niet dat je dit zal kunnen voorkomen door het bedrag wat gevonden moet
worden uit efficiëntiebesparingen te halen.
Ten slotte heeft de heer De Jong nog even over het financieel management
gesproken en gezegd dat daar met veel voortvarendheid mee moet worden
doorgegaan omdat daar geld mee kan worden bespaard. Ik ben dat van harte
met hem eens
Ik geloof dat ik er nu echt door ben.
Mevrouw Vlietstra (weth.): Voorzitter, wat mijn portefeuille betreft
zijn er vragen gesteld over drie onderdelen: sociale vernieuwing, recrea
tie/toerisme en onderwijs. Ik wou per onderdeel mijn antwoorden geven.
Ik begin dan met de sociale vernieuwing; daar hebben eigenlijk alle
fracties het woord over gevoerd.
Zowel de CDA- als de PvdA-fractie hebben het belang aangegeven van een
snelle start en de wens uitgesproken dat de stuurgroep en burgemeester
en wethouders niet te lang brainstormen (zoals de CDA-fractie zegt) en
zorgvuldig afwegen (zoals de PvdA-fractie zegt). Het komt beide op het
zelfde neer: maak alstublieft haast, want het beeld ontstaat wellicht dat
er niets gebeurt. Ik las daarnet in de krant dat bij in ieder geval één
wijkorganisatie dat beeld al aan het ontstaan is.
Ik kan die fracties geruststellen, voorzitter, het Plan van Aanpak is
afgelopen vrijdag in de stuurgroep vastgesteld, het staat morgen op de
b. en w.-agenda. Het is de bedoeling om in de eerste helft van februari,
zoals wij dat ook afgesproken hebben, te gaan overleggen met het veld.
Daarbij moet dan worden gedacht aan doelgroepen, wijkorganisaties en
instellingen, die wij in diverse bijeenkomsten uit zullen nodigen om hun
te vragen of onze plannen ook inderdaad overeenkomen met hun verwachtin
gen. Daarna volgt dan de definitieve vaststelling in de stuurgroep, de
behandeling in b. en w.in de Commissie Economische en Sociale Zaken en
vervolgens is het de bedoeling dat in de raadsvergadering van maart a.s.
de raad zich uit kan spreken over het Plan van Aanpak.
Ik kan mij overigens die ongerustheid heel goed voorstellen. Ik moet
zeggen dat mijzelf, maar ook de andere leden van de stuurgroep, wel eens
dat gevoel bekruipt van "duurt het allemaal niet erg lang". Ik kan u
verzekeren dat het opstellen van zo'n Plan van Aanpak geen eenvoudige
zaak is. Het betekent niet alleen dat je daar als stuurgroep over na moet
denken en rekening moet houden met alles wat er vanuit het veld op je af
komt, maar het betekent ook dat er vanuit de verschillende gemeentelijke
diensten nagedacht moet worden over wat wij kunnen als organisatie met
sociale vernieuwing, welke ideeën leven daarover bij ons. Die moeten dan
vervolgens gebundeld worden in één Plan van Aanpak. Dat is een werkwijze
die toch nog redelijk nieuw is en die ook het nodige voorwerk vergt.
Ambtelijk is daar hard aan getrokken en ik heb er ook alle vertrouwen in
dat dat zo zal blijven. Overigens betekent dit niet, maar dat had u zelf
ook al gemerkt, dat er niets is gebeurd de afgelopen maanden. De banen
pool, zo is al even gememoreerd, is hier bijzonder snel van start gegaan.
Zelfs zo snel dat de IPSV, die hier vorige week op bezoek was, ons vroeg
87
hoe wij dat gedaan hadden. Want officieel kan dat helemaal nog niet. Het
kon pas per 1 januari 1991. Maar er zijn meer zaken die al van start
zijn gegaan, het project allochtonen, de internationale schakelklas en
zo zijn nog een aantal zaken te noemen.
De PvdA-fractie heeft daarbij nog gevraagd of wij voor alle plannen de
hele procedure door moeten. Ik neem aan dat zij dan doelt op de procedu
re van b. en w.commissie en raad. Ik zou graag willen dat dit anders
zou kunnen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo goed zie hoe dat
dan zou moeten, omdat het vaststellen van het Plan van Aanpak en ook het
verdelen van de middelen, denk ik toch een zaak is waar de raad bij
betrokken wil worden en zeker een eerste keer. Misschien kun je voor
stellen dat b. en w. danwel de stuurgroep in het vervolg zelf over een
budget kan beschikken, maar daar zal je dan op z'n minst eerst afspraken
over moeten maken en die afspraken zijn er nog niet. Ik ga er van uit
dat wij de eerste keer de behandeling toch tot en met de raad moeten
volgen.
Ik ben het er van harte mee eens met dat wij moeten proberen de - wat ik
dan maar even noem - "van onderop benadering' te volgen. Dat is niet
alleen door deze twee fracties genoemd, maar ook door een aantal andere
fracties. In het Plan van Aanpak wordt daar ook heel duidelijk bij
aangesloten, met name waar het gaat om wijken en buurten. Er zijn een
aantal fracties die suggesties hebben gedaan in die richting, hetzij met
het begrip "wijkteam", hetzij met het begrip "coördinator per wijk". Dat
is een gedachtengang die ook door de stuurgroep sociale vernieuwing heel
nadrukkelijk wordt onderschreven, die ook vanuit wijken zelf steeds is
aangegeven en die ook in het Plan van Aanpak heel nadrukkelijk uitgewerkt
wordt. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het uitgangspunt van gezamenlijke
verantwoordelijkheid, dat ligt in het verlengde daarvan. De link die
door een aantal fracties gelegd is met bestuurlijke vernieuwing is hier
ook zeker op zijn plaats. Sterker nog, ik denk dat de mate waarin wij
er in slagen om ook inderdaad die gezamenlijke verantwoordelijkheid van
gemeente en burgers te realiseren, mede bepalend is voor het succes van
de sociale vernieuwing.
Dan heeft de PAL-fractie een aantal opmerkingen gemaakt over sociale
vernieuwing. Toen wij het convenant in de raad behandelden was de PAL-
fractie tegen. De motivering was toen, althans ik heb dat toen zo begre
pen, dat de voorwaarden om sociale vernieuwing te doen slagen onvoldoende
waren, zowel op rijks als gemeentelijk niveau. Als ik nu de PAL-fractie
hoor, dan begrijp ik dat zij zegt, dat zij eigenlijk tegen zijn omdat de
Leeuwarder plannen niet fundamenteel zijn gericht op het rechttrekken van
scheve verhoudingen in de maatschappij. Dat verbaast mij eigenlijk, want
als er iets in de notitie destijds gezegd werd, dan was het wel dat
sociale vernieuwing nu juist een bijdrage zou moeten leveren aan het
opheffen van achterstelling en aan het rechttrekken van scheve verhoudin
gen. Dus ik begrijp dat niet helemaal, moet ik zeggen. Ik heb destijds
de PAL-fractie uitgenodigd om met alternatieven te komen, om de maat
schappelijke problemen die in Leeuwarden bestaan, waar wij het over eens
zijn, aan te pakken. Die alternatieven kwamen toen niet en ik moet
88
