LM /OS
heid als voor het milieu. Over de vraag of het mee-roken al dan niet kankerverwekkend
is zijn de geleerden het nog niet eens. In het Vrije Volk wordt zelfs geschreven over de
„terreur van de tabaksrook". Ik wil echter niet zo ver gaan en hetgeen hier na half 11
gebeurt als „terreur" bestempelen, maar al is een en ander dan misschien niet kanker
verwekkend, het is wel zo dat de rook irriterend is voor de keel en de ogen, terwijl het
mij toch ook niet zo gezond lijkt. Daarnaast wordt de kleding sterk verontreinigd, dat zal
een ieder zelf ook wel merken. Men is gedwongen deze regelmatig te luchten of te laten
stomen. Bovendien is een mens geen Lemster bokking en hoeft dus niet gerookt te wor
den. Tot slot wil ik opmerken dat de gemeenteraad in dezen een voorbeeldfunctie kan
hebben.
Om te bewerkstelligen dat er tijdens de raadsvergaderingen niet meer wordt gerookt
heb ik de volgende motie opgesteld.
„De raad der gemeente Leeuwarden, in vergadering bijeen op 16
december 1986,
besluit
in artikel 12 van het Reglement van orde de woorden „voor
's avonds te 22.30 uur" te laten vervallen.
De nieuwe tekst luidt dan als volgt:
„In de vergadering van de raad wordt niet gerookt"."
Deze motie is mede-ondertekend door mevrouw Jongedijk-Welles.
De Voorzitter: De motie is voldoende ondersteund en kan derhalve bij de beraadsla
gingen worden betrokken. Zoals de spelregels aangeven antwoordt het college terstond.
Het college, dat behalve een enkele matige roker uit niet-rokers bestaat, is graag
bereid om de wankelmoedigen onder de raadsleden enige steun te geven. Wanneer de raad
tot vaststelling van dit besluit overgaat, dan zal van de zijde van het college dus niet de
geringste blokkade tegemoet kunnen worden gezien. Voor de weinig rokende leden van
het college is dat de grootste opoffering en ik wens die dan ook met veel eer en nadruk
te noemen.
Wenst de heer Janssen in tweede termijn het woord te voeren?
De heer J.F. Janssen: Dat hoeft nauwelijks, mijnheer de voorzitter. Ik dank u wel
voor de steun die ik vanuit het college krijg.
De Voorzitter: Wil een van de andere raadsleden over deze kwestie nog het woord
voeren?
De heer BoelensHebben de indieners van de motie ook overwogen om het roken in
het stadhuis in zijn geheel te verbieden? Tijdens de commissievergaderingen is dat wel
het geval. Mijn vraag is dus of deze maatregel wordt doorgetrokken en stapsgewijs wordt
ingevoerd.
De heer Dubbelboer is inmiddels ter vergadering gekomen.
De Voorzitter: Ik zou u ten sterkste willen ontraden het roken in het stadhuis in zijn
geheel te verbieden. Het wordt ook in de motie helemaal niet gevraagd en wat niet wordt
gevraagd is niet in behandeling en behoeft derhalve geen reactie. Als nu echter toch een
voorschot op datgene wat in de toekomst misschien wel eens te gebeuren staat wordt ge
nomen, dan denk ik dat men zich dan eerst moet beraden op de vraag wat precies onder
„stadhuis" moet worden verstaan, terwijl men zich tevens moet beraden op de beperkin
gen die men de personeelsleden, die de ganse dag hier aanwezig zijn, gaat opleggen. Het
komt mij voor dat dit een onderwerp zou zijn dat dan eerst in het georganiseerd overleg
zou moeten worden gebracht. (De heer Boelens: Het gaat alleen om de openbare ruimte.)
Dat hebt u er niet bij gezegd.
Ik breng thans de door de heer Janssen ingediende motie in stemming.
De motie van de heer Janssen en mevrouw Jongedijk-Welles wordt aangenomen met 29
tegen 6 stemmen.
(Tegen de motie stemmen van de fractie van de PvdA de heer Ten Hoeve, van de fractie
van het CDA de heren Miedema (weth.) en Pruiksma en van de fractie van de VVD de
heren De Beer, Bijkersma en IJestra.)
De Voorzitter: Mag ik aannemen dat dit rookverbod hedenavond ingaat? (De heer Ten
Hoeve: Het raadsbesluit moet nog naar gedeputeerde staten en heeft derhalve op dit mo
ment nog geen rechtskracht.) Ik vind het argument van de heer Ten Hoeve inderdaad
105
juist, dus de datum van ingang laat nog even op zich wachten. Houdt u er echter maar
rekening mee dat die zo rond 1 januari 1987 zal zijn.
Een vertegenwoordiger van de PAL-fractie zal thans spreken omtrent een verdere
doorvoering van de arbeidstijdverkorting naar 32 uur.
