Vgio
b. uitvoering.
Punten 117 t.e.m. 122.
De hear Miedema: Nou is it sa, ik haw eins twa ynstansjes nedich en dat is gfin wenst. Ik sil dêrom
bisykje yn earste ynstansje safolle to freegjen dat ik oan myn trekken kom, mar it sil wol in hiele toer
wurde. It giet my om punt 118. Ik tocht dat wy yn septimber 1975 de Handelsdrukkerij oankocht hawwe
as ried. As ik it goed wit dan stie yn dat foorstel de oankeap, de priis en fierder dat der in gearwurking
socht wie mei de wenningbouforiening „Beter Wonen" foar réalisearring fan nijbou yn dat gebiet. Yn it
plan wie, tocht ik, renovaesje bigrepen fan de panden oan de Greate Tsjerkstrjitte. It rapport fan de pro-
jektgroep joech oan dat de panden yn de Pijlsteech ofbrutsen wurde soenen en as ik my de diskusje goed
yn't sin bring dan kaem der ut de ried de fraech: Kin de Pijlsteech dochs net renovearre wurde? Dêrop
oanslutend hat de D.S.O., tocht ik, it bistjur fan „Beter Wonen" utnoege foar in gesprek mei de archi-
tekt dy't de opdrachtjower yntusken bineamd hie foar dit projekt. Der hat in gesprek west op'e tsjinst en
it resultaet dêrfan hat west dat troch de opdracht jower as gesprekstof in makette en in geveltekening yn-
levere binne op it stedhus. Hwat der yn stie en hoe't dat wie wit ik net, ik haw it net sjoen, dat spul sil
wol earne yn dit gebou stean. It skynt net hielendal nei't sin west to hawwen hwant nei dy tiid hat it kol-
leezje de opdracht jown oan de tsjinst om noch in undersyk yn to stellen nei de beide panden oan de Pijl
steech. Dat hie de projektgroep ek al dien en dy wie ta de konkluzje kommen dat renovaesje net moog-
Iik wie, mar dochs hawwe de deskundigen fan de tsjinst op'e nij alle keamers opmetten, alles bisjoen en
alles neirekkene. De konkluzje wie, tocht ik, wer negatyf. Doe hat it kolleezje praet mei „Stadsherstel";
de minsken fan dy stifting kinne it seis ek net bisjen en dy hawwe in nije architekt opdracht jown: Mjit
dat hiele spul ris op en sjoch ris hwat der barre kin. Nou, dit fyn ik in wize fan bihanneling der't ik net
safolle wurdearring foar hawwe kin. (De hear Rijpma (weth.): Dat wie by üs ek sa.) Ik sei al dat ik eins
twa ynstansjes nedich haw, earst ien om ynformaesjes to freegjen en dan ien om to réagearjen; ik haw
lykwols mar ien ynstansje en dêrom fortel ik it gewoan sa't ik tink dat it is. (De Foarsitter: It kin best wê-
ze dat jo sa'n antwurd krije dat jo der hielendal net op hoege to réagearjen.) Ja, mar as dat net sa is sit
ik. (De hear Rijpma (weth.): Né, dan is der in proseduere.) Yn elts gefal is it resultaet dat der op dit mo-
mint in architekt fan „Stadsherstel" dwaende is de mooglikheden to undersykjen wylst yn earste ynstansje
kontakt socht is mei de wenningbouforiening „Beter Wonen". Ik tocht dat it normael west hie dat de ge
meente - it is wenst om dat to dwaen as jo in partisipant hawwe - tsjin de wenningbouforiening sein hie:
Jimme soenen dit dwaen, dit en dat libbet noch by us, binne jimme ré dizze dingen noch ris to bisjen.
