65
permanente informatiestroom die over mij heenkwam, de stapels stukken van het stadhuis, van groepen
en individuen in Leeuwarden, de tientallen telefoontjes. Het was een bijna onophoudbare stroom die
over mij heenkwam en ik moest leren daarin te selecteren. Ik had ook heel vaak het gevoel dat er aan
alle kanten aan mij werd getrokken en dat ik nooit klaar was, want dan was er weer mijn achterban die
vond dat ik niet alleen met parlementair werk bezig moest zijn maar ook in de actie mijn gezicht moest
laten zien. Kortom, ik had het gevoel dat er een enorm beroep op mij werd gedaan, niet in het minst
door mijzelf, want ik heb mij over het algemeen behoorlijk verantwoordelijk gevoeld voor mijn werk.
wilde zo goed mogelijk beslagen ten ijs komen en niet alleen maar ergens tegen zijn maar ook goede al
ternatieven maken. Ik moest ook leren omgaan met het gevoel dat je krijgt als je regelmatig min of meei
krijgt te horen dat je een soort beroepsdwarsligger bent, die gewoon overal tegen is omdat hij overal te
gen wil zijn
Hetgeen ik nu naar voren heb gebracht is uiteraard maar één kant van het verhaal; het klinkt alle
maal misschien ook wat somber. De andere kant was dat ik mij ontzettend gesteund heb gevoeld door
mijn fractie, waarin ik prima heb samengewerkt, door thuis, maar ook door mijn hele achterban, waar
van gisteravond - dus helaas te vroeg - heel veel mensen op de tribune zaten. Die samenwerking met de
achterban gaf ook aan dat wij hier niet alleen of met zijn vieren zitten, maar met een hele grote groep.
Wat mij vooral ook gesteund heeft is dat ik vaak tot in mijn tenen heb gevoeld waarom ik hier stond.
Dat was niet om alleen maar dwars te liggen en tegen veel dingen te zijn. Wij staan nu eenmaal een
fundamenteel ander beleid voor. Wat mij ook gesteund heeft is dat ik pas na verloop van tijd ging zien
dat veel van onze voorstellen, die weliswaar eerst vaak werden afgewezen, na verloop van tijd terug
kwamen. Kortom, ik heb het een uitdaging gevonden en in 1982 heb ik opnieuw ja gezegd. Op een ge
geven moment was het echter zo dat ik datgene wat ik tot op dat moment als een uitdaging voelde steeds
meer ging voelen als een enorme druk op mijn privé leven, op mijn werk, een druk die ik op een gege
ven ogenblik niet goed meer aan kon. Ik kreeg het gevoel alsof ik een soort roofbouw op mijzelf pleeg
de en dat ik mij ontzettend eenzijdig ontwikkelde: alleen nog maar discussiëren, analyseren, vergade
ren, enz. Ik wilde niet dan maar mijn tijd uitzitten, stukken lezen en het voor de rest voor gezien hou
den. Ik heb dus besloten op te stappen. Ik vind het ook voor de fractie niet goed om op zo'n manier met
iemand samen te werken, er moet iemand in die "fris" is en hem wens ik dan ook alle sterkte toe.
