Bij die portefeuille hoorde ook de portefeuille Personeelsza
ken. Het is hem een voldoening geweest, en ik denk dat wij
dat ook wel eens als een van zijn successen naar voren mogen
halen, dat hij er in geslaagd is een basisconvenant te slui
ten met de vakorganisaties. Natuurlijk moet dit allemaal nog
in de achterbannen besproken worden, maar wij hebben een
redelijk zekerheid dat die achterbannen een goed vertrouwen
hebben in wat hun vertegenwoordigers onderhandeld hebben met
de vertegenwoordigers van de gemeente. Daarbinnen heeft de
heer Koopmans een hele nadrukkelijk rol gespeeld.
Wij zijn ook erg blij dat, toen er aanvankelijk wat signalen
waren dat hij misschien wel per 1 januari benoemd zou worden,
wij dat tij hebben kunnen keren. Het was trouwens niet de
eerste keer dat daar vanuit Leeuwarden wat invloed op is
aangewend, want toen de heer Koopmans benoemd werd tot direc
teur van de Bestuursschool vond het toenmalige college van b.
en w. dat ook allemaal wat aan de snelle kant en hebben wij
ze gehouden aan de ontslagtermijn van drie maanden. Dat zat
er niet geheel in nu hij burgemeester van Wymbritseradiel
wordt. Maar het is toch fijn dat hij de begrotingsbehandeling
hier helemaal heeft kunnen meemaken en de begroting heeft
kunnen verdedigen, evenzeer als hij het convenant heeft weten
te verdedigen, maar dan in de richting van de vakorganisa
ties
De gemeente Leeuwarden is de heer Koopmans veel dank ver
schuldigd. Hij is een uitstekend bestuurder geweest waar de
gemeente in hoge mate van heeft geprofiteerd. Wij gunnen hem
de benoeming in Wymbritseradiel zeer van harte. Wij denken
dat hij daar uitstekend op zijn plaats is. Het is een felici
tatie aan de gemeente Wymbritseradiel alleszins waard om
iemand met zoveel ervaring, met zoveel kennis van zaken te
krijgen om mee leiding te geven aan de gemeente.
Wij willen hem een Leeuwarder relikwie meegeven, dat is
gemaakt in de buurt van Wymbritseradiel, heb ik begrepen.
(De burgemeester overhandigt de heer Koopmans een vaas van
Makkumer aardewerk.
De heer Koopmans: Ik wilde even kort reageren. Na de marathon
die wij achter de rug hebben, denk ik niet dat er velen zijn
die nog behoefte hebben aan een hele lange toespraak. Bo
vendien heeft de burgemeester de contacten die ik heb gehad
met de gemeente Leeuwarden al voortreffelijk geschetst.
Ik kan u zeggen dat ik deze week een periode van 28 jaar
Leeuwarden afsluit. Ik zal hier naar het zich laat aanzien
nog een poosje blijven wonen, maar dan is dat ook fini.
Ik denk dat het aardig is om te vertellen dat mijn eerste
contact met de gemeente Leeuwarden bestond uit een bezoek aan
de vliegbasis Leeuwarden, dat zal mevrouw Waalkens deugd
270
doen. Niet een gewoon bezoek, maar ik was toen in dienst van
Hare Majesteit. Ik was lid van een tankbataljon en dat tank
bataljon had een oefening in Friesland van ongeveer een week.
De doelstelling was uiteindelijk om de vliegbasis te verove
ren. U begrijp dat dat ons wel bijzonder gemakkelijk afging.
Toen ik daar aankwam, het was een verschrikkelijk drukke week
geweest met ontstellend weinig slaap, heb ik een nacht gesla
pen op de betonvloer in de hangars onder de vliegtuigen. Ik
kan mij nog goed herinneren hoe uitgerust ik de volgende dag
was. Dat is een uiterst merkwaardige ervaring geweest. Dat
was mijn eerste contact.
Vervolgens ben ik in 1965 in Leeuwarden gekomen als ambte
naar, u heeft verder mijn levensloop geschetst.
In 1979 heb ik mijn eerste vertrek uit Leeuwarden meegemaakt,
ik ging toen naar de Bestuursschool. Maar de contacten met de
gemeente bleven, omdat ik al heel spoedig voorzitter werd van
de toenmalige Anti Revolutionaire Partij in deze stad en
later voorzitter van het CDA. In die functies heb je vrij
nauwe contacten met de fractie, zodoende bleef ik toch met de
in en outs van de gemeente op de hoogte.
Ik moet u zeggen dat ik altijd met heel veel plezier in de
gemeente Leeuwarden heb gewerkt, als ambtenaar en later als
raadslid en nog later als wethouder. Met name de laatste
periode is een periode geweest die ik met heel veel voldoe
ning heb vervuld en waar ik ook met de beste herinnering op
terug kijk. Het is een baan die je eigenlijk helemaal opslokt
en je nauwelijks vrije tijd laat en enorm veel spanning met
zich meebrengt, maar aan de andere kant zoveel voldoening
geeft, dat je er eigenlijk nooit meer los van komt. Zo wil ik
het karakteriseren.
Ik wil er geen twijfel over laten bestaan dat ik verschrikke
lijk blij ben met mijn benoeming in Wymbritseradiel, laat dat
buiten kijf zijn. Maar ik moet wel zeggen, ik neem afscheid
in een periode waarin het voor het college ontstellend druk
is geweest, met het convenant dat u heeft aangehaald, met de
begrotingsbehandeling en alles wat daar aan vast zit. Dan zie
je dat zaken lukken en vraag je je af en toe wel eens af,
mensen het gaat allemaal zo prachtig hier, wat doe je eigen
lijk om weg te gaan. Met dat gevoel ga ik toch wel een beetje
weg, met spijt dat ik de hele herwaarderingsoperatie niet af
kan maken, dat ik niet verder dat convenant kan uitwerken.
Zo zijn er tal van zaken waar ik aan gewerkt heb, eigenlijk
maar heel kort, en die ik niet af kan maken. Ik denk dat dat
altijd zo zal blijven als je een baan hebt gehad waar je met
veel plezier hebt gewerkt. Onze contacten met Leeuwarden
zullen niet helemaal verbroken worden. Wij hebben drie kinde
ren en die zullen hier blijven wonen, bovendien zit het
provinciaal bestuur hier en ook de gemeente Wymbritserdiel
zal goedkeuring nodig hebben. Dus ook de contacten met de
271
