22
23
De hear Miedema: In pear opmerkingen. Fan underskate kanten is de opmerking makke dat wy in
"ommezwaai" makke hawwe. It liket der ek in soad op. De motivearring is dat wy, nei in wiidweidi-
ge diskusje, it bilang fan in goede forstanhalding mei de provinsiale stedsfornijingskommisje ynsjoen
hawwe. Fierders sjogge wy yn dat der by in ISR-regeling, neidat wy as ried hieltyd weroan oanstien
hawwe op dizze regeling, nou ienkear spulrigels binne. Dêrom hawwe wy miend Gs meiwurking jaen
to moatten. Ik tocht dat soks folslein legael wie. Der is nea earder immen yn dizze seal halden oan it
stanpunt dat hy yn de kommisjegearkomste ynnommen hat. Dêrfoar halde wy ek in fraksjegearkomste
dy't ynhald hat. Dat is dan ek de motivearring foar it feit dat wy nou oars prate.
De swierrichheden wurde der joun net lytser op. Ik haw niiskrekt sein dat wy akkoart geane mei
it kolleezje-Gtstel, mits Dat "mits" hie bitrekking op myn earste moasje. As it kolleezje dy moas-
je net oanfurdber fynt, dan soe dat wolris gefolgen hawwe kinne foar Gs stanpunt, nammentlik dat wy
sizze dat wy Gs stanpunt op'e nij bisjen sille.
Fan underskate kanten is sein wurden dat Gs moasje oerboadich is en eat wol dat der al lang is.
Ik sil bisykje om Gt to lizzen dat de moasje net oerboadich is. Flwat is nammentlik it gefal? De boar-
gemaster hat niiskrekt sein: "Wij zijn bereid om de onteigeningswet volledig na te leven." (De Voor
zitter: Zo heb ik het niet gezegd.) Dan seinen jo sahwat as dat it kolleezje ré is om to underhanneljen
op groun fan de Onteigeningswet. Dat haldt yn: de priis fan it to forlitten pand, plus tsien persint. Dan
binne dizze biwenners de dupe. (De Voorzitter: Er komt nog wel een reactie op deze woorden van uw
zijde, maar het is meer.) (De heer Ten Brug(weth.): Tien procent, dat was De Gruyter.)
Yn Aldegleijen hawwe wy mei alle pine en muoite iennich soelaes bean, mar der binne dochs getal
len dat wy Gteinliks, nei alle mooglike halsbrekkende toeren, in kear op in 30.000,— of 35.000,-
kamen, wylst de lju foar dy wearde nea wer in forfangend pand krije koenen. De hear Geerts stelt dat
wy oer in forgoeding diskusiearre hawwe en in oplossing foun hawwe, mar ik siz dat wy dy oplossing
net foun hawwe. Op it momint dat ik yn gearkomsten derfoar pleite dat dizze minsken mear jild takaem,
waerd my foar de fuotten smiten - dat barde joun ek wer troch it kolleezje - dat hja der dêrtroch yn
formogensposysje op foarGt giene. Dat sil sa wêze, mar hwat dan noch? As minsken op jierren, dy't
mei muoite in eigen hus forkrigen hawwe, fan de gemeente en fan de provinsiale stedsfornijingskommis
je Gt harren hus moatte en forplichte wurde om in oar hus to keapjen dat 20.000,oant 30.000,--
djurder is, dan geane dizze minsken yn formogensposysje in bytsje foarGt, mar yn liquiditeitsposysje
geane hja der goed op efterGt. Dizze minsken hawwe gjin inkeld bilang by in forbettering fan de for
mogensposysje, mar hawwe allinne bilang by de fraech: hwat kinne wy oer de wike Gtjaen? Men hat
in bipaeld ynkommen, men moat in hypteek op it nije hus nimme en dêrfoar moat eltse moanne safol-
le jild op it kleed komme foar rinte en oflossing. Dat jild hawwe hja dan net mear yn de hGshaldbeurs.