Mefrou WestraWurkgelegenheid is ien fan de trije absolute haadprioriteiten fan dit
kolleezje. Yn it kolleezjeprogram stiet in hiele rige maatregels dy't it kolleezje nimme wol
om de wurkleazens te bestriden en nije wurkgelegenheid te skeppen. Yn dy rige nimt in
ferhastige trochfiering fan arbeidstiidferkoarting (ATV) in wichtich plak yn. Wy kinne
folslein ynstimme mei dizze doelstelling fan it kolleezje en dat net allinnich üt wurkgele-
genheidseachpuntArbeidstiidferkoarting kin ek in belangrike bydrage leverje oan de
emansipaasjedoelstelling. Yn it beliedsplan bliuwt der fan dit stribjen lykwols net folie
oer. Ferwiisd wurdt nei de lannelike situaasje: de utkomsten fan de pakketferliking meit-
sje it ünwierskynlik dat it ryk eventuele finansjele romte brüke sil foar in ferkoarting
fan de wurktiid nei 32 oeren. Fierder wurdt de oantrekkingskrêft fan it bedriuwslibben
neamd. It is net maklik fakatueres foar hegere funksjes te besetten. Fanwege dizze fak-
toren stelt it kolleezje it ündersyk nei de mooglikheid om personiel oan te lüken foar 32
oeren üt nei de twadde helte fan de kolleezjeperioade en meie guon funksjes wol wer foar
38 oeren oanbean wurde. De ütwurking fan de haadprioriteit: in ferhastige trochfiering
fan ATV, wurdt nei it twadde plan ferskood, sa is üs konklüzje. Yn de ófdielingsgear-
komste hawwe wy dizze diskrepansje tusken it stribjen dat yn it kolleezjeprogram ferwur-
de stiet en de meagere tekst yn it beliedsplan oan de wethalder foarlein. Syn reaksje wie
dat it net ferstannich is om as gemeente te folie foarüt te rinnen op lannelike üntjou-
wings. Us antwurd soe wêze dat men jin, krekt om't lannelik de saak stomprint, nammer-
ste mear beriede moat op gemeentlike mooglikheden om it proses op gong te halden. Yn
de reaksje fan de wethalder misse wy in perspektyf. Want, is it reëel om te ferwachtsjen
dat yn de twadde helte fan de kolleezjeperioade de saken der lannelik oars foarstean sil-
le? Sil oer ien of twa jier al it arbeidsbetingstepakket foar amtners ferlykber wêze mei
dat fan wurknimmers yn de merksektor? Soe de oantrekkingskrêft fan it bedriuwslibben
dan sadanich fermindere wêze dat alle fakatueres op 32 oeren steld wurde kinne? Wy be-
doele net te sizzen dat dizze eksterne faktoaren net fan belang wêze soenen. Ek wy
moatte konstatearje dat der gjin jild beskikber steld wurdt foar in betelle trochfiering fan
ATV oer de hiele liny. Mar as men dizze eksterne faktoaren bepalend wêze lit foar jins
eigen belied, dan bliuwt der neat oer fan it stribjen om yn de eigen gemeentlike organi-
saasje mear minsken oan it wurk te krijen. Wy binne bang dat, as men jin no delleit by
de lannelike stagnaasje, it jin ek yn de twadde helte fan de kolleezjeperioade net slagget
om dizze doelstelling te realisearjen.
No't betelle ATV foarlopich fan de baan is, sil alle war dien wurde moatte om op in
oare wize de wurkgelegenheid by de gemeente te fergrutsjen. Wurkjen yn dieltiid is dêrta
in goede mooglikheid. As wurkjouwer kin men dêryn in wichtige, stimulearjende rol spyl-
je. Ynspanningen om op dizze wize mear minsken yn tsjinst nimme te kinnen binne nam-
merste mear fan belang as men as wurkjouwer finansjeel amper mear de mooglikheid hat
om folslein nije funksjes iepen te stellen. De organisaasje wurdt dan sletten foar nijkom-
mers. Neist de wurkgelegenheidsdoelstelling komme dan ek oare doelstellingen op'e tocht
te stean. It tagonkliker meitsjen fan de gemeente foar froulju en wurknimmers üt etnyske
groepen sil net maklik slagje as men hast gjin banen mear oan te bieden hat. Wy wolle it
kolleezje oproppe ta in aktive opstelling om wurkjen yn dieltiid te stimulearjen. Stel in
plan de kampanje op om dit punt op'e nij under de oandacht fan it personiel te bringen.
Lis dy mooglikheid foar oan minsken dy't no noch fulltime wurkje. Wiis der nochris op
dat wurkjen yn dieltiid ek op proef kin. Ynve»atarisearje de reewilligens under it perso
niel om minder oeren te wurkjen en freegje dêrby net allinnich froulju. Yn Arnhim is dat
wol bard, mei as resultaat dat it oandiel fan froulju yn it totaal oantal wurkoeren allin
nich mar ófnaam is. Miskien moat men de froulju earst mar ris net freegje. Freegje min
sken nei mooglike behinderingen dy't harren der no noch fan wjerhalde om yn dieltiid te
wurkjen. Betink wat yn jins fermogen leit om dy behinderingen wei te nimmen. Dan lit
men it net allinnich fan de reewilligens fan it personiel ófhingje, mar draacht men der ak-
tyf oan by dat wurkjen yn dieltiid in reële mooglikheid wurdt foar jins personiel. Wy
hawwe dit appèl oan it kolleezje ferwurde yn de folgjende moasje.
„De gemeentened fan Ljouwert, gearkommende op 16 desimber
1986,
betinkende dat:
- „wurkgelegenheid" as haaddoelstelling yn it kolleezjeprogram
opnaam is;
- alle war dien wurde moat om dizze doelstelling ek binnen de
gemeentlike organisaasje wier te meitsjen;
