6
ferantwurdlikheid de saken net ünferantwurde lang op de lange baan te skowenUnwissich-
heid moat weinommen wurde.
Mei dizze opmerkings wol ik it yn earste ynstansje litte.
De heer Duijvendak: Vanavond behandelen wij het laatste Programma Sociaal-cultureel
Werk dat hoort te liggen in de lijn van het Sociaal-cultureel Plan zoals dat eind 1981 is vast
gesteld. In die afgelopen vijf jaar is er heel wat veranderd en dan vooral in negatieve zin.
Onder invloed van allerlei factoren is de aandacht voor welzijn in brede zin maar ook voor
het specifieke welzijn, het welzijnswerk, sterk verminderd. Helaas moet geconstateerd wor
den dat het met name dit gebied is, het sociaal-cultureel werk, waar de bezuinigingen het
hardst toeslaanDat is niet toevallig en kan alleen gebeuren omdat de politieke steun voor
het welzijnswerk de afgelopen jaren zienderogen is afgenomen. Een en ander geldt voor links,
maar in veel sterkere mate voor rechts, voor de politiek en voor de media en de universitei
ten. Dat de Welzijnsfaculteit in Leeuwarden als een van de eerste kon sneuvelen is niet toe
vallig, maar hing onder andere samen met de devaluatie van welzijn en welzijnswerk.
De opstelling van de VVD is zowel landelijk als plaatselijk zeer helder. Iedere cent die
aan sociaal-cultureel werk door Den Haag wordt uitgegeven is er één te veel. De VVD had
nog veel verder willen gaan dan de halvering van het budget voor sociaal-kultureel werk.
Het feit dat de VVD-fractie geen steun gaf aan de protestmotie, ingediend door de PvdA in
deze raad, past in dat beeld. Smoesjes dat een motie voorbarig was en dat andere sectoren
misschien wel net zo veel zouden moeten inleveren waren wat ons betreft overbodig en door
zichtig. De vraag is wel waarom de VVD-fractie in het verleden altijd voor het Programma
Sociaal-cultureel Werk gestemd heeft en nu weer aan het debat lijkt deel te nemen. Hoe zijn
deze zaken met elkaar te rijmen? Hoe geloofwaardig is de inbreng van de VVD als zij op het
zelfde moment haar steun aan de PvdA-motie onthoudt?
De steun van het CDA aan de PvdA-motie verdient waardering, evenals de pogingen van
de wethouder om de Tweede Kamerfractie van het CDA van gedachten te laten veranderen.
Zo lang echter zelfzorgverhalen het hoofdbestanddeel blijven vormen van het CDA-gedachte-
goed is iedere poging om de kaalslag tegen te gaan naar de mening van mijn fractie tever
geefs, tenminste zo lang er geregeerd wordt met de VVD. Verhalen van de kant van het
CDA over een zorgzame samenleving sluiten dan immers haarfijn op de neo-liberale maatschap
pij van de VVD. Het terugdringen van de invloed van de overheid lijkt ongeveer de hoofd
doelstelling van de VVD te worden. Zo'n terugtredende overheid past keurig bij het CDA-
verhaal over meer burenhulp en liefdadigheid.
In combinatie met de PvdA wordt het CDA-verhaal een stuk sympathieker. De zorgzame
samenleving heeft dan vooral ook betekenis voor die groepen die ook door de PvdA benoemd
worden als "zwakkeren". Op zich een onmogelijke term, omdat de meest strijdbare bijstands-
vrouwen, uitkeringsgerechtigden, homoseksuelen en leden van etnische groepen daar onder
zouden moeten vallen. Maar goed, afgezien van de term is de bedoeling goed. Terecht krij
gen deze groepen in het gemeentelijk beleid veel prioriteit.
Het welzijnsterrein is het slachtoffer geworden van een van de meest uitgesproken rechtse
kabinetten van de laatste tijd. Gelet op de financiële situatie van de gemeente zal de korting
op het sociaal-cultureel werk, ook wanneer wij die spreiden over alle sectoren van het ge
meentelijk terrein, leiden tot maatregelen die indruisen tegen wat de meerderheid van onze
gemeenteraad wil. De VVD-fractie kan echter tevreden zijn.
