Jèf/OO
dat de animo daarvoor veel geringer is dan vroeger. Hieraan zit nog een financiële kant en mede op
grond daarvan vragen de eigenaars van kamers zich af waarom zij die nog zouden verhuren. Een andere
oorzaak van de volkshuisvestingsproblematiek is gelegen in het toenemend aantal echtscheidingen. Ook
op dat punt komen de prognoses niet overeen met de praktijk. Wanneer over de een- en tweepersoons
huishoudens wordt gesproken, wordt in de eerste plaats de indruk gewekt alsof dat een minderheidsgroep
is en in de tweede plaats alsof het een homogene groep is, maar geen van beide is waar. Zo langza
merhand is dit helemaal geen minderheidsgroep meer en het is zeker geen homogene groep. Je kunt
daarom op de problematiek van de een- en tweepersoonshuishoudens niet op één manier reageren. Een
echtpaar, dat zich een dure bungalow kan veroorloven, valt onder die categorie en een student, die
hier komt studeren, valt er eveneens onder, terwijl ook bejaarden tot de een- en tweepersoonshuishou
dens moeten worden gerekend. Kortom, het is een geweldig gedifferentieerde groep. Ik verwacht dat
wij in de toekomst door de centrale registratie van woningzoekenden - wij zullen daarover wellicht
straks nog wel spreken - meer dan tot dusverre mogelijk was meer gedifferentieerd en meer gevarieerd
zullen kunnen reageren op de gemêleerde groep van de een- en tweepersoonshuishoudingen.
Ik wil hierbij nog iets anders kwijt, hoewel dat wel bekend kan zijn. Je zou verwachten dat het
onderzoek van de stuurgroep in Leeuwarden naar de woonwensen van deze categorie heel specifieke
woonwensen naar voren zou brengen. Het is echter gebleken düt dit niet het geval is, maar dat een
zeer grote groep een eengezinswoning met drie of vier kamers wenst. Dat is heel frappant, want het is
iets heel anders dan je zou verwachten. Van de zijde van het ministerie is op het rapport van de stuur
groep als reactie naar voren gebracht dat in Leeuwarden de woningbehoefte van de een- en tweeper
soonshuishoudingen voor een belangrijk deel moet worden opgevangen met de bestaande woningen. Dit
sluit wonderwel aan bij de omstandigheid dat van oudsher het percentage kleine woningen in Leeuwar
den ver boven het landelijk gemiddelde ligt. Op dit moment loopt de toewijzing in dit kader nog niet
goed, maar wellicht zullen wij in de toekomst met behulp van een toewijzingsbeleid daaraan iets kun
nen doen. Hopelijk kunnen wij bereiken dat mensen, die eigenlijk niet in de bestaande woningen moe
ten zitten, die woningen ook verlaten, waardoor die woningen vrij komen voor de categorie van de
een- en tweepersoonshuishoudingen.
De heer Boelens heeft nog gevraagd hoe het college erop denkt te reageren wanneer er een groter
aantal studenten naar Leeuwarden zal komen. Ik neem aan dat wij daarop zullen reageren op de wijze
die in de antwoorden is aangegeven. Landelijk speelt evenwel ook de gedachte - ik plaats daar wel
meteen vraagtekens bij - dat onder de categorie van de studenten wellicht meer de geneigdheid aan
wezig zal zijn om genoegen te nemen met een kamer in plaats van met een flat. Dit hangt mede samen
met de differentiatie die wij zullen moeten gaan aanbrengen. Misschien zal deze categorie er ook ge
makkelijker dan andere categorieën uit de groep van de een- en tweepersoonshuishoudens toe bereid
zijn met zijn drieën of vieren een flat te huren. In dat geval wordt met één woninkje de problematiek
van meer dan één persoon opgelost.
De heer Boelens: Ik wil daar graag even op inhaken. Wat de wethouder aankondigt, zal eigenlijk
nu al moeten gebeuren. Het college onderneemt stappen waardoor in feite de problematiek voor de aan
de orde zijnde categorie wordt vergroot. Ik ben daarom van mening dat het in het kader van dat beleid
ook rekening moet houden met het creëren van extra woonruimte. Er is momenteel sprake van woning
nood en de antwoorden die de wethouder thans geeft moeten in feite worden geplaatst in het licht van
de huidige problematiek. Ik wil het college dan ook vragen of het ertoe bereid is, zodra de gemeente
een toezegging bereikt inzake uitbreiding van de onderwijsvoorzieningen, met een voorstel naar de
raad te komen tot het realiseren van extra woningen, welke in verband met die toezegging nodig zijn.
Het college van Groningen vindt het niet zo erg als bepaalde onderwijsvoorzieningen naar Leeuwarden
gaan, omdat men toch niet voldoende huisvesting kan bieden. Misschien zal dit college moeten zeggen
dat de omliggende gemeenten voor de benodigde huisvesting zullen moeten zorgen.
