de burgers en bedrijven tot het uiterste beperkt moeten
worden
Het beleidsplan meldt pijnlijke keuzen, die onvermijdelijk
zijn. Er zijn grote projecten gestart, te weten het sub
tropische zwembad, de Harmonie/Westerkerk en het
Stadskantoor. Bij mijn fractie leven grote zorgen voor de
financiële gevolgen van deze projecten. Een zeer strakke
budgetbewaking zal noodzakelijk zijn om deze projecten zon
der financiële tegenvallers te realiseren.
Ondanks de herwaarderingsvoorstellen 1991-1995 die voor
1992 een bezuiniging van 2,9 miljoen moeten opleveren
eindigt de begroting voor 1992 met een tekort van 1,5
miljoen. Het saldo van de tegenvallers voor 1992 bedraagt
6,2 miljoen.
Mijn fractie heeft reeds vorig jaar gewaarschuwd tegen een
te optimistische voorstelling van de financiële positie van
de gemeente. Tegen die achtergrond heeft mijn fractie in
het afgelopen jaar tegen de realisatie van het Stadskantoor
gestemd, omdat de nieuwe plannen een overschrijding bete
kenden van ettelijke miljoenen ten opzichte van het vorige
voorstel, waaraan mijn fractie wel goedkeuring had gegeven.
Er is nu door het beslag dat de grote projecten leggen op
de beschikbare middelen geen enkele ruimte voor nieuw
beleid. Er is door het College van Burgemeester en
Wethouders geen keuzemogelijkheid gelaten bij de herwaarde
ringsvoorstellen. Dit geeft al aan, dat de financiële span
ning in de begroting zeer groot is.
Toch een nieuwe herwaarderingsronde?
Waarom nu dan geen keuzemogelijkheden bij de herwaardering,
zodat de raad de prioriteiten kan vaststellen?
Bij het schrijven van het beleidsplan was de algemene
reserve per 1 januari 1992 2,8 miljoen. Na een exercitie
van te verwachte cijfers tot 1994 zou de algemene reserve
4 miljoen kunnen bedragen. Daarna is echter bekend gewor
den dat op onderwijs-uitkeringen een tekort moet worden
ingeboekt van 2,5 miljoen. Daarmee is de algemene reserve
gedaald tot ruim beneden de 3 miljoen, de ondergrens van
de bandbreedte uit het Collegeprogram. Volgens dat program
moeten er dan zo spoedig mogelijk maatregelen worden geno
men om de minimumstand weer te bereiken. Met andere woor
den: extra bezuinigingen en dus geen begroting die eindigt
met een tekort
De afgelopen jaren kenmerken zich door financiële tegenval
lers, niet sluitende begrotingen en herwaarderingsopera
ties. Het beeld dat ons daarbij voor ogen komt is dat van
dweilen met de kraan open.
Mijn fractie vindt dat op deze manier niet kan worden ver
der gegaan. Willen wij naar een gezonde financiële situatie
dan moeten wij de tering naar de nering zetten. Anders
gezegd: de uitgaven mogen niet groter zijn dan de ontvang
sten. Elk jaar dient daarom de begroting sluitend te zijn.
Het verhogen van de gemeentelijke belastingen is, gezien de
58
reeds aanwezige druk, niet meer gewenst. De uitgaven moeten
dus omlaag. Pijnlijke keuzes zijn niet meer uit te sluiten.
Uitstel van keuzes is niet acceptabel want dan gaan op ter
mijn andere overheidsorganen, in het kader van art. 12,
keuzes maken.
Ik verzoek het College van B. en W. dan ook om voor 1 juli
1992 te komen met een pakket van bezuinigingen. Dit pakket
moet er toe leiden dat na een keuze door de raad, de begro
ting van 1993 en volgende jaren sluitend is. Een en ander
uiteraard zonder toevoeging aan de inkomstenkant vanuit de
reserve. Als mogelijke wegen zijn onder andere de volgende
twee mogelijk:
a. elke dienst moet ten opzichte van de huidige begroting
2% bezuinigen en daarbij aangeven wat dit betekent
voor de dienstverlening aan de burgers
b. doen alsof de art. 12-status reeds aanwezig is met de
daarbij behorende keuzes in de uitgaven.
Mijn fractie hoopt dat door nu pijnlijke keuzes te maken de
financiële situatie van de gemeente de goede kant opgaat.
Mijnheer de voorzitter, u zult begrijpen dat ik de omvang
van de thans aan de orde zijnde herwaardering aan de magere
kant vind. Het college heeft de raad geen keuze gelaten om
prioriteiten te stellen. De wethouder van Financiën heeft
gezegd, dat na diepgaand beraad binnen het college er op
dit moment geen andere herwaarderingstaakstellingen
beschikbaar waren. Dit maakt bij mijn fractie de zorgen
voor de toekomst alleen maar groter.
Moet de ruimte dan gevonden worden in lastenverzwaring voor
de burgers? Mijn fractie heeft daarmee grote moeite. Deze
moeten beperkt blijven tot de inflatiecorrectie en finan
cieringstekorten tengevolge van exogene factoren. Voor het
overige zal de raad de tering naar de nering moeten zetten.
Sociaal-economische ontwikkeling
Het behoort tot de taak van de gemeenteraad door het tref
fen van infrastructurele en planologische maatregelen de
werkgelegenheid in onze gemeente te bevorderen.
Niet alleen het scheppen van nieuwe banen, maar ook het
instandhouden van bestaande werkgelegenheid moet hierbij
bijzondere aandacht hebben. In het beleidsplan wordt daar
toe een aantal voorzetten gedaan.
De stedelijke vernieuwing streeft naar een wervend en ver
nieuwend vestigingsmilieu, met meer aandacht voor de wensen
uit de marktsector en voor milieu-aspecten. Leeuwarden
kiest bij de invulling van de knooppuntstatus voor concen
tratie op het gebied van de "nutri-businessin gewoon
Nederlandsvoedingsmiddelenindustrie
Mijn fractie blijft vanzelfsprekend dit zwaartepunt krach
tig onderstrepen. Maar tegelijk moet de raad er oog voor
59
