4#
de Algemene Bijstandswet en de Wet Werkloosheidsvoorziening waardoor er een toeneming van het
aantal overuren door ambtenaren van de dienst valt te constateren. Wij zouden graag voorop willen
stellen dat wij niet bij voorbaat nee willen zeggen tegen een eventuele personeelsstop of zelfs in
krimping van het personeel. Waar wij niet mee akkoord kunnen gaan is de veronderstelling dat cij
fers zonder meer als uitgangspunt voor een besluit kunnen worden genomen zonder dat duidelijk is
wat de consequenties zullen zijn voor de kwaliteit van de hulpverlening. Zeker ook is dit het geval
voor de afstoting van het algemeen maatschappelijk werk naar de stedelijke Stichting voor Maat
schappelijke Dienstverlening zonder vooroverleg met genoemde stichting. Juist nu blijkt dat de hulp
verzoeken ingewikkelder worden wordt het steeds duidelijker dat materiële en immateriële hulpver
lening niet van elkaar gescheiden kunnen worden om de dienst niet te degraderen tot een uitkerings-
fabriek. Wij zullen dan ook een motie indienen waarin wij vragen het aantal maatschappelijk werkers
binnen de afdeling Individueel Maatschappelijke Zorg te handhaven op het huidige aantal. De toe
nemende druk op de maatschappelijke dienstverlening wordt mede veroorzaakt door conjuncturele
factoren. Het opvangen van het probleem van de toenemende werkloosheid en in het bijzonder de
jeugdwerkloosheid ziet het college vooral als taak van de beroepsmatige jeugdwerkinstellingen. Nog
afgezien van de vraag of dit wel ooit voldoende kan zijn betekent dit voor sommige instellingen een
grote verzwaring voor de ook nu al zware taak, vooral voor de beroepskrachten in zo'n centrum die
de aangevraagde projecten in het kader van de bestrijding jeugdwerkloosheid moeten opzetten en
begeleiden. Aan uitbreiding van de staf van deze centra zal o.i. in sommige gevallen niet te ont
komen zijn willen zij de door het college toegedachte taak kunnen uitvoeren.
Zo kom ik dan vanzelf terecht bij de door u voorgestelde toetsing van de open jeugdcentra op hun
doelmatigheid in verband met de personele bezetting en hun activiteitenpakket. U stelt voor dit op
zichzelf toe te juichen onderzoek uit te laten voeren door de Raad voor Jeugdaangelegenheden. Ik
vraag mij af of de Raad voor Jeugdaangelegenheden, met alle belanghebbenden die er zitting in
hebben, wel zo geschikt is voor deze taak. Ook stelt u voor alvorens een besluit te nemen over de
subsidie-aanvraag van de stichting Krats de resultaten van dit onderzoek af te wachten. Gezien de
lange tijd dat dit initiatief voor en door de werkende jongeren onderweg is geweest lijkt het mij
niet juist de beslissing over Krats nog langer uit te stellen. De situatie dat de jongeren die zelf met
initiatieven komen maar al te vaak met allerlei kluiten in het riet worden gestuurd heeft o.i. wel
lang genoeg geduurd. Wij zijn het met het college eens een onderzoek in te stellen naar de werk
wijze en doelmatigheid van het beroepsmatig jeugdwerk, maar willen niet dat Krats daardoor de
dupe wordt.
Tot slot komen wij er niet onder uit nog enige opmerkingen te maken over de financiële conse
quenties van onze voorstellen. Bij herhaling hebben wij gevraagd om de adviezen van de ambtelijke
werkgroepen die het voorwerk van het beleidsplan hebben gedaan ter inzage te krijgen, dit met de
bedoeling onze prioriteiten een financiële dekking te geven. Door dit te weigeren is het ons prak
tisch onmogelijk gemaakt met reële alternatieve dekkingen voor onze wensen te komen. Onze wen
sen komen financieel per saldo op het volgende neer:
1. handhaving subsidie woningverbetering 45.000,
2. voortzetting instandhoudingsregeling 32.000,
3. handhaving 2 maatschappelijk werkers G.S.D. 70.000,
4. subsidiëring ambulante functionaris 4.000,
5. subsidiëring stichting Krats 20.000,
6. subsidiëring oriënteringsfase Molenpad 9.000,—
Als alternatieve dekking zouden wij willen gebruiken:
1het uitgetrokken bedrag voor de B.B.
