v«
u
c
Vt
Vt
Vt
Vt
Vt
Vt
O
O
V
V
Punt 2 (bijlage nr. 259).
De Voorzitter: Aan de orde is Beleidsplan 1992-1995 en
Begroting 1992:
a. algemene en financiële beschouwingen.
Mevrouw De Haan: Mijnheer de voorzitter, er waart een spook
door Europa. Dit keer niet het spook van het totalitaire
communisme. Dat is gelukkig inmiddels ten grave gedragen.
Het is het spook van toenemende onverdraagzaamheid. In som
mige landen komt dit tot uitdrukking in extreem nationalis
me. Joegoslavië, maar één dag rijden hier vandaan, is daar
van een gruwelijk voorbeeld. In andere landen, zoals Polen,
zien wij een toenemend anti-semitismeMaar ook in West-
Europa zien wij groeiende racistische tendensen. In
Duitsland maken neo-nazi's het leven van buitenlandse mede
burgers zo onveilig dat ze hun huis niet meer uit durven.
In België dreunt de grote verkiezingsoverwinning nog na van
het Vlaamse Blok, een openlijk racistische partij En dan
praten wij over directe buurlanden. Als Europeanen behoren
wij ons over deze maatschappelijke ontwikkelingen grote
zorgen te maken.
Kan de gemeenteraad van Leeuwarden daarover zijn schouders
ophalen nu dit zich nog ver genoeg van ons bed afspeelt?
Wij vinden dat elk verantwoordelijk overheidsorgaan, dus
ook deze raad, zich rekenschap moet geven van het gevaar
van opkomend racisme. Gelukkig heeft onze samenleving tot
nu toe nog veel gezonde afweermechanismen in zich en vormen
de Janmaats nog een splinterpartijAls wij willen dat dat
zo blijft moeten wij toenemende racistische tendensen tegen
gaan, en dan moeten wij analyseren wat de voedingsbodem
daarvoor is en welke onderstromen zich in onze samenleving
afspelen. Ook in onze samenleving is sprake van toenemende
verharding. Dat uit zich bijvoorbeeld in een hoog percenta
ge criminaliteit.
Maar ook in meer algemene zin zien wij dat de solidari-
teitsgedachte - de grondslag van onze moderne verzorgings
staat - steeds meer onder druk komt te staan. Vooral in
stedelijke gebieden wordt de maatschappelijke tweedeling
scherper. Degenen die maatschappelijk vooraan eindigen,
lijken meer dan ooit de wind mee te hebben. Het peleton
probeert daarbij wel aansluiting te houden, maar staat
onder forse druk. En net als bij afvalkoersen vindt de wer
kelijke strijd vaak achterin plaats; er bij blijven, niet
geïsoleerd raken, is de kunst. Een grote groep slaagt daar
niet in. Sommigen zullen zeggen: "Er is toch een bezemwagen
in de vorm van de Bijstandswet?" Beseffen diegenen wel wat
het betekent om uit te vallen, om de wedstrijd te moeten
3