In de afgelopen vijf jaar is er niet alleen landelijk veel veranderd. Ook in Leeuwarden
is dat het geval. Ons Sociaal-cultureel Plan blijkt verouderd. Ontwikkelingen binnen het
welzijnswerk gaan in een andere richting dan in het plan uitgezet. Wat krampachtig lijken
fracties en ook b. en w. te willen vasthouden aan de wijkgedachte en aan de plangebied-
organisaties zoals die in het plan, dat in 1981 is vastgesteld, beschreven staan. Nieuwe ont
wikkelingen - accenten op stedelijke ondersteuning en belangenbehartiging door categorale
groepen - waren in 1981 niet voorzien bij de behandeling van het plan. Bij de behandeling
van het Sociaal-cultureel Plan 1988-1991 moeten wij de discussie hierover maar verder met
elkaar voeren. B. en w. hebben terecht voorlopig de beroepskrachtenverdeling van COL
SSKWL overgenomen.
Voordat ik bij de concrete subsidie-aanvragen kom nog één opmerking. Steeds vaker
- en vooral dit jaar - blijken de koppelsubsidies van gemeente en provincie voor de betrok
ken instellingen en voor de gemeente een onmogelijke constructie. In het Sociaal-cultureel
Plan zal hier aandacht aan besteed moeten worden, zeker nu de provincie eenzijdig toezeg
gingen intrekt - bijvoorbeeld ten aanzien van het Lesbisch Archief - of daarmee dreigt,
waarbij te denken valt aan het PrincessehofDe PAL-fractie zou graag onderzocht willen
zien of de mogelijkheid bestaat een verdeling tussen gemeente en provincie te maken wie wat
subsidieert, om daarmee te voorkomen dat instellingen/instanties tot speelbal worden gemaakt
van twee overheden. Een herverkaveling binnen bestaande budgetten dus. Hierbij gaat het
dan natuurlijk niet om nieuwe initiatieven of om instellingen die afhankelijk zijn van tijdelijke
geldstromen, maar om instellingen die een min of meer structurele subsidie hebben.
7
Ik kom dan nu bij een aantal concrete subsidie-aanvragen. Ik zal de onderwerpen be
treffende emancipatie niet behandelen, want dat doet mijn fractiegenote Kat ja Westra.
Wat de raadsbrief betreft is mijn fractie het eens met het gestelde onder de punten 4,
5, 6 en 7.
Ook gaan wij akkoord met het gestelde onder punt 8, behalve wat betreft het laatste
deel daarvan. Het gaat daarbij over de subsidie van de gemeente voor culturele manifestaties
van etnische groepen. Wij zullen over dit onderwerp nu geen motie indienen, omdat dit pro
bleem niet alleen deze groep betreft. In het komende voorjaar zal mijn fractie een voorstel
aan de raad doen om het bedrag voor alle groepen van etnische minderheden iets te verho
gen. Wij zullen een dergelijk voorstel niet doen als b. en w. nu alsnog toezeggen dat ook
zij dit knelpunt als structureel ervaren en bereid zijn om er opnieuw naar te kijken.
Ten aanzien van punt 9 van de raadsbrief wil ik de volgende opmerkingen maken. Niet
alleen bij projecten voor mensen zonder werk maar ook bij andere sectoren binnen het wel
zijnswerk zijn verschillen in arbeidsvoorwaarden te ontdekken tussen mensen die bij de ge
meente werken en mensen die bij de instellingen werken. Ook de Abva/Kabo somt terecht
een aantal van die onverdedigbare ongelijkheden op. Ik heb over dit punt een aantal concre
te vragen. Hoe valide is het wachtgeld-argument nu eigenlijk? B. en w. zeggen dat er nu
geen wachtgeld verplichtingen worden opgebouwd. De Abva/Kabo spreekt dat tegen. Voor
zover ik de CAO-Welzijn goed heb begrepen lijkt het mij toe dat de Abva/Kabo eerder gelijk
heeft dan b. en w. Ik wil daar daarom graag wat meer duidelijkheid over. De Abva/Kabo uit
kritiek op het feit om de algemene vacaturestop eenzijdig af te wentelen op COL/SSKWL. In
de commissie heb ik duidelijk gemaakt dat de PAL-fractie het daarmee eens is. De Abva/Kabo
doet een aantal suggesties om op een andere manier de vacaturestop te hanteren. Wat vinden
b. en w. van deze suggesties? Op de opmerkingen met betrekking tot de peuterspeelzalen
kom ik meteen terug.
