der hielendal mei
iens.
Mei punt 404 leit it in bytsje oars. It giet om de
regeling foar byldende kunstners. De ütjeften dêrfoar
wiene yn 1973 f 237.936,de apparaetskosten wiene
goed f 86.000,Ik kom dan hwat de apparaetskosten
oangiet op 37 Dat is wol och sa heech. Dat sil
sjoen de aerd fan dizze regeling ek wol net oars
kinne, mar ik haw my öffrege oft dit allinne bi
trekking hat op kunstners üt Ljouwert of oft dit ek bi
trekking hat op kunstners üt oare gemeenten. Ik mien
to witten dat it ek bitrekking hat op oare gemeenten.
Myn fraech is dan: Moat nou de gemeente Ljouwert
dizze apparaetskosten bitelje foar dy oare gemeenten
of krije wy dêr ,,ponds-ponds-gewijze" üs part fan
werom? As dat net it gefal is soene wy der dan net
forstanniger oan dwaen der op de ien of oare manier
in mienskiplike regeling fan to meitsjen It giet,
tocht ik, net oan dat wy dizze kosten allinne drage.
De heer CL de Jong: Ik wil graag mijn vraag kop
pelen aan punt 401. Als ik de huidige situatie zie van
de G.S.D. in de buurt van het Jacobijnerkerkhof met
betrekking tot het parkeervraagstuk dan is mijn vraag
of bij het nieuwe gebouw aan het Vliet rekening is
gehouden met parkeervoorzieningen vooral in verband
met het bezoek op de vrijdag. Zijn er voorzieningen
voor cliënten en personeel? (Mej. De Vos: De mensen
die daar komen hebben geen auto.)
De heer De Vries (weth.): Ik zou graag de vraag
over de spreekkamers willen delegeren aan de direc
teur van de G.S.D.die is zeer sterk betrokken ge
weest bij de opzet van het nieuwe gebouw.
Ik wil aan het adres van de heer Jansma wel graag
een paar opmerkingen maken over de B.K.R. Hij heeft
gelijk als hij constateert dat er misschien een oneven
wichtigheid is gegroeid. Het is inderdaad zo dat de
dienst van de gemeente Leeuwarden de hele zaak van
de commissie voor de B.K.R., de aankopen en advise
ring, begeleidt. De gemeenten doen een aanvraag bij
de dienst van hun eigen gemeente; de betreffende stuk
ken komen bij de G.S.D. Leeuwarden. Hier zetelt de
commissie die aan de gemeenten van herkomst van de
kunstenaars adviseert over aankoop van kunstwerken.
De kosten die wij maken worden gedeclareerd bij de
andere gemeenten, maar de vergoeding die het rijk
hiervoor geeft schiet aanmerkelijk tekort; de kosten
die overblijven nemen wij wel op het zere been. Op het
ogenblik zijn wij bezig met een commissie onder leiding
van de Consulent voor Complementaire Sociale Voor
zieningen dit hele probleem eens onder ogen te zien.
Wij brengen inderdaad offers ten behoeve van andere
gemeenten. Wij zijn bezig na te gaan in hoeverre wij
t.a.v. deze zaak öf kunnen komen tot een regeling
waarbij de gemeente Leeuwarden de zaak in handen
neemt en de kosten declareert aan alle gemeenten
integraal alle kosten, misschien naar rato van het aan
tal uitkeringsdagen öf kunnen komen tot een ge
meenschappelijke regeling; welke oplossing gekozen
wordt weten wij nog niet precies, maar de directeur
van de dienst en de heer Hoogcarspel hebben op zich
genomen deze zaak via b. en w. van Leeuwarden ter
kennis te brengen van de V.N.G., afd. Friesland, om
daardoor het overleg met de andere gemeenten hier
over te openen.
De opmerking van de heer De Jong over de parkeer
voorzieningen wil ik ook graag aan de heer Aarts over
laten.