Der komt dit noch by. Sa't wy yn Aldegleijen hannele hawwe - der waerd ien strjitte ofbrut-
sen, de Violenstrjitte -, dêrfan wie it gefolch dat de minsken dy't neffens it plan sitten bliuwe koe
nen, "geruisloos" wol in forbettering fan harren formogensposysje krigen, om't harren huzen mear wur-
dich waerden. Sunder dat men der hwat foar hoegde to dwaen, giene dizze minsken der op groun fan
formogensforliking op foarGt. Wy halde foar it gebiet Molenpad Gt dat de minsken, dy't Gt harren wyk
fuort moatte, net yn formogensposysje foarGt gean meije. As dat yndied de iennige mooglikheit is dy't
in gemeentebistjur hat, dan is in great part fan myn fraksje net ré om dit plan troch to setten. Wy bin
ne net ré de biwenners dy't op groun fan in plan fan de gemeente wike moatte, yn finansiéle swierrich
heden to bringen. Dochs binne wy der drok mei dwaende. As dit it leste andert fan it kolleezje is, nam
mentlik dat de moasje net oanfurdber is, dan luk ik de moasje yn. Ik forwachtsje dan wol dat it kol
leezje mei in foorstel by de ried komt oer hoe't it kolleezje tinkt dit probleem, dat myn fraksje nou
oan jimme foarleit, op to lossen. Ik wol derby foarof sizze dat wy gjin fornoegen nimme mei hwat de
wethalder sei"Wij zullen een actief beleid voeren om een gelijkwaardige woning te vinden." Der
hat de boarger yn it Molenpad neat oan. Op it momint dat de wethalder nettsjinsteande alle goede bi-
doelingen net in lykwaerdige went fynt, dan giet dy boarger "it bosk yn". As der biwenners Gt harren
huzen moatte - hoe slim soks ek is -, dan wolle wy maksimale sekerheit foar dizze biwenners. Dat jiidt
seker, as wy ré binne om loyael mei to wurkjen oan subsydzjefoarstellen dy't wy net underskriuwe, mar
dy't wy as gemeente nedich hawwe. As wy dy sekerheit net krije, dan tink ik dat myn fraksje tsjin it
foorstel stimt. (De hear Buising: As jimme dy wissichheit net krije, dan stimme jimme dus foar Gs moas
je?) Dat soe der best ynsitte kinne. Ik wol it kolleezje in leste kans jaen om mei in foorstel to kom
men dat foar Gs wol akseptabel is. Mar dat foorstel moat dan sekerheden ynhalde foar de liquiditeits
posysje fan de biwenners. As it kolleezje dy sekerheit net jaen kin, dan sil it de konsekwinsjes aksep-
tearje moatte. (De Voorzitter: Nee, nee, de raad beslist, niet wij!) Ja. (De Voorzitter: Juist.) Op
goeije grounen dan. (De Voorzitter: De raad beslist straks.)
De heer Bijkersma: Ik wil even reageren op de emotionele woorden van de heer Miedema over de
vergoeding volgens de onteigeningswet. De heer Miedema doet het hier nu, onder het plengen van kro-
kodilletranen, voorkomen alsof hij twee jaar geleden, toen deze kwestie in de Commissie voor het
Grondbedrijf aan de orde kwam, ten aanzien van Oldegalileën een zelfde standpunt heeft ingenomen.
Ik ben het met de heer Geerts eens, als hij zegt dat de heer Miedema het zo niet heeft gesteld. De
heer Miedema zei toen namelijk dat wij ergens een tussenweg moeten nemen. Nu echter doet de heer
Miedema alsof hij het is die de bewoners wil beschermen! Daartegen maak ik bezwaar. U hebt in de
Commissie voor het Grondbedrijf niet zo'n betoog gehouden, mijnheer Miedema!
De heer De Beer: Na deze emotionele uitbarsting dan nu iets zakelijkers. (Gelach) Wij hebben in
ons fractieberaad zojuist een moeilijke beslissing moeten nemen. Ik heb het in eerste instantie ook al
gezegd: er is natuurlijk veel voor te zeggen om de bewoners in dit geval te steunen. Maar wij weten
ook dat wij dan risico's nemen. Wij hebben besloten deze risico's te vermijden. Wij willen vermijden
dat wij door een verkeerde beslissing het gevaar lopen dat wij geen geld krijgen voor de projecten,
waarmee wij nu bezig zijn, in dit geval het project Molenpad. Wij zullen daarom het plan van de pro
jectgroep steunen. Dat impliceert dat wij tegen de moties van de PvdA, D'66 en PAL zullen stemmen.
Wel zullen wij de motie van het CDA steunen over de ontsluiting van de PPD en de motie over de grond,
I die vrij komt na de sloop van de Menno van CoehoornschoolWij zijn het ermee eens dat deze grond
niet meer wordt bebouwd.