Kinderdagverblijven. Wij zijn het eens met het bezwaarschrift van het bestuur van de
Stichting Kinderdagverblijven. De discussie over een gefaseerde aanpak van de wachtlijst
moeten wij volgende week maar voeren wanneer wij het over nieuw beleid hebbenVolgens
mij moet een en ander ook terugkomen in het Sociaal-cultureel Plan 1988-1991, omdat het
nodig is om met elkaar een fasering af te spreken over de mate waarin de groei van de op
vangcapaciteit bij het Kinderdagverblijf de komende jaren gerealiseerd zal worden. B. en w.
moeten duidelijker dan nu naar voren komt benadrukken dat de capaciteit van het Kinderdag
verblijf na 1985 in ieder geval niet is uitgebreid. Daarmee is niet gezegd dat de hoeveelheid
gemeentelijke middelen dit jaar niet toeneemt. Het gaat nu echter om het probleem van de
wachtlijst
De peuterspeelzalen. De heer Schade heeft daar ook over gesproken. Ik moet zeggen dat
ook mijn fractie de reactie van b. en w. wat onbevredigend vindt. Er wordt alleen geconsta
teerd dat alles geld kost en dat daarom niets kan. Ik vind dat geen goede reactie en ben het
dan ook eens met het voorstel van de heer Schade om bij de behandeling van het Sociaal-cul
tureel Plan dit punt uitgebreider aan de orde te stellen. Wat ons betreft wordt daarbij ook
het punt betrokken dat de Abva/Kabo noemt, namelijk het feit dat de medewerkers/mede
werksters van de peuterspeelzalen niet gehonoreerd worden op basis van de CAO-Welzijn
maar op basis van het minimumloon. Dat knelpunt moet ook aan de orde worden gesteld wan
neer wordt gesproken over gelijk personeelsbeleid. Wij realiseren ons heel goed dat de
f. 250.000,— die het allemaal zou moeten kosten er op dit moment niet in zit, maar dat is
natuurlijk geen reden om niet te kijken welke zaken wel op korte aangepakt zouden kunnen
worden
De Stichting Inktwerk. Ook deze stichting dreigt een speelbal te worden voor allerlei
overheidsniveaus. De toezegging van de wethouder om hierover in de commissie nogmaals
te spreken wanneer duidelijk is wat de provincie doet, bevalt ons natuurlijk. Maar wat ons
betreft moeten wij dan ook praten over een eventuele verhoging van de gemeentelijke bijdra
ge, want wij vinden dat Inktwerk niet tussen wal en schip mag raken omdat provincie en
gemeente een niet op elkaar afgestemd beleid voeren.
Ik wil dan nu een algemene opmerking maken over de projecten voor mensen zonder werk.
Door de zeer onzekere overheidsgeldstromen lijken de ontwikkelingen binnen de projecten
voor mensen zonder werk te stagneren. Redden wat er te redden valt, lijkt het motto. Over
nieuwe initiatieven wordt helemaal niet meer gepraat. Straks houden bijvoorbeeld de activi
teiten van de Stichting Etnische Vrouwen en Arbeid (EVA), in concreto de Wonderlamp, op.
Moeten er dan geen nieuwe initiatieven worden genomen om de prioriteit voor meisjes en
etnische groepen opnieuw invulling te geven? Zijn b. en w. bereid om het gesprek daarover
met EVA aan te gaan en daarover ook met het Gewestelijk Arbeidsbureau (GAB) in de slag
te gaan? De 10%-maatregel voor vrouwen bij het GAB zal - dat mogen wij toch op zijn minst
hopen - de komende jaren blijven bestaan. Het lijkt ons nodig dat de gemeente dan ook
samen met het GAB plannen maakt om de 10%-maatregel te kunnen uitvoeren. Wij moeten
waken voor het feit dat wij ons laten verlammen door een slecht landelijk beleid.
Tot slot nog twee punten die uitmonden in moties. Ik wil het eerst hebben over de speel-
o-theken en daarna over de Werkgroep Stedelijke Activiteiten.