De heer Aarts: Ik weet niet of iedereen zich een
voorstelling kan maken van de situatie in het nieuwe
gebouw. Het tot stand komen van de spreekkamers is
natuurlijk zoals alles een compromis geweest tussen
de wensen die wij hadden en de ruimtelijke en finan
ciële mogelijkheden die er waren. Onze aanvankelijke
vraag om 16 spreekkamers kon gezien de beschikbare
ruimte en de beschikbare financiën niet ingewilligd
worden. De architect is er dank zij een ingenieus op
bouwsysteem van de spreekkamers in de vorm van
een honingraat zo zou je het kunnen noemen in
geslaagd om toch nog 11 spreekkamers in het geheel
te verwerken. De vraag heeft zich inderdaad voorge
daan of die spreekkamers niet wat te klein en te on
aanlokkelijk van vorm zouden zijn. De architect heeft
ons echter de verzekering gegeven dat het wanneer
die kamers eenmaal klaar zijn het is op het ogen
blik natuurlijk moeilijk om daar een indruk van te
krijgen en goed ingericht en verlicht zijn reusach
tig mee zal vallen. De kamers zijn inderdaad klein;
er is een vast tafeltje in het midden van die kamers.
Ze zijn niet geschikt om alle gesprekken te voeren
die bij de dienst voorkomen. Daarom heeft de archi
tect op ons verzoek 2 van de kamers groter gemaakt;
daaruit heeft hij de honingraathoek weggenomen.
Daarnaast is er aan de zijkant van de hal nog een
vrij grote ruimte gebouwd, zodanig dat die ook als
heel prettige spreekruimte ingericht kan worden. Het
is dus zo dat cliënten waarmee echt een indringend
gesprek moet worden gevoerd op grond van hun relatie
met de maatschappelijk werker niet in die kleine
spreekkamers moeten worden ontvangen, maar dat die
in een andere spreekkamer ontvangen kunnen worden.
Wij geloven dat het compromis tussen de wens naar
veel spreekkamers en de uitvoering die er toe geleid
heeft dat de spreekkamers iets kleiner zijn geworden
dan wij gehoopt hadden toch tot een resultaat leidt
dat zeer aanvaardbaar is voor de ontvangst van de
cliënten.
Wat de zin: „Ook aan de receptie zal de nodige aan
dacht worden besteed." betreft kan ik zeggen dat dat
betrekking heeft op de taak van de receptionisten en
die van de spreekuurambtenaren die de mensen op het
ochtendspreekuur en ook wel op afspraak ontvangen.
Wij vinden dat de receptionisten mensen moeten zijn
die een goede relatie met de cliënten kunnen opbouwen,
die de mensen op een menselijke en vriendelijke manier
tegemoet kunnen treden en die ook in staat zijn om
agressiviteit die nog wel eens voorkomt op te vangen.
Wij zijn druk aan het werk om te proberen dat zo
goed mogelijk te regelen. Wij menen op dit moment
ook dat er twee receptionisten moeten zijn zodat er de
hele dag toch minstens één receptionist beschikbaar is
om daar volledige aandacht aan te besteden.
Nu nog iets over de parkeerruimte. Naast het ge
bouw is een steegje dat de verbinding vormt tussen
het Noordvliet en de M.H. Trompstraat. Links daarvan
komt een pad dat een eigen weg wordt van de G.S.D.
en daaraan komt een eigen terrein dat als parkeerter
rein kan worden gebruikt voor de ambtenaren die be
slist een auto nodig hebben voor hun werk en voor de
leden van de commissies die bij de dienst moeten zijn.
Parkeerruimte voor de bezoekers is er naar onze me
ning redelijk voldoende in de omgeving van het ge
bouw aan de openbare weg en op de openbare parkeer
plaatsen.