Nei myn bitinken is dat net bard. It is nou sa: Wy hawwe yn 1975 oankocht, de minister hat ré west om
in flink subsydzje to jaen om in steurend bidriuw ut de binnenstêd wei to krijen troch de gebouwen oan
to keapjen, of to brekken en nijbou mooglik to meitsjen. It resultaet is - ek nei de forhalen dy't wy for-
ine jier yn dizze sitting holden hawwe oer dit selde projekt - dat de panden der steane, dat se ticht spi-
kere binne en dat der neat bart. Nou sil der yn de skildering dy't ik joun fan de situaesje jown haw wol
dingen sitte dy't yn wurklikheit oars binne, hwant hwa bin ik dat ik krekt wit hwat der bart. It iennige
dat ik konstatearje kin is dat der op it stuit twa architekten binne, dat de eigen tsjinst der in pear kear
mei dwaende west hat, wylst us eigen tsjinst advizen jowt, ek op dit terrein mei derby de finarisiéle kon-
sekwinsjes, dy't yn de regel net sa fier bisiden de wierheit binne. It is noch net sa faek bard dat de ei
gen tsjinst seit: Dat moat it kostje, en dat letter yn de praktyk bliken docht dat it folie goedkeaper kin
en dat it wol hwat meifalt. Hja binne yn de rigel net fier bisiden de wierheit, dat mei ek wol ris in kear
sein wurde. It resultaet fait my tige tsjin, ek de opstelling tsjin „Beter Wonen" oer dy't dit dwaen soe kin
ik, foar safier t ik it bioardielje kin, net sa bot wurdearje. Mar myn greatste probleem is dat de panden
yn 1975 oankocht binne, dat wy witte hwat der barre moat, dat de minister ré is in foech miljoen sub
sydzje to jaen en dat de gemeente Ljouwert dan de panden ticht spikeret. Dat mei net barre.
Mevr. Van Dijk-van Terwisga: Ik heb nog een vraagje n.a.v. punt 119. Er wordt in het antwoord ge
zegd dat er geen zicht bestaat op mogelijk toepassen van de interim-saldoregeling voor Leeuwarden. Even
verderop staat er dat uitbreiding van het aantal steden in de Memorie van Toelichting op de begroting
1978 van het departement nog open is gelaten. Is dat niet met elkaar in tegenspraak? Of lees ik dat mis
schien verkeerd?
Bij punt 117 gaat het om de verwerving van de woningen in Blok Zwart. Over 9 panden is nog geen
overeenstemming bereikt; dat was de stand van 1 oktober 1977, heb ik begrepen. Verwacht het college
dat er binnenkort met de betreffende mensen wel overeenstemming wordt bereikt of is die inmiddels al be
reikt?
*9/
De heer Bijkersma:ln het antwoord op vraag 120 wordt gesteld dat een bedrag van 450.000,— wordt
gereserveerd. Onze vraag is eigenlijk: Waarom 450.000, Dat suggereert een nauwkeurigheid. Ik zou
zeggen: Je kunt toch beter 500.000,— zeggen. Wat is de reden van juist 450.000, (De Voorzit
ter: Er zijn mensen die het ontzettend groot doen, ik vind ƒ450.000,— een mooi afgerond bedrag.) Ik
vind dat dat bedrag een nauwkeurigheid suggereert en ik wil graag het waarom van dat bedrag weten. (De
heer Rijpma (weth.): Het is 500.000,— minus 10%.) Ja, ik ben wel een beetje kapitalistisch ingesteld,
dat weet u wel. (Gelach) (De Voorzitter: (J krijgt ook nog een officieel antwoord.)
De heer Knol: Ik heb iets over hetzelfde punt. Er is een toezegging gedaan door het college dat al
le financiële problemen rond de exploitatie van stadsvernieuwingsgebieden eens op een rijtje zouden wor
den gezet. Er zijn nu een flink aantal fondsen en een groot aantal regelingen, het is allemaal weinig ge
structureerd. Wij weten bij benadering niet wat wij nodig zullen hebben voor de toekomst. Wordt die toe
zegging nog gestand gedaan en kunnen wij binnenkort daar een nota over tegemoet zien?
De heer Buising: Als ik eerlijk ben - en dat ben ik natuurlijk - dan ben ik erg pessimistisch over de
eventuele voordelen die wij ten behoeve van onze stadsvernieuwing zouden kunnen putten uit de inte-
rim-saldoregeling. Ik zou eigenlijk graag willen weten of u dat met mij eens bent.