De heer De Pree (weth.): Ik moet erop wijzen dat de situatie in Groningen niet vergelijkbaar is
met de situatie in Leeuwarden; de aantallen zijn daar nog wel wat ongunstiger dan bij ons. Het zou mij
dan ook veel te ver gaan om te zeggen dat wij bepaalde voorzieningen moeten afwijzen vanwege de
hier bestaande woningnood. De heer Boelens heeft concreet gevraagd wat het college denkt te gaan
doen. Ik verwijs hem naar de lange lijst die hij aantreft in het antwoord op de vragen 207 tot en met
209. De heer Rijpma kan bevestigen dat wij gezamenlijk naarstig naar mogelijkheden zoeken. Wij wil
len dolgraag met voorstellen komen, maar daarvoor moeten dan wel mogelijkheden aanwezig zijn. Er
moet grond voorhanden zijn en de woningen mogen, gelet op de richtlijnen op dit punt, niet te duur
zijn. Met ons tweeën vechten wij zo hard wij kunnen tegen de realiteit zoals die vaak is. Ik kan op dit
moment niet toezeggen dat wij, wanneer er nog een grote groep studenten bij komt, twee weken later
7 /O
met een voorstel naar de raad kunnen komen. Als de situatie zo zou liggen, zouden wij natuurlijk al
lang met dergelijke voorstellen zijn gekomen.
De heer Boelens: Er hoeft voor mij niet twee weken nadien al een voorstel aan de raad te worden
voorgelegd, maar ik wil wel horen of het college ertoe bereid is iets extra's te doen als hier weer een
groep studenten naartoe komt.
De Voorzitter: U moet zich wel realiseren dat het natuurlijk uitgesloten is op dat punt direct tot
een bepaalde samenhang te komen. Er is op dit moment sprake van schaarste en wij trachten die op te
lossen. Het is irreëel om te veronderstellen dat wij, wanneer hier een nieuwe onderwijsinstelling komt,
direct in samenhang daarmee woningen kunnen creëren; het is een illusie om te.denken dat dat mogelijk
is. Wij zijn constant met deze problematiek bezig en wij zullen er ook mee bezig blijven. Wel zijn wij
het ermee eens dat door de komst van onderwijsvoorzieningen naar onze stad de problematiek op dit
punt kan worden geaccentueerd.
De heer Boelens: Ik wil dit punt dan graag claimen. Wanneer ons een toezegging inzake onderwijs
voorzieningen wordt gedaan, dient naar mijn oordeel het college met een voorstel bij de raad te ko
men, waarin het duidelijk tot uitdrukking brengt hoe zijn beleid zal zijn ten aanzien van de huisves
ting van de studenten.
De Voorzitter: Het staat nu al vast dat u dan precies hetzelfde antwoord zult krijgen. Er is geen
sprake van onwil; integendeel. Wij willen alles wel en wij doen voortdurend ons best tegemoet te ko
men aan de behoefte die vandaag de dag al aanwezig is. Het is evenwel irreëel te veronderstellen dat
wij, wanneer morgen een nieuwe onderwijsinstelling in Leeuwarden wordt gevestigd, direct daaraan
gekoppeld maatregelen zullen kunnen nemen. (De heer Boelens: Ik vraag u met name of u ertoe bereid
bent met een voorstel te komen.) De bereidheid daartoe is voor 100% aanwezig, waar u overigens niet
zo veel voor koopt.
De heer Rijpma (weth.): Ik wil hier ook nog graag iets over zeggen. Het zou natuurlijk onbillijk
zijn om, wanneer er een nieuwe vestiging zou komen, met name aan die vestiging een speciale voor
ziening te koppelen. In de sfeer van het onderwijs, waarbij ik met name doel op het middelbaar onder
wijs en het hoger beroepsonderwijs aan meisjes, komen er namelijk op iedere school jaarlijks studie
richtingen bij, zonder dat u daar iets van merkt. Deze nieuwe studierichtingen zouden dan worden
achtergesteld bij een school waarmee pas nu wordt gestart en die pas langzaam opkomt. In de krant
hebt u kunnen lezen dat aan een school als Ubbo Emmius en ook aan scholen voor middelbaar en ho
ger huishoudonderwijs van jaar tot jaar nieuwe afdelingen worden toegevoegd. Daarbij komt dat ver
schillende afdelingen extra snel groeien. Ten aanzien van die nieuwe afdelingen gelden precies de
zelfde verplichtingen als voor welke nieuwe school dan ook die wordt gesticht. Het realiseren van ex
tra woningen moet dus nooit worden gekoppeld aan een nieuwe onderwijsinstelling, want dat zou een
onverantwoorde bevoordeling betekenen.
De heer Boelens: Naar aanleiding van dit antwoord zal ik mijn claim laten varen, al moet ik wel
constateren dat het college in de situatie berust.
De heer Rijpma (weth.): Dat is dan wel een typisch soort berusting, gelet op de lijst met achttien
punten die wij in het antwoord hebben opgenomen.
De Voorzitter: Ik geloof ook niet dat dat een goede conclusie is. U moet van mij aannemen dat dat
niet het geval is.
C. Centrale woningregistratie en —toewijzing.
De heer Schagen: In het antwoord op de vragen 217 tot en met 219 wordt gesteld dat per 1 januari
1980 met de centrale inschrijving en toewijzing zal worden gestart. Is die datum nog reëel en zijn alle
besprekingen al zo ver afgerond dat inderdaad op die datum daarmee kan worden begonnen?
Vraag 222 betreft de toewijzingsnormen en op die vraag antwoordt het college dat de toewijzings
normen openbaar zullen zijn. Naar ik meen zullen met de vaststelling van deze toewijzingsnormen ook
de toewijzingsnormen van het Gemeentel!jk Woningbedrijf zijn gemoeid. Het lijkt mij wenselijk - ik
weet niet of het formeel ook noodzakelijk is - dat deze kwestie ook nog in de gemeenteraad aan de or-