E. Dienst Sociale Werkvoorziening.
De hear Jansma: Even hwat oer punt 408. Dat giet
oer in 4-tal dingen. It earste dêr't ik hwat fan sizze
wol is it pleatsen fan minsken yn W.S.W.-forban op
bütenobjekten. Ik haw dêrby tocht oan de Plantsoene-
tsjinst en de Tsjinst foar Sport en Rekréaesje. Is it
nou wier net mooglik dat by dizze tsjinsten minsken
op groun fan de W.S.W.-regeling op bütenobjekten
pleatst wurde? Ik tocht dat der op it terrein fan de
sportfoarsjennings, sportfjilden, oprümjen fan alles en
noch hwat, dochs wol in mooglikheit wêze moast sjoen
de stan fan de wurkleazens op dit momint.
It twadde punt giet oer de W.S.W.-haedarbeiders.
Der binne der 38, stiet yn it antwurd, op it administra-
tyf sintrum en 20 yndividueel pleatst. Nou hawwe wy
as gemeente de bifoarderingsplicht, sa't dat hjit. De
léste tiid is der hwat Den Haech oangiet lit ik it
sa mar sizze in kentering kommen. Foarhinne wie
it sa, alles moast eins op ien bipaeld sintrum sitte.
Mar der is ek düdlik in mooglikheit oanjown om yn
W.S.W.-forban minsken by oerheitsynstellingen, by
semy-oerheitsynstellingen, mar ek by winstjowende
bidriuwen to pleatsen. Myn fraech is oft de gemeente
dy't de bifoarderingsplicht hat hjir net hwat mear
oan dwaen kin nou't der safolle wurkleaze haedarbei-
ders omrinne yn üs gemeente. Ik soe der foar pleitsje
wolle dat hjir fan de kant fan de gemeente aerdich
hwat aktiviteiten foar üntwikkele waerden nou't dy
mooglikheit der is. Ik haw heard dat de W.S.W.-kom-
T*.
misje dy't op dit punt b. en w. advisearje moat hjir
net direkt sa posityf oer tinkt, mar it kin wêze dat
myn ynformaesje op dat punt net alhiel goed is. Mocht
de W.S.W.-kommisje fan miening wêze dat it alle-
gearre mar in bytsje by inoar sitte moat dan siz ik:
Dêr bin ik it net mei iens.
It tredde punt giet oer de E-objekten. Troch jo is
antwurde dat op it eagenblik it oanöod noch tige
lyts is, mar dat oer dizze saek op koarte termyn ocr-
liz komme sil mei it Gewestlik Arbeidsburo. Myn
fraech is oft dat yntusken bard is en as dat net sa
is wol ik graech dat it al bart, hwant as myn ynfor-
maesjes goed binne dan sil it dochs mooglik wêze om
yn it ramt fan dizze regeling dêr't nochal aerdich jild
foar ynbard wurde kin it giet per man om f 470,-
yn 'e wike dy't wy der as gemeente foar krije kinne
mei in objekt, al wie it allinne mar in proefobjekt, to
eksperimentearjen.
It léste punt giet oer de T.A.P.-regeling. Dy is ear-
der op 'e joun ek al troch de wethalder oanhellc wur-
den. It is my bikend dat in oantal oare gemeenten
hjir in folie greater gebrük fan makket forhal-
dingsgewize dan as wy yn Ljouwert dogge. Wy
soene in foarbyld nimme kinne oan de gemeente it
Bildt. Dêr wurdt enoarm folie yn kartotheek brocht.
Ik soe oanriede wolle: Nim ris kontakt op mei it
kolleezje fan de gemeente it Bildt en eventueel mei
de direkteur fan Gemeentewurken fan dy gemeente.
Men is dêr geweldich ynventyf. It tilt sa stadich oan
op fan ryksregelingen, ik leau dat wy dêr in nutticli
gebrük fan meitsje moatte. It is spitich dat al dy
regelingen der kommen binne omt der sa'n greate
wurkleasheit is, mar se binne der nou ienkear en ik
tocht dat it wier in taek wie fan üs gemeente om hjir
goed op yn to spyljen. It is fakentiids tige ynge-
wikkeld, mar ik hoopje dat de ynventiviteit en de
kréativiteit foldwaende wêze sille en om it yn it Frysk
to sizzen: Wêz redsum en fornimstich.