Waar ik u nog wel voor wil bedanken is dat ik, ondanks de conflicten die wij hebben gehad, over
het geheel genomen in deze raad veel respect ben tegen gekomen. Dat is iets wat ik ook nodig heb ge
had. Ik. wil u allen, raadsleden, wethouders, mijnheer de voorzitter en ambtenaren, heel veel sterkte
toewensen de komende jaren. (Applaus)
De heer Schagen: Ik heb niet zo'n lang en ook niet zo'n persoonlijk verhaal als mevrouw Van der
Werf. De reden voor mij om op te stappen heeft wel met een aantal persoonlijke opvattingen aangaande
het raadslidmaatschap te maken. U heeft in de krant kunnen lezen dat ik een fulltime baan heb gekre
gen bij Frigas, terwijl ik daarnaast bezig ben met een studie. Ik heb de afgelopen twee maanden ge
merkt hoe moeilijk de combinatie is van raadslidmaatschap, studie en werk. Toen ik in de raad kwam
was ik werkloos. Toen ik mij bij de Sociale Dienst opgaf om in aanmerking te komen voor een uitkering
vroeg men mij of ik inkomsten had. Toen ik vertelde dat ik inkomsten had als raadslid, was men ver
baasd, want een werkloos raadslid was toch wel uniek. Daarna kreeg ik een baan voor 20 uur. Ik heb
bewust nooit een baan van 40 uur nagestreefd, omdat ik die niet te combineren vond met het raadslid
maatschap. De combinatie van 20 uren werken en functioneren als raadslid heeft jarenlang erg goed ge
werkt. 's Middags had ik tijd om allerlei dingen door te lezen of mensen op te zoeken en 'savonds waren
er vaak vergaderingen. Nu die baan is omgezet in een fulltime dienstverband merkte ik gewoon dat ik
mijn stukken veel minder goed kon lezen, mij minder goed kon voorbereiden en minder tijd had om met
mensen te praten over bepaalde dingen. De norm die ik mijzelf stel als raadslid is dat je al die dingen
moet doenJe kunt niet al leen op basis van het vergadercircuit dat wij hier met zijn al len in stand hou
den, om wethouder Geerts te citeren, allerlei besluiten nemen. Juist de contacten met de achterban,
met wijkorganisaties, met actiecomité's, met besturen van instellingen, enz. heb je nodig om te kunnen
functioneren. Die contacten kon ik steeds moeilijker leggen, juist door die combinatie van studie, werk
en raadslidmaatschap. Op dat moment heb ik mij afgevraagd wat ik wilde en waar ik de prioriteit wilde
leggen. Zes jaar lang heb ik die prioriteit bij de raad gelegd en al die tijd een parttime functie gehad.
Nu heb ik die keuze gelegd bij de verdere ontwikkeling in mijn maatschappelijke loopbaan. Ik vind dan
ook dat ik mijn stoel moet afstaan aan iemand die het wel kan opbrengen om zoveel uur aan het raads
werk te besteden. Ik ben er inmiddels namelijk wel achter dat het raadslidmaatschap in de gemeente
Leeuwarden eigenlijk een parttime baan is van zo'n 16 a 20 uur in de week. Als je het tenminste goed
wilt doen.
Tot slot wil ik alle mede-raadsleden dankzeggen voor de bereidheid te luisteren naar mijn misschien
66
af en toe wat vervelende verhalen, kritische verhalen of gewoon niet interessante verhalen. Voor zover
wij hebben samengewerkt, dank voor die samenwerking. Een speciaal dankwoord aan de ambtenaren van
de afdeling Welzijn - al die zes jaren heb ik in deze sector gezeten -, die mij op een bijzonder dienst
verlenende wijze zijn tegemoet getreden als het ging om het verkrijgen van informatie of meer inzicht
in een aantal zaken
Ik vind het jammer dat ik moet gaan, maar het is een afweging waarvan ik mijzelf eigenlijk af
vraag hoe gelukkig ik er mee zal zijn in de toekomst, maar dat zal ik dan wel merken. (Applaus)
De Voorzitter: U krijgt beiden op een later tijdstip nog de dikke Eekhoff. /Vlocht u al in het bezit
zijn van dit boekwerk, dan zullen wij graag overleg plegen over een passende vervanging, hoewel dat
nauwelijks denkbaar is.
Dames en heren, wij zijn aan het einde gekomen van deze vergadering. In verband met de komende
vakantie staat er op het Blanke Ruim nog een drankje voor u klaar. Een prettige vakantie toegewenst.
Kom veilig terug. Wij zien u graag weer in de maand augustus in deze zaal terug.
De Voorzitter sluit, om 22.20 uur, de vergadering.