De heer Van der Wal: Waar staat geschreven dat men consequent moet zijn? Dat zei ooit eens een
voetbaltrainer. Nu zegt de heer Miedema, als volksvertegenwoordiger, hetzelfde. De heer De Beer
maakt het nu zelfs helemaal bont. Hij ziet zelfs kans om, zonder dat er nieuwe argumenten op tafel
komen, ter vergadering "om" te gaan. Nu was de heer De Beer niet aanwezig bij de desbetreffende
vergadering van de Commissie voor de Ruimtelijke Ordening, misschien komt het daarvan. (De heer
De Beer: Ten opzichte van wat of wie ben ik omgegaan?) In eerste instantie vertelde u dat u voor de
motie van de PvdA zou stemmen. (De heer De Beer: Nee, dat is niet zo, leest u het later maar na in de
notulen.) U stelde dat u tegen de afbraak van de woningen was en dat stond ook in een van de moties
van de PvdA. (De heer Pruiksma: Weer mis.) (Gelach) De notulen zullen het wel uitwijzen.
Ik zal nu ingaan op het verhaal van de wethouder. Hij verklaart omstandig dat in allerlei "voor
gevechten", die kennelijk geheel buiten de raad en zeker buiten de bewoners om hebben plaatsgevon
den, uiteindelijk een compromis aan de raad wordt voorgelegd, dat na lange discussies met provincia
le en rijksinstanties op het gebied van de stadsvernieuwing tot stand is gekomen. Het model, dat nu
wordt voorgedragen, is dan aanvaardbaar voor genoemde instanties. Ik heb vorige week ook al gezegd
dat wij, als dit de manier van zaken doen wordt, als gemeenteraad wel naar huis kunnen gaan en de
bewonersinspraak zeker wel kunnen vergeten. Dat laatste is dan bij zo'n aanpak van dit soort zaken
inderdaad een farce geworden, zoals de bewoners ook al stellen. Op bladzijde 9 van de raadsbrief
zegt het college: "Het verwijt dat inspraak een farce is geworden, is naar onze mening niet terecht.
Aileen al uit het feit dat de wethouder in zijn betoog niet eenmaal argumenten van bewoners of ande
re uit de inspraak naar voren gekomen zaken heeft betrokken, blijkt wel dat voor b. en w. de proce
dures, die wij achter de rug hebben, helemaal niet zwaar wegen. Waar zullen wij ons in het vervolg
dan nog druk om maken? De gemeenteraad kan wel naar huis. In de Vegelinwijk gaat dezelfde proble
matiek een rol spelen. Bij aanvaarding van het b. en w.-voorstel voor het gebied Molenpad is in fei
te ook al een beslissing gevallen over de Vegelinwijk. Wij hoeven dat laatste dus niet meer te doen,
wij hoeven ons ook niet meer zo druk te maken en zo lang in deze warme zaal te zitten. B. en w. en
de ambtenaren van het rijk regelen het wel. Het zal duidelijk zijn dat dit niet een aanpak is die mijn
fractie voorstaat. Wij nemen de gemeenteraad als hoofd van deze gemeente nog wel degelijk serieus.
Wij vinden, zoals ik in eerste instantie al heb aangeduid - dit is overigens ook nergens bestreden -,
dat de bewoners ten opzichte van het projectgroepmodel met hele goede argumenten zijn gekomen.
De bewoners hebben ook compromissen aanvaard. Wij vinden hun argumenten zo goed dat die ook moe
ten gelden voor de bureaudeskundigen van de provinciale stadsvernieuwingscommissie. De wethouder
heeft ook niet gezegd dat hij de argumenten van de bewoners niet goed vond. Wij vinden dan dat er
alsnog voor die argumenten moet worden geknokt. Dat is de bevoegdheid van deze raad en het beleid
van de raad heeft de wethouder dan uit te voeren.
In de wandelgangen hoort men dan, voornamelijk van de zijde van het CDA, dat het probleem is
dat wij niet goed kunnen inschatten hoe de provinciale stadsvernieuwingscommissie zal reageren. Nou,
dat blijkt pas als de gemeenteraad zijn eigen beleid voert, waarvoor hij verantwoordelijk is en waar
voor hij tenslotte gekozen is. Dan zal wel blijken welke uitwerking de bevoegdheid van de gemeente
raad en die van de provinciale stadsvernieuwingscommissie zal hebben. Er zit inderdaad een risico in,
maar als wij het risico niet aanvaarden, kunnen wij wel naar huis gaan.
De heer Miedema heeft, zoals hij zelf heeft aangehaald, gezegd dat zijn motie het "mits" vormt