(op blz. 19 van het vraag en antwoord-boek geeft u zelf
al aan dat in de nabije toekomst waarschijnlijk dit bedrag
niet meer door de gemeente behoeft te worden betaald;
dat komt dus vrij)
2. het overige deel van de verfijningsuitkering historische
stadskernen
totaal
blijft ongedekt
totaa I
30.000,—
180.000,—
77.000,-
107.000,-
73.000,—
Mochten onze wensen worden aangenomen en mocht het college geen mogelijkheid zien om alsnog
dekkingsmiddelen aan te geven dan stellen wij voor een beroep te doen op een evenredige verhoging
van de onroerend goedbelasting tot dit bedrag.
LJa&trzC*
19
Aan het eind van deze algemene beschouwing wil ook ik mijn waardering uitspreken voor het vele
werk dat is verzet bij de totstandkoming van dit beleidsplan.
De Voorzitter schorst, om 15.45 uur, de vergadering voor de pauze.
De Voorzitter heropent, om 16.15 uur, de vergadering.
De hear Singelsma: It fait net ta om als leste yn de rige, nei't men al fjouwer bitufte sprekkers
heard hat, noch de oandacht to halden. It is my opfallen dat ien fan de wethalders der al muoite mei
hie. Ik kin my dat best foorstel Ie, men wol dan wol ris in wurdtsje kwyt. Iksoesizze, fan myn kant is it
frij pik. (De hear Ten Brug (weth.): Jo hawwe jo best haldén oant nou ta.) Ja, mar ik kin it my goed
foarstelle hwant ik moast my ek wol ris ynhalde, mar jo binne dan hwat ütlittender, nou. (De hear
Ten Brug (weth.): Jo binne ynbanniger.) Ja, ik bin hwat ynbanniger, hwat mear in yntroverte figuer
as it waldtype dat hjir ek wol fortsjintwurdige is. (Laitsjen) Sa as de dumny faek funktionearret as de
rospeal fan it tsjerkefolk sa binne faek ek de lytse partijen de rospeal van de greate partijen.
Resepsjes binne fan dy gelegenheden dêr't men al fuskjende en sounfreegjende in profte gewaer
wurde kin. Der binne fan dy minsken, ek hjir wol yn de seal wierskynlik, dy'f dizze franje yn de
oerheitssfear der of knippe wolle. Dat binne de sunichheitsapostels dy't fan miening binne dat eltse
buorrel dy't op oerheitskosten skonken wurdt it folk Ontstellen is en dat it steesoan deselde klub fan
waermmielrinders is dy't men dêr tsjin komt. Ik moat sizze, de kommunikaesje en as gefolch dêrfan
de ynformaesje soe in stik minder wurde. Fan 'e wike wie der wer sa'n feestlike gearkomste yn forban
mei it ofgean fan de hear Van der Mark as deputearre. Men stiet forsteld as men dan heart hoefolle
lju jin dan in waerm hert tadrage, en dan mei namme de F.N.P. Ien fan dizze waerm-hert-tadragers
lüstere my seis yn't ear dat syn wiif wol ris op üs stimde. (De hear Ten Brug (weth.): Elts gesin hat syn
eigen problemen.) (Laitsjen) Ja, dat is in goeije. Mar hy sei der by dat hy der jit net ta komme koe.