Mevr. Visser-van den Bos: In vraag 405 wordt wel
gevraagd hoeveel werknemers er nog geplaatst kun
nen worden, maar ik zou graag willen weten hoeveel
personen nog wachten op plaatsing bij de D.S.W. Het
is mij n.l. bekend dat er onder de jongeren nogal wat
mensen zijn die inderdaad behoren tot de groep die,
afgezien van de huidige werkloosheid, toch moeilijk
plaatsbaar zijn en dat sommige instanties cr wel bij
zonder graag over zouden willen praten ik dacht
dat er ook zo hier en daar over gepraat wordt om
eens een poging te wagen deze jonge mensen in dc
D.S.W. onder te brengen. Dan is het wel belangrijk
te weten hoeveel mensen er nog wachten op plaatsing,
omdat wij via het Arbeidsbureau merken dat er eigen
lijk daar nooit iets aan gebeurt. Hoe is die samen
werking? Hoe gaat het met mensen die bij het Ar
beidsbureau staan ingeschreven, maar die nooit ver
wezen worden omdat men daar denkt dat zij toch niet
te plaatsen zijn? Gebeurt daar nog iets mee, ook al
krijgen zij geen uitkering?
De heer O. de Jong: Er mag geen misverstand be
staan over het feit dat ik alle waardering heb voor
het werk dat de D.S.W. doet voor de daar geplaatste
mensen en voor de gemeenschap. Toch neem ik de
vrijheid een enkele opmerking te maken en enkele
vragen te stellen. Mijn eerste opmerking is dat glo
baal uit de omzetgegevens die ik over 1973 tot mijn
beschikking heb blijkt dat er op bepaalde afdelingen
een behoorlijk produktief bedrijf is opgebouwd. Dat
betreft o.a. de boekbinderij; m.i. zijn daar moderne
arbeidsbesparende machines voor handen waardoor
het mogelijk is een groot deel van het aangeboden
werk snel te verwerken. Het Administratief Centrum
beschikt over een zeer modern en kostbaar machine
park dat in een beroepsbedrijf offsetdrukkerij met een
omzet van 3 ton per jaar nooit uit de opbrengst ge
financierd zou kunnen worden. Naar aanleiding van
deze opmerkingen zou ik enkele vragen willen stel
len. Is het zo dat een groot gedeelte van de omzet
van de D.S.W. komt van niet overheids- en semi-over-
heidsinstellingenZo ja, hoe hoog is dat percentage?
Zijn de door het Administratief Centrum berekende
prijzen in overeenstemming met de bestaande schema's
van de grafische bonden of is men scherp zakelijk,
concurrerend als het om het aantrekken van orders
gaat en gaat men daardoor ver onder de bestaande
prijzen hetgeen u dan de vrije markt noemt? Indien
dat laatste het geval is is het dan juist dat een over
heidsinstelling op deze wijze concurrerend tegen de
beroepsbedrijven optreedt en daardoor mogelijk in
strijd is met de Wet op de Sociale Werkvoorziening?