De heer P.D. van der Wal: Ik wil even aansluiten op het verhaal van de heer Miedema. Ik weet ook
niet of het helemaal juist is, ik constateer alleen maar dat wij tot 2 of 3 instanties toe aan de voorzitter
van de Commissie R.O. - dat is dus de wethouder - hebben gevraagd: Hebben wij onze handen vrij t.o.v.
eventuele opdrachtgevers en hun architecten? Nu begrijp ik uit het verhaal van de heer Miedema dat
Beter Wonen plus architect met de dienst al vrij vergaande gesprekken zou hebben gevoerd. Is dat niet
in tegenspraak met de toezegging die de wethouder meerdere malen in de Commissie R.O. heeft gedaan
dat wij de handen vrij hebben? (De heer Rijpma (weth.): Ik heb het verhaal van de heer Miedema ook
nog niet beaamd.) Nee, die mogelijkheid liet ik ook open.
De heer Rijpma (weth.): Eerst maar even een paar korte antwoorden. Wat de vraag van de heer Knol
betreft kan ik zeggen dat er enkele weken geleden een gesprek heeft plaats gehad van deskundigen en
b. en w. over de fondsen; de zaak is op een rijtje gezet en die zal op een bepaalde wijze binnen afzien
bare tijd in de raad komen. (De heer Ten Brug (weth.): Maar dat is maar één kant van de zaak, wij moe
ten weten wat wij hebben maar ook wat wij nodig hebben; zo heb ik de vraag van de heer Knol begre
pen.) (De heer Knol: Ja, want als je niet weet wat je nodig hebt dan kan je ook niet vaststellen hoe ver
je komt.) Wat de fondsen betreft is het gesprek dus in ieder geval geweest; daar wordt over gerapporteerd.
Over wat wij nodig zullen hebben is indertijd een heel rapport geweest, maar dat zou ik toch nog wel
eens weer op zijn waarde willen bekijken i.v.m. het realiseringstempo, dus m.b.t. de vraag: Wat hebben
wij de komende 2 a 3 jaar zeker nodig voor een aantal projecten? Daarbij moeten misschien de projec
ten even buiten beschouwing worden gelaten die in een later stadium nog op ons af komen, ik doel dus
op een soort korte termijn-analyse van die projecten ten aanzien waarvan wij al in een vergevorderd sta
dium zijn wat het overleg betreft. (De heer Knol: Komt dat ook binnen afzienbare tijd tot ons?) Het komt,
want als u er niet om gevraagd had zouden wij het voor onszelf ook hebben moeten weten.
De Voorzitter: Hier moet geen misverstand over komen. Dit zou wel op vrij korte termijn kunnen m.b.t.
de fondsen. De wethouder heeft al gezegd dat wij een discussie hebben gehad over de vraag hoe het moet
met de fondsen, in welke mate die samengevoegd moeten worden. U kent de problemen. Wat dat betreft
zijn wij wel tot bepaalde conclusies gekomen. Het is mogelijk om de raad daar op vrij korte termijn over
te informeren. Maar dan de andere kant, de vraag wat de behoefte is en wat uit de verschillende fond
sen moet komen. Ik dacht dat dat een onderdeel zou moeten zijn van een volgend beleidsplan. Wij kun
nen niet toezeggen dat dat op korte termijn in de raad zal komen, dat is wel het geval t.a.v. de vraag
hoe wij de fondsen menen te moeten hergroeperen. Misschien is het goed dat wij daar de raad over infor
meren, dat kunnen wij ter inzage leggen, dan kunt u daar kennis van nemen. (De heer Knol: Het zou ook
in de Financiële Commissie gebracht kunnen worden.) Ja, dct is nog beter.
De heer Rijpma (weth.): Ik kan de heer Bijkersma geen exact antwoord geven m.b.t. het bedrag van
ƒ450.000,—, misschien is er een van de medewerkers die dat straks uit de doeken kan doen.
Mevr. Van Dijk heeft gevraagd naar de overeenstemming m.b.t. de panden in Blok Zwart. Er is nu
met 5 mensen nog geen overeenstemming bereikt; daar zitten de gemakkelijksten dus niet meer tussen.
Dan nu het verhaal over de Handelsdrukkerij. Het is natuurlijk heel aardig om te zeggen dat in 1975
al is besloten tot enz. Dan ontstaat er plotseling al een mooie afstand tussen 1975 en 1978. In 1975 is de