Dat die my ek noch gjin nij hwant hy wie in wethalder fan de klub fan de hear Ten Brug. (De hear
Ten Brug (weth.): It wie myn frou dochs net?) Né, it wie jou frou net. Hy hie wol hwat oars, hy woe
stomme graech witte oft wy jit gjin spul hiene, bygelyks oer it leauwe, hwant och, dat spul rint by
üs hwat troch inoar hinne. Ik sei: Myn beste man, wy spegelje Os oan it C.D.A. Dêr sizze se ek:
Prate oer it leauwe makket faek kalde herten en waerme hollen. Dat roun aIsa mei in skampskot of,
mar hy woe my ek jitte in goede rie jaen. Hy sei: Hawwe jo wol yn de gaten dat de oare partijen
jimme de moaiste apels üt 'e koer snobbe hawwe? Eltse partij sjocht nou de wearde yn fan it lanskip,
de omjowing, de tael, de kultuer, en seis binne der al luden oer wer mear oandacht foar lytsskaliger
bidriuwen. Nou, sei er, ik haw dat mei oandacht folge, mar jimme bliuwe aenst mei it rupstekkirige
guod yn de koer sittenIt mei sa wêze, mar sa lang a I Ie partijen op 'e knibbels lizze foar a I les hwat
great is, oft dat nou stroomgiganten binne, skoaIlemienskippen mei in pear tuzen learlingen - in moai
eufemistysk wurd: skoaIlemienskip yn plak fan learfabryk, seit de hear Schaafsma -, mammoetwetten,
mammoetpleatsen en mammoetfabrikensalang sil der jitte wurk foar de F.N.P. oan de winkel wêze.
Mar de grouhudige mammoet is al lang ütstoarn en sa sil ek stadich mar wis de minske genoch krije
fan al dat soarte fan ynstellingen dat der op ót is de minsklikens ta nul to redusearjen. Mar sokke
foroaringen yn it tinken geane stadich. De measte gemeentlike bistjurders - mei dy fan de provïnsje is
it ai in bytsje better - leauwe jit altyd oan greater wurde. Mar it is in wet fan de tsjinfaIlende foar-
ütgong. Wy slepe de fiid meiinoar in ein fierder, sei Imke Klaver. If is gjin saek fan de wrald efkes
omturnje. Materieel hawwe wy it sunt Imke Klaver in stik better krigen, al bliuwt it jitte foar man-
nich hüshalden in balansearjen op 'e ranne fan 'e earmoede. Mar Imke Klaver hie yn syn jonge jierren
jit net fan skaelforgreating heard. It wiene de lytse baeskes, de hout- en feanbaeskes, dy't de fsjinst
ütmakken en dat wie by lange nei ek net idéael. It bits jutte earmoede, willekar eri wurkleazens. Nou
meitsje de greaten de tsjinst ét, de greate steaten, de greate bidriuwen, en men kin net sizze dat
frede, feilichheit, wissens ensfh. tanaem binne. De oarloch is greatskaIiger wurden en de wurkleazens
krekf sa. It is nou alles of neat. En tsjin dit soarte fan eftergrounen moat in gemeentebistjür syn paed
sykje.
Nettsjinsteande al dizze swierrichheden is it dochs in foarrjocht om as fortsjintwurdiger fan in
biskate groepearing fan de boargerij jin yn to setten foar dizze goede stêd. Bytiden sil men it gefoel
bawwe dat men fo min fiid oan dizze bistjurlike taek jaen kin. Bytiden sil men ek it gefoel hawwe
dat de fraechstikken dêr't men jin mei dwaende halde moat en dêr't men in oardiel en in Otspraek oer
dwaen moat fan in sadanige yngewikkeldheit binne dat men jin mar skraechwurk by steat fielt de
gefolgen dêrfan to oersjen. En faker as ienris fielt men jins Onmacht as men sjocht en merkbyt hoe't
in ryksoerheit de gemeenten yn de tange nimt en de nedige jildmiddels unthaldf. Dat binne dan
bidrigingen fan bGtenut, fan in sintralistyske oerheit en salang de polifike partijen net wier wier fan