Tegenwoordig wordt door diverse overheidsinstellingen
klein offset-apparatuur aangeschaft; gister bleek dat
nog uit een advertentie van de P.P.D. Is het niet juist
dat dat werk beter door de D.S.W. zou kunnen worden
gedaan
De heer De Vries (weth.)Ik begin eerst maar
met de opmerkingen van de heer Jansma die gevraagd
heeft of wij niet meer mensen kunnen plaatsen op
buitenobjecten wanneer de werkplaats vol is. Dat is
een zaak die wel voortdurend de aandacht heeft, maar
wij zitten daarbij met twee problemen. In de eerste
plaats moeten er passende objecten worden gevonden
en in de tweede plaats moeten de mensen die daar
geplaatst worden het zelf ook willen, want het zijn
allemaal mensen die door in de persoon gelegen fac
toren uit het produktieproces zijn geraakt. Dat luistert
vrij nauwkeurig. De procedure van het zoeken van
projecten gebeurt naar mijn gevoel met de grootst
mogelijke zorgvuldigheid; dat is ook nodig. Maar ter
voorkoming van ongelukken en verdrietige ervaringen
is het gewoon nodig dat ook het zoeken van projecten
met de grootst mogelijke zorgvuldigheid geschiedt zo
dat er zo weinig mogelijk teleurstellingen achter van
daan komen. Zo nu en dan mislukt zo'n project en
daarmee is niet alleen de man in kwestie die daar ge
plaatst was niet geholpen maar ook de naam van de
D.S.W. als zodanig komt daardoor min of meer in
diskrediet en dan moet je er weer een tijdje tegenaan
voor men weer voldoende vertrouwen heeft om op
nieuw een dergelijke werknemer te plaatsen. Wij zit
ten als gemeente met de bevorderingsplicht, heeft de
heer Jansma gezegd; dat is inderdaad zo. Ik kan tot
zijn geruststelling zeggen dat de W.S.W.-commissie
voortdurend alert is op deze zaak; die probeert mede
aan de hand van hetgeen in de W.W.V.-commissie en
in de R.W.W.-commissie aan de orde is tot een co
ördinatie van het beleid te komen. Met name in de
R.W.W.-commissie daarin is ook het Arbeidsbureau
vertegenwoordigd gebeurt het vrij regelmatig dat
er gewikt en gewogen wordt of de man in kwestie
niet thuis hoort op de sociale werkplaats of op een
D.S.W.-object. De Wet Sociale Werkvoorziening func
tioneert met de opzet de mensen terug te brengen in
het particuliere bedrijfsleven; dat is eigenlijk de hele
filosofie die er achter steekt. Maar het gaat vaak om
mensen die al op een bepaalde manier uitgerangeerd
zijn en je ziet dan ook dikwijls dat een plaatsing bij
een sociale werkplaats of op een D.S.W.-object in de
praktijk een permanent karakter krijgt.
T.a.v. de E-objecten ligt de zaak nog wat ingewik
kelder, want met name het Arbeidsbureau weegt de
zaken t.a.v. de passendheid van het werk voor de
betreffende werknemer bijzonder zwaar en legt hier
een vrij grote barrière in; het moet allemaal aan
exacte normen voldoen. Het bestand werknemers dat
daarvoor in aanmerking komt is in onze gemeente
dat heeft de praktijk uitgewezen niet zo groot.
De bespreking met het Gewestelijk Arbeidsbureau
staat nog steeds op onze agenda; wij hebben al ge
probeerd om tot een afspraak te komen, maar wij heb
ben moeten schuiven met de data. Het komt nu weer
binnen het bereik, want wij willen de hele zaak van
de mogelijkheden die de rijksregelingen bieden nog
eens allemaal collectief aan de orde stellen om tot
een zo goed mogelijke integratie te komen van het
werk van de sociale werkplaats aan de ene kant en
het Gewestelijk Arbeidsbureau aan de andere kant.
Mevr. Visser heeft gevraagd of er wel de nodige
aandacht wordt besteed aan mensen die in de praktijk
bijzonder moeilijk plaatsbaar blijken te zijn. Ik moet
hierop antwoorden dat het in de praktijk zo is dat er
een aantal werknemers zijn die wij eigenlijk hebben
afgeschreven, die wij hebben moeten afschrijven. Wan
neer je deze mensen op de sociale werkplaats aan het
werk zou zetten dan zou je binnen de kortste keren
de hele zaak in disorde brengen. Mevr. Visser zal bin
nenkort hopelijk meegaan met een excursie naar de
sociale werkplaats. Dan zal zij zich zelf maar eens
